کنوانسیون سازمان ملل متحد برای قراردادهای فروش بینالمللی کالا
نام بلند:
| |
---|---|
گونه | توافقنامه فروش جهانی یکپارچه چند جانبه |
تاریخ امضا | ۱۱ آوریل ۱۹۸۰ |
مکان امضا | وین |
تاریخ اجرا | ۱ ژوئیه ۱۹۸۸ |
شرط اجرا | ۱۰ تصویب |
امضاکنندگان | ۱۸ |
گروهها | ۹۴ |
ضامن | دبیرکل سازمان ملل متحد |
زبانها | عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی |
کنوانسیون سازمان ملل متحد برای قراردادهای بیع بینالمللی کالا (به انگلیسی: United Nations Convention on Contracts for the International Sale of Goods) یا به اختصار (CISG) یک معاهده که مربوط به حقوق بینالمللی فروش است. این معاهده توسط ۹۴ کشور به تصویب رسیده است که بخش قابل توجهی از تجارت خارجی را تشکیل میدهد و این یکی از موفقترین قوانین یکسان بینالمللی است. کشور پرتغال جدیدترین دولت برای پذیرش این کنوانسیون است که در تاریخ ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۰ به این معاهده پیوست.[۱]
سیآیاسجی توسط کمیسیون حقوق تجارت بینالملل سازمان ملل متحد (آنسیترال) (به اختصار: UNCITRAL) توسعه یافت و در سال ۱۹۸۰ در وین امضا شد. در ۱۱ ژانویه ۱۹۸۸ پس از تصویب توسط ۱۱ کشور به عنوان یک معاهده چند جانبه به اجرا درآمد.[۲]
سیآیاسجی به صادرکنندگان اجازه میدهد که اعضا برای حل مشکلات قانونی و داوری مدنی به آن رجوع کنند.[۳]
سیآیاسجی به عنوان یک موفقیت برای کمیسیون حقوق تجارت بینالمللی سازمان ملل مورد توجه قرار گرفته است، زیرا کنوانسیون از سوی «هر منطقه جغرافیایی از نظر توسعه اقتصادی و هر سیستم عمده قانونی، اجتماعی و اقتصادی» پذیرفته شده است. کشورهایی که سیآیاسجی را تصویب کردهاند در به عنوان «کشورهای متعاهد» نامیده میشوند. از قوانین یکنواخت سیآیاسجی به عنوان «بیشترین تأثیر در قانون تجارت بینالمللی در سراسر جهان» عنوان شده است.[۴][۵] این معاهده به عنوان یک دستاورد قانونی بزرگ و «موفقترین سند بینالمللی تا کنون» در قانون اتحادیه بینالمللی فروش معرفی شده است که بخشی به دلیل انعطافپذیری آن در اجازه دادن به دولتهای متعاهد در انتخاب استثنا به مقررات خاص است.[۶][۷] این انعطافپذیری در متقاعد کردن ایالتها با توجه به سنتهای قانونی متناقض برای عضویت در یک کد دیگر به تنهایی کمککننده بود. در حالی که برخی از کشورهای عضو سیآیاسجی اعلامیهها را ارائه کردهاند، اکثریت قاطع - ۶۸ ایالت از ۸۹ ایالت متعاهد - بدون هیچگونه اعلامیهای به کنوانسیون پیوستند.[۸]
اجلاس این کمیسیون یک هفته پیش از عید پاک در وین برگزار میشود. گروههای مدارس حقوقی در سراسر جهان شرکت میکنند. شورا توسط دانشگاه پیس سازماندهی شده است، که یک منبع قطعی اطلاعات در سیآیاسجی را نگه میدارد.
