پرش به محتوا

هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{short description|Noncancerous increase in size of the prostate gland}}
{{Infobox medical condition (new)
{{Infobox medical condition (new)
| name = هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات
| name = هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات
خط ۲۴: خط ۲۵:
| specialty =
| specialty =
}}
}}
<!-- Definition and symptoms -->
'''هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات''' یا در [[پزشکی|اصطلاح پزشکی]] '''BPH''' {{انگلیسی|Benign prostatic hyperplasia}} شایع‌ترین علت انسداد ادراری است که در میان مردان رخ می‌دهد. این بیماری [[هایپرتروفی]] خوش‌خیم پروستات نیز نامیده می‌شود. واژه [[هایپرپلازی]] (بیش‌رویش<ref>واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان دفتر یازدهم فرهنگ واژه‌های مصوّب</ref>)، افزایش تعداد سلول‌های اپیتلیال را که در آزمایش میکروسکوپی مشاهده می‌شود توصیف می‌کند، و چون در طی این بیماری بافت غددی و استرومای پروستات دچار هیپرپلازی و نه هیپرتروفی می‌گردد،<ref>Cunningham GR, Kadmon D. "Epidemiology and pathogenesis of benign prostatic hyperplasia." UpToDate;</ref> لذا واژه هیپرتروفی خوش‌خیم پروستات یک اصطلاح غلط است<ref>ناصر سیم فروش و اکبر نورعلیزاده، اورولوژی عمومی، 1389، چاپ اول، تهران، تیمور زاده:طبیب، صص: 329</ref> و باید از عبارت هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات برای توصیف این بیماری استفاده نمود.
'''هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات''' ('''BPH'''), که بزرگی [[پروستات]] نیز نامیده می‌شود، افزایش غیر سرطانی اندازه غده پروستات است.<ref name=NIH2014 /> علائم ممکن است شامل تکرر ادرار، مشکل در شروع ادرار کردن، جریان ضعیف ادرار، [[احتباس ادرار|ناتوانی در ادرار کردن]]، یا [[بی‌اختیاری ادرار]] باشد.<ref name=NIH2014 /> عوارض می‌تواند شامل [[عفونت ادراری|عفونت‌های مجاری ادراری]]، [[سنگ مثانه]] و [[نارسایی کلیه|مشکلات مزمن کلیه]] باشد.<ref name=Kim2016>{{cite journal | vauthors = Kim EH, Larson JA, Andriole GL | title = Management of Benign Prostatic Hyperplasia | journal = Annual Review of Medicine | volume = 67 | pages = 137–51 | date = 2016 | pmid = 26331999 | doi = 10.1146/annurev-med-063014-123902 | type = Review | doi-access = free }}</ref>


<!-- Cause and pathophysiology -->
با رسیدن به سن ۷۰ سالگی، قریب به ۸۰٪ مردان درجاتی از BPH را خواهند داشت که ممکن است علایم ادراری آزاردهنده‌ای را ایجاد کند. وزن پروستات در فرد بالغ سالم حدود ۲۰–۲۵ گرم و اندازه آن ۴×۲×۳ سانتی‌متر است.
علت بیماری نامشخص است<ref name=NIH2014 /> عوامل خطر عبارتند از: سابقه خانوادگی، [[چاقی]]، [[دیابت نوع ۲|دیابت نوع 2]]، ورزش نکردن به اندازه کافی، و [[اختلال نعوظ]].<ref name=NIH2014 /> داروهایی مانند [[سودوافدرین|پسودوافدرین]] (pseudoephedrine)، [[آنتی‌کولینرژیک|آنتی‌کولینرژیک‌‌‌‌ها]] (anticholinergics) و [[مسدودکننده کانال کلسیم|مسدودکننده‌‌‌‌های کانال کلسیم]] (calcium channel blockers) ممکن است علائم را بدتر کنند.<ref name=Kim2016 /> مکانیسم زمینه‌ای این بیماری شامل به فشار آوردن پروستات روی [[پیشاب‌راه|میزراه]]، مجرای خروج ادرار، مربوط می‌شود و در نتیجه، خروج ادرار از [[مثانه]] را دشوار می‌سازد.<ref name=NIH2014 /> تشخیص معمولاً بر اساس علائم و [[معاینه بالینی|معاینه]]، پس از رد سایر علل احتمالی انجام می‌شود.<ref name=Kim2016 />


<!-- Prevention and treatment -->
== سبب‌شناسی ==
گزینه‌‌‌‌های درمانی برای BPH شامل تغییرات سبک زندگی، داروها، چندین پروسیجر، و جراحی است.<ref name=NIH2014/><ref name=Kim2016/> در افرادی با علائم خفیف، کاهش وزن، ورزش کردن و کاهش مصرف [[کافئین]] توصیه می‌شود، گرچه کیفیت شواهد برای تاثیر ورزش پایین است.<ref name=Kim2016/><ref>{{cite journal | vauthors = Silva V, Grande AJ, Peccin MS | title = Physical activity for lower urinary tract symptoms secondary to benign prostatic obstruction | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | volume = 2019 | pages = CD012044 | date = April 2019 | issue = 4 | pmid = 30953341 | pmc = 6450803 | doi = 10.1002/14651858.CD012044.pub2 }}</ref> در کسانی که علائم قابل توجه‌تری دارند، ممکن است تجویز دارو شامل [[مسدودکننده‌‌‌‌ آلفا|مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا]] (alpha blockers) مانند [[ترازوسین]] (terazosin) یا [[مهارکننده 5α-ردوکتاز|مهارکننده‌‌‌‌های 5α ردوکتاز]] (5α-reductase inhibitors) مانند [[فیناستراید]] (finasteride) انجام شود.<ref name=NIH2014>{{cite web |title = Prostate Enlargement (Benign Prostatic Hyperplasia) |url = https://www.niddk.nih.gov/health-information/urologic-diseases/prostate-problems/prostate-enlargement-benign-prostatic-hyperplasia |website = NIDDK |access-date = 19 October 2017 |date = September 2014 |url-status = live |archive-url = https://web.archive.org/web/20171004190055/https://www.niddk.nih.gov/health-information/urologic-diseases/prostate-problems/prostate-enlargement-benign-prostatic-hyperplasia |archive-date = 4 October 2017}}</ref> در افرادی که با اقدامات دیگر بهبود نمی‌یابند، ممکن است جراحی برای برداشتن بخشی از پروستات انجام شود.<ref name=Kim2016 /> برخی از [[گیاه‌درمانی|داروهای گیاهی]] که مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، مانند [[نخلک اره‌ای|نخل اره‌ای]]، در این بیماری کمکی نشان نداده‌اند.<ref name=Kim2016 /> سایر داروهای گیاهی که تا حدودی در بهبود جریان ادرار مؤثر هستند، عبارتند از [[بتا-سیتوسترول]] <ref name="Wilt1999">{{cite journal | vauthors = Wilt T, Ishani A, MacDonald R, Stark G, Mulrow C, Lau J | title = Beta-sitosterols for benign prostatic hyperplasia | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | issue = 2 | pages = CD001043 | year = 1999 | volume = 2011 | pmid = 10796740 | doi = 10.1002/14651858.CD001043 | veditors = Wilt TJ | pmc = 8407049 }}</ref> از Hypoxis rooperi ([[زرداختر آفریقایی|علف ستاره‌ای آفریقایی]])، [[گیلاس آفریقایی#موارد مصرف|pygeum (استخراج شده از پوست]] [[گیلاس آفریقایی|Prunus africana]])،<ref name="Wilt1998">{{cite journal | vauthors = Wilt T, Ishani A, Mac Donald R, Rutks I, Stark G | title = Pygeum africanum for benign prostatic hyperplasia | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | issue = 1 | pages = CD001044 | year = 1998 | volume = 1998 | pmid = 11869585 | pmc = 7032619 | doi = 10.1002/14651858.CD001044 | veditors = Wilt TJ }}</ref> دانه [[کدوی تخمه‌کاغذی|کدو تنبل]] (Cucurbita pepo)، و ریشه [[گزنه دوپایه|گزنه]] ([[گزنه دوپایه|Urtica dioica]]).<ref name="pmid11276294">{{cite journal | vauthors = Wilt TJ, Ishani A, Rutks I, MacDonald R | title = Phytotherapy for benign prostatic hyperplasia | journal = Public Health Nutrition | volume = 3 | issue = 4A | pages = 459–72 | date = December 2000 | pmid = 11276294 | doi = 10.1017/S1368980000000549 | doi-access = free }}</ref>
* [[آندروژن]]: [[تستوسترون]] و دی‌هیدروتستوسترون (شکل فعال) با کاهش [[آپوپتوز]] و افزایش پرولیفراسیون سلولی.
* [[استروژن]]: توسعه گیرنده آندروژن
* [[فاکتور رشد|فاکتورهای رشد]]
* فاکتورهای ژنتیک و خانوادگی


<!-- Epidemiology and prognosis -->
== علائم بیماری ==
در سراسر جهان، حدود 105 میلیون مرد تحت تاثیر BPH قرار دارند<ref name=GBD2015Pre >{{cite journal | vauthors = Vos T, Allen C, Arora M, Barber RM, Bhutta ZA, Brown A, etal | title = Global, regional, and national incidence, prevalence, and years lived with disability for 310 diseases and injuries, 1990-2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015 | journal = Lancet | volume = 388 | issue = 10053 | pages = 1545–1602 | date = October 2016 | pmid = 27733282 | pmc = 5055577 | doi = 10.1016/S0140-6736(16)31678-6 | collaboration = GBD 2015 Disease and Injury Incidence and Prevalence Collaborators }}</ref> این بیماری معمولاً پس از 40 سالگی شروع می‌شود.<ref name=NIH2014 /> نیمی از مردان بالای 50 سال به این بیماری مبتلا می‌شوند.<ref name=Kim2016 /> پس از سن 80 سالگی، تا حدود 90 درصد از مردان تحت تاثیر قرار می‌گیرند.<ref>{{cite journal | vauthors = Tavoosian A, Reis LO, Aluru P, Khajavi A, Aghamir SM | title = Comparison of Tamsulosin and Tadalafil effects in LUTS treatment considering patients' atherosclerosis risk level | journal = Annals of Medicine and Surgery | volume = 80 | pages = 104137 | date = August 2022 | pmid = 35846856 | pmc = 9283796 | doi = 10.1016/j.amsu.2022.104137 }}</ref><ref>{{cite journal | vauthors = Chughtai B, Forde JC, Thomas DD, Laor L, Hossack T, Woo HH, Te AE, Kaplan SA | display-authors = 6 | title = Benign prostatic hyperplasia | journal = Nature Reviews. Disease Primers | volume = 2 | issue = 1 | pages = 16031 | date = May 2016 | pmid = 27147135 | doi = 10.1038/nrdp.2016.31 | s2cid = 3982305 }}</ref><ref name=NIH2014 /> با اینکه سطح [[پادگن ویژه پروستات|آنتی‌ژن اختصاصی پروستات]] ممکن است در مردان مبتلا به BPH افزایش یابد، این وضعیت، خطر ابتلا به [[سرطان پروستات]] را افزایش نمی‌دهد.<ref>{{cite journal | vauthors = Chang RT, Kirby R, Challacombe BJ | title = Is there a link between BPH and prostate cancer? | journal = The Practitioner | volume = 256 | issue = 1750 | pages = 13–6, 2 | date = April 2012 | pmid = 22792684 }}</ref>
علایم انسدادی معمولاً زودتر بروز می‌کند و شامل [[تکرر ادرار]]، [[احتباس ادرار]]، کاهش قطر و فشار جریان ادرار و قطره قطره شدن انتهای ادرار می‌باشد. در واقع این علائم ناشی از تورم پروستات می‌باشند. در معاینه تورم پروستات با TR قابل بررسی است. [[سونوگرافی]] به تشخیص کمک می‌نماید.
{{TOC limit|3}}


== علائم و نشانه‌‌‌‌ها ==
== شیوع ==
[[File:Benign Prostatic Hyperplasia (BPH).png|thumb|upright=1.36]]
هشت درصد مردان ۴۰–۳۱ سال، ۵۰ درصد مردان ۶۰–۵۱ سال، ۷۰ درصد مردان ۷۰–۶۱ سال و ۹۰ درصد مردان ۹۰–۸۱ سال دارای بزرگی خوش‌خیم پروستات هستند. میزان شیوع اختلالات جنسی در مردان مبتلا به بزرگی خوش‌خیم پروستات تقریباً دو برابر مردان عادی است.
BPH شایع‌ترین عامل ایجاد کننده [[علائم در دستگاه ادراری تحتانی]] است؛ این علائم به سه دسته تقسیم می‌شوند: علائم نگهداری، علائم [[ادرار کردن|دفع ادرار]] و علائمی که پس از ادرار کردن رخ می‌دهند.<ref>{{citation |title = Lower urinary tract symptoms in men: management |publisher = NICE (National Institute for Health and Care Excellence) }}</ref> علائم نگهداری شامل نیاز به ادرار کردن مکرر، [[شب‌ادراری|بیدار شدن در شب برای ادرار کردن]]، [[ادرار کردن#فیزیولوژی دفع ادرار|فوریت]] (نیاز شدید به دفع ادرار که نمی‌توان آن را به تعویق انداخت)، [[بی‌اختیاری ادرار|ادرار اضطراری]]، از جمله ادرار اضطراری در شب، یا [[مثانه بیش‌فعال|بی‌اختیاری ادرار ناشی از فوریت]] (نشت ادرار به دنبال نیاز ناگهانی شدید به ادرار کردن).<ref>{{cite web |title = Urge incontinence |url = https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/001270.htm |website = MedlinePlus |publisher = US National Library of Medicine |access-date = 26 October 2015 |url-status = live |archive-url = https://web.archive.org/web/20151006031743/https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/001270.htm |archive-date = 6 October 2015}}</ref> [[احتباس ادرار#:~:text=بخش آغازین-,سمپتوم و نشانه‌ها,-دلایل و علت‌ها|علائم دفع ادرار]] شامل تزلزل ادراری (تاخیر بین شروع به ادرار کردن و شروع واقعی جریان ادرار)، جریان منقطع (نه مداوم)،<ref>{{cite book | chapter = Incontinence and Stream Abnormalities | chapter-url = https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK295/ | title = Clinical Methods: The History, Physical, and Laboratory Examinations | edition = 3rd | location = Boston | publisher = Butterworths | date = 1990 | pmid = 21250138 | vauthors = White JR, O'Brien III DP, Walker HK, Hall WD, Hurst JW | isbn = 9780409900774 }}</ref> قطع غیرارادی دفع ادرار، جریان ضعیف ادرار، زور زدن برای دفع ادرار، احساس تخلیه ناقص، و چکه کردن غیرقابل کنترل ادرار پس از پایان ادرار کردن.<ref>{{cite journal | vauthors = Robinson J | title = Post-micturition dribble in men: causes and treatment | journal = Nursing Standard | volume = 22 | issue = 30 | pages = 43–6 | date = 11 February 2008 | pmid = 18459613 | doi = 10.7748/ns2008.04.22.30.43.c6440 }}</ref><ref>{{cite journal | vauthors = Sarma AV, Wei JT | title = Clinical practice. Benign prostatic hyperplasia and lower urinary tract symptoms | journal = The New England Journal of Medicine | volume = 367 | issue = 3 | pages = 248–57 | date = July 2012 | pmid = 22808960 | doi = 10.1056/nejmcp1106637 }}</ref><ref>{{cite web |title = Urination – difficulty with flow |url = https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003143.htm |website = MedlinePlus |publisher = US National Library of Medicine |access-date = 26 October 2015 |url-status = live |archive-url = https://web.archive.org/web/20151006115737/https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003143.htm |archive-date = 6 October 2015}}</ref> ممکن است این علائم با درد مثانه یا [[سوزش ادرار|درد هنگام ادرار کردن]]، که به آن دیسوری (dysuria) گفته می‌شود، همراه باشد.<ref>{{cite web |title = Urination – painful |url = https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003145.htm |website = MedlinePlus |publisher = US National Library of Medicine |access-date = 26 October 2015 |url-status = live |archive-url = https://web.archive.org/web/20151006110537/https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/003145.htm |archive-date = 6 October 2015}}</ref>


[[انسداد خروجی مثانه]] می‌تواند ناشی از BPH باشد.<ref>{{cite web |title = Bladder outlet obstruction |url = https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/002238.htm |website = MedlinePlus |publisher = US National Library of Medicine |access-date = 26 October 2015 |url-status = live |archive-url = https://web.archive.org/web/20151006110511/https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/002238.htm |archive-date = 6 October 2015}}</ref> علائم آن عبارتند از: درد شکمی، احساس مداوم پری مثانه، تکرر ادرار، احتباس ادراری حاد (ناتوانی در دفع ادرار)، درد در طول ادرار کردن (دیسوری)، مشکلات در شروع ادرار (تزلزل ادرار)، جریان آهسته ادرار، شروع و توقف (ادرار منقطع) و شب ادراری.<ref>{{cite web |url= https://www.lecturio.com/concepts/benign-prostatic-hyperplasia/ | title= Benign Prostatic Hyperplasia
== سیر بیماری ==
| website= The Lecturio Medical Concept Library |access-date= 5 July 2021}}</ref>
در طی فاز اولیه BPH، بافت پروستات شروع به [[هیپرتروفی|هایپرتروفی]] می‌کند. این عمل ممکن است بر میزراه فشار وارد کند، بنابراین در نتیجه انسداد مکانیکی اندازه لومن [[میزراه]] کاهش می‌یابد. به موازات افزایش فشار، بیماران ممکن است اشکال در شروع [[ادرار کردن]] یا کاهش یا ضعیف شدن جریان ادرار را تجربه کنند. برخی بیماران ممکن است حتی برای شروع ادرار روی [[مثانه]] فشار وارد کنند.


BPH می‌تواند یک بیماری پیشرونده باشد، به خصوص اگر درمان نشود. تخلیه ناقص منجر به باقیماندن ادرار یا استاز ادراری (urinary stasis) می‌شود که می‌تواند خطر [[عفونت ادراری|عفونت مجاری ادراری]] را افزایش دهد<ref>{{cite journal | vauthors = Truzzi JC, Almeida FM, Nunes EC, Sadi MV | title = Residual urinary volume and urinary tract infection--when are they linked? | journal = The Journal of Urology | volume = 180 | issue = 1 | pages = 182–5 | date = July 2008 | pmid = 18499191 | doi = 10.1016/j.juro.2008.03.044 }}</ref>
به موازات بدتر شدن علایم، مثانه تحریک می‌شود. تحریک مثانه فاز آخر BPH است. ماندن ادرار در مثانه ممکن است سب افزایش حساسیت این عضو شود. حتی باقی ماندن مقدار کمی ادرار در مثانه همراه با فشار وارده از طرف پروستات بزرگ شده ممکن است سبب [[پرادراری|پلی اوری]] شود. البته این علایم ممکن است نشان دهنده بیماری‌های دیگری مانند پروستاتیت، [[سرطان پروستات]] و عفونت دستگاه ادراری نیز باشند. آزمایش دیجیتال رکتال (DRE) و آزمون آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) برای رد بیماری‌های دیگر کمک‌کننده هستند.


== درمان ==
== علل ==
=== هورمون‌‌‌‌ها ===
درمان بستگی به شدت بیماری دارد. هدف اصلی درمان BPH بهبود یا تخفیف علایم است. هم چنین هدف درمان توقف پیشرفت بیماری و جلوگیری از عوارضی است که ممکن است در اثر درمان نشدن BPH ایجاد شوند. انتخاب نوع درمان به وسیله بیمار ارجحیت دارد؛ بنابراین بهترین درمان ممکن برای یک بیمار با علایم خفیف و بدون شکایت باید شامل پایش PSA و DRE هم چنین توصیه‌هایی برای پیگیری در صورت بروز علایم است. مشاوره با بیماران در مورد BPH برای آموزش آن‌ها در ارتباط با تغییرات شیوه زندگی مانند اجتناب از نوشیدنی‌های حاوی کافئین نزدیک به زمان خواب و مصرف دیورتیک‌ها در صبح به جای شب است.
بسیاری از متخصصان بر این باورند که [[آندروژن|آندروژن‌‌‌‌ها]] ([[تستوسترون]] و [[هورمون|هورمون‌‌‌‌های]] مرتبط) نقش مهمی در ایجاد BPH دارند. این بدان معنی است که برای ایجاد BPH باید آندروژن‌‌‌‌ها وجود داشته باشند، اما لزوما به طور مستقیم باعث ایجاد این بیماری نمی‌شوند. این موضوع با شواهدی تأیید می‌شود که نشان می‌دهد پسران [[اخته کردن|اخته]] شده درسنین بالا دچار BPH نمی‌شوند. در یک مطالعه غیرمعمول روی 26 [[خواجه (جنسی)|خواجه]] از کاخ سلسله [[دودمان چینگ|چینگ]] که در سال 1960 هنوز در [[پکن]] زندگی می‌کردند، در 81 درصد از خواجه‌‌‌‌های مورد مطالعه، پروستات قابل لمس نبود.<ref>{{cite journal | vauthors = Wu CP, Gu FL | title = The prostate in eunuchs | journal = Progress in Clinical and Biological Research | volume = 370 | pages = 249–55 | date = 1991 | pmid = 1924456 }}</ref> میانگین زمان سپری شده از موقع اخته شدن 54 سال (بین 41 تا 65 سال) بود. از سوی دیگر، برخی مطالعات نشان می‌دهند که تجویز تستوسترون اگزوژن با افزایش قابل توجه خطر علائم BPH همراه نیست، بنابراین نقش تستوسترون در سرطان پروستات و BPH همچنان نامشخص است. برای تعیین کمیت هرگونه خطر ناشی از تجویز تستوسترون اگزوژن، انجام کارآزمایی‌‌‌‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده بیشتری با تعداد شرکت‌کننده بیشتر مورد نیاز است.<ref>{{cite web |title = Testosterone and Aging: Clinical Research Directions. |url = https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK216175/ |publisher = NCBI Bookshelf |access-date = 2 February 2015 |url-status = live |archive-url = https://web.archive.org/web/20171105194336/https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK216175/ |archive-date = 5 November 2017}}</ref>


[[دی‌هیدروتستوسترون|دی هیدروتستوسترون]] ، [[متابولیت]] تستوسترون، یک واسطه کلیدی برای رشد پروستات است. DHT در پروستات از طریق عمل [[آنزیم]] [[5α-ردوکتاز]] نوع 2 بر روی تستوسترون جریان خون ساخته می‌شود. DHT می‌تواند به صورت [[پیام‌رسانی اتوکراین|اتوکرین]] روی سلول‌‌‌‌های استرومایی یا به صورت [[پیام‌رسانی پاراکراین|پاراکرین]] با انتشار به [[بافت پوششی|سلول‌‌‌‌های اپیتلیال]] مجاور، عمل کند. در هر دو نوع سلول هدف، DHT به [[گیرنده آندروژن|گیرنده‌‌‌‌های آندروژن]] هسته‌ای متصل می‌شود و [[رونویسی (ژنتیک)|رونویسی]] از [[فاکتور رشد|فاکتورهای رشد]] را که برای سلول‌‌‌‌های اپیتلیال و استرومایی میتوژنیک هستند، سیگنال می‌دهد. DHT ده برابر قوی‌تر از تستوسترون است زیرا کندتر از گیرنده آندروژن جدا می‌شود. اهمیت DHT در ایجاد هیپرپلازی [[گرهک (پزشکی)|ندولار]] توسط مشاهدات بالینی که در آن مهار کننده 5α-ردوکتاز مانند [[فیناستراید]] به مردان مبتلا به این بیماری داده می‌شود، تایید می‌گردد. درمان با [[بازدارنده آنزیم|مهارکننده]] 5α-ردوکتاز به طور قابل توجهی میزان DHT پروستات را کاهش می‌دهد و در نتیجه، حجم پروستات و علائم BPH را کاهش می‌دهد<ref>{{cite web |title = Proscar (finisteride) Prescribing Information |url = http://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2010/020180s037lbl.pdf |website = FDA – Drug Documents |publisher = Merck and Company |access-date = 2 March 2015 |url-status = live |archive-url = https://web.archive.org/web/20160303231752/http://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2010/020180s037lbl.pdf |archive-date = 3 March 2016}}</ref><ref>{{cite journal | vauthors = Bartsch G, Rittmaster RS, Klocker H | title = Dihydrotestosterone and the concept of 5alpha-reductase inhibition in human benign prostatic hyperplasia | journal = World Journal of Urology | volume = 19 | issue = 6 | pages = 413–25 | date = April 2002 | pmid = 12022710 | doi = 10.1007/s00345-002-0248-5 | s2cid = 3257666 }}</ref>
درمان دارویی مرتبط با BPH اصولاً با کاربرد دو دسته مختلف دارویی تکمیل می‌شود: آنتاگونیست‌های آلفا-آدرنرژیک ([[پرازوسین]]، [[ترازوسین]]، دوکسازوسین، آلفازوسین و [[تامسولوسین]]) و مهارکننده‌های ۵-آلفا ردوکتاز (۵-AR) ([[فیناستراید]] و دوتاستراید).


تستوسترون باعث افزایش تکثیر سلولی پروستات می‌شود،<ref name="Feldman2001">{{cite journal | vauthors = Feldman BJ, Feldman D | title = The development of androgen-independent prostate cancer | journal = Nature Reviews. Cancer | volume = 1 | issue = 1 | pages = 34–45 | date = October 2001 | pmid = 11900250 | doi = 10.1038/35094009 | s2cid = 205020623 }}</ref> اما در بیماران مبتلا به BPH سطح سرمی نسبتا پایینی از تستوسترون یافت می‌شود.<ref name="Lagiou1997">{{cite journal | vauthors = Lagiou P, Mantzoros CS, Tzonou A, Signorello LB, Lipworth L, Trichopoulos D | title = Serum steroids in relation to benign prostatic hyperplasia | journal = Oncology | volume = 54 | issue = 6 | pages = 497–501 | year = 1997 | pmid = 9394847 | doi = 10.1159/000227609 }}</ref><ref name="Roberts2004">{{cite journal | vauthors = Roberts RO, Jacobson DJ, Rhodes T, Klee GG, Leiber MM, Jacobsen SJ | title = Serum sex hormones and measures of benign prostatic hyperplasia | journal = The Prostate | volume = 61 | issue = 2 | pages = 124–31 | date = October 2004 | pmid = 15305335 | doi = 10.1002/pros.20080 | s2cid = 24288565 }}</ref> یک مطالعه کوچک نشان داده است که اخته‌سازی پزشکی، سطح هورمون در سرم و پروستات را به طور ناموزون کاهش می‌دهد و تأثیر کمتری بر سطح تستوسترون و DHT در پروستات دارد.<ref name="Page2006">{{cite journal | vauthors = Page ST, Lin DW, Mostaghel EA, Hess DL, True LD, Amory JK, Nelson PS, Matsumoto AM, Bremner WJ | display-authors = 6 | title = Persistent intraprostatic androgen concentrations after medical castration in healthy men | journal = The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism | volume = 91 | issue = 10 | pages = 3850–6 | date = October 2006 | pmid = 16882745 | doi = 10.1210/jc.2006-0968 | doi-access = free }}</ref>
مهار گیرنده‌های آلفا-آدرنرژیک از اتصال [[نوراپی‌نفرین|نوراپی نفرین]] به گیرنده آلفا-آدرنرژیک جلوگیری کرده، بنابراین کاهش تون عضله صاف را در پروستات و میزراه تسهیل می‌کند.آنتاگونیست‌های آلفا-آدرنرژیک به واسطه شروع اثر سریع و ایمنی و اثربخشی اثبات شده‌شان عوامل خط اول در درمان BPH هستند. توجه به این نکته مهم است که این عوامل عضله صاف پروستات را شل می‌کنند اما اندازه پروستات را کاهش نمی‌دهند.


علاوه بر تستوسترون و DHT، سایر آندروژن‌‌‌‌ها نیز نقش مهمی در ایجاد BPH دارند. Cاستروئیدهای 21 کربنه 11-اکسیژنه (پرگنان) که به عنوان پیش‌سازهای آندروژن‌‌‌‌های 11-اکسیژنه شناخته شده‌اند، نیز آگونیست‌‌‌‌های قوی برای گیرنده آندروژن هستند.<ref name="pmid18308097">{{cite journal|vauthors=Dimitrakov J, Joffe HV, Soldin SJ, Bolus R, Buffington CA, Nickel JC|year=2008|title=Adrenocortical hormone abnormalities in men with chronic prostatitis/chronic pelvic pain syndrome|journal=Urology|volume=71|issue=2|pages=261–6|doi=10.1016/j.urology.2007.09.025|pmc=2390769|pmid=18308097}}</ref> به طور خاص، استروئیدهایی مانند 11β-هیدروکسی پروژسترون و [[11-کتوپروژسترون]] می‌توانند به [[11-کتو دی‌هیدروتستوسترون]]، شکلی از DHT با 11-اکسو و با همان قدرت، تبدیل شوند. این پیش سازها همچنین در نمونه‌‌‌‌های [[بافت‌برداری|بیوپسی]] بافتی از بیماران مبتلا به BPH و همچنین در سطح سرم آنها شناسایی شده‌اند<ref name="pmid31626910">{{cite journal|vauthors=du Toit T, Swart AC|year=2020|title=The 11β-hydroxyandrostenedione pathway and C11-oxy C21 backdoor pathway are active in benign prostatic hyperplasia yielding 11keto-testosterone and 11keto-progesterone|journal=The Journal of Steroid Biochemistry and Molecular Biology|volume=196|pages=105497|doi=10.1016/j.jsbmb.2019.105497|pmid=31626910|s2cid=204734045}}</ref><ref name="pmid35987379">{{cite journal|year=2022|title=Letter to the editor regarding the article "Adrenocortical hormone abnormalities in men with chronic prostatitis/chronic pelvic pain syndrome"|url=https://www.goldjournal.net/article/S0090-4295(22)00690-2/abstract|journal=Urology|language=English|doi=10.1016/j.urology.2022.07.051|issn=0090-4295|pmid=35987379|s2cid=251657694 |volume=169 |page=273 | vauthors = Masiutin MG, Yadav MK |url-access=subscription}}</ref><ref name="pmid35985522">{{cite journal|year=2022|title=Author reply|url=https://www.goldjournal.net/article/S0090-4295(22)00691-4/abstract|journal=Urology|language=English|doi=10.1016/j.urology.2022.07.049|pmid=35985522|s2cid=251658492|issn=0090-4295 |volume=169 |pages=273–274 | vauthors = Dimitrakoff J, Nickel JC |url-access=subscription}}</ref> علاوه بر آن، آندروژن‌‌‌‌های بیوسنتز شده از طریق [[مسیر درب پشتی آندروژن|مسیر در پشتی]] می‌توانند در ایجاد BPH نقش داشته باشند.<ref name="pmid31626910"/>
[[تستوسترون]] در بافت‌های محیطی مانند پروستات به وسیله ۵ آلفاردوکتاز(۵-AR) به [[دی‌هیدروتستوسترون|دی هیدروتستوسترون]] (DHT) تبدیل می‌شود که نقش عمده‌ای در رشد طبیعی سلول‌های پروستات بازی می‌کند. DHT با بروز BPH، سرطان پروستات و آلوپسی آندروژنیک نیز همراه است. دو ایزوفرم ۵-AR به نام‌های نوع ۱ و نوع ۲ وجود دارد. هر دو ایزوفرم در بیماران مبتلا به BPH بیان می‌شوند؛ بنابراین با مهار هر دو نوع ایزوفرم نتایج قابل توجه تری در درمان BPH حاصل می‌شود.


در حالی که شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه استروژن ممکن است در ایجاد BPH نقش داشته باشد، به نظر می‌رسد این اثر عمدتاً از طریق تبدیل موضعی آندروژن‌‌‌‌ها به استروژن در بافت پروستات به جای اثر مستقیم خود استروژن ایجاد می‌شود<ref name="Ho2008">{{cite journal | vauthors = Ho CK, Nanda J, Chapman KE, Habib FK | title = Oestrogen and benign prostatic hyperplasia: effects on stromal cell proliferation and local formation from androgen | journal = The Journal of Endocrinology | volume = 197 | issue = 3 | pages = 483–91 | date = June 2008 | pmid = 18492814 | doi = 10.1677/JOE-07-0470 | doi-access = free }}</ref> در مطالعات درون‌تنی (in vivo) روی سگ، اخته سازی که منجر به کاهش قابل توجه سطح آندروژن اما بدون تغییر در سطح استروژن شد، آتروفی قابل توجهی در پروستات ایجاد کرد.<ref name="Niu2003">{{cite journal | vauthors = Niu YJ, Ma TX, Zhang J, Xu Y, Han RF, Sun G | title = Androgen and prostatic stroma | journal = Asian Journal of Andrology | volume = 5 | issue = 1 | pages = 19–26 | date = March 2003 | pmid = 12646998 }}</ref> مطالعاتی که به دنبال همبستگی میان هیپرپلازی پروستات و سطح استروژن سرم در انسان هستند، عموما هیچ ارتباطی را نشان نداده‌اند.<ref name="Roberts2004" /><ref name="Ansari2008">{{cite journal | vauthors = Ansari MA, Begum D, Islam F | title = Serum sex steroids, gonadotrophins and sex hormone-binding globulin in prostatic hyperplasia | journal = Annals of Saudi Medicine | volume = 28 | issue = 3 | pages = 174–8 | year = 2008 | pmid = 18500180 | pmc = 6074428 | doi = 10.4103/0256-4947.51727 | doi-access = free }}</ref>
از نظر درمانی، مهارکننده‌های ۵-AR با اثر تحریکی تستوسترون بر بزرگی پروستات تداخل می‌کنند بنابراین برای کاهش نمرات علایم و خطر احتباس حاد ادراری (AUR) و مداخله جراحی مؤثر هستند. البته برای دستیابی به نتایج سودمند نیاز به ماه‌ها درمان با داروهای این دسته وجود دارد تا حجم پروستات کاهش یابد. دو عامل موجود در این دسته [[فیناستراید]] و دوتاستراید هستند.


در سال 2008، گات و همکاران (.Gat et al)، شواهدی منتشر کردند مبنی بر اینکه BPH ناشی از نارسایی در سیستم درناژ وریدی اسپرماتیک است که منجر به افزایش فشار هیدرواستاتیک و افزایش سطح تستوسترون موضعی بیش از 100 برابر بالاتر از سطح سرم می‌شود.<ref name="pmid18811916">{{cite journal | vauthors = Gat Y, Gornish M, Heiblum M, Joshua S | title = Reversal of benign prostate hyperplasia by selective occlusion of impaired venous drainage in the male reproductive system: novel mechanism, new treatment | journal = Andrologia | volume = 40 | issue = 5 | pages = 273–81 | date = October 2008 | pmid = 18811916 | doi = 10.1111/j.1439-0272.2008.00883.x | s2cid = 205442245 | doi-access = free }}</ref> در صورت تایید، این مکانیسم توضیح می‌دهد که چرا به نظر نمی‌رسد سطح آندروژن سرم با BPH ارتباط داشته باشد و چرا دادن تستوسترون اگزوژن تفاوت زیادی ایجاد نمی‌کند.
== جراحی ==
در صورت عدم پاسخ بیمار به درمان دارویی از جراحی استفاده می‌شود. چنانچه وزن پروستات بزرگ شده به حداکثر ۴۵ گرم برسد، به درمان دارویی پاسخ نمی‌دهد و بنا بر نظر پزشک یکی از انواع درمان‌های جراحی استفاده می‌شود. شایعترین روش جراحی برداشتن پروستات به روش داخل مجرایی (TURP) است. از برداشتن پروستات به روش جراحی باز شکم وقتی پروستات خیلی بزرگ است (پروستات‌های بزرگتر از ۱۰۰ گرم) استفاده می‌شود. روش‌های کمتر تهاجمی مانند اندویوروسکوپی، کوتر لیزری (لیزر دیود) و روش‌های حرارتی یا … در حال توسعه هستند.


=== رژیم غذایی ===
اگر چه در جراحی به روش داخل مجرایی ۷۰ تا ۸۰٪ غده برداشته می‌شود، اما جراح حین عمل، کپسول پروستات را برنمی‌دارد لذا برگشت مجدد بزرگی پروستات (البته نه در کوتاه مدت بلکه پس از گذشت ۵ تا ۶ سال) محتمل است. جراحی باز نیازمند بستری طولانی مدت حدود ۳ تا ۵ روز است. همچنین نیاز به شستشوی مرتب مثانه پس از جراحی در بیمارستان که اغلب با درد همراه است و می‌تواند نیاز به استفاده از خون تزریقی را نیز به همراه داشته باشد.
مطالعات نشان می‌دهند که الگوهای غذایی ممکن است بر پیشرفت BPH تأثیر بگذارد، اما تحقیقات بیشتری برای روشن شدن هر ارتباط مهمی مورد نیاز است.<ref>{{cite journal | vauthors = Heber D | title = Prostate enlargement: the canary in the coal mine? | journal = The American Journal of Clinical Nutrition | volume = 75 | issue = 4 | pages = 605–6 | date = April 2002 | pmid = 11916745 | doi = 10.1093/ajcn/75.4.605 | doi-access = free }}<!--|access-date=1 March 2015--></ref> مطالعات انجام شده در چین نشان می‌دهند که مصرف بیشتر پروتئین ممکن است عاملی در ایجاد BPH باشد. مردان بالای 60 سال در مناطق روستایی نرخ بسیار پایین BPH بالینی داشتند، در حالی که مردانی که در شهرها زندگی می‌کردند و پروتئین حیوانی بیشتری مصرف می‌کردند، بروز بالاتری داشتند.<ref>{{cite journal | vauthors = Zhang SX, Yu B, Guo SL, Wang YW, Yin CK | title = [Comparison of incidence of BPH and related factors between urban and rural inhabitants in district of Wannan] | journal = Zhonghua Nan Ke Xue = National Journal of Andrology | volume = 9 | issue = 1 | pages = 45–7 | date = February 2003 | pmid = 12680332 }}</ref><ref>{{cite journal | vauthors = Gu F | title = Changes in the prevalence of benign prostatic hyperplasia in China | journal = Chinese Medical Journal | volume = 110 | issue = 3 | pages = 163–6 | date = March 1997 | pmid = 9594331 }}</ref> از سوی دیگر، یک مطالعه روی مردان ژاپنی-آمریکایی در‌‌‌‌ هاوایی، یک ارتباط منفی قوی با مصرف الکل، اما یک ارتباط مثبت ضعیف با مصرف گوشت گاو نشان داد.<ref>{{cite journal | vauthors = Chyou PH, Nomura AM, Stemmermann GN, Hankin JH | title = A prospective study of alcohol, diet, and other lifestyle factors in relation to obstructive uropathy | journal = The Prostate | volume = 22 | issue = 3 | pages = 253–64 | date = 1993 | pmid = 7683816 | doi = 10.1002/pros.2990220308 | s2cid = 32639108 }}</ref> در یک مطالعه کوهورت آینده‌نگر بزرگ در ایالات متحده (مطالعه پیگیری متخصصان سلامت)، محققان ارتباط متوسطی را بین BPH (مردانی با علائم شدید BPH یا BPH تایید شده با جراحی) و میزان دریافت کلی انرژی و پروتئین، اما نه با دریافت چربی، گزارش کردند.<ref>{{cite journal | vauthors = Suzuki S, Platz EA, Kawachi I, Willett WC, Giovannucci E | title = Intakes of energy and macronutrients and the risk of benign prostatic hyperplasia | journal = The American Journal of Clinical Nutrition | volume = 75 | issue = 4 | pages = 689–97 | date = April 2002 | pmid = 11916755 | doi = 10.1093/ajcn/75.4.689 | doi-access = free | url = https://dash.harvard.edu/bitstream/1/41275468/1/1491%20689.pdf }}</ref> همچنین شواهد اپیدمیولوژیکی وجود دارد که BPH را با [[سندرم متابولیک]] ([[چاقی]] همزمان، اختلال در متابولیسم گلوکز و [[دیابت]]، [[هیپرتری‌گلیسریدمی|سطوح بالای تری گلیسیرید]]، سطوح بالای کلسترول LDL و [[فشار خون بالا|پرفشاری خون]]) مرتبط می‌کند.<ref>{{cite journal | vauthors = Gacci M, Corona G, Vignozzi L, Salvi M, Serni S, De Nunzio C, Tubaro A, Oelke M, Carini M, Maggi M | display-authors = 6 | title = Metabolic syndrome and benign prostatic enlargement: a systematic review and meta-analysis | journal = BJU International | volume = 115 | issue = 1 | pages = 24–31 | date = January 2015 | pmid = 24602293 | doi = 10.1111/bju.12728 | s2cid = 22937831 | doi-access = free | hdl = 2158/953282 | hdl-access = free }}</ref>


== نگارخانه ==
=== پیری ===
هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات یک بیماری مرتبط وابسته به سن است. فرضیه پیری ناشی از تجمع سوء ترمیم (misrepair-accumulation aging theory) <ref>{{cite journal | vauthors = Wang J, Michelitsch T, Wunderlin A, Mahadeva R | title = Aging as a consequence of misrepair--A novel theory of aging. | journal = Nature Precedings | date = March 2009 | doi = 10.1038/npre.2009.2988.1 | doi-access = free | arxiv = 0904.0575 }}</ref> پیشنهاد می‌کند که ایجاد BPH نتیجه [[فیبروز]] و ضعیف شدن بافت عضلانی در پروستات است.<ref>{{cite arXiv |title = Tissue fibrosis: a principal evidence for the central role of Misrepairs in aging | vauthors = Wang-Michelitsch J, Michelitsch T |year = 2015 |class = cs.DM |eprint = 1503.01376 }}</ref> بافت عضلانی در عملکرد پروستات مهم است و نیروی خروج مایع تولید شده توسط غدد پروستات را تامین می‌کند. با این حال، انقباضات و اتساعات مکرر تارهای عضلانی به طور اجتناب ناپذیری باعث آسیب و شکستگی آن‌‌‌‌ها می‌شود. توانایی تارهای عضلانی برای بازسازی کم است؛ بنابراین، برای جایگزینی تارهای عضلانی شکسته شده، از فیبرهای کلاژن باید استفاده شود. چنین ترمیم‌‌‌‌های نادرستی، عملکرد بافت عضلانی را تضعیف می‌کند و مایع ترشح شده توسط غدد نمی‌تواند به طور کامل دفع شود. بدین ترتیب تجمع مایع در غدد، مقاومت بافت عضلانی را در طی انقباضات و اتساعات افزایش داده، و در نتیجه، تارهای عضلانی بیشتری شکسته و با فیبرهای کلاژن جایگزین خواهند شد.<ref>{{Cite journal |last=Roehrborn |first=Claus G |title=Benign Prostatic Hyperplasia: An Overview |journal=Rev Urol |date=2005 |volume=7 |issue=Suppl 9 |pages=S3–S14 |pmid=16985902 |pmc=1477638 }}</ref>
<gallery>

File:Nodular hyperplasia of the prostate.jpg|<!--[[عکاسی ریزنگاری]] showing nodular hyperplasia (left off center) of the prostate from a [[تراشیدن پروستات از راه مجرای ادرار]] (TURP). [[H&E stain]].-->
== پاتوفیزیولوژی ==
File:Prostate histology.jpg|<!--Microscopic examination of different types of prostate tissues (stained with [[ایمونوهیستوشیمی]] techniques): A. Normal (non-neoplastic) prostatic tissue (NNT). B. Benign prostatic hyperplasia. C. High-grade [[prostatic intra{{shy}}epithelial neoplasia]] (PIN). D. [[Prostatic adeno{{shy}}carcinoma]] (PCA).-->
[[File:Benign prostate hyperplasia.jpg|thumb|right|Benign prostate hyperplasia]]
با افزایش سن در مردان، فعالیت آنزیم‌‌‌‌های [[آروماتاز]] و [[5α-Reductase|5-آلفا]] ردوکتاز افزایش می‌یابد. این آنزیم‌‌‌‌ها به ترتیب مسئول تبدیل هورمون‌‌‌‌های آندروژن به [[استروژن]] و [[دی‌هیدروتستوسترون|DHT]] هستند. متابولیزه شدن هورمون‌‌‌‌های آندروژن با این آنزیم‌‌‌‌ها منجر به کاهش تستوسترون و در مقابل افزایش سطح DHT و استروژن می‌شود.

