تحلیل اقتصادی تغییرات اقلیمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تحلیل اقتصادی تغییرات اقلیمی شامل شیوه تفکر اقتصادی، ابزارها و تکنیک‌هایی است برای محاسبه شدت و توزیع آسیب‌های ناشی از تغییرات اقلیمی به کار گرفته می‌شوند. تحلیل اقتصادی تغییرات اقلیمی به تدوین سیاست‌ها و رویکردهای کاهش و انطباق با تغییرات اقلیمی در مقیاس خرد و کلان نیز کمک می‌کند که شامل رویکردهای اقتصادی جایگزین از جمله اقتصاد بوم‌شناختی و مهار رشد است.

تحلیل اقتصادی تغییرات اقلیمی موضوعی چالش‌برانگیز به شمار می‌رود چرا که به عنوان مسئله‌ای بلندمدت شناخته می‌شود و دربرگیرنده چالش‌های توزیعی در داخل و بین کشورها است. علاوه بر این، تحلیل اقتصادی تغییرات اقلیمی با عدم اطمینان درباره آسیب‌های فیزیکی تغییرات اقلیمی، اقدامات انسانی و توسعه اجتماعی و اقتصادی آینده همراه است.

موضوعات فرعی در حوزه تحلیل اقتصادی شامل تأثیرات اقتصادی تغییرات اقلیمی و اقتصاد کاهش تغییرات اقلیمی می‌شوند.

سناریوها[ویرایش]

اثرات تغییرات اقلیمی ممکن است تا سال‌های سال مشاهده شوند مانند افزایش سطح آب دریاها که تا هزاران سال ادامه خواهد داشت. دوره‌های زمانی بلندمدت و عدم قطعیت ناشی از گرمایش جهانی، تحلیلگران را به سمت تدوین سناریوهایی درباره تغییرات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی آینده سوق داده است. این سناریوها می‌توانند به دولت‌ها در درک پیامدهای بالقوه تصمیماتشان کمک کنند.[۱][۲]

یکی از ابعاد اقتصادی تغییرات اقلیمی، تدوین سناریوهای توسعه اقتصادی است. به عنوان مثال، فارغ از نوع تغییرات اقلیمی، تاثیرات آن و میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای، تحولات اقتصادی پیش رو بر میزان آسیب‌پذیری جامعه نسبت به تغییرات اقلیمی تاثیرگذار خواهد بود. [۳][۴]

در تحلیل سناریو، سناریوها بر اساس مفروضات متفاوتی درباره مسیر‌های توسعه تدوین می‌شوند. یک نمونه از این سناریوها مسیرهای مشترک اجتماعی و اقتصادی تدوین‌شده توسط هیئت بین‌دولتی تغییر اقلیم (IPCC) است. این سناریوها طیف وسیعی از سطوح احتمالی انتشار گازهای گلخانه‌ای در آینده را شامل می‌شوند.[۵]

برخی از تحلیلگران سناریوهایی را تدوین کرده‌اند که ادامه سیاست‌های فعلی را در آینده پیش‌بینی می‌کند. گاهی از این دست سناریوها به عنوان سناریو‌های «مطابق معمول» یاد می‌شود.[۶][۷]

روندها و پیش‌بینی‌ها[ویرایش]

میزان انتشار دی اکسید کربن به طور قابل توجهی بین مناطقی که انتشار بالایی دارند متفاوت است اما این الگو که طبقات درآمدی بالاتر انتشار بیشتری نسبت به طبقات درآمد پایین‌تر دارند در بین مناطق مختلف پایدار است. تولید گاز دی اکسید کربن در ۱ درصد بالای انتشاردهندگان بیش از 1000 برابر بیشتر از ۱ درصد انتهایی انتشاردهندگان است. این تفاوت را می‌توان درسطح ملی نیز مشاهده کرد، کشورهای ثروتمند (توسعه یافته) سرانه تولید دی اکسید کربن بیشتری نسبت به کشورهای فقیر (در حال توسعه) دارند. انتشار گازهای گلخانه‌ای رابطه مستقیمی با سرانه تولید ناخالص داخلی دارد، اگرچه نرخ افزایش انتشار بعد از رسیدن به ۱۰ هزار دلار سرانه تولید ناخالص داخلی کاهش می‌یابد.[۸]

