امیری (آمل)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
امیری
تصویری از امیری
تصویری از امیری
تصویری از امیری
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانمازندران
شهرستانآمل
بخشلاریجان
دهستانبالا لاریجان
امیری بر ایران واقع شده‌است
امیری
۳۵°۵۵′شمالی ۵۲°۱۷′شرقی / ۳۵٫۹۱°شمالی ۵۲٫۲۸°شرقی / 35.91; 52.28
اطلاعات روستایی
ره‌آوردگیلاس، هلو، گردو، سیب، گلابی، زردآلو، هلو، آلبالو، شاه‌توت، انگور

امیری منطقه‌ای در دهستان بالالاریجان بخش لاریجان آمل، در استان مازندران است.[۱][۲]

جغرافیا[ویرایش]

منطقهٔ امیری به‌شکل دره‌ای در امتداد شرق به غرب در دل رشته‌کوه البرز مرکزی و در واقع در نقطهٔ میانی شهرستان آمل قرار دارد. رودخانه هراز از کنار این منطقه می‌گذرد. امیری از غرب به قلهٔ دماوند و از جنوب و جنوب غربی به لاسم می‌رسد.

زبان و مردم[ویرایش]

زبان مردم این منطقه مازندرانی با گویش آملی است. مردم این منطقه طایفه امیری آمل محسوب می‌شوند.

اقتصاد[ویرایش]

امرار معاش اصلی مردم منطقه از طریق کشاورزی و دامپروری است. اقلیم منطقه مطابق با مناطق کوهستانی بوده و زمستان‌های پربرف و تابستان‌های دلپذیر و مطبوعی دارد. امیری با در اختیار داشتن چندین هکتار باغ گیلاس بخشی از ۱۵۰۰ هکتار باغ گیلاس در شهرستان آمل را شامل می‌شود. کشورهای روسیه، ارمنستان، جمهوری آذربایجان، ترکمنستان و کشورهای حاشیهٔ جنوبی خلیج فارس مقصد صادراتی گیلاس امیری لاریجان است.

روستاها[ویرایش]

امیری مشتمل است بر روستاهای:

تاریخچه[ویرایش]

امیری در گذشته یکی از دهستان‌های بخش لاریجان شهرستان آمل بود و در سرشماری عمومی کشاورزی در سال ۱۳۶۷ هم یک دهستان به‌شمار می‌آمد اما در آمارگیری جاری جمعیت در سال ۱۳۷۰ دهستان امیری با دهستان بالالاریجان بخش لاریجان ادغام و روستاهای آن به عنوان روستاهای دهستان بالالاریجان بخش لاریجان شهرستان آمل شناخته شد.[۳]

کوه‌های امیری[ویرایش]

این کوه‌ها دارای دو رشتهٔ شمالی و جنوبی است که کوه‌های شمالی آن چون سلسله زنجیری در هم رفته و گره خورده‌اند و اغلب سخت‌گذر و غیرقابل نفوذ به نظر می‌رسند. قله امیری ارتفاعی حدود ۳۹۰۰ متر دارد و در بهار و تابستان، اطراف آن را چمنزار فرامی‌گیرد.[۴]

جاذبه‌های گردشگری[ویرایش]

  • آبشار شاهان‌دشت: بزرگ‌ترین آبشار استان مازندران و دومین آبشار بلند ایران از نظر ارتفاع و یکی از آثار ملی کشور در فهرست آثار ملی ایران است.
  • آبشار امیری: در جنوب شرقی منطقهٔ امیری در ارتفاع ۱۹۸۰ متری از سطح دریا قرار گرفته‌است و بیش از ۱۰۰ متر ارتفاع دارد. این آبشار در دینان قرار دارد.
  • آبشار ترا: در شمال شرقی درهٔ امیری و از آخرین صخره‌های غربی قلهٔ انیس به پایین می‌ریزد و ارتفاع آن حدود ۲۵ متر است.
  • آبشار برز: چنانچه مسیر آبشار ترا را ادامه دهید در ارتفاع ۲۸۵۰ متری از سطح دریا در نزدیکی قلهٔ پلالس به این آبشار می‌رسید که ۵۰ متر بلندا دارد.
  • قله امیری: از ناحیهٔ غربی به‌آبادی‌های بزرگ منطقهٔ امیری محدود می‌گردد و بلندای آن ۳۹۵۰ متر است. این قله به نام کهونو نیز شناخته می‌شود.
  • قلعه ملک بهمن: از قلعه‌های عظیم البرز و ایران است که در جاده هراز بخش لاریجان شهرستان آمل و مشرف به روستای شاهان‌دشت قرار دارد.
  • تنگه بند بریده: به‌جاماندهٔ بخشی از راه باستانی هراز است که آثار باستانی مربوط به راه قدیم ری به آمل در آن مشهود است.
  • شکل شاه: به دستور ناصرالدین‌شاه قاجار از شمایل وی و تنی چند از ملازمانش بر دل صخره‌ای بر سر راه جادهٔ تاریخی هراز حجاری شده‌است.
  • چشم‌انداز قلهٔ دماوند: دماوند کوهی در شمال ایران است که بلندترین کوه ایران و بلندترین قلهٔ آتشفشانی آسیا است.
  • دشت دژمار: دشتی وسیع در منطقهٔ امیری است.
  • امامزاده ابراهیم و روح‌الله: در روستای دینان واقع شده‌است.

افراد سرشناس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. سایت لغت‌نامه
  2. «سایت لاریجان شهرستان آمل». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۴.
  3. «درگاه ملی آمار ایران (تقسیمات کشوری)». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ اکتبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۲۱.
  4. «کوه‌های امیری - آمل». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۵ مه ۲۰۱۵.