در BPH، هم سلول‌‌‌‌های اپیتلیال غده‌ای و هم سلول‌‌‌‌های استرومایی (شامل تارهای عضلانی) دچار هیپرپلازی می‌شوند.<ref name="Kim2016" /> اکثر منابع بر این باورند که از بین این دو بافت، هیپرپلازی استرومایی غالب است، اما نسبت دقیق این دو نامشخص است.<ref name=Wasserman>{{cite journal | vauthors = Wasserman NF | title = Benign prostatic hyperplasia: a review and ultrasound classification | journal = Radiologic Clinics of North America | volume = 44 | issue = 5 | pages = 689–710, viii | date = September 2006 | pmid = 17030221 | doi = 10.1016/j.rcl.2006.07.005 }}</ref>{{rp|694}}

از نظر آناتومیکی، در این بیماری معمولا لوب‌‌‌‌های میانی و جانبی، به دلیل داشتن بافت غددی فراوان، بزرگ می‌شوند. لوب قدامی دارای بافت غددی کمی است و به ندرت بزرگ می‌شود. (سرطان کارسینوم پروستات به طور معمول در لوب خلفی رخ می‌دهد - از همین رو با معاینه رکتال می‌توان بافت نامنظم آن را تشخیص داد). اولین علائم میکروسکوپی BPH معمولا بین سنین 30 تا 50 سالگی در ناحیه PUG، که در خلف مجرای ادراری پروگزیمال قرار دارد، شروع می‌شود.<ref name=Wasserman />{{rp|694}} در BPH، اکثر رشد در ناحیه انتقال پروستات رخ می‌دهد.<ref name=Wasserman />{{rp|694}} علاوه بر این دو ناحیه کلاسیک، ناحیه محیطی نیز به میزان کمتری درگیر می‌شود.<ref name=Wasserman />{{rp|695}} سرطان پروستات به طور معمول در ناحیه PZ ایجاد می‌شود. با این حال، به منظور رد سرطان در ناحیه TZ، غالبا ندول‌‌‌‌های BPH، معمولا از ناحیه TZ، تحت بیوپسی قرار می‌گیرند.<ref name=Wasserman />{{rp|695}} BPH می‌تواند یک رشد پیشرونده داشته باشد که در موارد نادری منجر به بزرگ شدن غیرمعمول پروستات می‌شود.<ref name=Sch2011/> در برخی از مردان، بزرگی پروستات از 200 تا 500 گرم فراتر می‌رود.<ref name=Sch2011>{{cite journal | vauthors = Ojewola RW, Tijani KH, Fatuga AL, Onyeze CI, Okeke CJ | title = Management of a giant prostatic enlargement: Case report and review of the literature | journal = The Nigerian Postgraduate Medical Journal | volume = 27 | issue = 3 | pages = 242–247 | year = 2020 | pmid = 32687126 | doi = 10.4103/npmj.npmj_69_20 | publisher = Medknow | s2cid = 220652018 | doi-access = free }}</ref> این وضعیت به عنوان هیپرپلازی غول پیکر تعریف شده است.<ref name=Sch2011/>

== تشخیص ==
تشخیص بالینی BPH بر اساس سابقه LUTS، معاینه انگشتی رکتوم، و رد سایر علل ایجاد کننده علائم و نشانه‌‌‌‌های مشابه انجام می‌شود. شدت LUTS لزوما با اندازه پروستات مطابقت ندارد. لمس غده پروستات بزرگ شده به صورت متقارن و صاف در [[معاینه مقعد|معاینه رکتوم]] تشخیص BPH را تقویت می‌کند.<ref name="Kim2016" /> با این حال، اگر غده پروستات در لمس نامتقارن، سفت یا ندولار باشد، شک به سرطان پروستات را مطرح می‌کند.<ref name="Kim2016" />

برای تشخیص BPH و تعیین شدت علائم، پرسشنامه‌‌‌‌های معتبری مانند شاخص علائم انجمن اورولوژی آمریکا (AUA-SI)،[[International Prostate Symptom Score|نمره بین‌المللی علائم پروستات]] (I-PSS) و اخیراً نمره UWIN (فوریت، جریان ضعیف، تخلیه ناقص و شب ادراری) ابزارهای کمکی مفیدی هستند .<ref name="Kim2016" /><ref>{{cite journal | vauthors = Parsons JK | title = Benign Prostatic Hyperplasia and Male Lower Urinary Tract Symptoms: Epidemiology and Risk Factors | journal = Current Bladder Dysfunction Reports | volume = 5 | issue = 4 | pages = 212–218 | date = December 2010 | pmid = 21475707 | pmc = 3061630 | doi = 10.1007/s11884-010-0067-2 }}</ref><ref>{{cite journal | vauthors = Eid K, Krughoff K, Stoimenova D, Smith D, Phillips J, O'Donnell C, Barqawi A | title = Validation of the Urgency, Weak stream, Incomplete emptying, and Nocturia (UWIN) score compared with the American Urological Association Symptoms Score in assessing lower urinary tract symptoms in the clinical setting | journal = Urology | volume = 83 | issue = 1 | pages = 181–5 | date = January 2014 | pmid = 24139351 | doi = 10.1016/j.urology.2013.08.039 }}</ref>

===بررسی‌‌‌‌های آزمایشگاهی===
[[آزمایش ادرار]] به طور معمول در صورت وجود LUTS و مشکوک شدن به BPH انجام می‌شود تا علائم عفونت مجاری ادراری، [[گلیکوزوری|وجود گلوکز در ادرار]] (نشان‌دهنده دیابت) یا [[پروتئینوری|پروتئین در ادرار]] (نشان‌دهنده بیماری کلیوی) را ارزیابی کند.<ref name="Kim2016" /> اغلب آزمایش خون، شامل [[Assessment of kidney function|تست‌‌‌‌های عملکرد کلیه]] و [[پادگن ویژه پروستات|آنتی‌ژن اختصاصی پروستات]] (PSA)، به ترتیب برای ارزیابی آسیب کلیه و [[Prostate cancer screening|سرطان پروستات]]، درخواست می‌شود.<ref name="Kim2016" />با این حال، بررسی سطح PSA خون برای غربالگری سرطان پروستات بحث‌برانگیز است و لزوماً در هر ارزیابی برای BPH توصیه نمی‌شود.<ref name="Kim2016" /> BPH و سرطان پروستات، هر دو می‌توانند منجر به افزایش سطح PSA خون شوند و سطح بالای PSA به خوبی قادر به افتراق بین این دو بیماری نیست.<ref name="Kim2016" /> در صورتی که سطح PSA بررسی شود و بالا باشد، نیاز به بررسی‌‌‌‌های بیشتر وجود دارد. اقداماتی از جمله اندازه‌گیری PSA توتال،PSA آزاد (free PSA)، معاینه رکتال و [[سونوگرافی|اولتراسونوگرافی]] ترانس‌رکتال ممکن است در تعیین اینکه آیا افزایش PSA ناشی از BPH یا سرطان پروستات است، مفید باشد.<ref name="Kim2016" />

===تصویربرداری و دیگر بررسی‌‌‌‌ها===
اوروفلومتری (uroflowmetry) برای اندازه‌گیری سرعت جریان ادرار و حجم کل ادرار دفع شده در هنگام ادرار کردن فرد انجام می‌شود.<ref name="pmid30614059">{{cite journal | vauthors = Gammie A, Drake MJ | title = The fundamentals of uroflowmetry practice, based on International Continence Society good urodynamic practices recommendations | journal = Neurourology and Urodynamics | volume = 37 | issue = S6 | pages = S44–S49 | date = August 2018 | pmid = 30614059 | doi = 10.1002/nau.23777 | s2cid = 58586667 | url = | doi-access = free }}</ref>

سونوگرافی شکمی از پروستات و [[کلیه|کلیه‌‌‌‌ها]] اغلب برای رد [[هیدرونفروز]] و اتساع حالب (hydroureter) انجام می‌شود. همچنین ممکن است کیست، تومور و سنگ به طور اتفاقی در سونوگرافی یافت شود. اگر [[احتباس ادرار#:~:text=با حجم کم-,تشخیص,-پی‌آمد و عوارض|حجم باقی‌مانده از ادرار]] در مثانه پس از ادرار کردن بیش از 100 میلی‌لیتر باشد، می‌تواند نشان دهنده انسداد قابل توجه باشد.<ref>{{Cite journal | vauthors = Foo KT |date=June 2013 |title=The Role of Transabdominal Ultrasound in Office Urology |journal=Proceedings of Singapore Healthcare |language=en |volume=22 |issue=2 |pages=125–130 |doi=10.1177/201010581302200208 |s2cid=74205747 |issn=2010-1058|doi-access=free }}</ref> اندازه پروستات 30 سی‌سی یا بیشتر نشان دهنده بزرگ شدن پروستات است.<ref name="pmid31340802">{{cite journal | vauthors = Aprikian S, Luz M, Brimo F, Scarlata E, Hamel L, Cury FL, Tanguay S, Aprikian AG, Kassouf W, Chevalier S | display-authors = 6 | title = Improving ultrasound-based prostate volume estimation | journal = BMC Urology | volume = 19 | issue = 1 | pages = 68 | date = July 2019 | pmid = 31340802 | pmc = 6657110 | doi = 10.1186/s12894-019-0492-2 | doi-access = free }}</ref>

کلسیفیکاسیون پروستات (رسوب کلسیم در غده پروستات) را می‌توان از طریق سونوگرافی ترانس رکتال (TRUS) تشخیص داد. رسوب کلسیم ناشی از سفت شدن ترشحات پروستات یا [[Corpora amylacea|اجسام آمیلاسه]] (توده‌‌‌‌های [[Hyaline|هیالین]] روی غده پروستات) کلسیفیه شده ایجاد می‌شود. کلسیفیکاسیون همچنین در بیماری‌‌‌‌های مختلف دیگر مانند پروستاتیت، [[سندرم درد مزمن لگن]] و سرطان پروستات یافت می‌شود.<ref>{{cite journal | vauthors = Kitzing YX, Prando A, Varol C, Karczmar GS, Maclean F, Oto A | title = Benign Conditions That Mimic Prostate Carcinoma: MR Imaging Features with Histopathologic Correlation | journal = Radiographics | volume = 36 | issue = 1 | pages = 162–175 | date = January 2016 | pmid = 26587887 | pmc = 5496681 | doi = 10.1148/rg.2016150030 }}</ref><ref>{{cite journal | vauthors = Singh S, Martin E, Tregidgo HF, Treeby B, Bandula S | title = Prostatic calcifications: Quantifying occurrence, radiodensity, and spatial distribution in prostate cancer patients | journal = Urologic Oncology | volume = 39 | issue = 10 | pages = 728.e1–728.e6 | date = October 2021 | pmid = 33485763 | pmc = 8492071 | doi = 10.1016/j.urolonc.2020.12.028 }}</ref> در کسانی که سطح PSA بالایی دارند، بیوپسی هدایت شده با TRUS برای نمونه‌برداری از پروستات جهت بررسی انجام می‌شود.<ref name="pmid20199941">{{cite journal | vauthors = Mitterberger M, Horninger W, Aigner F, Pinggera GM, Steppan I, Rehder P, Frauscher F | title = Ultrasound of the prostate | journal = Cancer Imaging | volume = 10 | issue = 1| pages = 40–48 | date = March 2010 | pmid = 20199941 | pmc = 2842183 | doi = 10.1102/1470-7330.2010.0004 }}</ref> اگرچه MRI در تعیین حجم پروستات دقیق‌تر از TRUS است، اما TRUS کم هزینه‌تر است و تقریباً به اندازه MRI دقیق است. بنابراین، TRUS همچنان برای اندازه‌گیری حجم پروستات ترجیح داده می‌شود.<ref name="pmid17495490">{{cite journal | vauthors = Lee JS, Chung BH | title = Transrectal ultrasound versus magnetic resonance imaging in the estimation of prostate volume as compared with radical prostatectomy specimens | journal = Urologia Internationalis | volume = 78 | issue = 4 | pages = 323–327 | date = 2007 | pmid = 17495490 | doi = 10.1159/000100836 | s2cid = 10731245 }}</ref>

=== تشخیص افتراقی ===
==== بیماری‌های دیگر ====
تشخیص افتراقی برای LUTS گسترده است و شامل وضعیت‌‌‌‌های پزشکی مختلف، اختلالات عصبی، و سایر بیماری‌‌‌‌های مثانه، میزراه و پروستات مانند [[سرطان مثانه]]، عفونت مجاری ادراری، [[تنگی مجرای ادرار]]، [[سنگ کلیه|سنگ‌‌‌‌های مجرای ادرار]]، [[Chronic prostatitis/chronic pelvic pain syndrome|پروستاتیت مزمن]] و سرطان پروستات است. <ref name="Kim2016" /> [[مثانه نوروژنیک]] می تواند باعث احتباس ادرار شود و علائمی شبیه به علائم BPH ایجاد کند. این وضعیت ممکن است در نتیجه انقباض ناهماهنگ عضله مثانه یا اختلال در زمان بندی انقباض عضله مثانه و شل شدن اسفنکتر میزراه رخ دهد.<ref name="Kim2016" /> علل قابل توجه مثانه نوروژنیک شامل اختلالات [[دستگاه عصبی مرکزی|سیستم عصبی مرکزی]] مانند [[بیماری پارکینسون]]،[[ام‌اس|مالتیپل اسکلروزیس]]، و [[آسیب طناب نخاعی|آسیب‌‌‌‌های نخاعی]] و همچنین اختلالات سیستم عصبی محیطی مانند [[دیابت]]، [[کمبود ویتامین ب۱۲|کمبود ویتامین B12]]، و [[Alcoholic polyneuropathy|آسیب عصبی ناشی از الکل]] است .<ref name="Kim2016" /> افراد مبتلا به [[نارسایی قلب|نارسایی قلبی]] اغلب به دلیل توزیع مجدد مایع انباشته شده در پاهای متورم، شب‌‌‌‌ها برای ادرار کردن از خواب بیدار می‌شوند.<ref name="Kim2016" />

==== داروها ====
برخی از داروها می‌توانند با افزایش مقاومت خروجی مثانه به دلیل افزایش تون [[ماهیچه صاف|عضلات صاف]] در پروستات یا گردن مثانه، مشکلات ادرار کردن را تشدید کنند و در ایجاد LUTS نقش داشته باشند.<ref name="Kim2016" /> داروهای [[آگونیست آلفا-آدرنرژیک]]، مانند داروهای [[ضد احتقان|ضداحتقان]] با [[سودوافدرین]] می توانند مقاومت خروجی مثانه را افزایش دهند<ref name="Kim2016" /> در مقابل، [[مسدودکننده کانال کلسیم|مسدودکننده‌‌‌‌های کانال کلسیم]] و داروهای [[آنتی‌کولینرژیک]] می‌توانند احتباس ادراری را از طریق شل کردن عضلات مثانه بدتر کنند.<ref name="Kim2016" /> داروهای دیورتیک مانند [[دیورتیک قوس هنله|دیورتیک‌‌‌‌های لوپ]] (مانند [[فوروزماید]]) یا [[مدرهای تیازیدی|تیازیدها]] (مانند [[کلرتالیدون]]) می‌توانند باعث تکرر ادرار و بیدار شدن شبانه برای ادرار کردن شوند یا آنها را بدتر کنند.<ref name="Kim2016" />

<gallery class="center">
File:Nodular hyperplasia of the prostate.jpg|[[Micrograph]] showing nodular hyperplasia (left off center) of the prostate from a [[transurethral resection of the prostate]] (TURP). [[H&E stain]].
File:Prostate histology.jpg|Microscopic examination of different types of prostate tissues (stained with [[immunohistochemistry|immuno{{shy}}histochemical]] techniques): A. Normal (non-neoplastic) prostatic tissue (NNT). B. Benign prostatic hyperplasia. C. [[High-grade prostatic intraepithelial neoplasia]]. D. [[Prostatic adenocarcinoma]] (PCA).
</gallery>
</gallery>

== مدیریت ==
در درمان و مدیریت BPH، هدف پیشگیری از عوارض مرتبط با بیماری و بهبود یا تسکین علائم است.<ref name=":1">{{cite journal | vauthors = Hwang EC, Gandhi S, Jung JH, Imamura M, Kim MH, Pang R, Dahm P | title = Naftopidil for the treatment of lower urinary tract symptoms compatible with benign prostatic hyperplasia | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | volume = 2018 | pages = CD007360 | date = October 2018 | issue = 10 | pmid = 30306544 | pmc = 6516835 | doi = 10.1002/14651858.CD007360.pub3 }}</ref> رویکردهای مورد استفاده شامل اصلاح سبک زندگی، داروها، کاتتریزاسیون، و جراحی است.

=== سبک زندگی ===
تغییرات سبک زندگی برای رفع علائم BPH شامل فعالیت بدنی<ref>{{cite journal | vauthors = Silva V, Grande AJ, Peccin MS | title = Physical activity for lower urinary tract symptoms secondary to benign prostatic obstruction | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | volume = 2019 | issue = 4 | pages = CD012044 | date = April 2019 | pmid = 30953341 | pmc = 6450803 | doi = 10.1002/14651858.CD012044.pub2 }}</ref> کاهش مصرف مایعات قبل از خواب، تعدیل مصرف الکل و محصولات حاوی کافئین، و پیروی از یک برنامه زمان‌بندی شده دفع ادرار است.

بیماران همچنین می‌توانند سعی کنند از محصولات و داروهایی با خواص [[آنتی‌کولینرژیک]] که ممکن است علائم احتباس ادراری BPH را تشدید کنند، از جمله [[آنتی‌هیستامین|آنتی‌هیستامین‌‌‌‌ها]]، [[ضد احتقان|ضداحتقان‌‌‌‌ها]]، [[مواد افیونی]] و [[ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای|ضدافسردگی‌‌‌‌های سه‌حلقه‌ای]] خودداری کنند. با این حال، تغییرات در داروها باید با نظر یک متخصص پزشکی انجام شود.<ref>{{cite web |title = Benign prostatic hyperplasia |url = http://umm.edu/health/medical/reports/articles/benign-prostatic-hyperplasia |publisher = University of Maryland Medical Center |archive-url = https://web.archive.org/web/20170425092640/http://umm.edu/health/medical/reports/articles/benign-prostatic-hyperplasia |archive-date = 25 April 2017 }}</ref>

==== فعالیت بدنی ====
فعالیت بدنی به عنوان درمانی برای علائم دستگاه ادراری توصیه شده است. مرور کاکرین در سال 2019 روی شش مطالعه با مجموع 652 مرد، اثرات فعالیت بدنی به تنهایی، فعالیت بدنی به عنوان بخشی از یک برنامه خود مدیریتی و موارد دیگر را ارزیابی کرد. با این حال، کیفیت شواهد بسیار پایین بود و بنابراین همچنان نامشخص است که آیا فعالیت بدنی در مردانی که علائم ادراری ناشی از BPH را تجربه می‌کنند، مفید است یا خیر.<ref>{{cite journal | vauthors = Silva V, Grande AJ, Peccin MS | title = Physical activity for lower urinary tract symptoms secondary to benign prostatic obstruction | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | volume = 2019 | pages = CD012044 | date = April 2019 | issue = 4 | pmid = 30953341 | pmc = 6450803 | doi = 10.1002/14651858.CD012044.pub2 | collaboration = Cochrane Urology Group }}</ref>

==== نحوه ادرار کردن ====
نحوه ادرار کردن ممکن است بر پارامترهای اورودینامیک (سرعت جریان ادرار، مدت زمان دفع و حجم باقیمانده پس از دفع ادرار) تأثیر بگذارد.<ref>{{cite web |url = http://www.mednet.nl/wosmedia/1718/mictiehouding_tvu.pdf |title = Influence of voiding posture on urodynamic parameters in men: a literature review | vauthors = De Jong Y, Pinckaers JH, Ten Brinck RM, Lycklama à Nijeholt AA |publisher = Nederlands Tijdschrift voor urologie |access-date = 2 July 2014 |url-status = live |archive-url = https://web.archive.org/web/20140714200739/http://www.mednet.nl/wosmedia/1718/mictiehouding_tvu.pdf |archive-date = 14 July 2014}}</ref> یک [[فراتحلیل|متاآنالیز]] هیچ تفاوتی را میان وضعیت ایستاده و نشسته ادرار کردن در مردان سالم پیدا نکرد، اما برای مردان مسن با LUTS، ادرار کردن در وضعیت نشسته-- <ref>{{cite journal | vauthors = de Jong Y, Pinckaers JH, ten Brinck RM, Lycklama à Nijeholt AA, Dekkers OM | title = Urinating standing versus sitting: position is of influence in men with prostate enlargement. A systematic review and meta-analysis | journal = PLOS ONE | volume = 9 | issue = 7 | pages = e101320 | date = 2014 | pmid = 25051345 | pmc = 4106761 | doi = 10.1371/journal.pone.0101320 | bibcode = 2014PLoSO...9j1320D | doi-access = free }}</ref>
* حجم باقیمانده پس از دفع ادرار را کاهش داد؛
* حداکثر جریان ادرار را افزایش داد، قابل مقایسه با مداخله دارویی؛ و
* مدت زمان دفع ادرار را کاهش داد

این مشخصات [[نوار مثانه|اورودینامیک]] با خطر کمتر عوارض اورولوژیک مانند [[عفونت ادراری|سیستیت]] و [[سنگ مثانه]] همراه است.

