منچ
 Game plan | |
| مخترع بازی | Josef Friedrich Schmidt |
|---|---|
| ناشر | Schmidt Spiele |
| تاریخ انتشار | ۱۹۱۴ |
| نوع بازی | بازی‌های تخته‌ای |
| تعداد بازیکن‌ها | ۲ تا ۴ (۲ تا ۶ در طرف دیگر) |
| بازه سنی | ۵ سال و بالاتر |
| زمان لازم برای شروع بازی | ۱ دقیقه |
| مدت‌زمان بازی | حدود ۳۰ دقیقه |
| میزان تأثیر فاکتور شانس | High (تاس rolling) |
| مهارت‌های لازم | شمارش، احتمالات، راهبرد |
منچ یک بازی رومیزی آلمانی است و نام منچ در ایران برگرفته از واژه نخست نام آلمانی این بازی (Mensch ärgere Dich nicht به معنای عصبی نشو مرد) است.
تاریخ[ویرایش]
بازی منچ به سال‌های دور بازمی‌گردد. محل پیدایش این بازی در آلمان بوده‌است. این بازی توسط 'یوزف فریدریش' اشمیت (۱۹۰۸/۱۹۰۷) ارائه شده‌است.[نیازمند منبع]
نام[ویرایش]
نام آلمانی این بازی Mensch ärgere Dich nicht است. بازگردان نام آلمانی این بازی به فارسی، چیزی شبیه «عصبانی نشو مرد» یا «عصبانی نشو، رفیق» است.
قوانین[ویرایش]
در واقع این بازی تخصص بچه های دهه ۶۰ می باشد.و کسی بهتر از آنها این بازی را بلد نیست.و قوانین بازی توسط آنها تبیین شده است.(حداقل در ایران) این بازی میتواند توسط ۲، ۳، یا ۴ بازیکن انجام شود. (یک بازیکن در هر یک از گوشه‌های صفحهٔ مربوط به بازی). هر بازیکن ۴ مهره خواهد داشت (تعداد کل مهره‌ها ۱۶ خواهد بود) که در ابتدا ۴ مهره در خانه‌های کناری قرار خواهند گرفت و بازیکنان باید مهره‌های خود را به انتهای بازی، یعنی ستون‌های عمودی یا افقی مربوط به خود (هم رنگ) برسانند و برندهٔ بازی فردیست که زود تر از دیگر بازیکنان موفق به تمام کردن مهره‌های خود بشود. حرکت در این بازی بر مبنای تاس ریختن است، تعداد تاس ۱ عدد می‌باشد. آوردن عدد ۶ به معنای شروع بازی و در ادامهٔ بازی وارد کردن مهره‌ها خواهد بود، همچنین بعد از رخ دادن عدد ۶، بازیکن میتواند یک بار دیگر تاس ریخته و به همین ترتیب ادامه دهد. کسی که عدد ۶ می آورد و مهره بیرون دارد و یک مهره در خانه شروع دارد میتواند چند مهره در نقطه شروع بر روی هم قرار دهد. همچنین نقطه شروع جز خانه های امن محسوب شده و میتوان مهره های قرار گرفته از حریف در آن را با آوردن عدد شش از بازی خارج کرد و همچنین حریف هم میتواند مهره مورد نظر را در آن خانه از بازی خارج کند.همچنین پریدن از روی مهره دیگر در ۴ مهره خانه مجاز است.
حاشیه[ویرایش]
تصورات دیگر[ویرایش]
بازی منچ در وسط یک مربع انجام می‌شود. مربع نماد زمین است چون مردم زمان‌های قدیم تصور می‌کردند زمین مربع شکل است. در وسط این مربع یا همان زمین، علامت + را می‌بینیم؛ این علامت نشانه و نماد خورشید است که امتداد آن به چهار سوی زمین می‌رسد. علامت + را میتوان در بناهای تاریخی مانند نقش رستم و فرش‌های قدیمی ایران نیز دید. چهار گروه مهره رنگی نماد چهار عنصر اصلی حیات هستند:آبی نماد آب، زرد نماد باد، قرمز نماد آتش و سبز نماد خاک. طبق عقیدهٔ زمین محوری، زمین ثابت است و خورشید به دور آن می‌چرخد پس هر مهره باید روی علامت + دور زمین بچرخد تا به مرکز، که منطقه‌ای ماورایی و نماد رهایی و آزادی از جهان خاکی است، برسد. اگر تاسی که سمبل سرنوشت است با او یاری نکند، هم چنان باید چرخه را ادامه دهد تا به پیروزی برسد. اگر چهار مهره در مرکز جمع شوند یعنی به اتحاد رسیده‌اند. تاس سرنوشت ساز مکعبی است لغزان به شماره‌های ۱ تا ۶. طبق تصور مردم باستان خداوند جهان را در شش روز آفریده‌است؛ روز نخست آسمان روشن، دوم آب، سوم گیاه، چهارم آتش، پنجم حیوان و ششم آدم را.[نیازمند منبع]
نسخه جدید منچ[ویرایش]
در سال 1397 فردی به نام هادی بهروزفر از شهر مشهد ایده ای داشت که نسخه 4 نفره و اصلی منچ را گسترش دهد تا افراد بیشتری بتوانند همزمان از آن استفاده کنند. پس از بررسی و مشاهده نمونه های فراوان به نسخه ای رسید که می توانست همزمان 10 نفر از این منچ استفاده کنند. این نسخه علاوه بر اینکه 10 نفر همزمان می توانستند استفاده نمایند به علت مدت زمان زیاد بازی از 2 تاس استفاده می کند و قانون استفاده از ان مجموع عدد های رویت شده برای حرکت دادن مهره ها است. که بعدا ها توسط امیررضا اسماعیلی از شهر تبریز اصلاح شد و ایرادات بازی از جمله کبود وقت و ... رفع شد.
منابع[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ منچ موجود است. |
- روزنامه همشهری
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mensch ärgere Dich nicht». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۲.
 |
این یک مقالهٔ خرد بازی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