سناریو‌های تغییرات اقلیمی یا سناریوهای اجتماعی و اقتصادی پیش‌بینی‌هایی از میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در آینده هستند که به منظور ارزیابی میزان آسیب‌پذیری جواموع در برابر تغییرات اقلیمی توسعه یافته‌اند. این سناریوها و مسیرها توسط دانشمندان مختلف و به منظور بررسی مسیرهای بلندمدت و میزان اثربخشی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تدوین شده‌اند که به درک بهتر شرایط آینده کمک می‌کنند و ترسیم چشم‌انداز‌های زیست‌محیطی آینده را میسر می‌سازند. تدوین سناریو مستلزم برآوردهایی از میزان جمعیت، سطح فعالیت‌های اقتصادی، ساختار حکمرانی، ارزش‌های اجتماعی و الگوهای تغییرات فناوری است. می‌توان از مدل‌سازی اقتصادی و انرژی (مانند مدل‌های World3 یا POLES) برای تحلیل و کمی‌سازی اثرات این عوامل استفاده کرد.[۹]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ↑ IPCC (2021). Masson-Delmotte, V.; et al. (eds.). Climate Change 2021: The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Sixth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change. Cambridge University Press (In Press).
  2. ↑ Webster, M.; et al. (December 2002), Report 95: Uncertainty Analysis of Climate Change and Policy Response (PDF), Cambridge MA, USA: Massachusetts Institute of Technology (MIT) Joint Program on the Science and Policy of Global Change, Joint Program Report Series, pp. 3–4, retrieved 20 January 2022
  3. ↑ Wilbanks, T. J.; et al., "7.4 Key future impacts and vulnerabilities. In (book chapter) 7. Industry, Settlement and Society", Climate Change 2007: Impacts, Adaptation and Vulnerability, in (IPCC AR4 WG2 2007)
  4. ↑ Fisher, B. S.; et al. (2007). "3.1.4 Economic growth and convergence. In (book chapter) 3. Issues related to mitigation in the long term context". In Metz, B.; et al. (eds.). Climate Change 2007: Mitigation. Contribution of Working Group III to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (PDF). Cambridge, UK, and New York, N.Y.: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-88011-4. Retrieved 2022-01-19.
  5. ↑ Webster, M.; et al. (December 2002), Report 95: Uncertainty Analysis of Climate Change and Policy Response (PDF), Cambridge MA, USA: Massachusetts Institute of Technology (MIT) Joint Program on the Science and Policy of Global Change, Joint Program Report Series, pp. 3–4, retrieved 20 January 2022
  6. ↑ Stern, N. H. (2006). "7. Projecting the Growth of Greenhouse-Gas Emissions" (PDF). Stern Review on the Economics of Climate Change (pre-publication ed.). London, UK: HM Treasury.
  7. ↑ Ahmad, Q. K.; et al., "2.6.1. Treatments of Uncertainties in Previous IPCC Assessments. In (book chapter) 2. Methods and Tools", Climate Change 2001: Impacts, Adaptation and Vulnerability, in (IPCC TAR WG2 2001)
  8. ↑ Carter, T.R.; et al. (2001). "Developing and Applying Scenarios. In: Climate Change 2001: Impacts, Adaptation and Vulnerability. Contribution of Working Group II to the Third Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change [J.J. McCarthy et al. Eds.]". Cambridge University Press, Cambridge, U.K., and New York, N.Y., U.S.A. Archived from the original on 2018-10-05. Retrieved 2010-01-10.
  9. ↑ "IPCC AR6 WG3 Ch3" (PDF). Archived from the original (PDF) on 4 December 2022. Retrieved 26 August 2023.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تحلیل_اقتصادی_تغییرات_اقلیمی&oldid=38180932»