پپتید شبه‌گلوکاگون ۱
پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ (انگلیسی: Glucagon-like peptide-1) یا به اختصار GLP-1، یکی از هورمون‌های پپتیدی با ۳۰ آمینواسید است. این پروتئین در «سلول‌های ال» در دستگاه درون‌ریز روده‌ها و نرون‌های دستگاه عصبی مرکزی (در ساقهٔ مغز) پس از صرف غذا ساخته می‌شود.
پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ همچون پلی‌پپتید مهاری معده یک اینکرتین است، در نتیجه می‌تواند قند خون را از طریق ترشح انسولین کاهش دهد. علاوه بر آن، این هورمون‌های پپتیدی چندین اثر محافظتی و تنظیمی هم دارند؛ اما برخلاف پلی‌پپتید مهاری معده فعالیت این هورمون در جریان دیابت نوع ۲ حفظ می‌شود و پژوهش‌های گسترده‌ای در زمینهٔ استفاده از درمان‌های مبتنی بر آن صورت پذیرفته‌است. برخلاف درمان‌های مبتنی بر انسولین و سولفونیل‌اوره، درمان‌های وابسته به پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ با کاهش وزن و خطر کمتری از هیپوگلیسمی همراه است که دو مسألهٔ مهم برای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ است.
نیمه‌عمر پتید شبه‌گلوکاگون ۱ در حدود ۲ دقیقه است.
برخی مواد مغذی همچون اسیدهای آمینه ضروری، اسید چرب و فیبر غذایی ترشح پتید شبه‌گلوکاگون ۱ را تحریک می‌کنند.
این پروتئین در «سلول‌های ال» در دستگاه درون‌ریز روده‌ها (به‌ویژه درازروده و روده بزرگ) تحت تأثیر مواد مغذی و عوامل گوناگون عصبی و درون‌ریز ساخته می‌شود.[۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Baggio LL, Drucker DJ (May 2007). "Biology of incretins: GLP-1 and GIP". Gastroenterology. 132 (6): 2131–57. doi:10.1053/j.gastro.2007.03.054. PMID 17498508.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Glucagon-like peptide-1». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ ژانویه ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- glp1 در دانشگاه تورنتو
- Glucagon-Like Peptide 1 در سرعنوان‌های موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا
 | این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی مولکولی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |