پرش به محتوا

جولیت میچل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
پانویس (الگوی پک و مانند آن) را پیوند به مولف نزنید. فقط در جایی که مشخصات کامل کتاب آمده است پیوند بزنید.
خط ۴۹: خط ۴۹:
جولیت میچل در سال ۱۹۴۰ در [[نیوزلند]] زاده شد و از ۱۹۴۴ در [[انگلستان]] زندگی می‌کند. میچل در اثر مهم خود، ''Psychoanalysis and Feminism. Freud, Reich, Laing and Women'' که در ۱۹۷۴ منتشر کرد قرائتی [[فمینیسم|فمینیستی]] از نظریه [[فروید]] ارائه داد، دو مفهومی که تا آن زمان بسیاری از افراد متضادشان می‌پنداشتند<ref>ویکی انگلیسی</ref>. او [[ضمیر ناخودآگاه]] را عامل اصلی، و [[جنسیت]] را محور اصلی کارکرد روانی دانست. میچل با توجه به تعبیرهای [[ژاک لاکان]] و با نگاهی فمینیستی استدلال کرد که [[نظریه فروید]] می‌تواند با رها شدن از قید نگرش زیست‌شناختی نظریه‌ای دربارهٔ ساخت نقشِ فاعلیِ جنسی‌شده<ref name=HummGamble>مگی هام و سارا گمبل</ref> و شخصیت انسانِ جنس‌دار (زن و مرد) ایجاد کند. جولیت میچل و هم‌فکران [[نئوفرویدی]] او که نگرششان [[جامعه‌شناسی|جامعه شناختی]] است، سرچشمه [[سرمایه داری]] و نظام حاکم [[مردسالار]] را در رویدادهای بیرونی می‌دانند.<ref name="jz"> پاملا آبوت؛ کلر والاس </ref>
جولیت میچل در سال ۱۹۴۰ در [[نیوزلند]] زاده شد و از ۱۹۴۴ در [[انگلستان]] زندگی می‌کند. میچل در اثر مهم خود، ''Psychoanalysis and Feminism. Freud, Reich, Laing and Women'' که در ۱۹۷۴ منتشر کرد قرائتی [[فمینیسم|فمینیستی]] از نظریه [[فروید]] ارائه داد، دو مفهومی که تا آن زمان بسیاری از افراد متضادشان می‌پنداشتند<ref>ویکی انگلیسی</ref>. او [[ضمیر ناخودآگاه]] را عامل اصلی، و [[جنسیت]] را محور اصلی کارکرد روانی دانست. میچل با توجه به تعبیرهای [[ژاک لاکان]] و با نگاهی فمینیستی استدلال کرد که [[نظریه فروید]] می‌تواند با رها شدن از قید نگرش زیست‌شناختی نظریه‌ای دربارهٔ ساخت نقشِ فاعلیِ جنسی‌شده<ref name=HummGamble>مگی هام و سارا گمبل</ref> و شخصیت انسانِ جنس‌دار (زن و مرد) ایجاد کند. جولیت میچل و هم‌فکران [[نئوفرویدی]] او که نگرششان [[جامعه‌شناسی|جامعه شناختی]] است، سرچشمه [[سرمایه داری]] و نظام حاکم [[مردسالار]] را در رویدادهای بیرونی می‌دانند.<ref name="jz"> پاملا آبوت؛ کلر والاس </ref>


میچل در مقاله بلند و معروفش با نام ''زنان:طولانی‌ترین انقلاب'' تحلیل مرسوم [[خانواده]] را در [[مارکسیسم]] بر اساس تقسیم کار سرمایه‌داری درست ندانسته و معتقد بود خانواده را باید بر اساس چهار مؤلفهٔ ساختاری: [[تولید]]، [[بازتولید]]، ویژگی [[جنس]]ی، و [[جامعه‌پذیری]] تحلیل کرد. این مقاله میچل که در سال ۱۹۶۶ منتشر شد از نخستین نمودهای نظریه فمینیستی بریتانیایی بود.<ref name="jz"> [[پاملا آبوت]]؛ کلر والاس </ref>
میچل در مقاله بلند و معروفش با نام ''زنان:طولانی‌ترین انقلاب'' تحلیل مرسوم [[خانواده]] را در [[مارکسیسم]] بر اساس تقسیم کار سرمایه‌داری درست ندانسته و معتقد بود خانواده را باید بر اساس چهار مؤلفهٔ ساختاری: [[تولید]]، [[بازتولید]]، ویژگی [[جنس]]ی، و [[جامعه‌پذیری]] تحلیل کرد. این مقاله میچل که در سال ۱۹۶۶ منتشر شد از نخستین نمودهای نظریه فمینیستی بریتانیایی بود.<ref name="jz"> پاملا آبوت؛ کلر والاس </ref>


کتاب ''Woman's Estate'' (''موقعیت زنان'' یا ''جایگاه طبقاتی زنان'') ژولیت میچل نیز کتاب مهمی از اوست که در آن و در نوشته‌های بعدی خود [[فمینیسم رادیکال]] را به [[ماتریالیسم تاریخی]] پیوند زده است<ref name=HummGamble>مگی هام و سارا گمبل</ref>. این کتاب از کتابهای درسی رشته [[مطالعات زنان]] در بریتانیا بوده‌است<ref name="jz"> [[پاملا آبوت]]؛ کلر والاس </ref>. این رشتهٔ تازه را خود میچل از سال ۱۹۶۸ در بریتانیا راه‌اندازی کرد و آن را در [[ضد دانشگاه لندن]]<ref name=HummGamble>مگی هام و سارا گمبل</ref> تدریس کرد. او همچنین به همراه [[آن اکلی]] ویراستاری سه مجموعه مقاله منتخب فمینیستی ویراستاری کرده‌است که با نام‌های What is Feminism? (1986) ، The rights and Wrongs of women (1986) ، Who's Afraid of Feminism? (1997) منتشر شده‌اند.<ref name="jz"> [[پاملا آبوت]]؛ کلر والاس </ref>
کتاب ''Woman's Estate'' (''موقعیت زنان'' یا ''جایگاه طبقاتی زنان'') ژولیت میچل نیز کتاب مهمی از اوست که در آن و در نوشته‌های بعدی خود [[فمینیسم رادیکال]] را به [[ماتریالیسم تاریخی]] پیوند زده است<ref name=HummGamble>مگی هام و سارا گمبل</ref>. این کتاب از کتابهای درسی رشته [[مطالعات زنان]] در بریتانیا بوده‌است<ref name="jz"> [[پاملا آبوت]]؛ کلر والاس </ref>. این رشتهٔ تازه را خود میچل از سال ۱۹۶۸ در بریتانیا راه‌اندازی کرد و آن را در [[ضد دانشگاه لندن]]<ref name=HummGamble>مگی هام و سارا گمبل</ref> تدریس کرد. او همچنین به همراه [[آن اکلی]] ویراستاری سه مجموعه مقاله منتخب فمینیستی ویراستاری کرده‌است که با نام‌های What is Feminism? (1986) ، The rights and Wrongs of women (1986) ، Who's Afraid of Feminism? (1997) منتشر شده‌اند.<ref name="jz"> پاملا آبوت؛ کلر والاس </ref>


== کتاب‌شناسی ==
== کتاب‌شناسی ==

نسخهٔ ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۳

جولیت میچل FBA
زادهٔ۱۹۴۰
نیوزیلند،
ملیتبریتانیایی
محل تحصیلSt Anne's College, Oxford
پیشینه علمی
شاخه(ها)روان‌کاوی و فمینیسم سوسیالیستی
محل کارPsychoanalysis بخش کالج دانشگاهی لندن

جولیت میچل (انگلیسی: Juliet Mitchell; زاده ۱۹۴۰) روان‌کاو و سوسیال فمینیست انگلیسی است که هم‌اکنون استاد روانکاوی و مطالعات زنان جیسز کالج دانشگاه کمبریج است. میچل از نخستین افرادی بود که دربارهٔ اهمیت روان‌کاوی در نقد مردسالاری نوشت.[۱]

جولیت میچل در سال ۱۹۴۰ در نیوزلند زاده شد و از ۱۹۴۴ در انگلستان زندگی می‌کند. میچل در اثر مهم خود، Psychoanalysis and Feminism. Freud, Reich, Laing and Women که در ۱۹۷۴ منتشر کرد قرائتی فمینیستی از نظریه فروید ارائه داد، دو مفهومی که تا آن زمان بسیاری از افراد متضادشان می‌پنداشتند[۲]. او ضمیر ناخودآگاه را عامل اصلی، و جنسیت را محور اصلی کارکرد روانی دانست. میچل با توجه به تعبیرهای ژاک لاکان و با نگاهی فمینیستی استدلال کرد که نظریه فروید می‌تواند با رها شدن از قید نگرش زیست‌شناختی نظریه‌ای دربارهٔ ساخت نقشِ فاعلیِ جنسی‌شده[۳] و شخصیت انسانِ جنس‌دار (زن و مرد) ایجاد کند. جولیت میچل و هم‌فکران نئوفرویدی او که نگرششان جامعه شناختی است، سرچشمه سرمایه داری و نظام حاکم مردسالار را در رویدادهای بیرونی می‌دانند.[۱]