این کنوانسیون به چهار قسمت تقسیم شده است. قسمت اول به دامنه کاربرد کنوانسیون و مفاد کلی میپردازد. قسمت دو شامل قوانینی است که بر انعقاد و تشکیل قراردادهای بیع بینالمللی کالا حاکم است. قسمت سوم به حقوق و تعهدات اساسی خریدار و فروشنده ناشی از قرارداد میپردازد. بخش چهار شامل بندهای نهایی کنوانسیون در مورد مواردی از قبیل نحوه و زمان لازم الاجرا شدن آن، رزروها و اعلامیههای مجاز و اعمال کنوانسیون در بیع بینالمللی است که دو کشور مربوط قانون یکسان یا مشابهی در این زمینه دارند.[۹]
بیع به معنی خرید و فروش است. هرگاه یک یا چند فاکتور بینالمللی در بیعی موجود باشد که مؤثّر در حقوق و تعهّدات فروشنده و قوانین ماهوی یا شکلی حاکم بر آن باشد، به آن بیع بینالمللی میگویند. در واقع بیع بینالمللی «بیع خارجی» است. مهم نیست که این بیع توسّط شخص فروشنده و خریدار صورت پذیرد، یا نمایندگان آنها مبادرت به انعقاد قرارداد کنند.[۱۰]
متعاهدها
[ویرایش]از سال ۲۰۱۸، ۸۹ کشور به شرح زیر با تصویب یا پذیرش به کنوانسیون پیوستند:[۱۱]
- آلبانی
- آرژانتین
- ارمنستان
- استرالیا
- اتریش
- جمهوری آذربایجان
- بحرین
- بلاروس
- بلژیک
- بنین
- بوسنی و هرزگوین
- برزیل
- بلغارستان
- بوروندی
- کامرون
- کانادا
- شیلی
- چین
- کلمبیا
- جمهوری کنگو
- کاستاریکا
- کرواسی
- کوبا
- قبرس
- جمهوری چک
- دانمارک
- جمهوری دومینیکن
- اکوادور
- مصر
- السالوادور
- استونی
- فیجی
- فنلاند
- فرانسه
- گابن
- گرجستان
- آلمان
- یونان
- گینه
- گویان
- هندوراس
- مجارستان
- ایسلند
- عراق
- اسرائیل
- ایتالیا
- ژاپن
- قرقیزستان
- لتونی
- لبنان
- لسوتو
- لیبریا
- لیتوانی
- لوکزامبورگ
- ماداگاسکار
- موریتانی
- مکزیک
- مولدووا
- مغولستان
- مونتهنگرو
- هلند
- نیوزیلند
- نروژ
- پاکستان
- فلسطین
- پاراگوئه
- پرو
- لهستان
- کره جنوبی
- رومانی
- روسیه
- سنت وینسنت و گرنادینها
- سان مارینو
- صربستان
- سنگاپور
- اسلواکی
- اسلوونی
- اسپانیا
- سوئد
- سوئیس
- سوریه
- مقدونیه شمالی
- ترکیه
- اوگاندا
- اوکراین
- ایالات متحده آمریکا
- اروگوئه
- ازبکستان
- ویتنام
- زامبیا
سیآیاسجی توسط غنا و ونزوئلا به امضا رسیده ولی هنوز تصویب نشده است.
شرطها
[ویرایش]سیآیاسجی اجازه داده که قرارداد توسط دولتها (به نام «اعلامیه سیآیاسجی» در زبان خود) منتشر کنند. حدود یک چهارم کشورهای متعاهد سیآیاسجی این کار را انجام دادهاند. برخی از اعلامیههای موجود توسط دولت مورد بازبینی و بررسی قرار گرفتهاند. کشورهای نوردیک خود را به استفاده از بخش دوم ماده ۹۲ سیآیاسجی منع کرده بودند.[۱۲] به همین ترتیب، چین، لتونی، لیتوانی و مجارستان اعلامیه فرم کتبی خود را لغو کردند. علاوه بر این، جمهوری چک اعلامیه خود را مبنی بر جلوگیری از استفاده از ماده ۱ لغو کرد.[۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷]
بعضی از کشورها به جای محدود کردن برنامه سیآیاسجی شرایط تجمعی درخواست در داخل را از بین بردند؛ بنابراین قانون اسراییل تصریح میکند که سیآیاسجی به همان اندازه به یک گروه که مکان کسب و کار آن در یک ایالت متعلق به یک دولت متعاهد نیست، اعمال خواهد شد. این مطابق با ماده ۹۷ سیآیاسجی است زیرا این یک «رزرو» نیست؛ به جای محدود کردن برنامه دامنه سیآیاسجی گسترش یافته است.[۱۸]
غایبان مهم
[ویرایش]هنگ کنگ، هند، آفریقای جنوبی، تایوان و بریتانیا مهمترین کشورهای تجاریای هستند که هنوز عضو سیآیاسجی نشدهاند.