=== داروها ===
دو دسته اصلی دارویی برای مدیریت BPH عبارتند از [[مسدود کننده‌‌‌‌های آلفا]] و [[مهارکننده 5α-ردوکتاز|مهارکننده‌‌‌‌های 5α-ردوکتاز]].<ref>{{cite journal | vauthors = Silva J, Silva CM, Cruz F | title = Current medical treatment of lower urinary tract symptoms/BPH: do we have a standard? | journal = Current Opinion in Urology | volume = 24 | issue = 1 | pages = 21–8 | date = January 2014 | pmid = 24231531 | doi = 10.1097/mou.0000000000000007 | s2cid = 40954757 }}</ref>

==== مسدود کننده‌‌‌‌های آلفا ====
[[مسدود کننده‌‌‌‌های انتخابی α1]] رایج‌ترین گزینه برای درمان اولیه هستند<ref name="Roehrborn2007">{{cite journal | vauthors = Roehrborn CG, Nuckolls JG, Wei JT, Steers W | title = The benign prostatic hyperplasia registry and patient survey: study design, methods and patient baseline characteristics | journal = BJU International | volume = 100 | issue = 4 | pages = 813–9 | date = October 2007 | pmid = 17822462 | doi = 10.1111/j.1464-410X.2007.07061.x | hdl-access = free | s2cid = 21001077 | collaboration = BPH Registry and Patient Survey Steering Committee | hdl = 2027.42/73286 }}</ref><ref name="Black2006">{{cite journal | vauthors = Black L, Naslund MJ, Gilbert TD, Davis EA, Ollendorf DA | title = An examination of treatment patterns and costs of care among patients with benign prostatic hyperplasia | journal = The American Journal of Managed Care | volume = 12 | issue = 4 Suppl | pages = S99–S110 | date = March 2006 | pmid = 16551208 | url = http://www.ajmc.com/pubMed.php?pii=3096 }}</ref><ref name="Hutchison2007">{{cite journal | vauthors = Hutchison A, Farmer R, Verhamme K, Berges R, Navarrete RV | title = The efficacy of drugs for the treatment of LUTS/BPH, a study in 6 European countries | journal = European Urology | volume = 51 | issue = 1 | pages = 207–15; discussion 215–6 | date = January 2007 | pmid = 16846678 | doi = 10.1016/j.eururo.2006.06.012 }}</ref> آن‌‌‌‌ها شامل [[آلفوزوسین|آلفازوسین]]،<ref name="MacDonald2005">{{cite journal | vauthors = MacDonald R, Wilt TJ | title = Alfuzosin for treatment of lower urinary tract symptoms compatible with benign prostatic hyperplasia: a systematic review of efficacy and adverse effects | journal = Urology | volume = 66 | issue = 4 | pages = 780–8 | date = October 2005 | pmid = 16230138 | doi = 10.1016/j.urology.2005.05.001 }}</ref><ref name="Roehrborn2001">{{cite journal | vauthors = Roehrborn CG | title = Efficacy and safety of once-daily alfuzosin in the treatment of lower urinary tract symptoms and clinical benign prostatic hyperplasia: a randomized, placebo-controlled trial | journal = Urology | volume = 58 | issue = 6 | pages = 953–9 | date = December 2001 | pmid = 11744466 | doi = 10.1016/S0090-4295(01)01448-0 }}</ref> [[دوکسازوسین]]،<ref name="MacDonald2004">{{cite journal | vauthors = MacDonald R, Wilt TJ, Howe RW | title = Doxazosin for treating lower urinary tract symptoms compatible with benign prostatic obstruction: a systematic review of efficacy and adverse effects | journal = BJU International | volume = 94 | issue = 9 | pages = 1263–70 | date = December 2004 | pmid = 15610102 | doi = 10.1111/j.1464-410X.2004.05154.x | s2cid = 6640867 | doi-access = free }}</ref> [[سیلودوسین]]، [[تامسولوسین]]، [[ترازوسین]]، و [[نفتوپیدیل]] هستند.<ref name=":1" /> آن‌‌‌‌ها در بهبود علائم مزیت کم تا متوسطی دارند.<ref name=":2" /><ref name=":1" /><ref name="Djavan1999">{{cite journal | vauthors = Djavan B, Marberger M | title = A meta-analysis on the efficacy and tolerability of alpha1-adrenoceptor antagonists in patients with lower urinary tract symptoms suggestive of benign prostatic obstruction | journal = European Urology | volume = 36 | issue = 1 | pages = 1–13 | year = 1999 | pmid = 10364649 | doi = 10.1159/000019919 | s2cid = 73366414 }}</ref> مسدودکننده‌‌‌‌های انتخابی آلفا-1 از نظر اثربخشی مشابه هستند اما عوارض جانبی کمی متفاوت دارند.<ref name=":2">{{cite journal | vauthors = Wilt TJ, Mac Donald R, Rutks I | title = Tamsulosin for benign prostatic hyperplasia | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | issue = 1 | pages = CD002081 | date = 2003 | pmid = 12535426 | doi = 10.1002/14651858.CD002081 | veditors = Wilt T }}</ref><ref name=":1" /><ref name="Djavan1999" /> مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا عضلات صاف پروستات و گردن مثانه را شل می‌کنند، و درنتیجه انسداد جریان ادرار را کاهش می‌دهند. عوارض جانبی رایج مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا عبارتند از: [[افت فشار خون ارتواستاتیک]] (احساس سبکی سر یا سرگیجه هنگام ایستادن یا کشش)، تغییرات [[انزال]]، ا[[اختلال نعوظ|ختلال نعوظ]]،<ref>{{cite journal | vauthors = Santillo VM, Lowe FC | title = Treatment of benign prostatic hyperplasia in patients with cardiovascular disease | journal = Drugs & Aging | volume = 23 | issue = 10 | pages = 795–805 | year = 2006 | pmid = 17067183 | doi = 10.2165/00002512-200623100-00003 | s2cid = 24428368 }}</ref> سردرد، احتقان بینی، و ضعف. در مردان مبتلا به [[Lower urinary tract symptoms|LUTS]] ناشی از بزرگی پروستات، ممکن است اثرات نفتوپیدیل، تامسولوسین و سیلودوسین بر علائم ادراری و کیفیت زندگی مشابه باشد.<ref name=":1" /> نفتوپیدیل و تامسولوسین ممکن است درجات مشابهی از عوارض جانبی ناخواسته جنسی داشته باشند اما عوارض جانبی ناخواسته کمتری نسبت به سیلودوسین دارند.<ref name=":1" />

تامسولوسین و سیلودوسین مسدود کننده‌‌‌‌های انتخابی گیرنده α1 هستند که به طور انتخابی به جای اتصال به گیرنده α1B در رگ‌‌‌‌های خونی، به گیرنده α1A در پروستات متصل می‌شوند. مسدود کننده‌‌‌‌های کمتر انتخابی گیرنده α1 مانند ترازوسین و دوکسازوسین ممکن است فشار خون را کاهش دهند. پرازوسین، مسدود کننده قدیمی‌تر و کمتر انتخابی α1-آدرنرژیک، گزینه خط اول درمان برای [[فشار خون بالا]] یا هیپرپلازی پروستات نیست؛ این دارو برای بیمارانی تجویز می‌شود که به طور همزمان به هر دو مشکل مبتلا هستند. داروهای قدیمی‌تر و غیرانتخابی مسدودکننده آلفا مانند [[فنوکسی بنزامین]] برای کنترل BPH توصیه نمی‌شوند.<ref name="pmid12853821">{{cite journal | title = AUA guideline on management of benign prostatic hyperplasia (2003). Chapter 1: Diagnosis and treatment recommendations | journal = The Journal of Urology | volume = 170 | issue = 2 Pt 1 | pages = 530–47 | date = August 2003 | pmid = 12853821 | doi = 10.1097/01.ju.0000078083.38675.79 | author1 = AUA Practice Guidelines Committee }}</ref> مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا غیرانتخابی مانند ترازوسین و دوکسازوسین نیز ممکن است نیاز به تنظیم تدریجی دوز داشته باشند، زیرا می‌توانند فشار خون را پایین آورده و اگر پاسخ به دارو خیلی قوی باشد باعث [[سنکوپ]] (غش) شوند.

==== مهارکننده‌‌‌‌های 5α-ردوکتاز ====

مهارکننده‌‌‌‌های 5α-ردوکتاز شامل [[فیناستراید]] و [[دوتاستراید]] نیز ممکن است در افراد مبتلا به BPH استفاده شوند.<ref name="Blankstein2016">{{cite journal | vauthors = Blankstein U, Van Asseldonk B, Elterman DS | title = BPH update: medical versus interventional management | journal = The Canadian Journal of Urology | volume = 23 | issue = Suppl 1 | pages = 10–5 | date = February 2016 | pmid = 26924590 | url = http://www.canjurol.com/html/free-articles/V23I1S1F-07_DrElterman.pdf | url-status = live | archive-url = https://web.archive.org/web/20160807134146/http://www.canjurol.com/html/free-articles/V23I1S1F-07_DrElterman.pdf | archive-date = 7 August 2016 }}</ref> این داروها آنزیم [[5α-ردوکتاز]] را مهار می‌کنند، که درنتیجه تولید [[دی‌هیدروتستوسترون|DHT]]، هورمونی که مسئول بزرگ شدن پروستات است، را مهار می‌کنند. اثرات این داروها نسبت به مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا دیرتر ظاهر می‌شود، اما اثر آن‌‌‌‌ها سال‌‌‌‌ها تداوم دارد.<ref name="Roehrborn2004">{{cite journal | vauthors = Roehrborn CG, Bruskewitz R, Nickel JC, McConnell JD, Saltzman B, Gittelman MC, Malek GH, Gottesman JE, Suryawanshi S, Drisko J, Meehan A, Waldstreicher J | display-authors = 6 | title = Sustained decrease in incidence of acute urinary retention and surgery with finasteride for 6 years in men with benign prostatic hyperplasia | journal = The Journal of Urology | volume = 171 | issue = 3 | pages = 1194–8 | date = March 2004 | pmid = 14767299 | doi = 10.1097/01.ju.0000112918.74410.94 | collaboration = Proscar Long-Term Efficacy Safety Study Group }}</ref> در صورت استفاده همزمان با مسدود کننده‌‌‌‌های آلفا، کارآزمایی‌‌‌‌های کوتاه مدت هیچ مزیتی را گزارش نکردند، اما در یک مطالعه طولانی‌مدت‌تر (3 تا 4 سال)، کاهش بیشتری در پیشرفت BPH به سمت احتباس ادراری حاد و نیاز به جراحی در مقایسه با مصرف هر یک از داروها به تنهایی، مشاهده شد، به ویژه در افرادی که علائم شدیدتر و پروستات بزرگتر داشتند.<ref>{{cite journal | vauthors = Roehrborn CG, Barkin J, Tubaro A, Emberton M, Wilson TH, Brotherton BJ, Castro R | title = Influence of baseline variables on changes in International Prostate Symptom Score after combined therapy with dutasteride plus tamsulosin or either monotherapy in patients with benign prostatic hyperplasia and lower urinary tract symptoms: 4-year results of the CombAT study | journal = BJU International | volume = 113 | issue = 4 | pages = 623–35 | date = April 2014 | pmid = 24127818 | doi = 10.1111/bju.12500 | s2cid = 38243275 }}</ref><ref name="ReferenceB">{{cite journal | vauthors = Greco KA, McVary KT | title = The role of combination medical therapy in benign prostatic hyperplasia | journal = International Journal of Impotence Research | volume = 20 | issue = Suppl 3 | pages = S33-43 | date = December 2008 | pmid = 19002123 | doi = 10.1038/ijir.2008.51 | doi-access = free }}</ref><ref name="pmid16406915">{{cite journal | vauthors = Kaplan SA, McConnell JD, Roehrborn CG, Meehan AG, Lee MW, Noble WR, Kusek JW, Nyberg LM | display-authors = 6 | title = Combination therapy with doxazosin and finasteride for benign prostatic hyperplasia in patients with lower urinary tract symptoms and a baseline total prostate volume of 25 ml or greater | journal = The Journal of Urology | volume = 175 | issue = 1 | pages = 217–20; discussion 220–1 | date = January 2006 | pmid = 16406915 | doi = 10.1016/S0022-5347(05)00041-8 | collaboration = Medical Therapy of Prostatic Symptoms (MTOPS) Research Group }}</ref> کارآزمایی‌‌‌‌های دیگر کاهش علائم را تایید کرده‌اند، به طوری که در یک کارآزمایی این اثر طی 6 ماه حاصل شد و این اثر پس از قطع مصرف مسدودکننده آلفا همچنان حفظ شد.<ref name="ReferenceB" /><ref>{{cite journal | vauthors = Barkin J, Guimarães M, Jacobi G, Pushkar D, Taylor S, van Vierssen Trip OB | title = Alpha-blocker therapy can be withdrawn in the majority of men following initial combination therapy with the dual 5alpha-reductase inhibitor dutasteride | journal = European Urology | volume = 44 | issue = 4 | pages = 461–6 | date = October 2003 | pmid = 14499682 | doi = 10.1016/s0302-2838(03)00367-1 }}</ref> عوارض جانبی شامل کاهش [[لیبیدو|میل جنسی]] و اختلال انزال یا نعوظ است.<ref name = Gormley>{{cite journal | vauthors = Gormley GJ, Stoner E, Bruskewitz RC, Imperato-McGinley J, Walsh PC, McConnell JD, Andriole GL, Geller J, Bracken BR, Tenover JS | display-authors = 6 | title = The effect of finasteride in men with benign prostatic hyperplasia. The Finasteride Study Group | journal = The New England Journal of Medicine | volume = 327 | issue = 17 | pages = 1185–91 | date = October 1992 | pmid = 1383816 | doi = 10.1056/NEJM199210223271701 | doi-access = free }}</ref><ref>{{cite journal | vauthors = Gacci M, Ficarra V, Sebastianelli A, Corona G, Serni S, Shariat SF, Maggi M, Zattoni F, Carini M, Novara G | display-authors = 6 | title = Impact of medical treatments for male lower urinary tract symptoms due to benign prostatic hyperplasia on ejaculatory function: a systematic review and meta-analysis | journal = The Journal of Sexual Medicine | volume = 11 | issue = 6 | pages = 1554–66 | date = June 2014 | pmid = 24708055 | doi = 10.1111/jsm.12525 }}</ref> مهارکننده‌‌‌‌های 5α-ردوکتاز در زنان باردار به دلیل [[تراتوژن]] بودن آنها به دلیل تداخل با متابولیسم تستوسترون جنین منع مصرف دارند، و به عنوان یک اقدام احتیاطی، زنان باردار نباید قرص‌‌‌‌های خرد شده یا شکسته این داروها را لمس کنند.<ref>{{cite web | vauthors = Deters L |title = Benign Prostatic Hypertrophy Treatment & Management |url = http://emedicine.medscape.com/article/437359-treatment |website = Medscape |access-date = 14 November 2015 |url-status = live |archive-url = https://web.archive.org/web/20151030062812/http://emedicine.medscape.com/article/437359-treatment |archive-date = 30 October 2015}}</ref>

====مهارکننده‌‌‌‌های فسفو‌دی‌استراز (PDE)====

مرور کاکرین در سال 2018 بر روی مطالعات انجام شده روی مردان بالای 60 سال با [[Lower urinary tract symptoms|LUTS]] متوسط تا شدید، تأثیر م[[مهارکننده فسفودی‌استراز|هارکننده‌‌‌‌های فسفودی‌استراز]] را در مقایسه با سایر داروها مورد بررسی قرار داد.<ref>{{cite journal | vauthors = Pattanaik S, Mavuduru RS, Panda A, Mathew JL, Agarwal MM, Hwang EC, Lyon JA, Singh SK, Mandal AK | display-authors = 6 | title = Phosphodiesterase inhibitors for lower urinary tract symptoms consistent with benign prostatic hyperplasia | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | volume = 2018 | pages = CD010060 | date = November 2018 | issue = 11 | pmid = 30480763 | pmc = 6517182 | doi = 10.1002/14651858.CD010060.pub2 | url = | collaboration = Cochrane Urology Group }}</ref> این داروها ممکن است علائم ادراری را اندکی بهبود بخشند و ناراحتی ادراری را کاهش دهند، اما همچنین در مقایسه با دارونما (placebo) ممکن است عوارض جانبی بیشتری ایجاد کنند. شواهد موجود در این مرور نشان داد که احتمالاً هیچ تفاوتی بین PDE و [[مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا]] وجود ندارد، با این حال هنگامی که به صورت ترکیبی استفاده می‌شوند ممکن است بهبود بیشتری در علائم (با عوارض جانبی بیشتر) ایجاد کنند. همچنین به احتمال زیاد PDE در صورت استفاده ترکیبی با م[[مهارکننده 5α-ردوکتاز|هارکننده‌‌‌‌های 5α-ردوکتاز]]، علائم را بهبود می‌بخشد.

چندین مهارکننده فسفودی استراز-5 نیز مؤثر هستند، اما ممکن است برای حفظ جریان کافی ادرار به استفاده از چندین دوز در روز نیاز باشد.<ref>{{cite journal | vauthors = Wang Y, Bao Y, Liu J, Duan L, Cui Y | title = Tadalafil 5 mg Once Daily Improves Lower Urinary Tract Symptoms and Erectile Dysfunction: A Systematic Review and Meta-analysis | journal = Lower Urinary Tract Symptoms | volume = 10 | issue = 1 | pages = 84–92 | date = January 2018 | pmid = 29341503 | doi = 10.1111/luts.12144 | s2cid = 23929021 }}</ref><ref name="Pattanaik CD010060">{{cite journal | vauthors = Pattanaik S, Mavuduru RS, Panda A, Mathew JL, Agarwal MM, Hwang EC, Lyon JA, Singh SK, Mandal AK | display-authors = 6 | title = Phosphodiesterase inhibitors for lower urinary tract symptoms consistent with benign prostatic hyperplasia | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | volume = 2018 | pages = CD010060 | date = November 2018 | issue = 11 | pmid = 30480763 | pmc = 6517182 | doi = 10.1002/14651858.CD010060.pub2 }}</ref> [[تادالافیل]]، یک مهارکننده فسفودی‌استراز 5، توسط NICE در بریتانیا برای درمان علائم مرتبط با BPH در نظر گرفته شد و سپس رد شد.<ref name="guidance.nice.org.uk">{{cite web |title = Hyperplasia (benign prostatic) – tadalafil (terminated appraisal) (TA273) |url = http://guidance.nice.org.uk/TA273 |work = National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) |date = 23 January 2013 |access-date = 27 January 2013 |url-status = live |archive-url = https://web.archive.org/web/20130224050938/http://guidance.nice.org.uk/TA273 |archive-date = 24 February 2013}}</ref> در سال 2011، سازمان غذا و داروی ایالات متحده، تادالافیل را برای درمان علائم و نشانه‌‌‌‌های BPH، و برای درمان BPH و اختلال نعوظ، زمانی که این شرایط به طور همزمان رخ دهد، تایید کرد.<ref name="fda.gov">{{cite web |title = FDA approves Cialis to treat benign prostatic hyperplasia |url = https://www.fda.gov/NewsEvents/Newsroom/PressAnnouncements/ucm274642.htm |work = U.S. Food and Drug Administration (FDA) |access-date = 7 May 2013 |url-status = live |archive-url = https://web.archive.org/web/20130511011121/https://www.fda.gov/NewsEvents/Newsroom/PressAnnouncements/ucm274642.htm |archive-date = 11 May 2013}}</ref>

==== سایر داروها ====

از عوامل [[آنتی‌‌موسکارینی]] مانند [[تولترودین]] نیز ممکن است استفاده شود، به ویژه در ترکیب با مسدود کننده‌‌‌‌های آلفا.<ref name="Kaplan2006">{{cite journal | vauthors = Kaplan SA, Roehrborn CG, Rovner ES, Carlsson M, Bavendam T, Guan Z | title = Tolterodine and tamsulosin for treatment of men with lower urinary tract symptoms and overactive bladder: a randomized controlled trial | journal = JAMA | volume = 296 | issue = 19 | pages = 2319–28 | date = November 2006 | pmid = 17105794 | doi = 10.1001/jama.296.19.2319 | doi-access = free }}</ref> آنها با کاهش اثرات [[استیل‌کولین]] بر روی عضله صاف [[مثانه]] عمل می‌کنند، بنابراین به کنترل علائم [[مثانه بیش‌فعال|مثانه بیش فعال]] کمک می‌کنند.<ref>{{cite journal | vauthors = Abrams P, Andersson KE | title = Muscarinic receptor antagonists for overactive bladder | journal = BJU International | volume = 100 | issue = 5 | pages = 987–1006 | date = November 2007 | pmid = 17922784 | doi = 10.1111/j.1464-410x.2007.07205.x | s2cid = 30983780 | doi-access = free }}</ref>

=== خود سوندگذاری ===

[[سوند ادراری|سوندگذاری]] متناوب ادراری برای تخلیه مثانه در افراد مبتلا به [[احتباس ادرار]] استفاده می‌شود. زمانی که تخلیه کامل مثانه دشوار یا غیرممکن است، خود سوندگذاری یک گزینه در درمان BPH است.<ref>{{cite web|url=http://www.harvardhealthcontent.com/SpecialHealthReports/70,PA0212?Page=Section9|title=Prostate enlargement (benign prostatic hyperplasia)|website=Harvard Health Content|publisher=Harvard Health Publications|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20150403012629/http://www.harvardhealthcontent.com/SpecialHealthReports/70%2CPA0212?Page=Section9|archive-date=3 April 2015|access-date=2 February 2015}}</ref> [[عفونت ادراری|عفونت مجاری ادراری]] شایع‌ترین عارضه سوندگذاری متناوب است.<ref>{{cite journal | vauthors = Wyndaele JJ | title = Complications of intermittent catheterization: their prevention and treatment | journal = Spinal Cord | volume = 40 | issue = 10 | pages = 536–541 | date = October 2002 | pmid = 12235537 | doi = 10.1038/sj.sc.3101348 | doi-access = free }}<!--|access-date=2 February 2015--></ref> چندین روش و انواع سوند‌‌‌‌ها در دسترس است، از جمله سوندهای استریل (یک بار مصرف) و تمیز (چند بار مصرف)، اما بر اساس اطلاعات فعلی، هیچ کدام در کاهش بروز عفونت دستگاه ادراری نسبت به سایرین برتری ندارد.<ref>{{cite journal | vauthors = Prieto JA, Murphy CL, Stewart F, Fader M | title = Intermittent catheter techniques, strategies and designs for managing long-term bladder conditions | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | volume = 10 | issue = 10 | pages = CD006008 | date = October 2021 | pmid = 34699062 | pmc = 8547544 | doi = 10.1002/14651858.CD006008.pub5 }}</ref>

=== جراحی ===
{{Main|Surgery for benign prostatic hyperplasia}}

[[File:Rtu.jpg|thumb|right|Transurethral resection of the prostate (TURP)]]

در صورتی که درمان دارویی مؤثر نباشد، ممکن است جراحی انجام شود. تکنیک‌‌‌‌های جراحی مورد استفاده شامل موارد زیر است:
* [[تراشیدن پروستات از راه مجرای ادرار|رزکسیون پروستات از طریق مجرای ادرار]]: به عنوان استاندارد طلایی شناخته می‌شود.<ref name=":0">{{cite journal | vauthors = Franco JV, Garegnani L, Escobar Liquitay CM, Borofsky M, Dahm P | title = Transurethral microwave thermotherapy for the treatment of lower urinary tract symptoms in men with benign prostatic hyperplasia | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | volume = 2021 | issue = 6 | pages = CD004135 | date = June 2021 | pmid = 34180047 | pmc = 8236484 | doi = 10.1002/14651858.CD004135.pub4 }}</ref> تصور می‌شود که TURP مؤثرترین روش برای بهبود علائم ادراری و جریان ادرار است، با این حال، این روش جراحی ممکن است با عوارضی در 20 درصد از مردان همراه باشد.<ref name=":0" /> جراحی خطرات ایجاد عوارضی مانند [[انزال پس‌رونده]] (شایع‌ترین)، [[اختلال نعوظ]]، [[بی‌اختیاری ادرار]]، [[تنگی مجرای ادرار]] را به همراه دارد.<ref>{{Cite web|url=https://www.nhs.uk/conditions/transurethral-resection-of-the-prostate-turp/risks/|title=Transurethral resection of the prostate (TURP) - Risks|date=2017-10-24|website=nhs.uk|language=en|access-date=2020-03-08}}</ref>
* [[برش پروستات از طریق مجرای ادرار]]: این روش به ندرت انجام می‌شود؛ تکنیک آن مشابه TURP است اما تاثیرگذاری کمتری دارد.
* [[پروستات‌برداری|پروستاتکتومی]] باز: با وجود نتایج بسیار خوب، امروزه به دلیل عوارض بالای آن معمولا انجام نمی‌شود.
سایر روش‌‌‌‌های جراحی کمتر تهاجمی (که نیاز به [[بی‌حسی نخاعی]] دارند) عبارتند از:
* ابلیشن پروستات با لیزر هولمیوم
* [[انوکلاسیون پروستات با لیزر هولمیوم]]
* [[تبخیر پروستات از طریق مجرای ادرار با لیزر تولیوم]]
* تبخیر فتوسلکتیو پروستات
* [[آکوابلیشن‌تراپی]]: نوعی جراحی با استفاده از فشار آب (water jet) برای برداشتن بافت پروستات.

