بازنشستگی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بازنشستگی به معنی کناره‌گیری از ادامه شغل در اثر بالا بودن سن و گاه در پی بیماری و ازکارافتادگی است. شخص بازنشسته تا زمانی که زنده است شخصاً از حقوق بازنشستگی استفاده می‌کند و پس از مرگش بازماندگانش واجد شرایط دریافت این مستمری هستند.
پایان دوره خدمت برحسب سختی و زیان‌آور بودن کار سال‌ها فرق می‌کند. همچنین پایان دوره خدمت درکشورهای مختلف متفاوت است.

منابع[ویرایش]

  • فقیه عبداللهی، حسن (۱۳۹۳). «بازنشستگی». دانشنامه جهان اسلام. ج. ۱.
  • Schultz, Ellen E., RETIREMENT HEIST: How Companies Plunder and Profit from the Nest Eggs of American Workers", Penguin Publishing, 2011
  • Robert A. Stebbins (2013). Planning Your Time in Retirement: How to Cultivate a Leisure Lifestyle to Suit Your Needs and Interests. Lanham, MD: Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-1-4422-2160-4.
  • Jamie P. Hopkins; David A. Littell; Kenn Beam Tacchino (July 2015). Planning for Retirement Needs, Thirteenth Edition. American College. ISBN 978-1-58293-230-9.