شاه، دزد، وزیر

شاه، دزد، وزیر یا شاه، جلاد یک بازی گروهی است.

این بازی با ۴ بازیکن انجام می‌شود. ابتدا تکه‌های هم‌شکل و کوچکی از کاغذ تهیه می‌شود و روی هر کدام کلمات شاه، وزیر، جلاد و دزد نوشته می‌شود و سپس کاغذها به شکل یکسان تا می‌شود تا کسی از داخل آن خبردار نشود، سپس هر یک از بازیکنان کاغذی را برمی‌دارند.

وقتی همه کاغذها را برداشتند، هر یک کاغذ خود را پنهان از دیگران می‌خواند تا از سِمَت خود آگاه شود. فعلاً غیر از شاه کسی نامش را لو نمی‌دهد.

شاه رو به دیگران می‌گوید: «وزیر من کیست؟» آنگاه وزیر هم با نشان دادن کاغذ، خود را به شاه معرفی می‌کند. سپس شاه می‌گوید: «دزد را از میان این دو پیدا کن.»

وزیر باید دزد را از میان دو نفر باقیمانده پیدا کند. بالاخره وزیر یک نفر را به عنوان دزد معرفی می‌کند که دو حالت در پی خواهد داشت. اگر حدس وزیر درست بود، شاه فرمان شکنجه‌ای را به جلاد صادر می‌کند و جلاد هم دزد را شکنجه می‌کند.

اما اگر حدس وزیر اشتباه بود و جلاد را به اشتباه به عنوان دزد معرفی کرده بود، معمولاً جلاد بلافاصله پس از حدس وزیر و معرفی او خواهد گفت: «چرا به جلاد توهین کردی؟» و سپس شاه شکنجه‌ای را به جلاد می‌گوید تا جلاد وزیر بخت برگشته را تنبیه کند.

شکنجه‌ها معمولاً کمی کودکانه و بعضاً دردآور است. مانند سبیل آتشین یا بشین و پاشو و غیره

هر دور بازی از تقسیم کاغذها تا تنبیه بیشتر از چند دقیقه طول نمی‌کشد لذا در نیم ساعت می‌توان بیش از شش یا هفت مرتبه بازی کرد. می‌توان این بازی را به یک شیوه دیگر هم انجام داد در این حالت نقش‌های داروغه و رعیت هم در بازی حضور دارند در این روش هیچ‌کس نقش خودش را نمی‌داند و نقش یک بازیکن دیگری را می‌داند.

منابع

• همشهری آنلاین:آشنایی با بازی‌های سنتی و محلی

جستارهای وابسته

• بازی‌های کودکان