اقتصاد اندونزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اقتصاد اندونزی
جاکارتا، مرکز مالی اندونزی
واحد پولروپیه اندونزی (IDR, Rp)
سال تقویمی
سازمان‌های تجاری
سازمان همکاری‌های اقتصادی آسیا–پاسفیک، سازمان تجارت جهانی، گروه ۲۰, اتحادیه همکاری‌های منطقه‌ای حاشیه اقیانوس هند، مشارکت اقتصادی جامع منطقه‌ای، منطقه تجارت آزاد آسه‌آن، اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا، اجلاس کشورهای شرقی آسیا، بانک توسعه آسیایی و…
گروه
  • اقتصاد در حال توسعه[۱]

    • اقتصاد با درآمد متوسط رو به بالا [۲]

    آمارها
    جمعیتافزایش 273.879.750 (2021)[۳]
    تولید ناخالص داخلی
    • افزایش $1.29 trillion. (nominal; 2022 est.)[۴]
    • افزایش $4.02 trillion (PPP; 2022 est.)[۵]
    رتبه
    رشد تولید ناخالص داخلی
    • 3.69% (2021) 5.4% (2022)[۴]
    سرانه تولید ناخالص داخلی
    • افزایش $4,691 (nominal; 2022 est.)[۴]
    • افزایش $14,638 (PPP; 2022 est.)[۵]
    رتبه سرانه تولید ناخالص داخلی
    تولید ناخالص داخلی هر بخش
    رشد منفی 4.0% (2022)[۷]
    جمعیت زیر خط فقر
    		افت مثبت 2.5% in extreme poverty (2021 est.)[۸]

    افت مثبت 2.78% in multidimensional poverty (2021)[۹]

    • افت مثبت 9.54% in national poverty line (2022)[۱۰]
    • افت مثبت 3.55% on less than $2.15/day (2021)[۹]
    • افت مثبت 22.39% on less than $3.65/day (2021)[۹]
    • افت مثبت 60.20% on less than $6.85/day (2021)[۹]
    رشد منفی 37.3 medium (2021)[۱۱]
    نیروی کار
    • افزایش 134,616,083 (2020)[۱۴]
    • 64.5% employment rate (2020)[۱۵]
    نیروی کار
    بر پایه شغل
    بی‌کاریافت مثبت 6.0% (2022 est.)[۴]
    صنایع اصلی
    		روغن پالم، زغال سنگ، نفت، پتروشیمی، گاز طبیعی مایع، خودرو، الکترونیک، حمل و نقل، ماشین آلات، فولاد، ارتباطات، نیروی الکتریکی، فرآوری مواد غذایی، صنایع چوب، نساجی، کفش، کالاهای مصرفی، مدار مجتمعها، تجهیزات پزشکی، دستگاه‌های نوری، کاغذ، صنایع دستی، مواد شیمیایی، لاستیک، داروسازی، خدمات مالی، غذاهای دریایی، ذوب و گردشگری
    بی‌تغییر 73rd (easy, 2020)[۱۷]
    تجارت خارجی
    صادراتافزایش $231.54 billion (2021)[۱۸]
    کالاهای صادراتی
    		روغن پالم، فولاد، فلز، ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی، مواد شیمیایی محصولات، گاز طبیعی مایع، منسوجات محصولات، کفش، خودرو، حمل و نقل محصولات، چوبی، محصولات پلاستیکی
    شرکای اصلی صادرات
    وارداتافزایش $196.19 billion (2021)[۱۸]
    کالاهای وارداتی
    		ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی، فولاد، مواد غذایی محصولات نفت، محصولات الکترونیک، مواد اولیه، [[مواد شیمیایی]]، محصولات حمل و نقل
    شرکای اصلی واردات
    • افزایش $251.5 billion (31 December 2017 est.)[۶]
    • افزایش Abroad: $20.5 billion (31 December 2017 est.)[۶]
    افزایش +$3.46 billion (2021 est.)
    استقراض ناخالص خارجی
    		افت مثبت397.4 billion (Aug 2022)[۱۹]
    امور مالی عمومی
    افت مثبت 37.0% of GDP (Q1 2022)[۲۰]
    تراز بودجه
    		−3.29% (of GDP) (2021 est.)[۲۱]
    درآمدها$151.3 billion (2022 est.)[۲۲]
    مخارج$207.4 billion (2022 est.)[۶]
    ذخایر خارجی
    		$146.9 billion (September 2021)[۲۸]
    منبع اصلی داده‌ها: اطلاعات‌نامهٔ جهان سازمان سیا
    همهٔ مقدارها -مگر موردهای ذکرشده- به دلار آمریکا است

