مسنجر (فضاپیما)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
MESSENGER
Artist's rendering of MESSENGER orbiting Mercury.
گونه مأموریتسیاره تیر
اپراتورناسا
شناسهٔ کوسپار2004-030A
شماره ستکات28391
وبگاه
مدت مأموریتمجموع:
۱۰ سال و ۸ ماه و ۲۸ روز
مخصوص تیر:
۴ سال و ۱ ماه و ۱۴ روز
مدت زمان در راه: ۷ سال
ماموریت اصلی: ۱ سال
First extension: ۱ سال[۱][۲]
Second extension: ۲ سال[۳][۴]
ویژگی‌های فضاپیما
سازندهآزمایشگاه فیزیک کاربردی، دانشگاه جانز هاپکینز
جرم پرتاب۱٬۱۰۷٫۹ کیلوگرم (۲٬۴۴۳ پوند)
توان۴۵۰ وات
آغاز مأموریت
تاریخ راه‌اندازیAugust 3, 2004, 06:15:56 (2004-08-03UTC06:15:56Z) UTC
موشکدلتا ۲
سایت پرتابپایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال، فلوریدا، ایالات متحده آمریکا
Entered service۴ آوریل ۲۰۱۱
پایان مأموریت
Disposalخروج از مدار و کوبیده شدن به سطح سیاره
از بین رفتنApril 30, 2015
مشخصات مداری
سامانه مرجعمدار سیاره تیر
حضیض hermion۱۱۸٫۴
انحراف مداری۸۰
تناوب۱۲ ساعت
مبدأ۱ ژانویه ۲۰۰۰[۵]
 


مسنجر (فضاپیما) (به انگلیسی: MESSENGER) نام فضاپیمایی است که توسط ناسا و برای گردش به دور سیاره تیر ساخته شد. مسنجر اولین فضاپیمایی است که به طور خاص برای مطالعه سیاره تیر ساخته شده است. ماموریت این فضاپیما تحقیق در رابطه با مواد شیمیایی، آب و هوای آن و میدان مغناطیسی موجود در تیر است. این فضاپیما در اوت ۲۰۰۴ توسط موشک دلتا ۲ به فضا پرتاب شد.

در تاریخ ۳۰ مارس ۲۰۱۵ پس از ۱۱ سال، ماموریت این فضاپیما با کوبیده شدن به سطح سیاره تیر پایان یافت.

نمای کلی مأموریت[ویرایش]

مأموریت رسمی جمع‌آوری داده‌های مسنجر در ۴ آوریل ۲۰۱۱ آغاز شد. ماموریت اولیه در ۱۷ مارس ۲۰۱۲ با جمع آوری نزدیک به ۱۰۰ هزار تصویر تکمیل شد. مسنجر در ۶ مارس ۲۰۱۳ به نقشه برداری ۱۰۰٪ از عطارد دست یافت و اولین ماموریت طولانی مدت یک ساله خود را در ۱۷ مارس ۲۰۱۳ به پایان رساند.[۶] دومین ماموریت طولانی کاوشگر بیش از دو سال به طول انجامید، اما با کاهش مدار پایین آن، برای جلوگیری از برخورد، نیاز به تقویت مجدد داشت؛ و راه‌اندازی نهایی خود را در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۴ و ۲۱ ژانویه ۱۵ انجام داد، سرانجام در ۳۰ آوریل ۲۰۱۵ به عطارد برخورد کرد.[۷][۸]

در طول اقامت خود در مدار عطارد، ابزارهای کاوشگر داده های قابل توجهی را به دست آوردند، از جمله توصیف میدان مغناطیسی عطارد و کشف یخ آب در قطب شمال سیاره، که مدت ها بر اساس داده های رادار مبتنی بر زمین مشکوک بود.[۹]

منابع[ویرایش]

  1. "NASA extends spacecraft's Mercury mission". UPI. November 15, 2011. Retrieved December 20, 2012.
  2. "MESSENGER Completes Its First Extended Mission at Mercury". JHU – APL. March 18, 2013. Archived from the original on 29 July 2013. Retrieved July 8, 2013.
  3. Wu, Brian (April 3, 2015). "NASA Set to Extend Mercury Mission for Another Month". Johns Hopkins University APL. The Science Times. Retrieved April 4, 2015.
  4. "MESSENGER's Operations at Mercury Extended". Johns Hopkins University APL. SpaceRef.com. April 3, 2015. Retrieved April 4, 2015.[پیوند مرده]
  5. Domingue, D.L.; Russell, C.T.; Domingue, editors ; foreword by D.L.; Russell, C.T. (2007). Messenger mission to Mercury (1st ed. ed.). New York: Springer. p. 225–245. ISBN 9780387772141. {{cite book}}: |edition= has extra text (help); |first3= has generic name (help)
  6. "MESSENGER Completes Its First Extended Mission at Mercury" (به انگلیسی). ۱۸ مارس ۲۰۱۳.
  7. "From Mercury orbit, MESSENGER watches a lunar eclipse" (به انگلیسی). ۱۰ اکتبر ۲۰۱۴.
  8. "Messenger's Mercury trip ends with a bang, and silence" (به انگلیسی). ۳۰ آوریل ۲۰۱۵.
  9. "Mercury's hidden water-ice revealed" (به انگلیسی). ۱۶ اکتبر ۲۰۱۶.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «MESSENGER». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.