فقدان بریتانیا که منجر به صلاحیت انتخاب قانون در قراردادهای تجاری بینالمللی شده است بهطور متفاوتی به این موضوع پرداخته است: در نظر گرفتن تصویب آن به عنوان یک اولویت قانونی، عدم علاقه شرکت در حمایت از تصویب، مخالفت با یک تعدادی از سازمانهای بزرگ و تأثیرگذار، فقدان منابع خدمات عمومی و خطری که لندن در زمینه داوری و دادرسی بینالمللی از دست میدهد.[۱۹][۲۰][۲۱][۲۲]
کشورهای در حال بررسی سیآیاسجی
[ویرایش]روآندا و گواتمالا روش داخلی بررسی سیآیاسجی را تصویب کرده و قوانینی را تصویب کردهاند که مجوز آن را تصویب میکند؛ تعدادی از کشورهای دیگر، از جمله قزاقستان در روند تصویب پیشرفت کردهاند.[۲۳][۲۴][۲۵]
زبان، ساختار و محتوا
[ویرایش]سیآیاسجی با استفاده از زبان واضح نوشته شده است که اشاره به چیزها و رخدادهایی از محتوای مشترک وجود دارد. این یک هدف آگاهانه بود که اجازه میداد تا سیستمهای حقوقی ملی از طریق استفاده از یک زبان میانجی قانونی فراتر روند. علاوه بر این ترجمه مورد نیاز در شش زبان رسمی سازمان ملل را تسهیل کرد. همانطور که در کنوانسیونهای سازمان ملل معمول است، تمام شش زبان به همان اندازه معتبر هستند.[۲۶][۲۷][۲۸][۲۹] سیآیاسجی به چهار بخش تقسیم میشود:
محدوده برنامه و مقررات عمومی
[ویرایش]سیآیاسجی به قراردادهای فروش کالاها بین طرفینی که محل کسب و کار آنها در کشورهای مختلف است، زمانی که آن کشور متعاهد است اعمال میشود. با توجه به تعداد قابل توجهی از کشورهای متعاهد، این مسیر معمولی برای کاربرد سیآیاسجی است. سیآیاسجی در صورتی اعمال میشود که احزاب در کشورهای مختلف قرار داشته باشند و قوانین تضاد قانون منجر به استفاده از قانون یک دولت متعاهد شود. به عنوان مثال یک قرارداد بین یک معاملهگر ژاپنی و یک معاملهگر برزیلی ممکن است یک بند قرار دهد که داوری در سیدنی تحت قانون استرالیا اعمال خواهد شد. تعدادی از کشورها اعلام کردهاند که این شرایط را نمیپذیرند.[۳۰]
سیآیاسجی فقط برای محصولات تجاری در نظر گرفته شده و اعمال میشود. با برخی موارد استثنائی محدود، سیآیاسجی برای کالاهای شخصی یا در مورد مزایدهها، کشتیها، هواپیماها یا اموال غیرمستقیم و خدمات اعمال نمیشود.[۳۱]
مهمتر از همه، طرفین قرارداد ممکن است درخواست سیآیاسجی را حذف یا تغییر دهند.[۳۲]
تشکیل قرارداد
[ویرایش]یک پیشنهاد برای قرارداد باید به فرد تعلق داشته باشد، به اندازه کافی مشخص باشد - یعنی کالا، کمیت و قیمت را توصیف کند - و قصد ارائه دهنده به پذیرش را نشان دهد. به نظر میرسد سیآیاسجی قراردادهای یک جانبه کامن لا را به رسمیت نمیشناسد.[۳۳] علاوه بر این، در صورتی که هیچ قیمت یا روش صریح برای تعیین قیمت بهطور ضمنی وجود نداشت احزاب فرض بر این هستند که قیمت را بر اساس «زمان قرارداد برای کالاهای فروخته شده در شرایط مشابه» را در نظر بگیرند.[۳۴][۳۵][۳۶]
فروش کالاها
[ویرایش]مقالات ۲۵–۸۸ فروش کالا، تعهدات فروشنده، تعهدات خریدار، گذر از خطر، تعهدات مشترک به خریداران و فروشنده را شامل میشود.
