پرش به محتوا

پیر اگوست رنوآر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پیر اگوست رنوآر
پیر اگوست رنوآر در سال ۱۸۷۵
زادهٔ۲۵ فوریهٔ ۱۸۴۱
درگذشت۳ دسامبر ۱۹۱۹ (۷۸ سال)
ملیتفرانسوی
آثار برجستهرقص در مولن دو لا گالت، ۱۸۷۶
ناهار قایقرانان، ۱۸۸۰
برهنه، ۱۹۱۰
چترها
جنبشامپرسیونیسم
بال دو مولن دو لا گالت (رقص در مولن دو لا گالت), ۱۸۷۶
ناهار قایقرانان, ۱۸۸۰–۱۸۸۱
رنوآر حوالی سال ۱۹۱۰
یک پرتره از رنوآر جوان به سال ۱۸۶۷ میلادی که توسط دوست صمیمی‌اش فردریک بازیل کشیده‌شد.
این اثر اکنون در مالکیت موزه اورسی قرار دارد.
لا لوژ, ۱۸۷۴, گالری کورتولد، لندن
دو خواهر,رنگ روغن بر روی بوم، ۱۸۸۱, مؤسسه هنر شیکاگو
ایرن کائن دانور (ایرن کوچولو), ۱۸۸۰, بنیاد ای. جی. بورل، زوریخ[۱]
دختران در کنار پیانو, ۱۸۹۲, موزه اورسی، پاریس
پون نوف, ۱۸۷۲

پیر اُگوست رنوآر ‏(به فرانسوی: Pierre Auguste Renoir)‏ (۲۵ فوریه ۱۸۴۱۳ دسامبر ۱۹۱۹) نقاش فرانسوی است.

زندگی

[ویرایش]

او در لیموژ فرانسه به دنیا آمد و از جوانی نقاشی را آغاز کرد. او بعدها به پاریس آمد و در آنجا نقاش‌خانه‌ای دایر کرد و به ترسیم صورت اشخاص اشتغال ورزید. حیات هنری او نخست تحت تأثیر هنر چینی بود. او سپس به سبک نقاشانی همچون آلفرد سیسلی و کلود مونه که از بنیانگذاران مکتب امپرسیونیسم در نقاشی بودند پیوست. این نقاشان هم مانند دیگر امپرسیونیست‌ها در خلق آثار خود مناظر و سوژه‌های طبیعی و فضای آزاد را با توجه بر نور و رنگ طبیعی انتخاب نمودند. آثار رنوار به آثار تابستانی معروف است و از شفافیت و نور و سایه‌روشن‌های روزهای تابستان برخوردار است. برخی از آثار اگوست رنوآر عبارت بودند از: ضیافت در شب، که از بهترین آثار امپرسیونیسم به‌شمار می‌رود، و همچنین آسیای گالِت، تاب، و لوژ. رنوآر بیش از خود اشیا به انعکاسات نور در اشیاء توجه داشت. او همچنین نخستین هنرمندی بود که رنگ مشکی را از آثار خود حذف کرد.

رنوآر ابتدا به عنوان هنرمند تجاری و سپس چندین سال به عنوان نگهبان موزهٔ لوور پاریس کار کرد. در سال ۱۸۶۲ برای تحصیل نزد شارل گلیر[۲] رفت و در استودیو شخصی او با بازیل،[۳] کلود مونه[۴] و سیسلی[۵] آشنا شد و به عضویت گروه آن‌ها درآمد. در سال ۱۸۷۰ اولین طرح خود را کشید و از آن پس اغلب با کلود مونه کار کرد.

وی در دومین، سومین و هفتمین دور نمایشگاه امپرسیونیسم همراه کلود مونه و دیگر پیشگامان این مکتب نقاشی شرکت کرد و در طی سال‌های ۱۸۷۸ تا ۱۸۸۳ نمایشگاه‌هایی را به صورت انفرادی برپا کرد. در سال ۱۸۷۵، مشکلات مالی هنرمندان سبک امپرسیونیسم آن‌ها را وادار به حراج آثار خود کرد. در سال ۱۸۹۰ برای آخرین بار در یک نمایشگاه گروهی همراه دیگر امپرسیونیستها شرکت کرد و مدال لژیون را نصیب خود کرد. رنوآر با وجود ناراحتی‌های جسمانی که داشت تا آخر عمر به نقاشی کشیدن ادامه داد.

این نقاش بزرگ فرانسوی پس از ۷۸ سال زندگی که ۹ سال آخر آن به گوشه نشینی بر اثر بیماری رماتیسم سپری شد، در ۱۷ دسامبر ۱۹۱۹ در فرانسه درگذشت.

نگارخانه

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. "Porträt Mademoiselle Irène Cahen d'Anvers (Die kleine Irene) · Auguste Renoir · Stiftung Sammlung E.G. Bührle". www.buehrle.ch. Archived from the original on 8 September 2018. Retrieved 30 April 2020.
  2. Charles Gleyre
  3. Bazille
  4. Monet
  5. Sisley

پیوند به بیرون

[ویرایش]