=== روش‌‌‌‌های کم‌تهاجمی ===
برخی روش‌‌‌‌های کم‌تهاجمی با توجه به ترجیحات بیماران و بیماری‌‌‌‌های همراه در دسترس هستند. این اقدامات به صورت [[بیمار سرپایی|سرپایی]] با [[بی‌حسی موضعی]] انجام می‌گیرند.
* [[آمبولیزاسیون شریان پروستات]]: یک پروسیجر درون عروقی در [[پرتوشناسی مداخله‌ای|رادیولوژی مداخله‌ای]].<ref name="pmid28032133">{{cite journal | vauthors = Kuang M, Vu A, Athreya S | title = A Systematic Review of Prostatic Artery Embolization in the Treatment of Symptomatic Benign Prostatic Hyperplasia | journal = CardioVascular and Interventional Radiology | volume = 40 | issue = 5 | pages = 655–663 | date = May 2017 | pmid = 28032133 | doi = 10.1007/s00270-016-1539-3 | s2cid = 12154537 }}</ref> از طریق [[کاتتر|کاتترها]]، عوامل آمبولیک در شاخه‌‌‌‌های اصلی شریان پروستات آزاد می‌شوند تا باعث کاهش اندازه غده پروستات و در نتیجه کاهش علائم ادراری شوند.<ref name="pmid27019980">{{cite journal | vauthors = Pisco J, Bilhim T, Pinheiro LC, Fernandes L, Pereira J, Costa NV, Duarte M, Oliveira AG | display-authors = 6 | title = Prostate Embolization as an Alternative to Open Surgery in Patients with Large Prostate and Moderate to Severe Lower Urinary Tract Symptoms | journal = Journal of Vascular and Interventional Radiology | volume = 27 | issue = 5 | pages = 700–8 | date = May 2016 | pmid = 27019980 | doi = 10.1016/j.jvir.2016.01.138 }}</ref>
* [[درمان با بخار پروستات|درمان حرارتی با بخار آب]] (با نام تجاری Rezum): این روش یک پروسیجر جدیدتر در مطب برای برداشتن بافت پروستات با استفاده از بخار آب با هدف حفظ عملکرد جنسی است.
* [[لیفت مجرای ادرار پروستات|لیفت مجرای ادراری پروستات]] (با نام تجاری UroLift): این مداخله شامل مجموعه‌ای از یک دستگاه و یک ایمپلنت است که برای دور کردن لوب پروستات از مجرای ادرار طراحی شده است.<ref>{{cite journal | vauthors = McNicholas TA | title = Benign prostatic hyperplasia and new treatment options - a critical appraisal of the UroLift system | journal = Medical Devices: Evidence and Research| volume = 9 | pages = 115–23 | date = May 2016 | pmid = 27274321 | pmc = 4876946 | doi = 10.2147/MDER.S60780 | url = | doi-access = free }}</ref>
* گ[[گرمادرمانی مایکروویو از راه مجرای ادرار|رمادرمانی مایکروویو ترانس‌اورترال]] یک روش سرپایی است که در مقایسه با جراحی کمتر تهاجمی است و شامل استفاده از امواج مایکروویو (گرما) برای کوچک کردن بافت بزرگ شده پروستات است.<ref name=":0" />
* [[دستگاه قابل کاشت موقت نیتینول]]: وسیله‌ای است که در مجرای ادرار قرار داده می‌شود و پس از آزاد شدن، منبسط شده و شکل مجرای ادرار و گردن مثانه را تغییر می‌دهد.<ref>{{cite journal | vauthors = Porpiglia F, Fiori C, Bertolo R, Garrou D, Cattaneo G, Amparore D | title = Temporary implantable nitinol device (TIND): a novel, minimally invasive treatment for relief of lower urinary tract symptoms (LUTS) related to benign prostatic hyperplasia (BPH): feasibility, safety and functional results at 1 year of follow-up | journal = BJU International | volume = 116 | issue = 2 | pages = 278–87 | date = August 2015 | pmid = 25382816 | doi = 10.1111/bju.12982 | hdl = 2318/1623503 | s2cid = 5712711 | url = http://doi.wiley.com/10.1111/bju.12982 | hdl-access = free }}</ref>

=== طب جایگزین ===
در حالی که [[گیاه‌درمانی|داروهای گیاهی]] به طور رایج برای BPH استفاده می‌شوند، یک مرور در سال 2016 نشان داد که گیاهان مورد مطالعه بهتر از [[گیاه‌درمانی|دارونماها]] نیستند<ref>{{cite journal | vauthors = Keehn A, Taylor J, Lowe FC | title = Phytotherapy for Benign Prostatic Hyperplasia | journal = Current Urology Reports | volume = 17 | issue = 7 | pages = 53 | date = July 2016 | pmid = 27180172 | doi = 10.1007/s11934-016-0609-z | s2cid = 25609876 }}</ref> به ویژه، چندین مرور نشان داد که [[عصاره نخل اره‌ای]]، که از پرمصرف‌ترین داروهای گیاهی در این مورد است، در کاهش علائم و کوچک کردن پروستات، تفاوتی با دارونما ندارد.<ref name="pmid16467543">{{cite journal | vauthors = Bent S, Kane C, Shinohara K, Neuhaus J, Hudes ES, Goldberg H, Avins AL | title = Saw palmetto for benign prostatic hyperplasia | journal = The New England Journal of Medicine | volume = 354 | issue = 6 | pages = 557–566 | date = February 2006 | pmid = 16467543 | doi = 10.1056/NEJMoa053085 | s2cid = 13815057 | doi-access = free | url = https://cloudfront.escholarship.org/dist/prd/content/qt3d70w83q/qt3d70w83q.pdf }}</ref><ref name="pmid18423748">{{cite journal | vauthors = Dedhia RC, McVary KT | title = Phytotherapy for lower urinary tract symptoms secondary to benign prostatic hyperplasia | journal = The Journal of Urology | volume = 179 | issue = 6 | pages = 2119–2125 | date = June 2008 | pmid = 18423748 | doi = 10.1016/j.juro.2008.01.094 }}</ref><ref>{{cite journal | vauthors = Franco JV, Trivisonno L, Sgarbossa NJ, Alvez GA, Fieiras C, Escobar Liquitay CM, Jung JH | title = Serenoa repens for the treatment of lower urinary tract symptoms due to benign prostatic enlargement | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | volume = 2023 | issue = 6 | pages = CD001423 | date = June 2023 | pmid = 37345871 | pmc = 10286776 | doi = 10.1002/14651858.CD001423.pub4 }}</ref>

== اپیدمیولوژی ==
[[File:Benign prostatic hypertrophy world map - DALY - WHO2004.svg|thumb|left|upright=1.36|[[Disability-adjusted life year]] for benign prostatic hyperplasia per 100,000&nbsp;inhabitants in 2004<ref>{{cite web|year=2009|title=WHO Disease and injury country estimates|url=https://www.who.int/healthinfo/global_burden_disease/estimates_country/en/index.html|url-status=live|archive-url=https://web.archive.org/web/20091111101009/http://www.who.int/healthinfo/global_burden_disease/estimates_country/en/index.html|archive-date=11 November 2009|access-date=11 November 2009|work=World Health Organization}}</ref>{{Div col|small=yes|colwidth=10em}}
{{legend|#b3b3b3|no data}}
{{legend|#ffff65|less than 20}}
{{legend|#fff200|20–28}}
{{legend|#ffdc00|28–36}}
{{legend|#ffc600|36–44}}
{{legend|#ffb000|44–52}}
{{legend|#ff9a00|52–60}}
{{legend|#ff8400|60–68}}
{{legend|#ff6e00|68–76}}
{{legend|#ff5800|76–84}}
{{legend|#ff4200|84–92}}
{{legend|#ff2c00|92–100}}
{{legend|#cb0000|more than 100}}
{{div col end}}]]

در سطح جهان، BPH تا سال 2010 حدود 210 میلیون مرد (6 درصد از جمعیت) را تحت تاثیر قرار داده است. (6% of the population).<ref name="pmid23245607">{{cite journal | vauthors = Vos T, Flaxman AD, Naghavi M, Lozano R, Michaud C, Ezzati M, Shibuya K, Salomon JA, Abdalla S, Aboyans V, Abraham J, Ackerman I, Aggarwal R, Ahn SY, Ali MK, Alvarado M, Anderson HR, Anderson LM, Andrews KG, Atkinson C, Baddour LM, Bahalim AN, Barker-Collo S, Barrero LH, Bartels DH, Basáñez MG, Baxter A, Bell ML, Benjamin EJ, Bennett D, Bernabé E, Bhalla K, Bhandari B, Bikbov B, Bin Abdulhak A, Birbeck G, Black JA, Blencowe H, Blore JD, Blyth F, Bolliger I, Bonaventure A, Boufous S, Bourne R, Boussinesq M, Braithwaite T, Brayne C, Bridgett L, Brooker S, Brooks P, Brugha TS, Bryan-Hancock C, Bucello C, Buchbinder R, Buckle G, Budke CM, Burch M, Burney P, Burstein R, Calabria B, Campbell B, Canter CE, Carabin H, Carapetis J, Carmona L, Cella C, Charlson F, Chen H, Cheng AT, Chou D, Chugh SS, Coffeng LE, Colan SD, Colquhoun S, Colson KE, Condon J, Connor MD, Cooper LT, Corriere M, Cortinovis M, de Vaccaro KC, Couser W, Cowie BC, Criqui MH, Cross M, Dabhadkar KC, Dahiya M, Dahodwala N, Damsere-Derry J, Danaei G, Davis A, De Leo D, Degenhardt L, Dellavalle R, Delossantos A, Denenberg J, Derrett S, Des Jarlais DC, Dharmaratne SD, Dherani M, Diaz-Torne C, Dolk H, Dorsey ER, Driscoll T, Duber H, Ebel B, Edmond K, Elbaz A, Ali SE, Erskine H, Erwin PJ, Espindola P, Ewoigbokhan SE, Farzadfar F, Feigin V, Felson DT, Ferrari A, Ferri CP, Fèvre EM, Finucane MM, Flaxman S, Flood L, Foreman K, Forouzanfar MH, Fowkes FG, Franklin R, Fransen M, Freeman MK, Gabbe BJ, Gabriel SE, Gakidou E, Ganatra HA, Garcia B, Gaspari F, Gillum RF, Gmel G, Gosselin R, Grainger R, Groeger J, Guillemin F, Gunnell D, Gupta R, Haagsma J, Hagan H, Halasa YA, Hall W, Haring D, Haro JM, Harrison JE, Havmoeller R, Hay RJ, Higashi H, Hill C, Hoen B, Hoffman H, Hotez PJ, Hoy D, Huang JJ, Ibeanusi SE, Jacobsen KH, James SL, Jarvis D, Jasrasaria R, Jayaraman S, Johns N, Jonas JB, Karthikeyan G, Kassebaum N, Kawakami N, Keren A, Khoo JP, King CH, Knowlton LM, Kobusingye O, Koranteng A, Krishnamurthi R, Lalloo R, Laslett LL, Lathlean T, Leasher JL, Lee YY, Leigh J, Lim SS, Limb E, Lin JK, Lipnick M, Lipshultz SE, Liu W, Loane M, Ohno SL, Lyons R, Ma J, Mabweijano J, MacIntyre MF, Malekzadeh R, Mallinger L, Manivannan S, Marcenes W, March L, Margolis DJ, Marks GB, Marks R, Matsumori A, Matzopoulos R, Mayosi BM, McAnulty JH, McDermott MM, McGill N, McGrath J, Medina-Mora ME, Meltzer M, Mensah GA, Merriman TR, Meyer AC, Miglioli V, Miller M, Miller TR, Mitchell PB, Mocumbi AO, Moffitt TE, Mokdad AA, Monasta L, Montico M, Moradi-Lakeh M, Moran A, Morawska L, Mori R, Murdoch ME, Mwaniki MK, Naidoo K, Nair MN, Naldi L, Narayan KM, Nelson PK, Nelson RG, Nevitt MC, Newton CR, Nolte S, Norman P, Norman R, O'Donnell M, O'Hanlon S, Olives C, Omer SB, Ortblad K, Osborne R, Ozgediz D, Page A, Pahari B, Pandian JD, Rivero AP, Patten SB, Pearce N, Padilla RP, Perez-Ruiz F, Perico N, Pesudovs K, Phillips D, Phillips MR, Pierce K, Pion S, Polanczyk GV, Polinder S, Pope CA, Popova S, Porrini E, Pourmalek F, Prince M, Pullan RL, Ramaiah KD, Ranganathan D, Razavi H, Regan M, Rehm JT, Rein DB, Remuzzi G, Richardson K, Rivara FP, Roberts T, Robinson C, De Leòn FR, Ronfani L, Room R, Rosenfeld LC, Rushton L, Sacco RL, Saha S, Sampson U, Sanchez-Riera L, Sanman E, Schwebel DC, Scott JG, Segui-Gomez M, Shahraz S, Shepard DS, Shin H, Shivakoti R, Singh D, Singh GM, Singh JA, Singleton J, Sleet DA, Sliwa K, Smith E, Smith JL, Stapelberg NJ, Steer A, Steiner T, Stolk WA, Stovner LJ, Sudfeld C, Syed S, Tamburlini G, Tavakkoli M, Taylor HR, Taylor JA, Taylor WJ, Thomas B, Thomson WM, Thurston GD, Tleyjeh IM, Tonelli M, Towbin JA, Truelsen T, Tsilimbaris MK, Ubeda C, Undurraga EA, van der Werf MJ, van Os J, Vavilala MS, Venketasubramanian N, Wang M, Wang W, Watt K, Weatherall DJ, Weinstock MA, Weintraub R, Weisskopf MG, Weissman MM, White RA, Whiteford H, Wiersma ST, Wilkinson JD, Williams HC, Williams SR, Witt E, Wolfe F, Woolf AD, Wulf S, Yeh PH, Zaidi AK, Zheng ZJ, Zonies D, Lopez AD, Murray CJ, AlMazroa MA, Memish ZA | display-authors = 6 | title = Years lived with disability (YLDs) for 1160 sequelae of 289 diseases and injuries 1990-2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010 | journal = Lancet | volume = 380 | issue = 9859 | pages = 2163–96 | date = December 2012 | pmid = 23245607 | pmc = 6350784 | doi = 10.1016/S0140-6736(12)61729-2 }}</ref>

پروستات در اکثر مردان با افزایش سن بزرگتر می‌شود. برای یک مرد 46 ساله بدون علائم، خطر ابتلا به BPH در 30 سال آینده 45 درصد است. نرخ [[بروز (همه‌گیرشناسی)|بروز]] از 3 مورد در هر 1000 نفر-سال در سنین 45 تا 49 سالگی به 38 مورد در هر 1000 نفر-سال تا سنین 75 تا 79 سالگی افزایش می‌یابد. در حالی که نرخ [[شیوع]] برای مردان 45 تا 49 ساله 2.7 درصد است، در سن 80 سالگی به 24 درصد افزایش می‌یابد. <ref name="pmid12361895">{{cite journal | vauthors = Verhamme KM, Dieleman JP, Bleumink GS, van der Lei J, Sturkenboom MC, Artibani W, Begaud B, Berges R, Borkowski A, Chappel CR, Costello A, Dobronski P, Farmer RD, Jiménez Cruz F, Jonas U, MacRae K, Pientka L, Rutten FF, van Schayck CP, Speakman MJ, Sturkenboom MC, Tiellac P, Tubaro A, Vallencien G, Vela Navarrete R | display-authors = 6 | title = Incidence and prevalence of lower urinary tract symptoms suggestive of benign prostatic hyperplasia in primary care--the Triumph project | journal = European Urology | volume = 42 | issue = 4 | pages = 323–8 | date = October 2002 | pmid = 12361895 | doi = 10.1016/S0302-2838(02)00354-8 | collaboration = Triumph Pan European Expert Panel }}</ref>
{{clear}}

== References ==

{{Reflist}}

== External links ==

{{Portal|Medicine}}
{{Commons category|Benign prostatic hyperplasia}}
* [https://web.archive.org/web/20140708202105/http://www.endoatlas.com/co_ge_18.html Extrinsic Compression by Prostate]
{{Medical condition classification and resources
| DiseasesDB = 10797
| ICD10 = {{ICD10|N|40||n|40}}
| ICD9 = {{ICD9|600}}
| ICDO =
| OMIM = 600082
| MedlinePlus = 000381
| eMedicineSubj = med
| eMedicineTopic = 1919
| MeshID = D011470
}}

{{Male diseases of the pelvis and genitals}}

{{Authority control}}

[[Category:Andrology]]
[[Category:Men's health]]
[[Category:Neoplastic and hyperplastic prostate disorders]]
[[Category:Wikipedia medicine articles ready to translate]]



== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۳۰ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۷

هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات
نام‌های دیگرBenign enlargement of the prostate (BEP, BPE), adenofibromyomatous hyperplasia, benign prostatic hypertrophy, benign prostatic obstruction
سمت راست نمایی از هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات و سمت چپ تصویری از پروستات طبیعی
تخصصپزشکی مجاری ادراری
نشانه‌هاتکرر ادرار, مشکل در شروع ادرار, کاهش قطر ادرار, احتباس ادرار، بی‌اختیاری ادرار
عوارضعفونت ادراری, سنگ مثانه, نارسایی کلیه
دورهٔ معمول آغازاغلب بالای ۴۰ سال
علتنامشخص
عوامل خطرسابقه خانوادگی, چاقی، دیابت نوع ۲, کم‌تحرکی, اختلال نعوظ
روش تشخیصبراساس شرح حال و معاینه‌بالینی و پس از رد سایر علل ایجاد‌کننده علائم
تشخیص افتراقینارسایی قلب، دیابت، سرطان پروستات
درمانتغییر سبک زندگی، درمان دارویی، جراحی
داروآلفابلوکر از قبیل ترازوسین و ۵-آلفا ردوکتاز مثل فیناستراید
فراوانی۱۰۵ میلیون درگیری سالیانه (۲۰۱۵)
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
پیشنت پلاسهایپرپلازی خوش‌خیم پروستات

هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH), که بزرگی پروستات نیز نامیده می‌شود، افزایش غیر سرطانی اندازه غده پروستات است.[۱] علائم ممکن است شامل تکرر ادرار، مشکل در شروع ادرار کردن، جریان ضعیف ادرار، ناتوانی در ادرار کردن، یا بی‌اختیاری ادرار باشد.[۱] عوارض می‌تواند شامل عفونت‌های مجاری ادراری، سنگ مثانه و مشکلات مزمن کلیه باشد.[۲]

علت بیماری نامشخص است[۱] عوامل خطر عبارتند از: سابقه خانوادگی، چاقی، دیابت نوع 2، ورزش نکردن به اندازه کافی، و اختلال نعوظ.[۱] داروهایی مانند پسودوافدرین (pseudoephedrine)، آنتی‌کولینرژیک‌‌‌‌ها (anticholinergics) و مسدودکننده‌‌‌‌های کانال کلسیم (calcium channel blockers) ممکن است علائم را بدتر کنند.[۲] مکانیسم زمینه‌ای این بیماری شامل به فشار آوردن پروستات روی میزراه، مجرای خروج ادرار، مربوط می‌شود و در نتیجه، خروج ادرار از مثانه را دشوار می‌سازد.[۱] تشخیص معمولاً بر اساس علائم و معاینه، پس از رد سایر علل احتمالی انجام می‌شود.[۲]

گزینه‌‌‌‌های درمانی برای BPH شامل تغییرات سبک زندگی، داروها، چندین پروسیجر، و جراحی است.[۱][۲] در افرادی با علائم خفیف، کاهش وزن، ورزش کردن و کاهش مصرف کافئین توصیه می‌شود، گرچه کیفیت شواهد برای تاثیر ورزش پایین است.[۲][۳] در کسانی که علائم قابل توجه‌تری دارند، ممکن است تجویز دارو شامل مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا (alpha blockers) مانند ترازوسین (terazosin) یا مهارکننده‌‌‌‌های 5α ردوکتاز (5α-reductase inhibitors) مانند فیناستراید (finasteride) انجام شود.[۱] در افرادی که با اقدامات دیگر بهبود نمی‌یابند، ممکن است جراحی برای برداشتن بخشی از پروستات انجام شود.[۲] برخی از داروهای گیاهی که مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، مانند نخل اره‌ای، در این بیماری کمکی نشان نداده‌اند.[۲] سایر داروهای گیاهی که تا حدودی در بهبود جریان ادرار مؤثر هستند، عبارتند از بتا-سیتوسترول [۴] از Hypoxis rooperi (علف ستاره‌ای آفریقایی)، pygeum (استخراج شده از پوست Prunus africana)،[۵] دانه کدو تنبل (Cucurbita pepo)، و ریشه گزنه (Urtica dioica).[۶]