سیآیاسجی وظیفه فروشنده را «بیان واضح» تعریف میکند زیرا فروشنده باید کالا را تحویل دهد، اسناد مربوط به آن را تحویل دهد و کالاها را انتقال دهد، همانگونه که در قرارداد مورد نیاز است. به همین ترتیب وظیفه خریدار این است که تمام مراحل را که ممکن است بهطور منطقی برآورده شود به پرداخت هزینه آن برسانند.[۳۷][۳۸][۳۹]
بهطور کلی کالا باید با توجه به کیفیت، کمیت و توضیحات مورد نیاز قرارداد باشد و مناسب بستهبندی شده و متناسب با هدف باشد. خریدار موظف است که کالا را سریعاً بررسی کند و با توجه به شرایط خاص، فروشنده باید هرگونه عدم انطباق را در «زمان معقولی» و نه بعد از دو سال از دریافت به فروشنده اطلاع دهد.[۴۰][۴۱]
مقررات نهایی
[ویرایش]مقررات ۸۹–۱۰۱ (مقررات نهایی) شامل چگونگی و زمان تصویب کنوانسیون، ممنوعیتها و اعلامیهها و استفاده از کنوانسیون در مورد فروش بینالمللی هستند.[۴۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ United Nations Convention on Contracts for the International Sale of Goods, Vienna, 11 April 1980, S.Treaty Document Number 98-9 (1984), UN Document Number A/CONF 97/19, 1489 UNTS 3. The full text of the CISG is available in pdf format at http://www.uncitral.org/uncitral/en/uncitral_texts/sale_goods/1980CISG.html at 22 December 2007.
- ↑ Argentina, China, Egypt, France, Hungary, Italy, Lesotho, Syria, the United States, Yugoslavia, and Zambia.
- ↑ This statement is only applicable for the USA, The Czech Republic, and China, See Article 1,1B/95 Verweyen, Foerster, Toufar Handbuch des Internationalen Warenkaufs UN-Kaufrecht (CISG) بایگانیشده در ۸ ژوئیه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine 2. Auflage, 2008 pt. 21.2 pg 248 (آلمانی)
- ↑ John Felemegas, 'The United Nations Convention on Contracts for the International Sale of Goods: Article 7 and Uniform Interpretation (2000)' Pace Review of the Convention on Contracts for the International Sale of Goods (CISG) بایگانیشده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine 115.
- ↑ Peter Schlechtriem, 'Requirements of Application and Sphere of Applicability of the CISG' (2005) 36 Victoria University of Wellington Law Review 781.
- ↑ Joseph Lookofsky, 'Loose Ends and Contorts in International Sales: Problems in the Harmonization of Private Law Rules' (1991) 39 American Journal of Comparative Law 403.
- ↑ Bruno Zeller, CISG and the Unification of International Trade Law (1st ed, 2007) 94.
- ↑ See list of signatories and their declarations at http://www.uncitral.org/uncitral/en/uncitral_texts/sale_goods/1980CISG_status.html .
- ↑ داراب پور، محمد و داراب پور مهراب، (1400)، مقررات آنسیترال در مورد بیع بینالمللی کالا: به انضمام یادداشتهای توضیحی دبیرخانه آنسیترال، تهران: انتشارات گنج دانش بایگانیشده در ۹ ژوئیه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine
- ↑ مهراب داراب پور و همکاران، (1399)، اصول و مبانی حقوق تجارت بینالملل - کتاب دوم: حقوق بیع و حمل و نقل بینالمللی و اینکوترمز 2020، تهران: انتشارات گنج دانش بایگانیشده در ۹ ژوئیه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine
- ↑ The status of signatories to the Convention is listed at http://www.uncitral.org/uncitral/en/uncitral_texts/sale_goods/1980CISG_status.html,%7B%7Bdead link|date=July 2016 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes}} and is updated whenever the UNCITRAL Secretariat is informed of changes in status of the Convention.
