استان ورونژ

مختصات: ۵۱°۰۳′ شمالی ۴۰°۰۹′ شرقی / ۵۱٫۰۵۰°شمالی ۴۰٫۱۵۰°شرقی / 51.050; 40.150
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
منطقه ورونژ
Воронежская область
پرچم منطقه ورونژ
پرچم
نشان منطقه ورونژ
نشان
مختصات: ۵۱°۰۳′ شمالی ۴۰°۰۹′ شرقی / ۵۱٫۰۵۰°شمالی ۴۰٫۱۵۰°شرقی / 51.050; 40.150
کشورروسیه
نواحی فدرالمرکزی[۱]
منطقه اقتصادیزمین سیاه مرکزی[۲]
مرکز اداریورونژ[۳]
مدیریت
 • هیئت حاکمهمنطقه دوما[۴]
 • Governor[۴]الکساندر گوسف[۵]
مساحت
 • کل۵۲۴۰۰ کیلومتر مربع (۲۰۲۰۰ مایل مربع)
رتبه مساحت51st
جمعیت
 (2010 Census)[۷]
 • کل۲٬۳۳۵٬۳۸۰
 • برآورد 
(2018)[۸]
۲٬۳۳۳٬۷۶۸ (−۰٫۱%)
 • رتبه22nd
 • تراکم۴۵/کیلومتر مربع (۱۲۰/مایل مربع)
 • شهری
۶۳٫۷%
 • روستایی
۳۶٫۳%
منطقه زمانییوتی‌سی +۳ (زمان مسکو ویرایش در ویکی‌داده[۹])
کد ایزو ۳۱۶۶آر یو-وی او آر
پلاک‌ها36, 136
شناسه OKTMO۲۰۰۰۰۰۰۰
زبان‌های رسمیروسی [۱۰]
وبگاه

استان ورونژ (روسی: Воронежская область) تابع فدرال روسیه (یک استان) می‌باشد. مرکز اداری آن شهر ورونژ می‌باشد. جمعیت آن طبق سرشماری سال ۲۰۱۰، ۲٬۳۳۵٬۳۸۰ نفر بوده.[۷]

جغرافیا[ویرایش]

استان ورونژ از دیدگاه داخلی با استان بلگورود (روسیه)، استان کورسک (روسیه)، استان لیپتسک(روسیه) و استان تامبوف(روسیه) و استان ساراتوف(روسیه)، استان ولگوگراد(روسیه) و استان روستوف(روسیه) و در سطح بین‌المللی با اوکراین همسایه می‌باشد.

استان ورونژ در کمربند مرکزی قسمت اروپایی روسیه قرار گرفته‌است، در یک محل استراتژیک بسیار ثمربخش، لینک‌های حمل و نقل به سایت که به منطقه‌های صنعتی روسیه می‌رود. در شعاع (۱۲ ساعت رانندگی ۸۰کیلومتر در ساعت) ۹۶۰ کیلومتر در طرف‌های ورونژ بالغ بر۵۰ درصد از جمعیت روسیه و ۴۰ درصد در اوکراین مشغول زندگی هستند.

مساحت بخش- ۵۲٫۴ هزار کیلومتر مربع، که نزدیک به ۱/۳ مجموع مساحت بخشمرکزی زمین سیاه می‌باشد. اندازه بخش از شمال به جنوب - ۲۷۷٫۵ کیلومتر و از سمت غرب به شرق - ۳۵۲ کیلومتر بسیاری از منطقه استپی می‌باشد، در بین خاک غالب خاک حاصلخیز خاک سیاه.

رودخانه‌های اصلی[ویرایش]

رودخانه دون، استان ورونژ

این استان در سال ۲۴۰۸ دارای ۷۳۸ دریاچه و برکه می‌باشد، در سال ۱۳۴۳ رودخانه بیش از ۱۰ کیلومتر طول دارد. رودخانه اصلی دان است که ۵۳۰ کیلومتر از ۱۸۷۰ کیلومتر آن از این بخش گذر می‌کند و بخش زهکشی به پهناوری ۴۲۲٬۰۰۰ کیلومتر مربع را ایجاد می‌کند.

اقلیم[ویرایش]

استان دیونوگوریه ورونژ

آب و هوای این بخش ملایم قاره ای می‌باشد و متوسط دمای ژانویه آن −۴٫۵ درجه سلسیوس (۲۳٫۹ درجه فارنهایت) می‌باشد و با متوسط دمای جولای +۲۵ تا +۳۰ درجه سلسیوس (۷۷ تا ۸۶ درجه فارنهایت). میانگین دمای سالانه از +۵ درجه سلسیوس (۴۱ درجه فارنهایت) ناپایدار می‌باشد. در شمال تا +۶٫۵ درجه سلسیوس (۴۳٫۷ درجه فارنهایت) در قسمت جنوب. میزان بارندگی از ۶۰۰ میلیمتر (۲۴ اینچ) درقسمت شمال غربی تا ۴۵۰ میلیمتر (۱۸ اینچ) درقسمت جنوب شرقی.

