سهراب سیرت
سهراب سیرت | |
|---|---|
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱ اوت ۱۹۹۰ بلخ، افغانستان |
| ملیت |  افغانستان |
| اقامتگاه | لندن |
| محل تحصیل | دانشگاه بلخ، دانشگاه لندن سیتی |
| پیشه | شاعر و روزنامه‌نگار |
سهراب سیرت (زادهٔ مردادماه /اسد ۱۳۶۹ خورشیدی، بلخ) شاعر و روزنامه‌نگار اهل افغانستان ساکن در لندن است.[۱][۲] او دانش آموختهٔ ادبیات فارسی در دانشگاه بلخ و روزنامه‌نگار چندرسانه‌ای سرویس جهانی بی‌بی‌سی در لندن است.[۳]
زندگی‌نامه
[ویرایش]سهراب سیرت در مردادماه ۱۳۶۹ خورشیدی، در شهر مزارشریف، استان بلخ افغانستان زاده شد. او در سال ۱۳۹۰از دانشگاه بلخ مدرک کارشناسی در رشته زبان و ادبیات فارسی گرفت. سهراب سیرت در رشتهٔ حقوق بشر و سیاست بین‌المللی در لندن ادامهٔ تحصیل داد و در سال ۲۰۱۹ این رشته از دانشگاه لندن سیتی مدرک کارشناسی ارشد گرفت.
سهراب سیرت وقتی هفده سال داشت به نوشتن شعر شروع کرد و در سال ۱۳۸۸ خورشیدی، زمانی که فقط ۱۹ سال داشت نخستین مجموعهٔ شعرش با نام «خارهای حسود»[۴] از سوی انجمن نویسندگان بلخ به چاپ رسید و مورد استقبال فراوان قرار گرفت. او عضو انجمن نویسندگان بلخ و مسئول انجمن قلم افغانستان در بلخ بود. سهراب سیرت همچنین یکی از بنیان‌گذاران انجمن ادبی «حلقهٔ زلف یار» و «جبههٔ ادبی الف تا یا» و مدیر مسئول ماهنامهٔ ادبی «ترنم» در بلخ بود.[۵][۶][۷][۸]
شعرها و نوشته‌های سهراب سیرت در مجلات و سایت‌های مختلف به چاپ رسیده‌است. او در سال ۱۳۹۰ خورشیدی برنده جایزه اول قند پارسی شد.[۹]
منظومهٔ «مرز هشتم» که روایتی از دشواری‌های پناهجویان برای رسیدن به یک جای امن است، در سال ۱۴۰۰ به انگلیسی ترجمه و در بریتانیا چاپ شد و نسخهٔ فارسی آن از سوی نشر نبشت منتشر شده است. غزل‌هایی از او نیز با ترجمه انگلیسی در مجلات مختلف انگلیسی‌زبان از جمله در مجله «ترجمه شعر مدرن» چاپ شده‌اند. [۱۰]
سیرت همچنین نویسندهٔ اولین ترانه رپ برای نخستین رپ‌خوان زن افغان، سوسن فیروز است.[۱۱] او ترانه‌هایی برای آوازخوانان افغان از جمله قیس الفت، فرید رستگار، فرهاد دریا و الهه سرور ساخته است و در ضمن هنرمندانی مثل داوود سرخوش، وحید قاسمی و شکیب مصدق روی شعرهایی از او آهنگ ساخته‌اند. ترانهٔ لالایی آهنگ فیلم حوا مریم عایشه نیز از ساخته‌های سهراب سیرت است.[۱۲]
مهاجرت به بریتانیا
[ویرایش]سهراب سیرت در سال ۱۳۹۳ به بریتانیا مهاجرت کرد و در آنجا به فعالیت‌های ادبی‌اش ادامه داد. در محافل ادبی در بریتانیا شرکت کرد، عضویت «انجمن قلم انگلستان» و «انجمن نویسندگان دور از وطن بریتانیا» را کسب کرد و برخی شعرهایش به انگلیسی ترجمه و در مجلاتی چاپ و منتشر شد.[۱۳]
سهراب سیرت در کنار فعالیت در زمینهٔ ادبیات، روزنامه‌نگار است. او در سال ۱۳۹۱ خورشیدی به عنوان خبرنگار سرویس جهانی بی‌بی‌سی برای افغانستان در مزارشریف شروع به کار کرد. او در حال حاضر خبرنگار چندرسانه‌ای بی‌بی‌سی فارسی در لندن است. بیشتر کارهای سهراب سیرت در عرصه روزنامه‌نگاری هم به موضوعات هنری و ادبی تمرکز دارد.
نمونه‌هایی از کار روزنامه‌نگاری سهراب سیرت:[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷][۱۸]
آثار
[ویرایش]- خارهای حسود، مجموعهٔ شعر، ناشر: انجمن نویسندگان بلخ، ۱۳۸۸[۱۹]
- دوری پرنده نیست که برگردد، مجموعهٔ شعر، ناشر: انجمن قلم افغانستان، ۱۳۸۹[۲۰][۲۱]
- بوسیدن زنبور عسل، مجموعهٔ شعر، ناشر: انجمن قلم افغانستان، ۱۳۹۵[۲۲]
- خمیازه در کفن، مجموعهٔ شعر، ناشر: انتشارات تاک، ۱۳۹۹
- مرز هشتم، منظومه، ناشر: انتشارات نبشت، ۱۴۰۰[۲۳]
جایزه‌ها
[ویرایش]- جایزه اول قند پارسی در غزل، ۱۳۹۰[۹]
- منتخب شعر ژاله اصفهانی در لندن، ۱۳۹۴[۲۴]
- جایزه مولانا جلال الدین محمد بلخی، ۱۳۸۹
منابع
[ویرایش]- ↑ عفیف باختری. «نگاهی به «بوسیدن زنبور عسل» سومین مجموعه‌ی شعر سهراب سیرت».[پیوند مرده]
- ↑ سهراب سیرت. «فردیت در ترانه‌های عاصی».
- ↑ خالد نویسا. «چند گپ با شاعر نو گفتار، سهراب سیرت». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ «واحد تحقیق و ارزیابی افغانستان». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۵ اكتبر ۲۰۱۹. تاریخ وارد شده در
|بازبینی=را بررسی کنید (کمک) - ↑ غفران بدخشانی. «ویژگی‌های شعر سهراب».[پیوند مرده]
- ↑ رضا محمدی. «نقدی بر شعرهای سهراب سیرت».[پیوند مرده]
- ↑ ضیا قاسمی. «سیمای غزل امروز افغانستان».
- ↑ ظاهر قادری. «شاعران جوان بلخ و فرار از گذشته».
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ «برگزیدگان ششمین جشنواره قند پارسی معرفی شدند».
- ↑ Aviva Dautch. «The Eighth Crossing». Aviva Dautch (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۰-۲۲.
- ↑ ندا کارگر. «رپ افغانی: دردهای کودکی، دردهای مهاجرت».
- ↑ حسین دانش. «سه صحنه از سه ازدواج: تحلیل فیلم "حوا، مریم، عایشه" ساخته صحرا کریمی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ "Exiled Writers Ink, Suhrab Sirat" (به انگلیسی). Archived from the original on 1 October 2019. Retrieved 1 October 2019.
- ↑ سهراب سیرت. «ناشناس؛ آوازخوان سرشناسی که هنرش را از پدر پنهان کرده بود».
- ↑ سهراب سیرت. «'شبکه خنده'؛ بیان شیرین حقیقت‌های تلخ».
- ↑ سهراب سیرت. «احمد ظاهر، محبوب‌ترین خواننده تاریخ افغانستان».
- ↑ سهراب سیرت. «'نکورویان فرخار' در تهران؛ مکثی بر نیمرخ زیبای افغانستان».
- ↑ سهراب سیرت. «ملک‌الشعرای جدید بریتانیا کیست».
- ↑ «خارهای حسود».[پیوند مرده]
- ↑ جاوید فرهاد. «نقد مجموعهٔ"دوری پرنده نیست که برگردد"». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۵ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ «دوری پرنده نیست که برگردد». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۱۹.
- ↑ روح الله بهرامیان. «نگاهی به خبر و روایت در «بوسیدن زنبور عسل»». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ آبیز، علیرضا. ««مرز هشتم»: حماسه‌ای معاصر و شاهدی بر رنج انسان در گریز از خشونت». نبشت. https://nebesht.com/archive/the-8th-crossing-review-by-ar-abiz/. بازیابی‌شده در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴.
- ↑ «بنیاد ژاله اصفهانی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۹.
- فایز، محمداسحاق؛ پیشینهٔ تجدد، پیدایش و بالندگی شعر نو در افغانستان؛ کابل:انتشارات سعید، ۱۳۹۲.
- قاسمی، سید ضیا و علی‌محمد مؤدب؛ درختان تبعیدی؛ تهران: شهرستان ادب، ۱۳۹۲