    اقتصاد اندونزی بزرگ‌ترین اقتصاد در جنوب شرق آسیا و یکی از اقتصادهای بازار در حال ظهور است. اندونزی به عنوان یک کشور با درآمد متوسط و عضو گروه ۲۰ به عنوان یک کشور تازه صنعتی‌شده طبقه‌بندی شده‌است.[۲۹] این کشور هفدهمین اقتصاد بزرگ جهان از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی و هفتمین اقتصاد بزرگ از نظر تولید ناخالص داخلی (PPP) است. پیش‌بینی می‌شود اقتصاد اینترنتی اندونزی که در سال ۲۰۱۹ حدود ۴۰ میلیارد دلار آمریکا بوده، تا سال ۲۰۲۵ از مرز ۱۳۰ میلیارد دلار عبور کند.[۳۰] اندونزی به بازار داخلی و هزینه‌های بودجه دولت و مالکیت آن بر شرکت‌های دولتی وابسته است (دولت مرکزی مالک ۱۴۱ شرکت است). مدیریت قیمت طیف وسیعی از کالاهای اساسی (از جمله برنج و برق) نیز نقش مهمی در اقتصاد بازار اندونزی ایفا می‌کند. با این حال، از دهه ۱۹۹۰ میلادی، اکثریت اقتصاد اندوزی توسط عموم اندونزیایی‌ها و شرکت‌های خارجی کنترل می‌شود.[۳۱][۳۲][۳۳]

    پس از بحران مالی آسیا در سال ۱۹۹۷، دولت بخش قابل توجهی از دارایی‌های بخش خصوصی را از طریق کسب وام‌های معوقه بانکی و دارایی‌های کورپوریشن‌ها از طریق فرایند تجدید ساختار بدهی در اختیار گرفت و شرکت‌های برعهده گرفته شده چندین سال بعد برای خصوصی‌سازی فروخته شدند. از سال ۱۹۹۹ اما اقتصاد بهبود یافته‌است. رشد اقتصادی در سال‌های اخیر به بیش از ۴ تا ۶ درصد افزایش یافته است.[۳۴]

    در سال ۲۰۱۲ میلادی، اندونزی پس از اقتصاد چین، به عنوان دومین اقتصاد سریع‌الرشد گروه ۲۰ و جایگزین اقتصاد هند شد. از آن زمان، نرخ رشد سالانه حدود ۵ درصد در نوسان بود.[۳۵][۳۶] با این حال، اندونزی در سال ۲۰۲۰ و به دلیل همه‌گیری COVID-19 با یک رکود مواجه شد و به نرخ ۲٫۰۷-٪ سقوط کرد. این نرخ بدترین نرخ رشدی از زمان بحران سال ۱۹۹۷ میلادی بوده است.[۳۷]

    در سال ۲۰۲۱، تولید ناخالص داخلی اندونزی به دلیل حذف محدودیت‌های COVID-19 و همچنین صادرات بی‌سابقه ناشی از افزایش قیمت کالاها، ۳٫۶۹ درصد افزایش یافت.[۳۸]

    پیش‌بینی می‌شود اندونزی تا سال ۲۰۴۵ چهارمین اقتصاد بزرگ جهان باشد. جوکو ویدودو اعلام کرد که محاسبات کابینه وی نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۴۵ اندونزی ۳۰۹ میلیون نفر جمعیت خواهد داشت. طبق برآورد ویدودو، رشد اقتصادی ۵ تا ۶ درصد و تولید ناخالص داخلی ۹٫۱ تریلیون دلار آمریکا خواهد بود. انتظار می‌رود درآمد سرانه اندونزی به ۲۹۰۰۰ دلار آمریکا برسد.[۳۹]

    نگارخانه[ویرایش]

    • تولید ناخالص داخلی تاریخی سرانه توسعه اندونزی
      تولید ناخالص داخلی تاریخی سرانه توسعه اندونزی
    • مقاصد صادراتی اندونزی، در ۲۰۰۶ میلادی
      مقاصد صادراتی اندونزی، در ۲۰۰۶ میلادی

    جستارهای وابسته[ویرایش]

    پانویس[ویرایش]

    منابع[ویرایش]