تاریخ[ویرایش]

این استان در ژوئن تأسیس گردید. در تاریخ۱۳، 1934.[۱۱]

در تاریخ۲۱ مه ۱۹۹۸ ورونژ به همراه آمور، ایوانوو، استان کوستروما (روسیه) و جمهوری ماری ال ((جمهوری‌خودمختار روسیه)) توافقنامه تقسیم قدرت را با دولت فدرال امضا نمودند و به آن خودمختاری اعطا نمودند.[۱۲] این قرارداد درتاریخ ۲۲ فوریه ۲۰۰۲ لغو گردید در ماه «می».[۱۳]

کلیسای غار سیسیلی مادر خدا در موزه بزرگ دیوا، رزرو دیونوگوری، منطقه لیسکی منطقه ورونژ

کوستیونکی، که در استان ورونژ قرار گرفته‌است، به دلیل تراکم بسیار بقایای فرهنگی انسان‌های مدرن از دیدگاه آناتومی از شروع دوران پارینه سنگی فوقانی شناخته شده. نخستین و پیشینی‌ترین حقوق کمپ در اروپا. لایه‌ای از خاکستر آتشفشانی کامپانیا مربوط به حدود ۴۰٬۰۰۰ سال گذشته در بالای بعضی از یافته‌ها پیدا شده‌است که نشان می‌دهد «انسان‌های ناشناخته» قبل از این در این محل زندگی می‌نمودند. پیشینی‌ترین بقایای انسان با سابقه مستقیم از این سایت مربوط به ۱۱۰۰ ± ۳۲۶۰۰ سال ۱۴ درجه سانتیگراد می‌باشد و همانند استخوان درشت نی و نازک‌نی می‌باشد، با ویژگی‌هایی که استخوان‌ها را به انسان‌های نخستین اروپایی مدرن طبقه‌بندی می‌نماید.

در سال ۲۰۰۹، دی ان ای از بقایای یک شکارچی مرد که ۴۰٬۰۰۰ سال پیش از میلاد زندگی نموده و در سن ۲۰ تا ۲۵ سالگی مرد، استحصال شد. دودمان مادری وی یو۲ بود. وی را در یک گودال بیضی شکل در حالت خمیده دفن نمودند و با اخرای قرمز پوشیده شد.

تقسیمات اداری[ویرایش]

نقشه استان ورونژ

اقتصاد[ویرایش]

ساختار استان ورونژ صنعتی-کشاورزی. به نام منطقه ای از صنعت زیرسلطه مهندسی مکانیک، مهندسی سیستم‌های قدرت، صنایع غذایی، صنعت پردازش مواد خام کشاورزی می‌باشد. آنان ۴/۵ از حجم مجموع تولیدهای صنعتی را ایجاد می‌کنند. اختصاص صنعت بخش صنایع غذایی (۲۷٪) است، رتبه دوم توسط مهندسی و فلزکاری (۲۳٪)، مقام سوم - قدرت (۱۸٪) می‌باشد.

صنعت این بخش در تولید ماشین آلات، تجهیزات نفت و گاز، موتورهای موشکی، عنصرهای پل فلزی، سازو برگ‌های پرس آهنگری و معدن، ساز و برگ‌های الکترونیکی، هواپیماهای مسافربری ایرباس اختصاص دارد.

گسترده‌ترین شرکت‌های بخش همانند سوزوزدیه (درآمد ۳۲۸٫۵۸ میلیون دلار در سال ۲۰۱۷)، مولوست (صنایع لبنی؛ ۲۳۲٫۱۸ میلیون دلار)، ورونژ سینتز کاچوک (گروه سیبور؛ ۱۴۸ میلیون دلار)، شعبه روسیه گروه کافکو (۱۲۷٫۶۳ میلیون دلار).[۱۴]

کشاورزی[ویرایش]

دریاچه ای در نزدیکی ورونژ

استان ورونژ فراهم کنندهٔ بخشی از محصول‌های کشاورزی می‌باشد. برای نخستین بار در تاریخ بخش کشاورزی در سال ۲۰۱۱ محصول رکورد تولید شد: چغندر قند (کارخانه) - ۶ میلیون. ۹۹۲ هزار. تن (۳٫۹ برابر بیشتر از سال ۲۰۱۰) و آفتابگردان - ۱ میلیون. ۰۰۲ هزار تن (۲، ۴ برابر بیشتر از سال ۲۰۱۰) در سال ۲۰۱۴، استان ورونژ در جایگاه نخست روسیه از دیدگاه برداشت ناخالص سیب زمینی واقع شد، در مزرعه‌های کل دسته‌ها ۱٫۷۵۷ میلیون تن سیب زمینی جمع‌آوری گردیده شده.