در سراسر جهان، حدود 105 میلیون مرد تحت تاثیر BPH قرار دارند[۷] این بیماری معمولاً پس از 40 سالگی شروع می‌شود.[۱] نیمی از مردان بالای 50 سال به این بیماری مبتلا می‌شوند.[۲] پس از سن 80 سالگی، تا حدود 90 درصد از مردان تحت تاثیر قرار می‌گیرند.[۸][۹][۱] با اینکه سطح آنتی‌ژن اختصاصی پروستات ممکن است در مردان مبتلا به BPH افزایش یابد، این وضعیت، خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش نمی‌دهد.[۱۰]

علائم و نشانه‌‌‌‌ها

BPH شایع‌ترین عامل ایجاد کننده علائم در دستگاه ادراری تحتانی است؛ این علائم به سه دسته تقسیم می‌شوند: علائم نگهداری، علائم دفع ادرار و علائمی که پس از ادرار کردن رخ می‌دهند.[۱۱] علائم نگهداری شامل نیاز به ادرار کردن مکرر، بیدار شدن در شب برای ادرار کردن، فوریت (نیاز شدید به دفع ادرار که نمی‌توان آن را به تعویق انداخت)، ادرار اضطراری، از جمله ادرار اضطراری در شب، یا بی‌اختیاری ادرار ناشی از فوریت (نشت ادرار به دنبال نیاز ناگهانی شدید به ادرار کردن).[۱۲] علائم دفع ادرار شامل تزلزل ادراری (تاخیر بین شروع به ادرار کردن و شروع واقعی جریان ادرار)، جریان منقطع (نه مداوم)،[۱۳] قطع غیرارادی دفع ادرار، جریان ضعیف ادرار، زور زدن برای دفع ادرار، احساس تخلیه ناقص، و چکه کردن غیرقابل کنترل ادرار پس از پایان ادرار کردن.[۱۴][۱۵][۱۶] ممکن است این علائم با درد مثانه یا درد هنگام ادرار کردن، که به آن دیسوری (dysuria) گفته می‌شود، همراه باشد.[۱۷]

انسداد خروجی مثانه می‌تواند ناشی از BPH باشد.[۱۸] علائم آن عبارتند از: درد شکمی، احساس مداوم پری مثانه، تکرر ادرار، احتباس ادراری حاد (ناتوانی در دفع ادرار)، درد در طول ادرار کردن (دیسوری)، مشکلات در شروع ادرار (تزلزل ادرار)، جریان آهسته ادرار، شروع و توقف (ادرار منقطع) و شب ادراری.[۱۹]

BPH می‌تواند یک بیماری پیشرونده باشد، به خصوص اگر درمان نشود. تخلیه ناقص منجر به باقیماندن ادرار یا استاز ادراری (urinary stasis) می‌شود که می‌تواند خطر عفونت مجاری ادراری را افزایش دهد[۲۰]

علل

هورمون‌‌‌‌ها

بسیاری از متخصصان بر این باورند که آندروژن‌‌‌‌ها (تستوسترون و هورمون‌‌‌‌های مرتبط) نقش مهمی در ایجاد BPH دارند. این بدان معنی است که برای ایجاد BPH باید آندروژن‌‌‌‌ها وجود داشته باشند، اما لزوما به طور مستقیم باعث ایجاد این بیماری نمی‌شوند. این موضوع با شواهدی تأیید می‌شود که نشان می‌دهد پسران اخته شده درسنین بالا دچار BPH نمی‌شوند. در یک مطالعه غیرمعمول روی 26 خواجه از کاخ سلسله چینگ که در سال 1960 هنوز در پکن زندگی می‌کردند، در 81 درصد از خواجه‌‌‌‌های مورد مطالعه، پروستات قابل لمس نبود.[۲۱] میانگین زمان سپری شده از موقع اخته شدن 54 سال (بین 41 تا 65 سال) بود. از سوی دیگر، برخی مطالعات نشان می‌دهند که تجویز تستوسترون اگزوژن با افزایش قابل توجه خطر علائم BPH همراه نیست، بنابراین نقش تستوسترون در سرطان پروستات و BPH همچنان نامشخص است. برای تعیین کمیت هرگونه خطر ناشی از تجویز تستوسترون اگزوژن، انجام کارآزمایی‌‌‌‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده بیشتری با تعداد شرکت‌کننده بیشتر مورد نیاز است.[۲۲]

دی هیدروتستوسترون ، متابولیت تستوسترون، یک واسطه کلیدی برای رشد پروستات است. DHT در پروستات از طریق عمل آنزیم 5α-ردوکتاز نوع 2 بر روی تستوسترون جریان خون ساخته می‌شود. DHT می‌تواند به صورت اتوکرین روی سلول‌‌‌‌های استرومایی یا به صورت پاراکرین با انتشار به سلول‌‌‌‌های اپیتلیال مجاور، عمل کند. در هر دو نوع سلول هدف، DHT به گیرنده‌‌‌‌های آندروژن هسته‌ای متصل می‌شود و رونویسی از فاکتورهای رشد را که برای سلول‌‌‌‌های اپیتلیال و استرومایی میتوژنیک هستند، سیگنال می‌دهد. DHT ده برابر قوی‌تر از تستوسترون است زیرا کندتر از گیرنده آندروژن جدا می‌شود. اهمیت DHT در ایجاد هیپرپلازی ندولار توسط مشاهدات بالینی که در آن مهار کننده 5α-ردوکتاز مانند فیناستراید به مردان مبتلا به این بیماری داده می‌شود، تایید می‌گردد. درمان با مهارکننده 5α-ردوکتاز به طور قابل توجهی میزان DHT پروستات را کاهش می‌دهد و در نتیجه، حجم پروستات و علائم BPH را کاهش می‌دهد[۲۳][۲۴]

تستوسترون باعث افزایش تکثیر سلولی پروستات می‌شود،[۲۵] اما در بیماران مبتلا به BPH سطح سرمی نسبتا پایینی از تستوسترون یافت می‌شود.[۲۶][۲۷] یک مطالعه کوچک نشان داده است که اخته‌سازی پزشکی، سطح هورمون در سرم و پروستات را به طور ناموزون کاهش می‌دهد و تأثیر کمتری بر سطح تستوسترون و DHT در پروستات دارد.[۲۸]

علاوه بر تستوسترون و DHT، سایر آندروژن‌‌‌‌ها نیز نقش مهمی در ایجاد BPH دارند. Cاستروئیدهای 21 کربنه 11-اکسیژنه (پرگنان) که به عنوان پیش‌سازهای آندروژن‌‌‌‌های 11-اکسیژنه شناخته شده‌اند، نیز آگونیست‌‌‌‌های قوی برای گیرنده آندروژن هستند.[۲۹] به طور خاص، استروئیدهایی مانند 11β-هیدروکسی پروژسترون و 11-کتوپروژسترون می‌توانند به 11-کتو دی‌هیدروتستوسترون، شکلی از DHT با 11-اکسو و با همان قدرت، تبدیل شوند. این پیش سازها همچنین در نمونه‌‌‌‌های بیوپسی بافتی از بیماران مبتلا به BPH و همچنین در سطح سرم آنها شناسایی شده‌اند[۳۰][۳۱][۳۲] علاوه بر آن، آندروژن‌‌‌‌های بیوسنتز شده از طریق مسیر در پشتی می‌توانند در ایجاد BPH نقش داشته باشند.[۳۰]

در حالی که شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه استروژن ممکن است در ایجاد BPH نقش داشته باشد، به نظر می‌رسد این اثر عمدتاً از طریق تبدیل موضعی آندروژن‌‌‌‌ها به استروژن در بافت پروستات به جای اثر مستقیم خود استروژن ایجاد می‌شود[۳۳] در مطالعات درون‌تنی (in vivo) روی سگ، اخته سازی که منجر به کاهش قابل توجه سطح آندروژن اما بدون تغییر در سطح استروژن شد، آتروفی قابل توجهی در پروستات ایجاد کرد.[۳۴] مطالعاتی که به دنبال همبستگی میان هیپرپلازی پروستات و سطح استروژن سرم در انسان هستند، عموما هیچ ارتباطی را نشان نداده‌اند.[۲۷][۳۵]

در سال 2008، گات و همکاران (.Gat et al)، شواهدی منتشر کردند مبنی بر اینکه BPH ناشی از نارسایی در سیستم درناژ وریدی اسپرماتیک است که منجر به افزایش فشار هیدرواستاتیک و افزایش سطح تستوسترون موضعی بیش از 100 برابر بالاتر از سطح سرم می‌شود.[۳۶] در صورت تایید، این مکانیسم توضیح می‌دهد که چرا به نظر نمی‌رسد سطح آندروژن سرم با BPH ارتباط داشته باشد و چرا دادن تستوسترون اگزوژن تفاوت زیادی ایجاد نمی‌کند.

رژیم غذایی

مطالعات نشان می‌دهند که الگوهای غذایی ممکن است بر پیشرفت BPH تأثیر بگذارد، اما تحقیقات بیشتری برای روشن شدن هر ارتباط مهمی مورد نیاز است.[۳۷] مطالعات انجام شده در چین نشان می‌دهند که مصرف بیشتر پروتئین ممکن است عاملی در ایجاد BPH باشد. مردان بالای 60 سال در مناطق روستایی نرخ بسیار پایین BPH بالینی داشتند، در حالی که مردانی که در شهرها زندگی می‌کردند و پروتئین حیوانی بیشتری مصرف می‌کردند، بروز بالاتری داشتند.[۳۸][۳۹] از سوی دیگر، یک مطالعه روی مردان ژاپنی-آمریکایی در‌‌‌‌ هاوایی، یک ارتباط منفی قوی با مصرف الکل، اما یک ارتباط مثبت ضعیف با مصرف گوشت گاو نشان داد.[۴۰] در یک مطالعه کوهورت آینده‌نگر بزرگ در ایالات متحده (مطالعه پیگیری متخصصان سلامت)، محققان ارتباط متوسطی را بین BPH (مردانی با علائم شدید BPH یا BPH تایید شده با جراحی) و میزان دریافت کلی انرژی و پروتئین، اما نه با دریافت چربی، گزارش کردند.[۴۱] همچنین شواهد اپیدمیولوژیکی وجود دارد که BPH را با سندرم متابولیک (چاقی همزمان، اختلال در متابولیسم گلوکز و دیابت، سطوح بالای تری گلیسیرید، سطوح بالای کلسترول LDL و پرفشاری خون) مرتبط می‌کند.[۴۲]

پیری

هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات یک بیماری مرتبط وابسته به سن است. فرضیه پیری ناشی از تجمع سوء ترمیم (misrepair-accumulation aging theory) [۴۳] پیشنهاد می‌کند که ایجاد BPH نتیجه فیبروز و ضعیف شدن بافت عضلانی در پروستات است.[۴۴] بافت عضلانی در عملکرد پروستات مهم است و نیروی خروج مایع تولید شده توسط غدد پروستات را تامین می‌کند. با این حال، انقباضات و اتساعات مکرر تارهای عضلانی به طور اجتناب ناپذیری باعث آسیب و شکستگی آن‌‌‌‌ها می‌شود. توانایی تارهای عضلانی برای بازسازی کم است؛ بنابراین، برای جایگزینی تارهای عضلانی شکسته شده، از فیبرهای کلاژن باید استفاده شود. چنین ترمیم‌‌‌‌های نادرستی، عملکرد بافت عضلانی را تضعیف می‌کند و مایع ترشح شده توسط غدد نمی‌تواند به طور کامل دفع شود. بدین ترتیب تجمع مایع در غدد، مقاومت بافت عضلانی را در طی انقباضات و اتساعات افزایش داده، و در نتیجه، تارهای عضلانی بیشتری شکسته و با فیبرهای کلاژن جایگزین خواهند شد.[۴۵]

پاتوفیزیولوژی

Benign prostate hyperplasia

با افزایش سن در مردان، فعالیت آنزیم‌‌‌‌های آروماتاز و 5-آلفا ردوکتاز افزایش می‌یابد. این آنزیم‌‌‌‌ها به ترتیب مسئول تبدیل هورمون‌‌‌‌های آندروژن به استروژن و DHT هستند. متابولیزه شدن هورمون‌‌‌‌های آندروژن با این آنزیم‌‌‌‌ها منجر به کاهش تستوسترون و در مقابل افزایش سطح DHT و استروژن می‌شود.

در BPH، هم سلول‌‌‌‌های اپیتلیال غده‌ای و هم سلول‌‌‌‌های استرومایی (شامل تارهای عضلانی) دچار هیپرپلازی می‌شوند.[۲] اکثر منابع بر این باورند که از بین این دو بافت، هیپرپلازی استرومایی غالب است، اما نسبت دقیق این دو نامشخص است.[۴۶]: 694 

از نظر آناتومیکی، در این بیماری معمولا لوب‌‌‌‌های میانی و جانبی، به دلیل داشتن بافت غددی فراوان، بزرگ می‌شوند. لوب قدامی دارای بافت غددی کمی است و به ندرت بزرگ می‌شود. (سرطان کارسینوم پروستات به طور معمول در لوب خلفی رخ می‌دهد - از همین رو با معاینه رکتال می‌توان بافت نامنظم آن را تشخیص داد). اولین علائم میکروسکوپی BPH معمولا بین سنین 30 تا 50 سالگی در ناحیه PUG، که در خلف مجرای ادراری پروگزیمال قرار دارد، شروع می‌شود.[۴۶]: 694  در BPH، اکثر رشد در ناحیه انتقال پروستات رخ می‌دهد.[۴۶]: 694  علاوه بر این دو ناحیه کلاسیک، ناحیه محیطی نیز به میزان کمتری درگیر می‌شود.[۴۶]: 695  سرطان پروستات به طور معمول در ناحیه PZ ایجاد می‌شود. با این حال، به منظور رد سرطان در ناحیه TZ، غالبا ندول‌‌‌‌های BPH، معمولا از ناحیه TZ، تحت بیوپسی قرار می‌گیرند.[۴۶]: 695  BPH می‌تواند یک رشد پیشرونده داشته باشد که در موارد نادری منجر به بزرگ شدن غیرمعمول پروستات می‌شود.[۴۷] در برخی از مردان، بزرگی پروستات از 200 تا 500 گرم فراتر می‌رود.[۴۷] این وضعیت به عنوان هیپرپلازی غول پیکر تعریف شده است.[۴۷]

تشخیص

تشخیص بالینی BPH بر اساس سابقه LUTS، معاینه انگشتی رکتوم، و رد سایر علل ایجاد کننده علائم و نشانه‌‌‌‌های مشابه انجام می‌شود. شدت LUTS لزوما با اندازه پروستات مطابقت ندارد. لمس غده پروستات بزرگ شده به صورت متقارن و صاف در معاینه رکتوم تشخیص BPH را تقویت می‌کند.[۲] با این حال، اگر غده پروستات در لمس نامتقارن، سفت یا ندولار باشد، شک به سرطان پروستات را مطرح می‌کند.[۲]

برای تشخیص BPH و تعیین شدت علائم، پرسشنامه‌‌‌‌های معتبری مانند شاخص علائم انجمن اورولوژی آمریکا (AUA-SI)،نمره بین‌المللی علائم پروستات (I-PSS) و اخیراً نمره UWIN (فوریت، جریان ضعیف، تخلیه ناقص و شب ادراری) ابزارهای کمکی مفیدی هستند .[۲][۴۸][۴۹]

بررسی‌‌‌‌های آزمایشگاهی

آزمایش ادرار به طور معمول در صورت وجود LUTS و مشکوک شدن به BPH انجام می‌شود تا علائم عفونت مجاری ادراری، وجود گلوکز در ادرار (نشان‌دهنده دیابت) یا پروتئین در ادرار (نشان‌دهنده بیماری کلیوی) را ارزیابی کند.[۲] اغلب آزمایش خون، شامل تست‌‌‌‌های عملکرد کلیه و آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA)، به ترتیب برای ارزیابی آسیب کلیه و سرطان پروستات، درخواست می‌شود.[۲]با این حال، بررسی سطح PSA خون برای غربالگری سرطان پروستات بحث‌برانگیز است و لزوماً در هر ارزیابی برای BPH توصیه نمی‌شود.[۲] BPH و سرطان پروستات، هر دو می‌توانند منجر به افزایش سطح PSA خون شوند و سطح بالای PSA به خوبی قادر به افتراق بین این دو بیماری نیست.[۲] در صورتی که سطح PSA بررسی شود و بالا باشد، نیاز به بررسی‌‌‌‌های بیشتر وجود دارد. اقداماتی از جمله اندازه‌گیری PSA توتال،PSA آزاد (free PSA)، معاینه رکتال و اولتراسونوگرافی ترانس‌رکتال ممکن است در تعیین اینکه آیا افزایش PSA ناشی از BPH یا سرطان پروستات است، مفید باشد.[۲]

تصویربرداری و دیگر بررسی‌‌‌‌ها

اوروفلومتری (uroflowmetry) برای اندازه‌گیری سرعت جریان ادرار و حجم کل ادرار دفع شده در هنگام ادرار کردن فرد انجام می‌شود.[۵۰]

سونوگرافی شکمی از پروستات و کلیه‌‌‌‌ها اغلب برای رد هیدرونفروز و اتساع حالب (hydroureter) انجام می‌شود. همچنین ممکن است کیست، تومور و سنگ به طور اتفاقی در سونوگرافی یافت شود. اگر حجم باقی‌مانده از ادرار در مثانه پس از ادرار کردن بیش از 100 میلی‌لیتر باشد، می‌تواند نشان دهنده انسداد قابل توجه باشد.[۵۱] اندازه پروستات 30 سی‌سی یا بیشتر نشان دهنده بزرگ شدن پروستات است.[۵۲]

کلسیفیکاسیون پروستات (رسوب کلسیم در غده پروستات) را می‌توان از طریق سونوگرافی ترانس رکتال (TRUS) تشخیص داد. رسوب کلسیم ناشی از سفت شدن ترشحات پروستات یا اجسام آمیلاسه (توده‌‌‌‌های هیالین روی غده پروستات) کلسیفیه شده ایجاد می‌شود. کلسیفیکاسیون همچنین در بیماری‌‌‌‌های مختلف دیگر مانند پروستاتیت، سندرم درد مزمن لگن و سرطان پروستات یافت می‌شود.[۵۳][۵۴] در کسانی که سطح PSA بالایی دارند، بیوپسی هدایت شده با TRUS برای نمونه‌برداری از پروستات جهت بررسی انجام می‌شود.[۵۵] اگرچه MRI در تعیین حجم پروستات دقیق‌تر از TRUS است، اما TRUS کم هزینه‌تر است و تقریباً به اندازه MRI دقیق است. بنابراین، TRUS همچنان برای اندازه‌گیری حجم پروستات ترجیح داده می‌شود.[۵۶]

تشخیص افتراقی

بیماری‌های دیگر

تشخیص افتراقی برای LUTS گسترده است و شامل وضعیت‌‌‌‌های پزشکی مختلف، اختلالات عصبی، و سایر بیماری‌‌‌‌های مثانه، میزراه و پروستات مانند سرطان مثانه، عفونت مجاری ادراری، تنگی مجرای ادرار، سنگ‌‌‌‌های مجرای ادرار، پروستاتیت مزمن و سرطان پروستات است. [۲] مثانه نوروژنیک می تواند باعث احتباس ادرار شود و علائمی شبیه به علائم BPH ایجاد کند. این وضعیت ممکن است در نتیجه انقباض ناهماهنگ عضله مثانه یا اختلال در زمان بندی انقباض عضله مثانه و شل شدن اسفنکتر میزراه رخ دهد.[۲] علل قابل توجه مثانه نوروژنیک شامل اختلالات سیستم عصبی مرکزی مانند بیماری پارکینسون،مالتیپل اسکلروزیس، و آسیب‌‌‌‌های نخاعی و همچنین اختلالات سیستم عصبی محیطی مانند دیابت، کمبود ویتامین B12، و آسیب عصبی ناشی از الکل است .[۲] افراد مبتلا به نارسایی قلبی اغلب به دلیل توزیع مجدد مایع انباشته شده در پاهای متورم، شب‌‌‌‌ها برای ادرار کردن از خواب بیدار می‌شوند.[۲]

داروها

برخی از داروها می‌توانند با افزایش مقاومت خروجی مثانه به دلیل افزایش تون عضلات صاف در پروستات یا گردن مثانه، مشکلات ادرار کردن را تشدید کنند و در ایجاد LUTS نقش داشته باشند.[۲] داروهای آگونیست آلفا-آدرنرژیک، مانند داروهای ضداحتقان با سودوافدرین می توانند مقاومت خروجی مثانه را افزایش دهند[۲] در مقابل، مسدودکننده‌‌‌‌های کانال کلسیم و داروهای آنتی‌کولینرژیک می‌توانند احتباس ادراری را از طریق شل کردن عضلات مثانه بدتر کنند.[۲] داروهای دیورتیک مانند دیورتیک‌‌‌‌های لوپ (مانند فوروزماید) یا تیازیدها (مانند کلرتالیدون) می‌توانند باعث تکرر ادرار و بیدار شدن شبانه برای ادرار کردن شوند یا آنها را بدتر کنند.[۲]

مدیریت

در درمان و مدیریت BPH، هدف پیشگیری از عوارض مرتبط با بیماری و بهبود یا تسکین علائم است.[۵۷] رویکردهای مورد استفاده شامل اصلاح سبک زندگی، داروها، کاتتریزاسیون، و جراحی است.

سبک زندگی

تغییرات سبک زندگی برای رفع علائم BPH شامل فعالیت بدنی[۵۸] کاهش مصرف مایعات قبل از خواب، تعدیل مصرف الکل و محصولات حاوی کافئین، و پیروی از یک برنامه زمان‌بندی شده دفع ادرار است.

