گلین‌قیه

مختصات: ۳۸°۴۰′۴۰″ شمالی ۴۵°۳۵′۴۷″ شرقی / ۳۸٫۶۷۷۷۸°شمالی ۴۵٫۵۹۶۳۹°شرقی / 38.67778; 45.59639[۱]
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گلین قلعه
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانآذربایجان شرقی
شهرستانمرند
بخشبخش مرکزی
دهستانهرزندات غربی
نام‌های دیگرگَلَن قَیه
مردم
جمعیت۵۰۰۰ نفر

گلین‌قیه (گَلَن قَیه) یکی از روستاهای آذربایجان شرقی است که در دهستان هرزندات غربی بخش مرکزی شهرستان مرند واقع شده‌است. مردم این روستا اکنون به زبان ترکی سخن می‌گویند[۲][۳][۴][۵]. در وجه تسمیه این منطقه دیدگاه های مختلفی وجود دارد، اما با توجه به ویژگی های جغرافیایی منطقه، به نظر می‌رسد گَلَن قَیه به واقعیت نزدیک تر باشد، در فرهنگ لغت دکتر بهزادی[۶]، قیه(به ترکی: قایا) یعنی صخره و گلن یعنی در حال آمدن، با توجه به وجود صخره ای در سمت شمال روستا و سنگ های عظیم الجثه آن که در حال افتادن هستند، این وجه تسمیه مناسب است.[ویرایش]

مردم این روستا اکنون به زبان ترکی سخن می‌گویند[۷][۸][۹][۱۰]. این روستا تا بحال مهد پیشرفت بسیاری بوده که ازجمله نام آوران روستا میتوان به نظامیان سرشناس آن در نیروی هوایی و خلبانان اهل این روستا اشاره کرد

دلیل نام گذاری این روستا[ویرایش]

گلین قیه یا گلن قیه کدام یک ؟

گلین قیه یا گلن قیه از دیر باز بر سر نام شبهه داشته و دارد اما اطلاعات من در این مورد این روستا این شبهه ها را صفر هم نکند به نزدیگیهای صفر میرساند

۱ ـ گلن قیه

برخی ها بر این باورند چون سنک بزرگی در حال پایین امدن از روستا هست و هر ان احتمال آوار ان بر سر روستا میباشد نام این روستا گلن قیه که معنیش (سنک در حال امدن) میباشد که منظور همان سنک است اما منبع موثقی ندارد و تقریبآ در حد رد این ادعا هست .

۲- گلین قیه

اما نام گلین قیه از اسناد معتبری برخوردار است برخی ها میگویند که در کوه این روستا عروس سنکی وجود دارد و بر همین اساس نام این روستا به گلین قیه که منیش (عروس سنکی) نام گذاری شده که این ادعا هم منبع موثقی ندارد و در حد رد شدن هست چون هنوز کسی پیدا نشده این عروس سنکی را ببیند .

۳ - اما گلین قیه و چرا گلین قیه و سند معتبر

حتما میدانید که اصل نژاد مردم روستا از روستای ( داش هرزند ) میباشد در سالهای دور زمانی که روستای ما حتی یک نفر هم ساکن نداشت پسر در روستای داش هرزند عاشق دختر یک خان میشود پسره از قرار معلوم فقیر بوده و دختره هم دختر خان اما دختره هم او را دوست داشت وقتی پسره به خواستگاری او میرود به او جواب نه میدهند انها یعنی دختر و پسر تصمیم میگیرند از روستا خارج شوند که هنوز هم این رسم هست و بعضی از دختر و پسرها با هم فرار میکنند و به زندگی خودشان بپردازند و این کار را هم میکنند اما برادرهای دختره انها را پیدا میکنند و خواهرشان را از او پس میگیرند و او را تهدید میکنند که اگر تکرار کنی میکشیمت یک سال میکذرد و این اتفاق دوباره روی میدهد بزرگان روستا با هم جمع میشوند تا برادرهای دختره را راضی کنند که انها همدیکر را دوست دارند چرا مزاحم زندگیشان میشوید اما انها قبول نمیکنند تا بعد از چند روز فکری به سرشان میزند و قبول میکنند که انها با هم زندگی کنند به شرطی که از این روستا یعنی داش هرزند بیرون بروند و در جایی خانه بسازند که هیچ کس در انجا نباشد به خیال اینکه خواهرشان تا حالا سختی ندیده و چند روزی سختی ببیند خودش پشیمان شده و بر میگردد  دختر و پسر که حالا زن و شوهر شدند قبول میکنند و به محل روستای کلین قیه میروند و برای اولین بار و به عنوان اولین زن و مرد در انجا زندگی میکنند البته چون خانه نداشتند به دل کوه پناه میبرند اما روزها میکزرد و دختره به خوشی به زندگی ادامه میدهد این موضوع برادرانش را ازار میدهد و انها تصمیم میگیرند که اور را مسغره کنند شاید برگردد و به او میکویند به عروس تازه بکند عروس کی هستی میکه عرس فلانی هستم و تو باید بگی  من عروس کوه ها هستم بدبخت عروس سنگی (قیه گلینی) اما باز دختره با شوق به زندگی ادامه میدهد و این حرفها بر او تاپیر نمیکذار بعد از سالیان دراز نواده های ان زن و مرد برای اینکه مادرشان و وفاداریش را به همه نشان دهند نام روستایشان را گلین قیه همان سخنی که برادرانش برای اذیت او استفاده میگردند نام کذاری میکنند تا همکان بدانند مادرشان چه زن فداکاری بوده و تا حالا این نام تغییر نیافته و امیدوارم هیچ روزی هم تغییر نکند چون افتخاری برای ما هم محسوب میشود

منابع[ویرایش]

  1. «: کمیته تخصصی نام نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران :». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۱.
  2. زبان دیرین آذربایجان، منوچهر مرتضوی.
  3. مقاله (کتابچه) گویش گلین قیه، یحیی ذکاء.
  4. جستارهایی درباره زبان مردم آذربایجان، یحیی ذکاء.
  5. آذربایجان می‌رسد
  6. بهزاد، بهزادی (۱۳۸۹)، فرهنگ لغت ترکی آذربایجانی.
  7. زبان دیرین آذربایجان، منوچهر مرتضوی.
  8. مقاله (کتابچه) گویش گلین قیه، یحیی ذکاء.
  9. جستارهایی درباره زبان مردم آذربایجان، یحیی ذکاء.
  10. [http://www.mehremihan.ir/component/tag/%D9%85%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%B3%D9%87%20%D9%88%D8%A7%DA%98%D9%87%20%D9%87%D8%A7%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86%20%D8%A2%D8%B0%D8%B1%DB%8C%20%D9%88%20%D8%A7%D9%88%D8%B3%D8%AA%D8%A7%DB%8C%DB%8C.html آذ ربایجان ]