- ↑ http://www.unis.unvienna.org/unis/en/pressrels/2014/unisl198.html
- ↑ http://www.unis.unvienna.org/unis/pressrels/2013/unisl180.html
- ↑ http://www.unis.unvienna.org/unis/pressrels/2012/unisl177.html
- ↑ http://www.unis.unvienna.org/unis/pressrels/2013/unisl192.html
- ↑ http://www.unis.unvienna.org/unis/en/pressrels/2015/unisl219.html
- ↑ http://www.unis.unvienna.org/unis/en/pressrels/2017/unisl256.html
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۹ سپتامبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۸.
- ↑ Sally Moss, 'Why the United Kingdom Has Not Ratified the CISG' (2005) 1 Journal of Law and Commerce 483.
- ↑ «CISG: participating countries – China (PRC)». بایگانیشده از اصلی در ۱ اکتبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۸.
- ↑ «Electronic Library on International Commercial Law and the CISG». بایگانیشده از اصلی در ۲۹ اوت ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۸.
- ↑ Lord Sainsbury, the Under Secretary of State for the Department of Trade and Industry in the House of Lords on 7 February 2005 said "the United Kingdom intends to ratify the convention, subject to the availability of parliamentary time".
- ↑ Law N°68/2013 of 30/08/2013 Authorising the Accession to the United Nations Convention on Contracts for the International Sale of Goods Adopted in Vienna in 1980 Official Gazette nº51 of 23 December 2013
- ↑ https://www.lexology.com/library/detail.aspx?g=64990939-16f3-42c2-a7f0-03c2765daa7a
- ↑ http://economy.gov.kz/ru/pages/o-proekte-zakona-respubliki-kazahstan-o-ratifikacii-konvencii-organizacii-obedinennyh-naciy-o
- ↑ John Honnold, Uniform Law for International Sales under the 1980 United Nations Convention (3rd ed. 1999) 88.
- ↑ Jan Hellner, 'The UN Convention on International Sales of Goods – An Outsider's View' in Erik Jayme (ed) Ius Inter Nationes: Festschrift fur Stefan Riesenfeld (1983) 72, 76.
- ↑ Arabic, Chinese, English, French, Russian, and Spanish / non-official translations of the CISG See: http://www.fr-lawfirm.de/links/pages/UN-Kaufrecht/Texte_Uebersetzungen/.
- ↑ Article 101.
- ↑ Specifically, China, Germany, Czech Republic, Saint Vincent and the Grenadines, Singapore, Slovakia, and the United States of America. See http://www.uncitral.org/uncitral/en/uncitral_texts/sale_goods/1980CISG_status.html at 22 December 2007.
- ↑ Frank Diedrich, 'Maintaining Uniformity in International Uniform Law Via Autonomous Interpretation: Software Contracts and the CISG' (1996) 8 Pace International Law Review 303, 321, 322.
- ↑ Articles 6, 12.
- ↑ Article 55.
- ↑ Article 19.
- ↑ Article 18.
- ↑ Articles 15, 16 (1).
- ↑ Jacob Ziegel and Claude Samson 'Report to the Uniform Law Conference of Canada on Convention on Contracts for the International Sale of Goods' (1981) Toronto 168–305.
- ↑ Article 53.
- ↑ Article 30.
- ↑ Articles 45, 46, 47, 48, 50, 51, 52, 61, 62, 63, 65, 74, 75, 76, 77.
- ↑ Commentary on the Draft Convention on Contracts for the International Sale of Goods, Prepared by the Secretariat, UN Doc. A/CONF.97/5 (1979).
