منوچهر هزارخانی
| منوچهر هزارخانی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۱۳ تهران |
| درگذشت | ۲۷ اسفند ۱۴۰۰ (۸۸ سال) پاریس، فرانسه |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات | دکترای پزشکی، تخصص آسیب‌شناسی |
| محل تحصیل | مونپلیه پاریس، دانشکده پزشکی پاریس |
| پیشه | نویسنده، مترجم و منتقد ادبی |
| نمایندهٔ قانونی | مسول کمیسیون فرهنگ و هنر[۱] |
| حزب سیاسی | شورای ملی مقاومت ایران |
منوچهر هزارخانی (زادهٔ ۱۳۱۳ – درگذشته ۱۴۰۰)[۲] نویسنده، منتقد ادبی و فعال سیاسی بود.[۳][۴] وی عضو شورای ملی مقاومت ایران بود.[۵][۶]
زندگی‌نامه[ویرایش]
منوچهر هزارخانی در خرداد ۱۳۱۳ در تهران متولد شد. تحصیلاتش را تا پایان دوره متوسطه در تهران گذراند و در سال ۱۳۳۱ برای تحصیلات عالی به فرانسه رفت. در فرانسه دکترای پزشکی گرفت و سپس دوره تخصص آسیب‌شناسی را هم در دانشکده پزشکی پاریس گذراند. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۴۵ مدتی به پزشکی اشتغال داشت و سپس وارد عرصه سیاست شد.[۶][۷]
اولین آشنایی و فعالیت سیاسی وی با نهضت ملی‌شدن نفت و جنبش دکتر محمد مصدق بود. هزارخانی در دوران دانشجویی و حضور در فرانسه با اتحادیه دانشجویان ایرانی در فرانسه فعالیت می‌کرد و عضو این اتحادیه و عضو مؤسس کنفدراسیون اتحادیه ملی دانشجویان ایران در اروپا بود.[۸]
دو سال بعد از بازگشت به ایران به دلیل فعالیت سیاسی دستگیر و در زندان‌های اوین و قزل‌قلعه زندانی بود.
در سال ۱۳۵۶ در تأسیس کمیته دفاع از زندانیان سیاسی مشارکت داشت.[۹][۷] وی عضو پیشین هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران بود.[۸]
هزارخانی در مهر ۱۳۶۰ از ایران خارج شد و به شورای ملی مقاومت ایران پیوست و تا زمان درگذشتش عضو شورا و مسول کمیسیون فرهنگ و هنر در این شورا بود.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]
وی روز جمعه ۲۷ اسفند ۱۴۰۰ پس از بیماری طولانی در اثر عارضه ریوی در بیمارستانی در حومهٔ پاریس درگذشت.[۸][۵]
آثار[ویرایش]
هزارخانی نویسنده و مترجم کتاب‌ها و مقالات متعددی در زمینه‌های سیاسی و اجتماعی بود. از جمله آثار آنتونیو گرامشی، امه سزر، آنتونیو نگری، ماکسیم رودینسون، فرانتس فانون و روی مدودف.[۸] تعدادی از آثار وی:
- «قدرت بنیانگذار، تحقیق دربارهٔ آلترناتیوهای مدرنیته»، آنتونیو نگری (آخرین ترجمه هزارخانی در ۵۴۰ صفحه)[۵]
- جهان‌بینی ماهی سیاه کوچولو[۱۴]
- ایوان ایلیچ و آموزش فارغ از مدرسه[۱۴]
- گشنگی و تشنگی (ترجمه)
- فلسطین مال کیست؟ (ترجمه)
- زنان در ایران[۱۵]
- گزارشی از شهر اشرف
- فصل بحران (ترجمه)
- آنچه در هنر «جالب» است، آنتونیو گرامشی (ترجمه)
- معیارهای انتقاد ادبی، آنتونیو گرامشی (ترجمه)
- پیدایش روشنفکران، آنتونیو گرامشی (ترجمه)
- هنر و زندگی اجتماعی، گئورگی والنتینوویچ پلخانف (ترجمه)
- بیشماران، جنگ و دموکراسی در عصر، آنتونیو نگری (ترجمه)
- نژادپرستی و فرهنگ (ترجمه)
منابع[ویرایش]
- ↑ «دکتر منوچهر هزارخانی، مسئول کمیسیون فرهنگ و هنر | سیمای آزادی». www-iranntv-com.cdn.ampproject.org. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژوئن ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۱۵.
- ↑ "درگذشت دکتر منوچهر هزارخانی برجسته‌ترین روشنفکر مبارز ایران، استاد نویسندگی و فرهنگ و ادبیات فارسی، مسئول کمیسیون فرهنگ و هنر در شورای ملی مقاومت ایران". hambastegimeli.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-18.
- ↑ "Interview with Hezarkhani, Manouchehr: Tape 02". Iranian Oral History Project - CURIOSity Digital Collections (به انگلیسی). Retrieved 2021-06-16.
- ↑ «منوچهر هِزارخانی». راسخون. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۱۷.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ «درگذشت دکتر منوچهر هزارخانی برجسته‌ترین روشنفکر مبارز ایران، مسئول کمیسیون فرهنگ و هنر در شورای ملی مقاومت ایران». mojahedin.org.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ «منوچهر هزارخانی، متن کامل مصاحبه». Iran Oral History. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۸.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ تاریخ شفاهی ۱۲۴ - منوچهر هزارخانی - نویسنده، منتقد ادبی و عضو شورای ملی مقاومت, retrieved 2022-03-18
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ «رادیو زمانه ـ گزارشگریِ مستقل، تحلیل، بحث و گفتگو». www.radiozamaneh.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۸.
- ↑ «مرکز بررسی اسناد تاریخی». historydocuments.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۱۵.
- ↑ «مصاحبه‌بادکتر منوچهر هزارخانی برجسته‌ترین نویسنده، مترجم و روشنفکر معاصر ایرا». ایران افشاگر. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۱۵.
- ↑ «Manouchehr Hezarkhani Archives». Iran Interlink MEK Rajavi Cult. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۱۶.
- ↑ «پیرامون گفتگوی منوچهر هزارخانی با مجاهدین خلق/ویدئو». ایران گلوبال. ۲۰۱۳-۰۸-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۱۷.
- ↑ "A look at Iran's history of assassinating dissidents". Al Arabiya English (به انگلیسی). Retrieved 2021-06-17.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ «منوچهر هزارخانی». ensani.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۸.
- ↑ "Women in Iran". Google books (به انگلیسی).
