پرش به محتوا

کار مشروط

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کار مشروط، یا کار قراردادی، یک رابطه شغلی با امنیت شغلی محدود، پرداخت به صورت تکه‌ای، معمولاً پاره وقت (معمولاً با ساعات کاری متغیر) است که غیردائم تلقی می‌شود. اگرچه امنیت شغلی کمتری وجود دارد، اما فری‌لنسرها اغلب درآمدشان را بیشتر از مشاغل سنتی قبلی خود گزارش می‌دهند.[۱]

کارگران مشروط معمولاً مشاور، مترجم آزاد، پیمانکار مستقل، متخصص مستقل، کارگران قرارداد موقت یا کار موقت نیز نامیده می‌شوند.[۲][۳]

با توجه به اداره آمار کار ایالات متحده (BLS)، نیروی کار غیرسنتی شامل «صاحب چند شغل، کارگران مشروط و پاره وقت، و افرادی در ترتیبات کار جایگزین» است.[۴] این کارگران در حال حاضر بخش قابل توجهی از نیروی کار ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، و «تقریباً چهار نفر از هر پنج کارفرما، در مؤسسات با اندازه‌ها و صنایع مختلف، از نوعی نیروی کار غیرسنتی استفاده می‌کنند».[۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "How Much Do Freelancers Really Make? (Hint: It's More Than You Think)". Freelancing Hacks (به انگلیسی). 2015-11-28. Retrieved 2019-11-15.
  2. "Workforce Planning and Employment". InformIT. Pearson. 19 December 2005. Retrieved 30 November 2016.
  3. "Contingent and Alternative Employment Arrangements, February 2005". US Bureau of Labor Statistics. July 2005. Retrieved 30 November 2016.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ "Futurework" (PDF). Occupational Outlook Quarterly. US Bureau of Labor Statistics. September 1999. p. 36. Archived from the original (PDF) on 15 June 2006.