میچل در مقاله بلند و معروفش با نام زنان:طولانی‌ترین انقلاب تحلیل مرسوم خانواده را در مارکسیسم بر اساس تقسیم کار سرمایه‌داری درست ندانسته و معتقد بود خانواده را باید بر اساس چهار مؤلفهٔ ساختاری: تولید، بازتولید، ویژگی جنسی، و جامعه‌پذیری تحلیل کرد. این مقاله میچل که در سال ۱۹۶۶ منتشر شد از نخستین نمودهای نظریه فمینیستی بریتانیایی بود.[۱]

کتاب Woman's Estate (موقعیت زنان یا جایگاه طبقاتی زنان) ژولیت میچل نیز کتاب مهمی از اوست که در آن و در نوشته‌های بعدی خود فمینیسم رادیکال را به ماتریالیسم تاریخی پیوند زده است[۳]. این کتاب از کتابهای درسی رشته مطالعات زنان در بریتانیا بوده‌است[۱]. این رشتهٔ تازه را خود میچل از سال ۱۹۶۸ در بریتانیا راه‌اندازی کرد و آن را در ضد دانشگاه لندن[۳] تدریس کرد. او همچنین به همراه آن اکلی ویراستاری سه مجموعه مقاله منتخب فمینیستی ویراستاری کرده‌است که با نام‌های What is Feminism? (1986) ، The rights and Wrongs of women (1986) ، Who's Afraid of Feminism? (1997) منتشر شده‌اند.[۱]

کتاب‌شناسی

  • Woman's Estate, Harmondsworth : Penguin, 1971 (موقعیت زنان یا جایگاه طبقاتی زنان)
  • Psychoanalysis and Feminism. Freud, Reich, Laing and Women, 1974, reissued as: Psychoanalysis and Feminism: A Radical Reassessment of Freudian Psychoanalysis, Basic Books 2000
(روانکاوی و فمینیسم: برآوردی رادیکال از روانکاوی فرویدی)
  • Women: The Longest Revolution (زنان:طولانی‌ترین انقلاب)
  • (editor), Feminine Sexuality. Jacques Lacan and the école freudienne, W. W. Norton & Company 1985
(سکسوالیته زنانه. ژاک لاکان و اکول فرویدین)
  • (editor), Selected Melanie Klein, The Free Press 1987 (برگزیده ملینا کلین)
  • (همراه با آن اکلی), Who's Afraid of Feminism?: Seeing Through the Backlash, New Press 1997 (چه کسی از فمینیسم می‌ترسد؟)
  • Mad Men and Medusas: Reclaiming Hysteria, Basic Books 2001 (مردان دیوانه و مدوسا: اصلاح هیستری)
  • Siblings, Sex and Violence (Cambridge: Polity Press, 2003) (خواهربرادران، سکس و خشونت)

پانویس

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ پاملا آبوت؛ کلر والاس خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «jz» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. ویکی انگلیسی
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ مگی هام و سارا گمبل

منابع

  • پاملا آبوت و کلر والاس (۱۳۸۵)، «فرهنگ واژه‌ها و اصطلاحات»، جامعه‌شناسی زنان، ترجمهٔ منیژه نجم‌عراقی، تهران: نشر نی، ص. ۳۲۶، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۵۸۸-۲
  • مگی هام و سارا گمبل (۱۳۸۲)، «سرواژه Mitchell, Juliet»، فرهنگ نظریه‌های فمینیستی، ترجمهٔ فیروزه مهاجر، نوشین احمدی خراسانی، فرخ قره‌داغی، نشر توسعه، ص. ۲۸۲، شابک ۹۶۴-۶۶۰۹-۴۴-۹
  • Wikipedia contributors, "Juliet Mitchell," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Juliet_Mitchell&oldid=263365630 (accessed January 15, 2009).

پیوند به بیرون