بومشناسی اجتماعی
بومشناسی اجتماعی (انگلیسی: Social ecology) دیدگاهی که برطبق آن مشکلات زیستمحیطی ناشی از مسائل اساسی اجتماعی است و باید آنها را در متن جامعه درک و رفع کرد.[۱]
اکولوژی اجتماعی (social ecology) نامِ یک نظریهٔ انتقادی است که توسطِ ماری بوکچین (Murray Bookchin) مؤلف و فعال زیستمحیطی آمریکایی بنیاد گذاشته شدهاست. فرضِ اصلی اکولوژی اجتماعی این است که تقریباً همهٔ مشکلاتِ اکولوژیکِ جهان ریشه در مشکلاتِ اجتماعی دارند و مشکلاتِ اجتماعی به نوبهٔ خود ریشه در ساختارها و روابطِ سلسلهمراتبی و سلطهجو دارند. مطابقِ دیدگاهِ اکولوژیِ اجتماعی، به غیر از برخی بلایای طبیعی، علتِ اصلی بروزِ بیشترِ بحرانهای اکولوژیکِ در قرنهای بیستم و بیست و یکم را باید در اقتصاد، اخلاق، فرهنگ، تنشهای بین دو جنس و سایرِ پدیدههای اجتماعی جستجو کرد؛ بنابراین، بدونِ مقابله با مشکلاتِ جامعه، نمیتوان چالشهای اکولوژیکِ موجود را درک یا حل کرد.[۱]
پویشهای صنعتی، فناوری و جمعیتی دو سده اخیر زیستبومهای موجود در کره زمین را به شدت فروساییده اند، به گونه ای که تداوم ومانایی آنها پایایی حیات و تمدن را با ابهام روبرو ساختهاست. این مخاطرات محیطی حساسیت جامعه و کنش گران سیاسی را برانگیخنه است. دانش بومشناسی با سرشت دوگانه انسانی- محیطی اش در تدوین ادبیات سیاسی و امنیتی بسیار اثرگذار ظاهر شدهاست.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «بومشناسی اجتماعی» [مهندسی منابع طبیعی- محیطزیست و جنگل] همارزِ «social ecology»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ بومشناسی اجتماعی)
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Social ecology». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ مارس ۲۰۱۷.