بیماران همچنین می‌توانند سعی کنند از محصولات و داروهایی با خواص آنتی‌کولینرژیک که ممکن است علائم احتباس ادراری BPH را تشدید کنند، از جمله آنتی‌هیستامین‌‌‌‌ها، ضداحتقان‌‌‌‌ها، مواد افیونی و ضدافسردگی‌‌‌‌های سه‌حلقه‌ای خودداری کنند. با این حال، تغییرات در داروها باید با نظر یک متخصص پزشکی انجام شود.[۵۹]

فعالیت بدنی

فعالیت بدنی به عنوان درمانی برای علائم دستگاه ادراری توصیه شده است. مرور کاکرین در سال 2019 روی شش مطالعه با مجموع 652 مرد، اثرات فعالیت بدنی به تنهایی، فعالیت بدنی به عنوان بخشی از یک برنامه خود مدیریتی و موارد دیگر را ارزیابی کرد. با این حال، کیفیت شواهد بسیار پایین بود و بنابراین همچنان نامشخص است که آیا فعالیت بدنی در مردانی که علائم ادراری ناشی از BPH را تجربه می‌کنند، مفید است یا خیر.[۶۰]

نحوه ادرار کردن

نحوه ادرار کردن ممکن است بر پارامترهای اورودینامیک (سرعت جریان ادرار، مدت زمان دفع و حجم باقیمانده پس از دفع ادرار) تأثیر بگذارد.[۶۱] یک متاآنالیز هیچ تفاوتی را میان وضعیت ایستاده و نشسته ادرار کردن در مردان سالم پیدا نکرد، اما برای مردان مسن با LUTS، ادرار کردن در وضعیت نشسته-- [۶۲]

  • حجم باقیمانده پس از دفع ادرار را کاهش داد؛
  • حداکثر جریان ادرار را افزایش داد، قابل مقایسه با مداخله دارویی؛ و
  • مدت زمان دفع ادرار را کاهش داد

این مشخصات اورودینامیک با خطر کمتر عوارض اورولوژیک مانند سیستیت و سنگ مثانه همراه است.

داروها

دو دسته اصلی دارویی برای مدیریت BPH عبارتند از مسدود کننده‌‌‌‌های آلفا و مهارکننده‌‌‌‌های 5α-ردوکتاز.[۶۳]

مسدود کننده‌‌‌‌های آلفا

مسدود کننده‌‌‌‌های انتخابی α1 رایج‌ترین گزینه برای درمان اولیه هستند[۶۴][۶۵][۶۶] آن‌‌‌‌ها شامل آلفازوسین،[۶۷][۶۸] دوکسازوسین،[۶۹] سیلودوسین، تامسولوسین، ترازوسین، و نفتوپیدیل هستند.[۵۷] آن‌‌‌‌ها در بهبود علائم مزیت کم تا متوسطی دارند.[۷۰][۵۷][۷۱] مسدودکننده‌‌‌‌های انتخابی آلفا-1 از نظر اثربخشی مشابه هستند اما عوارض جانبی کمی متفاوت دارند.[۷۰][۵۷][۷۱] مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا عضلات صاف پروستات و گردن مثانه را شل می‌کنند، و درنتیجه انسداد جریان ادرار را کاهش می‌دهند. عوارض جانبی رایج مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا عبارتند از: افت فشار خون ارتواستاتیک (احساس سبکی سر یا سرگیجه هنگام ایستادن یا کشش)، تغییرات انزال، اختلال نعوظ،[۷۲] سردرد، احتقان بینی، و ضعف. در مردان مبتلا به LUTS ناشی از بزرگی پروستات، ممکن است اثرات نفتوپیدیل، تامسولوسین و سیلودوسین بر علائم ادراری و کیفیت زندگی مشابه باشد.[۵۷] نفتوپیدیل و تامسولوسین ممکن است درجات مشابهی از عوارض جانبی ناخواسته جنسی داشته باشند اما عوارض جانبی ناخواسته کمتری نسبت به سیلودوسین دارند.[۵۷]

تامسولوسین و سیلودوسین مسدود کننده‌‌‌‌های انتخابی گیرنده α1 هستند که به طور انتخابی به جای اتصال به گیرنده α1B در رگ‌‌‌‌های خونی، به گیرنده α1A در پروستات متصل می‌شوند. مسدود کننده‌‌‌‌های کمتر انتخابی گیرنده α1 مانند ترازوسین و دوکسازوسین ممکن است فشار خون را کاهش دهند. پرازوسین، مسدود کننده قدیمی‌تر و کمتر انتخابی α1-آدرنرژیک، گزینه خط اول درمان برای فشار خون بالا یا هیپرپلازی پروستات نیست؛ این دارو برای بیمارانی تجویز می‌شود که به طور همزمان به هر دو مشکل مبتلا هستند. داروهای قدیمی‌تر و غیرانتخابی مسدودکننده آلفا مانند فنوکسی بنزامین برای کنترل BPH توصیه نمی‌شوند.[۷۳] مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا غیرانتخابی مانند ترازوسین و دوکسازوسین نیز ممکن است نیاز به تنظیم تدریجی دوز داشته باشند، زیرا می‌توانند فشار خون را پایین آورده و اگر پاسخ به دارو خیلی قوی باشد باعث سنکوپ (غش) شوند.

مهارکننده‌‌‌‌های 5α-ردوکتاز

مهارکننده‌‌‌‌های 5α-ردوکتاز شامل فیناستراید و دوتاستراید نیز ممکن است در افراد مبتلا به BPH استفاده شوند.[۷۴] این داروها آنزیم 5α-ردوکتاز را مهار می‌کنند، که درنتیجه تولید DHT، هورمونی که مسئول بزرگ شدن پروستات است، را مهار می‌کنند. اثرات این داروها نسبت به مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا دیرتر ظاهر می‌شود، اما اثر آن‌‌‌‌ها سال‌‌‌‌ها تداوم دارد.[۷۵] در صورت استفاده همزمان با مسدود کننده‌‌‌‌های آلفا، کارآزمایی‌‌‌‌های کوتاه مدت هیچ مزیتی را گزارش نکردند، اما در یک مطالعه طولانی‌مدت‌تر (3 تا 4 سال)، کاهش بیشتری در پیشرفت BPH به سمت احتباس ادراری حاد و نیاز به جراحی در مقایسه با مصرف هر یک از داروها به تنهایی، مشاهده شد، به ویژه در افرادی که علائم شدیدتر و پروستات بزرگتر داشتند.[۷۶][۷۷][۷۸] کارآزمایی‌‌‌‌های دیگر کاهش علائم را تایید کرده‌اند، به طوری که در یک کارآزمایی این اثر طی 6 ماه حاصل شد و این اثر پس از قطع مصرف مسدودکننده آلفا همچنان حفظ شد.[۷۷][۷۹] عوارض جانبی شامل کاهش میل جنسی و اختلال انزال یا نعوظ است.[۸۰][۸۱] مهارکننده‌‌‌‌های 5α-ردوکتاز در زنان باردار به دلیل تراتوژن بودن آنها به دلیل تداخل با متابولیسم تستوسترون جنین منع مصرف دارند، و به عنوان یک اقدام احتیاطی، زنان باردار نباید قرص‌‌‌‌های خرد شده یا شکسته این داروها را لمس کنند.[۸۲]

مهارکننده‌‌‌‌های فسفو‌دی‌استراز (PDE)

مرور کاکرین در سال 2018 بر روی مطالعات انجام شده روی مردان بالای 60 سال با LUTS متوسط تا شدید، تأثیر مهارکننده‌‌‌‌های فسفودی‌استراز را در مقایسه با سایر داروها مورد بررسی قرار داد.[۸۳] این داروها ممکن است علائم ادراری را اندکی بهبود بخشند و ناراحتی ادراری را کاهش دهند، اما همچنین در مقایسه با دارونما (placebo) ممکن است عوارض جانبی بیشتری ایجاد کنند. شواهد موجود در این مرور نشان داد که احتمالاً هیچ تفاوتی بین PDE و مسدودکننده‌‌‌‌های آلفا وجود ندارد، با این حال هنگامی که به صورت ترکیبی استفاده می‌شوند ممکن است بهبود بیشتری در علائم (با عوارض جانبی بیشتر) ایجاد کنند. همچنین به احتمال زیاد PDE در صورت استفاده ترکیبی با مهارکننده‌‌‌‌های 5α-ردوکتاز، علائم را بهبود می‌بخشد.

چندین مهارکننده فسفودی استراز-5 نیز مؤثر هستند، اما ممکن است برای حفظ جریان کافی ادرار به استفاده از چندین دوز در روز نیاز باشد.[۸۴][۸۵] تادالافیل، یک مهارکننده فسفودی‌استراز 5، توسط NICE در بریتانیا برای درمان علائم مرتبط با BPH در نظر گرفته شد و سپس رد شد.[۸۶] در سال 2011، سازمان غذا و داروی ایالات متحده، تادالافیل را برای درمان علائم و نشانه‌‌‌‌های BPH، و برای درمان BPH و اختلال نعوظ، زمانی که این شرایط به طور همزمان رخ دهد، تایید کرد.[۸۷]

سایر داروها

از عوامل آنتی‌‌موسکارینی مانند تولترودین نیز ممکن است استفاده شود، به ویژه در ترکیب با مسدود کننده‌‌‌‌های آلفا.[۸۸] آنها با کاهش اثرات استیل‌کولین بر روی عضله صاف مثانه عمل می‌کنند، بنابراین به کنترل علائم مثانه بیش فعال کمک می‌کنند.[۸۹]

خود سوندگذاری

سوندگذاری متناوب ادراری برای تخلیه مثانه در افراد مبتلا به احتباس ادرار استفاده می‌شود. زمانی که تخلیه کامل مثانه دشوار یا غیرممکن است، خود سوندگذاری یک گزینه در درمان BPH است.[۹۰] عفونت مجاری ادراری شایع‌ترین عارضه سوندگذاری متناوب است.[۹۱] چندین روش و انواع سوند‌‌‌‌ها در دسترس است، از جمله سوندهای استریل (یک بار مصرف) و تمیز (چند بار مصرف)، اما بر اساس اطلاعات فعلی، هیچ کدام در کاهش بروز عفونت دستگاه ادراری نسبت به سایرین برتری ندارد.[۹۲]

جراحی

مقالهٔ اصلی: Surgery for benign prostatic hyperplasia
Transurethral resection of the prostate (TURP)

در صورتی که درمان دارویی مؤثر نباشد، ممکن است جراحی انجام شود. تکنیک‌‌‌‌های جراحی مورد استفاده شامل موارد زیر است:

سایر روش‌‌‌‌های جراحی کمتر تهاجمی (که نیاز به بی‌حسی نخاعی دارند) عبارتند از:

روش‌‌‌‌های کم‌تهاجمی

برخی روش‌‌‌‌های کم‌تهاجمی با توجه به ترجیحات بیماران و بیماری‌‌‌‌های همراه در دسترس هستند. این اقدامات به صورت سرپایی با بی‌حسی موضعی انجام می‌گیرند.

طب جایگزین

در حالی که داروهای گیاهی به طور رایج برای BPH استفاده می‌شوند، یک مرور در سال 2016 نشان داد که گیاهان مورد مطالعه بهتر از دارونماها نیستند[۹۹] به ویژه، چندین مرور نشان داد که عصاره نخل اره‌ای، که از پرمصرف‌ترین داروهای گیاهی در این مورد است، در کاهش علائم و کوچک کردن پروستات، تفاوتی با دارونما ندارد.[۱۰۰][۱۰۱][۱۰۲]

اپیدمیولوژی

Disability-adjusted life year for benign prostatic hyperplasia per 100,000 inhabitants in 2004[۱۰۳]
  no data
  less than 20
  20–28
  28–36
  36–44
  44–52
  52–60
  60–68
  68–76
  76–84
  84–92
  92–100
  more than 100

در سطح جهان، BPH تا سال 2010 حدود 210 میلیون مرد (6 درصد از جمعیت) را تحت تاثیر قرار داده است. (6% of the population).[۱۰۴]

پروستات در اکثر مردان با افزایش سن بزرگتر می‌شود. برای یک مرد 46 ساله بدون علائم، خطر ابتلا به BPH در 30 سال آینده 45 درصد است. نرخ بروز از 3 مورد در هر 1000 نفر-سال در سنین 45 تا 49 سالگی به 38 مورد در هر 1000 نفر-سال تا سنین 75 تا 79 سالگی افزایش می‌یابد. در حالی که نرخ شیوع برای مردان 45 تا 49 ساله 2.7 درصد است، در سن 80 سالگی به 24 درصد افزایش می‌یابد. [۱۰۵]

