شبکه سلولی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شبکه سلولی (به انگلیسی: Cellular network) شبکه مخابرات رادیویی است که ناحیه تحت پوشش آن به بخش‌های متعددی که سلول‌ها نامیده می‌شود تقسیم شده‌است. درون هر کدام از سلول‌ها یک ایستگاه فرستنده-گیرنده در موقعیت ثابتی قرار داده شده تا با کاربران درون سلول ارتباط برقرار کند. این سلول‌ها متصل به هم پوشش رادیویی برای یک منطقه گسترده جغرافیایی را فراهم می‌آورند. شبکه سلولی امکان اینکه تعداد زیادی سامانه بی سیم قابل حمل (به عنوان مثال تلفن همراه) در هر نقطه از شبکه با یکدیگر از طریق ایستگاه‌های پایه ارتباط برقرار کننند را بوجود می‌آورد.