به‌طور مجموع، ویژگی‌های کشاورزی - با محصول‌های آفتابگردان و غلات، گاو لبنی و گوشت گاو، خوک. چغندر می‌باشد، صنعت چغندر قند در استان ورونژ از دیدگاه تولید ناخالص چغندر قند و ساخت چغندرقند یکی از گسترده‌ترین صنعت‌های کشور می‌باشد. در سال ۲۰۱۴، کارخانه‌های قند ۴۹۵٫۱ هزار تولید گردید. تن شکر

تولید شیر در استان ورونژ در سال ۲۰۱۳ ۱٫۸ درصد گسترش یافت - تا ۷۵۵٬۷۰۰. تن در سال ۲۰۱۴، ۴٫۲٪ افزایش یافت و به ↗۷۸۸ ۰۰۰ تن رسید، طبق این شاخص، استان ورونژ جایگاه نخست را در بخش فدرال مرکزی دارا می‌باشد. تولید شیر در هر گله گاو شیری در سال ۲۰۱۴ با گسترش ۱۰٫۹ درصدی به ۵۵۴۵ رسید. کیلوگرم می‌رسد.

منابع[ویرایش]

  1. Президент Российской Федерации. Указ №849 от 13 мая 2000 г. «О полномочном представителе Президента Российской Федерации в федеральном округе». Вступил в силу 13 мая 2000 г. Опубликован: "Собрание законодательства РФ", No. 20, ст. 2112, 15 мая 2000 г. (President of the Russian Federation. Decree #849 of May 13, 2000 On the Plenipotentiary Representative of the President of the Russian Federation in a Federal District. Effective as of May 13, 2000).
  2. Госстандарт Российской Федерации. №ОК 024-95 27 декабря 1995 г. «Общероссийский классификатор экономических регионов. 2. Экономические районы», в ред. Изменения №5/2001 ОКЭР. (Gosstandart of the Russian Federation. #OK 024-95 December 27, 1995 Russian Classification of Economic Regions. 2. Economic Regions, as amended by the Amendment #5/2001 OKER. ).
  3. Charter of Voronezh Oblast, Article 5
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Charter of Voronezh Oblast, Article 25
  5. Official website of Voronezh Oblast. Alexey Vasilyevich Gordeyev, Governor of Voronezh Oblast (به روسی)
  6. Федеральная служба государственной статистики (Federal State Statistics Service) (2004-05-21). "Территория, число районов, населённых пунктов и сельских администраций по субъектам Российской Федерации (Territory, Number of Districts, Inhabited Localities, and Rural Administration by Federal Subjects of the Russian Federation)". Всероссийская перепись населения 2002 года (All-Russia Population Census of 2002) (به روسی). Federal State Statistics Service. Retrieved 2011-11-01.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ Федеральная служба государственной статистики (Federal State Statistics Service) (2011). "Предварительные итоги Всероссийской переписи населения 2010 года[[رده:مقاله‌های دارای واژگان به زبان روسی]] (Preliminary results of the 2010 All-Russian Population Census)". Всероссийская перепись населения 2010 года (All-Russia Population Census of 2010) (به روسی). Federal State Statistics Service. Retrieved 2011-04-25. {{cite web}}: URL–wikilink conflict (help)
  8. "26. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года". Retrieved 23 January 2019.
  9. "Об исчислении времени". Официальный интернет-портал правовой информации (به روسی). 3 June 2011. Retrieved 19 January 2019.
  10. Official throughout the Russian Federation according to Article 68.1 of the Constitution of Russia.
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Charter of Voronezh Oblast, Article 1
  12. "Newsline - May 22, 1998 Yeltsin Signs More Power-Sharing Agreements with Regions". Radio Free Europe/Radio Liberty (به انگلیسی). Retrieved 2019-05-02.
  13. Chuman, Mizuki. "The Rise and Fall of Power-Sharing Treaties Between Center and Regions in Post-Soviet Russia" (PDF). Demokratizatsiya: 146.
  14. СБИС (به روسی) https://sbis.ru/contragents?p=companies. Retrieved 20 October 2018. {{cite web}}: Missing or empty |title= (help)

پیوند به بیرون[ویرایش]