- ↑ Ulrich G. Schroeter, 'Backbone or Backyard of the Convention? The CISG's Final Provisions', in: C.B. Andersen & U.G. Schroeter (eds.), Sharing International Commercial Law across National Boundaries: Festschrift for Albert H. Kritzer on the Occasion of his Eightieth Birthday, London: Wildy, Simmonds & Hill (2008), 425 at 426.
- اتریش در ۱۹۸۰ (میلادی)
- پیماننامههای سازمان ملل متحد
- حقوق تجارت بینالملل
- قلمروهای گسترشیافته به گرینلند
- معاهدههای آرژانتین
- معاهدههای آلبانی
- معاهدههای آلمان غربی
- معاهدههای اتحاد شوروی
- معاهدههای اتریش
- معاهدههای ارمنستان
- معاهدههای اروگوئه
- معاهدههای ازبکستان
- معاهدههای اسپانیا
- معاهدههای استرالیا
- معاهدههای استونی
- معاهدههای اسرائیل
- معاهدههای اسلواکی
- معاهدههای اسلوونی
- معاهدههای اکوادور
- معاهدههای السالوادور
- معاهدههای اوگاندا
- معاهدههای ایالات متحده آمریکا
- معاهدههای ایتالیا
- معاهدههای ایسلند
- معاهدههای بحرین
- معاهدههای برزیل
- معاهدههای بلژیک
- معاهدههای بلغارستان
- معاهدههای بنین
- معاهدههای بوروندی
- معاهدههای بوسنی و هرزگوین
- معاهدههای پاراگوئه
- معاهدههای پرو
- معاهدههای ترکمنستان
- معاهدههای ترکیه
- معاهدههای تعمیمیافته به جزایر فارو
- معاهدههای جمهوری آذربایجان
- معاهدههای جمهوری چک
- معاهدههای جمهوری خلق چین
- معاهدههای جمهوری خلق مجارستان
- معاهدههای جمهوری دمکراتیک آلمان
- معاهدههای جمهوری دومینیکن
- معاهدههای جمهوری سوسیالیستی اوکراین شوروی
- معاهدههای جمهوری سوسیالیستی بلاروس شوروی
- معاهدههای جمهوری کنگو
- معاهدههای چکسلواکی
- معاهدههای دانمارک
- معاهدههای رواندا
- معاهدههای رومانی
- معاهدههای زامبیا
- معاهدههای ژاپن
- معاهدههای سان مارینو
- معاهدههای سنت وینسنت و گرنادینها
- معاهدههای سنگاپور
- معاهدههای سوئد
- معاهدههای سوئیس
- معاهدههای سوریه
- معاهدههای شیلی
- معاهدههای صربستان و مونتهنگرو
- معاهدههای عراق بعثی
- معاهدههای عربستان سعودی
- معاهدههای فرانسه
- معاهدههای فنلاند
- معاهدههای قبرس
- معاهدههای قرقیزستان
- معاهدههای کانادا
- معاهدههای کرواسی
- معاهدههای کره جنوبی
- معاهدههای کره شمالی
- معاهدههای کلمبیا
- معاهدههای کوبا
- معاهدههای گابن
- معاهدههای گرجستان
- معاهدههای گسترشیافته به آروبا
- معاهدههای گسترشیافته به برلین غربی
- معاهدههای گویان
- معاهدههای گینه
- معاهدههای لازمالاجرا در ۱۹۸۸ (میلادی)
- معاهدههای لبنان
- معاهدههای لتونی
- معاهدههای لسوتو
- معاهدههای لوکزامبورگ
- معاهدههای لهستان
- معاهدههای لیبریا
- معاهدههای لیتوانی
- معاهدههای ماداگاسکار
- معاهدههای مصر
- معاهدههای مصوبشده در ۱۹۸۰ (میلادی)
- معاهدههای مغولستان
- معاهدههای مقدونیه شمالی
- معاهدههای مکزیک
- معاهدههای موریتانی
- معاهدههای مولداوی
- معاهدههای مونتهنگرو
- معاهدههای نروژ
- معاهدههای نیوزیلند
- معاهدههای ویتنام
- معاهدههای هلند
- معاهدههای هندوراس
- معاهدههای یوگسلاوی
- معاهدههای یونان