    1. ↑ "World Economic Outlook Database, April 2019". IMF.org. International Monetary Fund. Retrieved 29 September 2019.
    2. ↑ "World Bank Country and Lending Groups". datahelpdesk.worldbank.org. World Bank. Retrieved 2 July 2021.
    3. ↑ "273 Juta Penduduk Indonesia Terupdate Versi Kemendagri". dukcapil.kemendagri.go.id (به اندونزیایی). Archived from the original on 24 June 2022. Retrieved 2022-04-06.
    4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ "Report for Selected Countries and Subjects". IMF.org. International Monetary Fund. Retrieved 19 April 2022.
    5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "Report for Selected Countries and Subjects". IMF.org. International Monetary Fund. Retrieved 15 October 2022.
    6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ "CIA World Factbook". CIA.gov. Central Intelligence Agency. Retrieved 13 January 2019.
    7. ↑ "Inflasi terjadi pada Mei 2022 sebesar 0,40 persen. Inflasi tertinggi terjadi di Tanjung Pandan sebesar 2,24 persen". www.bps.go.id. Retrieved 2022-06-10.
    8. ↑ "worldpoverty 2021". worldpoverty.
    9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ "Poverty and Inequality Platform". pip.worldbank.org. Retrieved 2022-05-17.
    10. ↑ "Badan Pusat Statistik". Badan Pusat Statistik. 2022-07-15. Retrieved 2022-07-15.
    11. ↑ "Gini index (World Bank estimate) - Indonesia | Data". data.worldbank.org. Retrieved 2020-10-16.
    12. ↑ "Human Development Index (HDI)". hdr.undp.org. HDRO (Human Development Report Office) United Nations Development Programme. Retrieved 16 November 2022.
    13. ↑ "Inequality-adjusted HDI (IHDI)". hdr.undp.org. UNDP. Retrieved 16 November 2022.
    14. ↑ "Labor force, total - Indonesia". data.worldbank.org. World Bank. Retrieved 2 July 2021.
    15. ↑ "Employment to population ratio, 15+, total (%) (national estimate) - Indonesia". data.worldbank.org. World Bank. Retrieved 2 July 2021.
    16. ↑ "Indonesia: Distribution of employment by economic sector from 2010 to 2020". statista.com. Statista. Retrieved 4 July 2021.
    17. ↑ "Ease of Doing Business in Indonesia". World Bank. Retrieved 2017-11-01.
    18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ ۱۸٫۲ ۱۸٫۳ "BPS Indonesia". www.bps.go.id/. Retrieved 17 Jan 2022.
    19. ↑ "Indonesia's Foreign Debt Down to US$397.4bn in August". en.tempo.co. Retrieved 2022-10-29.
    20. ↑ "Indonesia's External Debt Growth in Q3/2021 Remained Manageable". www.bi.go.id. Retrieved 2021-12-02.
    21. ↑ "Report for Selected Countries and Subjects". IMF.org. International Monetary Fund. Retrieved 11 January 2022.
    22. ↑ "Realisasi Pendapatan Negara 2021". Retrieved 17 Jan 2022.
    23. ↑ https://www.jcr.co.jp/download/6636ddac61f269abafa96cf04a6f048b1f8a634cf4e39f03ac/19i0083_BIndonesia_f_corrected_Feb42020.pdf بایگانی‌شده در ۱۶ مه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine [نشانی وب عریان]
    24. ↑ "Indonesia | Japan Credit Rating Agency, LTD. - JCR".
    25. ↑ "Indonesia | Japan Credit Rating Agency, LTD. - JCR".
    26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ "Indonesia Credit Rating". World Government Bonds (به انگلیسی). Retrieved 2020-05-19.
    27. ↑ "Fitch Affirms Indonesia at 'BBB'; Outlook Stable". Retrieved 8 December 2020.
    28. ↑ "CADANGAN DEVISA SEPTEMBER 2021 MENINGKAT". Retrieved 18 November 2021.
    29. ↑ "G20 Presidency of Indonesia" (به انگلیسی). Retrieved 2022-06-27.
    30. ↑ "Indonesia poised to become Southeast Asian giant in digital economy". Antara News. Retrieved 3 November 2019.
    31. ↑ "Kemenperin – Ketika Swasta Mendominasi". Archived from the original on 2017-08-05.
    32. ↑ "80 Persen Industri Indonesia Disebut Dikuasai Swasta". 3 March 2015.
    33. ↑ "Kemenperin – Pengelola Kawasan Industri Didominasi Swasta". Archived from the original on 2017-08-05. Retrieved 5 August 2017.
    34. ↑ "Acicis – Dspp". Acicis.murdoch.edu.au. Retrieved 29 August 2011.
    35. ↑ "GDP growth (annual %)". data.worldbank.org. Retrieved 2017-08-05.
    36. ↑ "Why Indonesia's Apparent Stability Under Jokowi Is a Sign of Its Stagnation". worldpoliticsreview.com. Retrieved 2020-05-06.
    37. ↑ "Pertumbuhan Ekonomi 2020 -2,07% Terburuk Sejak Krismon 98". CNBC Indonesia (به اندونزیایی). Retrieved 2021-02-05.
    38. ↑ "Beating expectations, Indonesia's economy grows 5 percent in Q4". www.aljazeera.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-31.
    39. ↑ "Indonesia Will be World's 4th Largest Economy by 2045, President Jokowi Says". Sekretariat Kabinet Republik Indonesia. 2017-03-27. Archived from the original on 27 June 2017. Retrieved 2021-05-25.

    برای مطالعه بیشتر[ویرایش]

    پیوند به بیرون[ویرایش]

    برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اقتصاد_اندونزی&oldid=38135662»