سلوکوس سوم

سکهٔ سلوکوس سوم. نوشتهٔ یونانی چنین خوانده‌شده‌است:[Β]ΑΣΙΛΕΩΣ [Σ]ΕΛΕΥΚΟΥ شاه سلوکوس

سلوکوس سوم سوتر (به یونانی: Σέλευκος Γ' Κεραυνός)(۲۲۶-۲۲۳ (پیش از میلاد)) پادشاه سلوکی بود. وی بزرگترین پسر سلوکوس دوم بود که در ۲۲۵ به پادشاهی رسید و پس از سه سال هنگامی که برای نبرد با آتالوس یکم به آسیای کوچک لشکرکشیده‌بود به دست شماری از سپاهیانش کشته شد.

قاتلان سلوکوس سوتر دو مرد گالی به نامهای آپاتوریوس و نیکاتور بودند که به دست آخئوس ، عمو یا پسر عموی سلوکوس متوفی مجازات شدند.

اسم سلوکوس سوم اسکندر بود ولی پس از اینکه به سلطنت رسید خود را سلوکوس نامید و لقب سوتر که به معنی ناجی است اختیار کرد. او را کرائونوس نیز خوانده‌اند که به همان معنی است پس از سلوکوس سوم برادرش آنتیوخوس سوم که در تاریخ به کبیر معروف شده است به سلطنت نشست. لقب او سوتر در یونانی به معنای نجات‌دهندهاست. او را سرانوس به معنای تُندر هم خوانده‌اند.

منابع

• نویسندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، Seleucus III Ceraunus. (نسخه ۲۳ ژانویه ۲۰۰۸)

ایران باستان - حسن پیرنیا - جلد سوم - نشر کارنامه - چاپ اول - سال ۱۳۸۶ - ص ۱۸۹۴