نیروی هوایی ترکیه

نیروی هوایی ترکیه (به ترکی استانبولی: Türk Hava Kuvvetleri) بخشی از نیروهای پنجگانهٔ مسلح ترکیه است. این نیرو از شعبههای اصلی مسلح این کشور بوده و یکی از بزرگترین نیروهای هوایی در سطح جهان است. نیروی هوایی ترکیه با بیش از ۹۳۰ هواپیما، پس از نیروهای هوایی ایالات متحدهٔ آمریکا و پادشاهی بریتانیا، سومین نیروی بزرگ ناتو بهشمار میرود. این نیرو توانایی کارکردهای بینالملی و مانورهای مختلف در سطح همهٔ قارههای جهان را داراست. هماکنون فرماندهی نیروی هوایی ارتش ترکیه برعهدهٔ «حسن آکسای» است.[۱]
نیروی هوایی ترکیه مابین تاریخ ژوئن ۱۹۰۹ تا ژوئن ۱۹۱۱ تأسیس شدهاست. پس از تأسیس این نیرو، گردانهای پرواز آن در جنگهای بالکان و جنگ جهانی اول شرکت کردند؛ بهطوری که در دسامبر سال ۱۹۱۶، نیروی هوایی ترکیه تعداد ۹۰ هواپیمای فعال را به خود اختصاص داده بود. پس از پایانیافتن جنگ جهانی و در سال ۱۹۱۹، بخش از این نیرو منحل شده و بعد از آن نیز توسط وزارت جنگ ترکیه بسته شد. ولی برخی از افسران و درجهداران ترک برای ابقای این نیروی هوایی تلاش زیادی کردند و هواپیماهای باقیمانده از جنگ جهانی اول را در واحدهای جدیدی سازماندهی کردند. این واحدها در شهرهای ازمیر، استانبول، الازیغ، دیاربکر و قونیه راهاندازی شدند.[۲]
در سال ۱۹۴۴، صنایع هوافضای ترکیه تأسیس شد و این کشور شروع به تولید هواپیمای جنگنده بهطور موضعی زیرنظر مجوز «tal» کرد که شامل جمعی از هواپیماهای اف-۱۶ فایتینگ فالکن بود. ترکیه در همین زمینه دست به خرید ۲۴۰ فروند اف-۱۶ نوع «اس» از ایالات متحدهٔ آمریکا زد.[۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Turkish Air Force». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۳ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Türk Hava Kuvvetleri». در دانشنامهٔ ویکیپدیای ترکی، بازبینیشده در ۲۳ مارس ۲۰۱۱.