سولفینپیرازون
ظاهر
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Anturan, Anturane, Apo-sulfinpyrazone |
AHFS/Drugs.com | monograph |
مدلاین پلاس | a682339 |
روش مصرف دارو | خوراکی، تزریق وریدی |
کد ATC | |
دادههای فارماکوکینتیک | |
پیوند پروتئینی | ۹۸–۹۹٪ |
متابولیسم | کبد |
دفع | کلیه |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.000.325 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C23H20N2O3S۱ |
جرم مولی | ۴۰۴٫۴۸ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
سولفینپیرازون (انگلیسی: Sulfinpyrazone) یک داروی اوریکوزوریک است که برای درمان نقرس به کار میرود. همچنین گاهی برای کاهش تجمع پلاکتها با مهار دگرانولاسیون پلاکتها استفاده میشود که باعث کاهش انتشار آدنوزین دیفسفات و ترومبوکسان میشود.
سولفین پیرازون مانند دیگر داروهای اوریکوزوری با مهار رقابتی جذب مجدد اسید اوریک در لوله پیچیده نزدیک کلیه عمل میکند.
موارد منع مصرف
[ویرایش]سولفینپیرازون نباید در افراد مبتلا به نارسایی کلیه یا سابقه سنگ کلیه در اسید اوریک استفاده شود.[۱]
پژوهش
[ویرایش]آزمایشها نشان دادهاست که مصرف سولفینپیرازون با دوز روزانه مشخص بلافاصله پس از بیمار مبتلا به سکته قلبی، بهطور چشمگیری میزان مرگ ناگهانی را تا ۴۳ درصد و مرگ و میر قلبی را تا ۲۴ درصد پس از حمله قلبی کاهش میدهد.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ Underwood M (June 2006). "Diagnosis and management of gout". BMJ. 332 (7553): 1315–9. doi:10.1136/bmj.332.7553.1315. PMC 1473078. PMID 16740561.
- ↑ "Sulfinpyrazone in the Prevention of Sudden Death after Myocardial Infarction". New England Journal of Medicine. 302 (5): 250–256. 1980-01-31. doi:10.1056/NEJM198001313020502. ISSN 0028-4793. PMID 6985706.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Sulfinpyrazone». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۹ سپتامبر ۲۰۲۱.