References

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ ۱٫۸ "Prostate Enlargement (Benign Prostatic Hyperplasia)". NIDDK. September 2014. Archived from the original on 4 October 2017. Retrieved 19 October 2017.
  2. ↑ ۲٫۰۰ ۲٫۰۱ ۲٫۰۲ ۲٫۰۳ ۲٫۰۴ ۲٫۰۵ ۲٫۰۶ ۲٫۰۷ ۲٫۰۸ ۲٫۰۹ ۲٫۱۰ ۲٫۱۱ ۲٫۱۲ ۲٫۱۳ ۲٫۱۴ ۲٫۱۵ ۲٫۱۶ ۲٫۱۷ ۲٫۱۸ ۲٫۱۹ ۲٫۲۰ ۲٫۲۱ ۲٫۲۲ ۲٫۲۳ ۲٫۲۴ Kim EH, Larson JA, Andriole GL (2016). "Management of Benign Prostatic Hyperplasia". Annual Review of Medicine (Review). 67: 137–51. doi:10.1146/annurev-med-063014-123902. PMID 26331999.
  3. ↑ Silva V, Grande AJ, Peccin MS (April 2019). "Physical activity for lower urinary tract symptoms secondary to benign prostatic obstruction". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2019 (4): CD012044. doi:10.1002/14651858.CD012044.pub2. PMC 6450803. PMID 30953341.
  4. ↑ Wilt T, Ishani A, MacDonald R, Stark G, Mulrow C, Lau J (1999). Wilt TJ (ed.). "Beta-sitosterols for benign prostatic hyperplasia". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2011 (2): CD001043. doi:10.1002/14651858.CD001043. PMC 8407049. PMID 10796740.
  5. ↑ Wilt T, Ishani A, Mac Donald R, Rutks I, Stark G (1998). Wilt TJ (ed.). "Pygeum africanum for benign prostatic hyperplasia". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 1998 (1): CD001044. doi:10.1002/14651858.CD001044. PMC 7032619. PMID 11869585.
  6. ↑ Wilt TJ, Ishani A, Rutks I, MacDonald R (December 2000). "Phytotherapy for benign prostatic hyperplasia". Public Health Nutrition. 3 (4A): 459–72. doi:10.1017/S1368980000000549. PMID 11276294.
  7. ↑ Vos T, Allen C, Arora M, Barber RM, Bhutta ZA, Brown A, et al. (GBD 2015 Disease and Injury Incidence and Prevalence Collaborators) (October 2016). "Global, regional, and national incidence, prevalence, and years lived with disability for 310 diseases and injuries, 1990-2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015". Lancet. 388 (10053): 1545–1602. doi:10.1016/S0140-6736(16)31678-6. PMC 5055577. PMID 27733282.
  8. ↑ Tavoosian A, Reis LO, Aluru P, Khajavi A, Aghamir SM (August 2022). "Comparison of Tamsulosin and Tadalafil effects in LUTS treatment considering patients' atherosclerosis risk level". Annals of Medicine and Surgery. 80: 104137. doi:10.1016/j.amsu.2022.104137. PMC 9283796. PMID 35846856.
  9. ↑ Chughtai B, Forde JC, Thomas DD, Laor L, Hossack T, Woo HH, et al. (May 2016). "Benign prostatic hyperplasia". Nature Reviews. Disease Primers. 2 (1): 16031. doi:10.1038/nrdp.2016.31. PMID 27147135. S2CID 3982305.
  10. ↑ Chang RT, Kirby R, Challacombe BJ (April 2012). "Is there a link between BPH and prostate cancer?". The Practitioner. 256 (1750): 13–6, 2. PMID 22792684.
  11. ↑ Lower urinary tract symptoms in men: management, NICE (National Institute for Health and Care Excellence)
  12. ↑ "Urge incontinence". MedlinePlus. US National Library of Medicine. Archived from the original on 6 October 2015. Retrieved 26 October 2015.
  13. ↑ White JR, O'Brien III DP, Walker HK, Hall WD, Hurst JW (1990). "Incontinence and Stream Abnormalities". Clinical Methods: The History, Physical, and Laboratory Examinations (3rd ed.). Boston: Butterworths. ISBN 9780409900774. PMID 21250138.
  14. ↑ Robinson J (11 February 2008). "Post-micturition dribble in men: causes and treatment". Nursing Standard. 22 (30): 43–6. doi:10.7748/ns2008.04.22.30.43.c6440. PMID 18459613.
  15. ↑ Sarma AV, Wei JT (July 2012). "Clinical practice. Benign prostatic hyperplasia and lower urinary tract symptoms". The New England Journal of Medicine. 367 (3): 248–57. doi:10.1056/nejmcp1106637. PMID 22808960.
  16. ↑ "Urination – difficulty with flow". MedlinePlus. US National Library of Medicine. Archived from the original on 6 October 2015. Retrieved 26 October 2015.
  17. ↑ "Urination – painful". MedlinePlus. US National Library of Medicine. Archived from the original on 6 October 2015. Retrieved 26 October 2015.
  18. ↑ "Bladder outlet obstruction". MedlinePlus. US National Library of Medicine. Archived from the original on 6 October 2015. Retrieved 26 October 2015.
  19. ↑ "Benign Prostatic Hyperplasia". The Lecturio Medical Concept Library. Retrieved 5 July 2021.
  20. ↑ Truzzi JC, Almeida FM, Nunes EC, Sadi MV (July 2008). "Residual urinary volume and urinary tract infection--when are they linked?". The Journal of Urology. 180 (1): 182–5. doi:10.1016/j.juro.2008.03.044. PMID 18499191.
  21. ↑ Wu CP, Gu FL (1991). "The prostate in eunuchs". Progress in Clinical and Biological Research. 370: 249–55. PMID 1924456.
  22. ↑ "Testosterone and Aging: Clinical Research Directions". NCBI Bookshelf. Archived from the original on 5 November 2017. Retrieved 2 February 2015.
  23. ↑ "Proscar (finisteride) Prescribing Information" (PDF). FDA – Drug Documents. Merck and Company. Archived (PDF) from the original on 3 March 2016. Retrieved 2 March 2015.
  24. ↑ Bartsch G, Rittmaster RS, Klocker H (April 2002). "Dihydrotestosterone and the concept of 5alpha-reductase inhibition in human benign prostatic hyperplasia". World Journal of Urology. 19 (6): 413–25. doi:10.1007/s00345-002-0248-5. PMID 12022710. S2CID 3257666.
  25. ↑ Feldman BJ, Feldman D (October 2001). "The development of androgen-independent prostate cancer". Nature Reviews. Cancer. 1 (1): 34–45. doi:10.1038/35094009. PMID 11900250. S2CID 205020623.
  26. ↑ Lagiou P, Mantzoros CS, Tzonou A, Signorello LB, Lipworth L, Trichopoulos D (1997). "Serum steroids in relation to benign prostatic hyperplasia". Oncology. 54 (6): 497–501. doi:10.1159/000227609. PMID 9394847.
  27. ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ Roberts RO, Jacobson DJ, Rhodes T, Klee GG, Leiber MM, Jacobsen SJ (October 2004). "Serum sex hormones and measures of benign prostatic hyperplasia". The Prostate. 61 (2): 124–31. doi:10.1002/pros.20080. PMID 15305335. S2CID 24288565.
  28. ↑ Page ST, Lin DW, Mostaghel EA, Hess DL, True LD, Amory JK, et al. (October 2006). "Persistent intraprostatic androgen concentrations after medical castration in healthy men". The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. 91 (10): 3850–6. doi:10.1210/jc.2006-0968. PMID 16882745.
  29. ↑ Dimitrakov J, Joffe HV, Soldin SJ, Bolus R, Buffington CA, Nickel JC (2008). "Adrenocortical hormone abnormalities in men with chronic prostatitis/chronic pelvic pain syndrome". Urology. 71 (2): 261–6. doi:10.1016/j.urology.2007.09.025. PMC 2390769. PMID 18308097.
  30. ↑ ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ du Toit T, Swart AC (2020). "The 11β-hydroxyandrostenedione pathway and C11-oxy C21 backdoor pathway are active in benign prostatic hyperplasia yielding 11keto-testosterone and 11keto-progesterone". The Journal of Steroid Biochemistry and Molecular Biology. 196: 105497. doi:10.1016/j.jsbmb.2019.105497. PMID 31626910. S2CID 204734045.
  31. ↑ Masiutin MG, Yadav MK (2022). "Letter to the editor regarding the article "Adrenocortical hormone abnormalities in men with chronic prostatitis/chronic pelvic pain syndrome"". Urology (به انگلیسی). 169: 273. doi:10.1016/j.urology.2022.07.051. ISSN 0090-4295. PMID 35987379. S2CID 251657694.
  32. ↑ Dimitrakoff J, Nickel JC (2022). "Author reply". Urology (به انگلیسی). 169: 273–274. doi:10.1016/j.urology.2022.07.049. ISSN 0090-4295. PMID 35985522. S2CID 251658492.
  33. ↑ Ho CK, Nanda J, Chapman KE, Habib FK (June 2008). "Oestrogen and benign prostatic hyperplasia: effects on stromal cell proliferation and local formation from androgen". The Journal of Endocrinology. 197 (3): 483–91. doi:10.1677/JOE-07-0470. PMID 18492814.
  34. ↑ Niu YJ, Ma TX, Zhang J, Xu Y, Han RF, Sun G (March 2003). "Androgen and prostatic stroma". Asian Journal of Andrology. 5 (1): 19–26. PMID 12646998.
  35. ↑ Ansari MA, Begum D, Islam F (2008). "Serum sex steroids, gonadotrophins and sex hormone-binding globulin in prostatic hyperplasia". Annals of Saudi Medicine. 28 (3): 174–8. doi:10.4103/0256-4947.51727. PMC 6074428. PMID 18500180.
  36. ↑ Gat Y, Gornish M, Heiblum M, Joshua S (October 2008). "Reversal of benign prostate hyperplasia by selective occlusion of impaired venous drainage in the male reproductive system: novel mechanism, new treatment". Andrologia. 40 (5): 273–81. doi:10.1111/j.1439-0272.2008.00883.x. PMID 18811916. S2CID 205442245.
  37. ↑ Heber D (April 2002). "Prostate enlargement: the canary in the coal mine?". The American Journal of Clinical Nutrition. 75 (4): 605–6. doi:10.1093/ajcn/75.4.605. PMID 11916745.
  38. ↑ Zhang SX, Yu B, Guo SL, Wang YW, Yin CK (February 2003). "[Comparison of incidence of BPH and related factors between urban and rural inhabitants in district of Wannan]". Zhonghua Nan Ke Xue = National Journal of Andrology. 9 (1): 45–7. PMID 12680332.
  39. ↑ Gu F (March 1997). "Changes in the prevalence of benign prostatic hyperplasia in China". Chinese Medical Journal. 110 (3): 163–6. PMID 9594331.
  40. ↑ Chyou PH, Nomura AM, Stemmermann GN, Hankin JH (1993). "A prospective study of alcohol, diet, and other lifestyle factors in relation to obstructive uropathy". The Prostate. 22 (3): 253–64. doi:10.1002/pros.2990220308. PMID 7683816. S2CID 32639108.
  41. ↑ Suzuki S, Platz EA, Kawachi I, Willett WC, Giovannucci E (April 2002). "Intakes of energy and macronutrients and the risk of benign prostatic hyperplasia" (PDF). The American Journal of Clinical Nutrition. 75 (4): 689–97. doi:10.1093/ajcn/75.4.689. PMID 11916755.
  42. ↑ Gacci M, Corona G, Vignozzi L, Salvi M, Serni S, De Nunzio C, et al. (January 2015). "Metabolic syndrome and benign prostatic enlargement: a systematic review and meta-analysis". BJU International. 115 (1): 24–31. doi:10.1111/bju.12728. hdl:2158/953282. PMID 24602293. S2CID 22937831.
  43. ↑ Wang J, Michelitsch T, Wunderlin A, Mahadeva R (March 2009). "Aging as a consequence of misrepair--A novel theory of aging". Nature Precedings. arXiv:0904.0575. doi:10.1038/npre.2009.2988.1.
  44. ↑ Wang-Michelitsch J, Michelitsch T (2015). "Tissue fibrosis: a principal evidence for the central role of Misrepairs in aging". arXiv:1503.01376 [cs.DM].
  45. ↑ Roehrborn, Claus G (2005). "Benign Prostatic Hyperplasia: An Overview". Rev Urol. 7 (Suppl 9): S3–S14. PMC 1477638. PMID 16985902.
  46. ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ ۴۶٫۲ ۴۶٫۳ ۴۶٫۴ Wasserman NF (September 2006). "Benign prostatic hyperplasia: a review and ultrasound classification". Radiologic Clinics of North America. 44 (5): 689–710, viii. doi:10.1016/j.rcl.2006.07.005. PMID 17030221.
  47. ↑ ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ ۴۷٫۲ Ojewola RW, Tijani KH, Fatuga AL, Onyeze CI, Okeke CJ (2020). "Management of a giant prostatic enlargement: Case report and review of the literature". The Nigerian Postgraduate Medical Journal. Medknow. 27 (3): 242–247. doi:10.4103/npmj.npmj_69_20. PMID 32687126. S2CID 220652018.
  48. ↑ Parsons JK (December 2010). "Benign Prostatic Hyperplasia and Male Lower Urinary Tract Symptoms: Epidemiology and Risk Factors". Current Bladder Dysfunction Reports. 5 (4): 212–218. doi:10.1007/s11884-010-0067-2. PMC 3061630. PMID 21475707.
  49. ↑ Eid K, Krughoff K, Stoimenova D, Smith D, Phillips J, O'Donnell C, Barqawi A (January 2014). "Validation of the Urgency, Weak stream, Incomplete emptying, and Nocturia (UWIN) score compared with the American Urological Association Symptoms Score in assessing lower urinary tract symptoms in the clinical setting". Urology. 83 (1): 181–5. doi:10.1016/j.urology.2013.08.039. PMID 24139351.
  50. ↑ Gammie A, Drake MJ (August 2018). "The fundamentals of uroflowmetry practice, based on International Continence Society good urodynamic practices recommendations". Neurourology and Urodynamics. 37 (S6): S44–S49. doi:10.1002/nau.23777. PMID 30614059. S2CID 58586667.
  51. ↑ Foo KT (June 2013). "The Role of Transabdominal Ultrasound in Office Urology". Proceedings of Singapore Healthcare (به انگلیسی). 22 (2): 125–130. doi:10.1177/201010581302200208. ISSN 2010-1058. S2CID 74205747.
  52. ↑ Aprikian S, Luz M, Brimo F, Scarlata E, Hamel L, Cury FL, et al. (July 2019). "Improving ultrasound-based prostate volume estimation". BMC Urology. 19 (1): 68. doi:10.1186/s12894-019-0492-2. PMC 6657110. PMID 31340802.
  53. ↑ Kitzing YX, Prando A, Varol C, Karczmar GS, Maclean F, Oto A (January 2016). "Benign Conditions That Mimic Prostate Carcinoma: MR Imaging Features with Histopathologic Correlation". Radiographics. 36 (1): 162–175. doi:10.1148/rg.2016150030. PMC 5496681. PMID 26587887.
  54. ↑ Singh S, Martin E, Tregidgo HF, Treeby B, Bandula S (October 2021). "Prostatic calcifications: Quantifying occurrence, radiodensity, and spatial distribution in prostate cancer patients". Urologic Oncology. 39 (10): 728.e1–728.e6. doi:10.1016/j.urolonc.2020.12.028. PMC 8492071. PMID 33485763.
  55. ↑ Mitterberger M, Horninger W, Aigner F, Pinggera GM, Steppan I, Rehder P, Frauscher F (March 2010). "Ultrasound of the prostate". Cancer Imaging. 10 (1): 40–48. doi:10.1102/1470-7330.2010.0004. PMC 2842183. PMID 20199941.
  56. ↑ Lee JS, Chung BH (2007). "Transrectal ultrasound versus magnetic resonance imaging in the estimation of prostate volume as compared with radical prostatectomy specimens". Urologia Internationalis. 78 (4): 323–327. doi:10.1159/000100836. PMID 17495490. S2CID 10731245.
  57. ↑ ۵۷٫۰ ۵۷٫۱ ۵۷٫۲ ۵۷٫۳ ۵۷٫۴ ۵۷٫۵ Hwang EC, Gandhi S, Jung JH, Imamura M, Kim MH, Pang R, Dahm P (October 2018). "Naftopidil for the treatment of lower urinary tract symptoms compatible with benign prostatic hyperplasia". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2018 (10): CD007360. doi:10.1002/14651858.CD007360.pub3. PMC 6516835. PMID 30306544.
  58. ↑ Silva V, Grande AJ, Peccin MS (April 2019). "Physical activity for lower urinary tract symptoms secondary to benign prostatic obstruction". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2019 (4): CD012044. doi:10.1002/14651858.CD012044.pub2. PMC 6450803. PMID 30953341.
  59. ↑ "Benign prostatic hyperplasia". University of Maryland Medical Center. Archived from the original on 25 April 2017.
  60. ↑ Silva V, Grande AJ, Peccin MS, et al. (Cochrane Urology Group) (April 2019). "Physical activity for lower urinary tract symptoms secondary to benign prostatic obstruction". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2019 (4): CD012044. doi:10.1002/14651858.CD012044.pub2. PMC 6450803. PMID 30953341.
  61. ↑ De Jong Y, Pinckaers JH, Ten Brinck RM, Lycklama à Nijeholt AA. "Influence of voiding posture on urodynamic parameters in men: a literature review" (PDF). Nederlands Tijdschrift voor urologie. Archived (PDF) from the original on 14 July 2014. Retrieved 2 July 2014.
  62. ↑ de Jong Y, Pinckaers JH, ten Brinck RM, Lycklama à Nijeholt AA, Dekkers OM (2014). "Urinating standing versus sitting: position is of influence in men with prostate enlargement. A systematic review and meta-analysis". PLOS ONE. 9 (7): e101320. Bibcode:2014PLoSO...9j1320D. doi:10.1371/journal.pone.0101320. PMC 4106761. PMID 25051345.
  63. ↑ Silva J, Silva CM, Cruz F (January 2014). "Current medical treatment of lower urinary tract symptoms/BPH: do we have a standard?". Current Opinion in Urology. 24 (1): 21–8. doi:10.1097/mou.0000000000000007. PMID 24231531. S2CID 40954757.
  64. ↑ Roehrborn CG, Nuckolls JG, Wei JT, Steers W, et al. (BPH Registry and Patient Survey Steering Committee) (October 2007). "The benign prostatic hyperplasia registry and patient survey: study design, methods and patient baseline characteristics". BJU International. 100 (4): 813–9. doi:10.1111/j.1464-410X.2007.07061.x. hdl:2027.42/73286. PMID 17822462. S2CID 21001077.
  65. ↑ Black L, Naslund MJ, Gilbert TD, Davis EA, Ollendorf DA (March 2006). "An examination of treatment patterns and costs of care among patients with benign prostatic hyperplasia". The American Journal of Managed Care. 12 (4 Suppl): S99–S110. PMID 16551208.
  66. ↑ Hutchison A, Farmer R, Verhamme K, Berges R, Navarrete RV (January 2007). "The efficacy of drugs for the treatment of LUTS/BPH, a study in 6 European countries". European Urology. 51 (1): 207–15, discussion 215–6. doi:10.1016/j.eururo.2006.06.012. PMID 16846678.
  67. ↑ MacDonald R, Wilt TJ (October 2005). "Alfuzosin for treatment of lower urinary tract symptoms compatible with benign prostatic hyperplasia: a systematic review of efficacy and adverse effects". Urology. 66 (4): 780–8. doi:10.1016/j.urology.2005.05.001. PMID 16230138.
  68. ↑ Roehrborn CG (December 2001). "Efficacy and safety of once-daily alfuzosin in the treatment of lower urinary tract symptoms and clinical benign prostatic hyperplasia: a randomized, placebo-controlled trial". Urology. 58 (6): 953–9. doi:10.1016/S0090-4295(01)01448-0. PMID 11744466.
  69. ↑ MacDonald R, Wilt TJ, Howe RW (December 2004). "Doxazosin for treating lower urinary tract symptoms compatible with benign prostatic obstruction: a systematic review of efficacy and adverse effects". BJU International. 94 (9): 1263–70. doi:10.1111/j.1464-410X.2004.05154.x. PMID 15610102. S2CID 6640867.
  70. ↑ ۷۰٫۰ ۷۰٫۱ Wilt TJ, Mac Donald R, Rutks I (2003). Wilt T (ed.). "Tamsulosin for benign prostatic hyperplasia". The Cochrane Database of Systematic Reviews (1): CD002081. doi:10.1002/14651858.CD002081. PMID 12535426.
  71. ↑ ۷۱٫۰ ۷۱٫۱ Djavan B, Marberger M (1999). "A meta-analysis on the efficacy and tolerability of alpha1-adrenoceptor antagonists in patients with lower urinary tract symptoms suggestive of benign prostatic obstruction". European Urology. 36 (1): 1–13. doi:10.1159/000019919. PMID 10364649. S2CID 73366414.
  72. ↑ Santillo VM, Lowe FC (2006). "Treatment of benign prostatic hyperplasia in patients with cardiovascular disease". Drugs & Aging. 23 (10): 795–805. doi:10.2165/00002512-200623100-00003. PMID 17067183. S2CID 24428368.
  73. ↑ AUA Practice Guidelines Committee (August 2003). "AUA guideline on management of benign prostatic hyperplasia (2003). Chapter 1: Diagnosis and treatment recommendations". The Journal of Urology. 170 (2 Pt 1): 530–47. doi:10.1097/01.ju.0000078083.38675.79. PMID 12853821.
  74. ↑ Blankstein U, Van Asseldonk B, Elterman DS (February 2016). "BPH update: medical versus interventional management" (PDF). The Canadian Journal of Urology. 23 (Suppl 1): 10–5. PMID 26924590. Archived (PDF) from the original on 7 August 2016.
  75. ↑ Roehrborn CG, Bruskewitz R, Nickel JC, McConnell JD, Saltzman B, Gittelman MC, et al. (Proscar Long-Term Efficacy Safety Study Group) (March 2004). "Sustained decrease in incidence of acute urinary retention and surgery with finasteride for 6 years in men with benign prostatic hyperplasia". The Journal of Urology. 171 (3): 1194–8. doi:10.1097/01.ju.0000112918.74410.94. PMID 14767299.
  76. ↑ Roehrborn CG, Barkin J, Tubaro A, Emberton M, Wilson TH, Brotherton BJ, Castro R (April 2014). "Influence of baseline variables on changes in International Prostate Symptom Score after combined therapy with dutasteride plus tamsulosin or either monotherapy in patients with benign prostatic hyperplasia and lower urinary tract symptoms: 4-year results of the CombAT study". BJU International. 113 (4): 623–35. doi:10.1111/bju.12500. PMID 24127818. S2CID 38243275.
  77. ↑ ۷۷٫۰ ۷۷٫۱ Greco KA, McVary KT (December 2008). "The role of combination medical therapy in benign prostatic hyperplasia". International Journal of Impotence Research. 20 (Suppl 3): S33-43. doi:10.1038/ijir.2008.51. PMID 19002123.
  78. ↑ Kaplan SA, McConnell JD, Roehrborn CG, Meehan AG, Lee MW, Noble WR, et al. (Medical Therapy of Prostatic Symptoms (MTOPS) Research Group) (January 2006). "Combination therapy with doxazosin and finasteride for benign prostatic hyperplasia in patients with lower urinary tract symptoms and a baseline total prostate volume of 25 ml or greater". The Journal of Urology. 175 (1): 217–20, discussion 220–1. doi:10.1016/S0022-5347(05)00041-8. PMID 16406915.
  79. ↑ Barkin J, Guimarães M, Jacobi G, Pushkar D, Taylor S, van Vierssen Trip OB (October 2003). "Alpha-blocker therapy can be withdrawn in the majority of men following initial combination therapy with the dual 5alpha-reductase inhibitor dutasteride". European Urology. 44 (4): 461–6. doi:10.1016/s0302-2838(03)00367-1. PMID 14499682.
  80. ↑ Gormley GJ, Stoner E, Bruskewitz RC, Imperato-McGinley J, Walsh PC, McConnell JD, et al. (October 1992). "The effect of finasteride in men with benign prostatic hyperplasia. The Finasteride Study Group". The New England Journal of Medicine. 327 (17): 1185–91. doi:10.1056/NEJM199210223271701. PMID 1383816.
  81. ↑ Gacci M, Ficarra V, Sebastianelli A, Corona G, Serni S, Shariat SF, et al. (June 2014). "Impact of medical treatments for male lower urinary tract symptoms due to benign prostatic hyperplasia on ejaculatory function: a systematic review and meta-analysis". The Journal of Sexual Medicine. 11 (6): 1554–66. doi:10.1111/jsm.12525. PMID 24708055.
  82. ↑ Deters L. "Benign Prostatic Hypertrophy Treatment & Management". Medscape. Archived from the original on 30 October 2015. Retrieved 14 November 2015.
  83. ↑ Pattanaik S, Mavuduru RS, Panda A, Mathew JL, Agarwal MM, Hwang EC, et al. (Cochrane Urology Group) (November 2018). "Phosphodiesterase inhibitors for lower urinary tract symptoms consistent with benign prostatic hyperplasia". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2018 (11): CD010060. doi:10.1002/14651858.CD010060.pub2. PMC 6517182. PMID 30480763.
  84. ↑ Wang Y, Bao Y, Liu J, Duan L, Cui Y (January 2018). "Tadalafil 5 mg Once Daily Improves Lower Urinary Tract Symptoms and Erectile Dysfunction: A Systematic Review and Meta-analysis". Lower Urinary Tract Symptoms. 10 (1): 84–92. doi:10.1111/luts.12144. PMID 29341503. S2CID 23929021.
  85. ↑ Pattanaik S, Mavuduru RS, Panda A, Mathew JL, Agarwal MM, Hwang EC, et al. (November 2018). "Phosphodiesterase inhibitors for lower urinary tract symptoms consistent with benign prostatic hyperplasia". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2018 (11): CD010060. doi:10.1002/14651858.CD010060.pub2. PMC 6517182. PMID 30480763.
  86. ↑ "Hyperplasia (benign prostatic) – tadalafil (terminated appraisal) (TA273)". National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE). 23 January 2013. Archived from the original on 24 February 2013. Retrieved 27 January 2013.
  87. ↑ "FDA approves Cialis to treat benign prostatic hyperplasia". U.S. Food and Drug Administration (FDA). Archived from the original on 11 May 2013. Retrieved 7 May 2013.
  88. ↑ Kaplan SA, Roehrborn CG, Rovner ES, Carlsson M, Bavendam T, Guan Z (November 2006). "Tolterodine and tamsulosin for treatment of men with lower urinary tract symptoms and overactive bladder: a randomized controlled trial". JAMA. 296 (19): 2319–28. doi:10.1001/jama.296.19.2319. PMID 17105794.
  89. ↑ Abrams P, Andersson KE (November 2007). "Muscarinic receptor antagonists for overactive bladder". BJU International. 100 (5): 987–1006. doi:10.1111/j.1464-410x.2007.07205.x. PMID 17922784. S2CID 30983780.
  90. ↑ "Prostate enlargement (benign prostatic hyperplasia)". Harvard Health Content. Harvard Health Publications. Archived from the original on 3 April 2015. Retrieved 2 February 2015.
  91. ↑ Wyndaele JJ (October 2002). "Complications of intermittent catheterization: their prevention and treatment". Spinal Cord. 40 (10): 536–541. doi:10.1038/sj.sc.3101348. PMID 12235537.
  92. ↑ Prieto JA, Murphy CL, Stewart F, Fader M (October 2021). "Intermittent catheter techniques, strategies and designs for managing long-term bladder conditions". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 10 (10): CD006008. doi:10.1002/14651858.CD006008.pub5. PMC 8547544. PMID 34699062.
  93. ↑ ۹۳٫۰ ۹۳٫۱ ۹۳٫۲ Franco JV, Garegnani L, Escobar Liquitay CM, Borofsky M, Dahm P (June 2021). "Transurethral microwave thermotherapy for the treatment of lower urinary tract symptoms in men with benign prostatic hyperplasia". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2021 (6): CD004135. doi:10.1002/14651858.CD004135.pub4. PMC 8236484. PMID 34180047.
  94. ↑ "Transurethral resection of the prostate (TURP) - Risks". nhs.uk (به انگلیسی). 2017-10-24. Retrieved 2020-03-08.
  95. ↑ Kuang M, Vu A, Athreya S (May 2017). "A Systematic Review of Prostatic Artery Embolization in the Treatment of Symptomatic Benign Prostatic Hyperplasia". CardioVascular and Interventional Radiology. 40 (5): 655–663. doi:10.1007/s00270-016-1539-3. PMID 28032133. S2CID 12154537.
  96. ↑ Pisco J, Bilhim T, Pinheiro LC, Fernandes L, Pereira J, Costa NV, et al. (May 2016). "Prostate Embolization as an Alternative to Open Surgery in Patients with Large Prostate and Moderate to Severe Lower Urinary Tract Symptoms". Journal of Vascular and Interventional Radiology. 27 (5): 700–8. doi:10.1016/j.jvir.2016.01.138. PMID 27019980.
  97. ↑ McNicholas TA (May 2016). "Benign prostatic hyperplasia and new treatment options - a critical appraisal of the UroLift system". Medical Devices: Evidence and Research. 9: 115–23. doi:10.2147/MDER.S60780. PMC 4876946. PMID 27274321.
  98. ↑ Porpiglia F, Fiori C, Bertolo R, Garrou D, Cattaneo G, Amparore D (August 2015). "Temporary implantable nitinol device (TIND): a novel, minimally invasive treatment for relief of lower urinary tract symptoms (LUTS) related to benign prostatic hyperplasia (BPH): feasibility, safety and functional results at 1 year of follow-up". BJU International. 116 (2): 278–87. doi:10.1111/bju.12982. hdl:2318/1623503. PMID 25382816. S2CID 5712711.
  99. ↑ Keehn A, Taylor J, Lowe FC (July 2016). "Phytotherapy for Benign Prostatic Hyperplasia". Current Urology Reports. 17 (7): 53. doi:10.1007/s11934-016-0609-z. PMID 27180172. S2CID 25609876.
  100. ↑ Bent S, Kane C, Shinohara K, Neuhaus J, Hudes ES, Goldberg H, Avins AL (February 2006). "Saw palmetto for benign prostatic hyperplasia" (PDF). The New England Journal of Medicine. 354 (6): 557–566. doi:10.1056/NEJMoa053085. PMID 16467543. S2CID 13815057.
  101. ↑ Dedhia RC, McVary KT (June 2008). "Phytotherapy for lower urinary tract symptoms secondary to benign prostatic hyperplasia". The Journal of Urology. 179 (6): 2119–2125. doi:10.1016/j.juro.2008.01.094. PMID 18423748.
  102. ↑ Franco JV, Trivisonno L, Sgarbossa NJ, Alvez GA, Fieiras C, Escobar Liquitay CM, Jung JH (June 2023). "Serenoa repens for the treatment of lower urinary tract symptoms due to benign prostatic enlargement". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2023 (6): CD001423. doi:10.1002/14651858.CD001423.pub4. PMC 10286776. PMID 37345871.
  103. ↑ "WHO Disease and injury country estimates". World Health Organization. 2009. Archived from the original on 11 November 2009. Retrieved 11 November 2009.
  104. ↑ Vos T, Flaxman AD, Naghavi M, Lozano R, Michaud C, Ezzati M, et al. (December 2012). "Years lived with disability (YLDs) for 1160 sequelae of 289 diseases and injuries 1990-2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010". Lancet. 380 (9859): 2163–96. doi:10.1016/S0140-6736(12)61729-2. PMC 6350784. PMID 23245607.
  105. ↑ Verhamme KM, Dieleman JP, Bleumink GS, van der Lei J, Sturkenboom MC, Artibani W, et al. (Triumph Pan European Expert Panel) (October 2002). "Incidence and prevalence of lower urinary tract symptoms suggestive of benign prostatic hyperplasia in primary care--the Triumph project". European Urology. 42 (4): 323–8. doi:10.1016/S0302-2838(02)00354-8. PMID 12361895.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات موجود است.

الگو:Male diseases of the pelvis and genitals


جستارهای وابسته

پانویس

منابع

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=هایپرپلازی_خوش‌خیم_پروستات&oldid=39809039»