ریم (بازی پاسور)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ریم (به انگلیسی Rummy)، یک بازی تطبیقی دو یا چند نفره است. این بازی اصلی‌ترین بازی از مجموعه بازی‌های گروه رامی (ریم) است. هدف اصلی در این بازی خلاص شدن از کارت‌های دست با ساختن گروه (به انگلیسی Set) یا ردیف (به انگلیسی Run) است. در این بازی گروه به معنی حداقل سه کارت هم‌مقدار (مثلا ۴ دل، ۴ خشت و ۴ پیک یا مثلا شاه دل، شاه پیک، شاه خشت و شاه گشنیز) و ردیف به معنی حداقل سه کارت با مقادیر پشت سرهم (مثلا ۸، ۹، ۱۰، سرباز و بی‌بی همگی پیک یا مثلا تک، دو و سه همگی دل) است. این بازی می‌تواند با یک دست ورق یا بیشتر انجام شود. همچنین می‌توان این بازی را با جوکر یا بدون آن انجام داد.

شروع بازی[ویرایش]

بسته به تعداد نفرات بازی به هر بازیکن تعدادی کارت می‌دهیم. برای بازی ۲ نفره به هر فرد، ۱۰ کارت، برای ۳ یا ۴ نفر، به هرفرد ۷ کارت و برای ۵ یا ۶ بازیکن به هر نفر ۶ کارت می‌دهیم.

توزیع کارت‌ها
تعداد نفرات یک دست ورق دو دست ورق
۲ نفره ۱۰ کارت -
۳ نفره ۷ یا ۱۰ کارت ۱۰ کارت
۴ یا ۵ نفره ۷ کارت ۱۰ کارت
۶ نفره ۶ کارت ۱۰ کارت
۷ نفره - ۱۰ کارت

سپس باقی کارت‌ها را به پشت در انبار قرار می‌دهیم و یک کارت رو شده کنار انبار قرار می‌دهیم. نفر اول یا کارت رو شده را برمی‌دارد یا کارت رو نشده‌ی انبار را. سپس می‌تواند اگر مایل بود ترکیب‌های ساخته شده‌ی خود را رو زمین مقابل چشم همه بازیکنان بچیند. پس از آن یک کارت از دست خود بصورت رو شده روی کارت کنار انبار می‌گذارد. به همین ترتیب به نوبت هر بازیکن می‌تواند کارت رو شده‌ی رویی کنار انبار یا کارت رو نشده‌ی روی انبار را بردارد. در صورت توان یک یا چند ترکیب بسازد و همچنین در صورت توان به ترکیب‌های درون زمین کارت یا کارت‌هایی اضافه کند و در نهایت یک کارت به کارت‌های کنار انبار به صورت روشده اضافه کند.[۱] [۲]

  • بازیکنان نمی‌توانند از کارت‌های زیری رو شده استفاده کنند و فقط بالاترین کارت در دسترس است.
  • اگر بازیکنی کارت کناری انبار را بردارد، نمی‌تواند در همان دست همان کارت را به آنجا برگرداند.
  • بازیکنان می‌توانند کارتی به ترکیب‌های روشده‌ی خود یا دیگران اضافه کنند، اما نمی‌توانند کارتی از آن برای دست خود بردارند. ( این قانون در بازی پایه ریم وجود دارد ولی ممکن است در نسخه‌های دیگر بازی، قوانین متفاوت باشند.)
  • اگر کارت‌های باقیمانده در جریان بازی تمام شد، بالاترین کارت کنارگذاشته شده را نگه می‌داریم و بقیه کارت‌ها را بر می‌زنیم و از آن‌ها برای کارت کشیدن استفاده می‌کنیم.
  • تک (آس) در نسخه اصلی این بازی به عنوان برگ با ارزش پایین به حساب می‌آید و در ردیف‌ها با دو و سه یا بالاتر ترکیب می‌شود نه با شاه و بی‌بی و پایین‌تر. اما در نسخه‌های متفاوت بازی ممکن است به هر دو روش ترکیب شود ولی حتی در این صورت هم همزمان با هر دو ترکیب نمی‌شود (شاه، تک و دو قابل قبول نیست).
  • این بازی را می‌توان به شیوه دیگری هم انجام داد که در این مدل بازیکنان ترکیب‌های خود را روی زمین نمی‌چینند بلکه در دستشان نگه می‌دارند. در این حالت امتیاز نفر برنده از کارت‌های مرتب نشده‌ی دست حریفانش تعیین می‌شود.

اضافه کردن جوکر[ویرایش]

می‌توان جوکرها را به عنوان کارت وحشی به بازی اضافه کرد. در این صورت جوکر بجای هر کارت دیگری حساب می‌شود. مثلا (بی‌بی دل، بی‌بی گشنیز، بی‌بی پیک و جوکر) یا (سرباز پیک، بی‌بی پیک و جوکر) یا (۳ دل، جوکر و ۵ دل). در این شرایط می‌توان در هر ترکیب یک یا دو جوکر استفاده کرد. در این شرایط تفاوتی در رنگ جوکرها وجود ندارد.

امتیاز شماری[ویرایش]

در نسخه‌های مختلف بازی امتیازشماری می‌تواند متفاوت باشد. اما معمولا وقتی کسی همه‌ی کارت‌هایش تمام می‌شود و اصطلاحا ریم می‌کند، تمامی کارت‌های باقی‌مانده در دست دیگران به عنوان امتیاز برای شخص برنده محاسبه می‌شود. امتیازشماری معمولا به این صورت است: امتیاز کارت با هرعدد به اندازه عدد روی همان کارت (مثلا برگ شش گشنیز، ۶ امتیاز دارد.) آس (تک) در صورتیکه فقط برگ کوچک محسوب شود، یک امتیاز دارد (در صورتی که هم به عنوان برگ بزرگ هم برگ کوچک محاسبه شود ۱۱ امتیاز دارد)، شاه، بی‌بی و سرباز هرکدام ۱۰ امتیاز دارند و جوکر ۱۵ امتیاز دارد.

امتیازشماری
کارت امتیاز
کارت‌های عددی معادل عدد روی آن
آس (تک) ۱ (فقط آس پایین)/ ۱۱ (آس پایین و آس بالا)
شاه، بی‌بی، سرباز ۱۰
جوکر ۱۵

امتیاز نهایی برای برنده شدن معمولا معادل تعداد نفرات ضربدر ۵۰ در نظر گرفته می‌شود. برای مثال امتیاز نهایی بازی ۲ نفره ۱۰۰ امتیاز و بازی ۴ نفره ۲۰۰ امتیاز است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]