مردوخ
| تمدن‌های باستانی آسیای غربی |
|---|
| میان‌رودان، سومر، اکد، آشور، بابل |
| حتیان، هیتی‌ها، لیدیه |
| ایلام، اورارتو، منائیان، ماد، هخامنشی |
| امپراتوری‌ها / شهرها |
| سومر: اوروک – اور – اریدو |
| کیش – لاگاش – نیپور – اکد |
| بابل – ایسین – اموری - کلدانی |
| آشور: آسور، نینوا، نوزی، نمرود |
| ایلامیان – شوش |
| هوری‌ها – میتانی |
| کاسی‌ها – اورارتو |
| گاهشماری |
| شاهان سومر |
| شاهان ایلام |
| شاهان آشور |
| شاهان بابل |
| شاهان ماد |
| شاهان هخامنشی |
| زبان |
| خط میخی |
| آرامی – هوری |
| سومری – اکدی |
| زبان مادی |
| ایلامی |
| اساطیر میان‌رودان |
| انوما الیش |
| گیل گمش – مردوخ |
| نیبیرو |
مردوک یا مردوخ یکی از خدایان باستانی تمدن بابل است. در تمدن بابلیان مردوک به عنوان خدای باروری و آفرینش مطرح است. او در دوره حمورابی به‌عنوان محافظ بابل به شمار می‌رفت. مردوک فرزند انکی خدای آبها و جانشین آنو خدای خدایان می‌باشد. در اساطیر بین‌النهرین و در پی توسعه اقتدار سیاسی بابل، مردوک صفات بیشتر خدایان بین‌النهرین را گرد آورد و به رئیس خدایان بابلی، آفریدگار انسان، نور و زندگی بدل شد. او را گاه در ردای جواهر دوخته و با عصا و حلقه پادشاهی مجسم کرده‌اند.[۱]
در سال ۴۸۴ پیش از میلاد، خشایارشا ضمن سرکوب شورش بابل، استحکامات دفاعی آنجا را نابود و مجسمه خدای مردوخ را تخریب کرد.[۲]
بابلیان اعتقاد داشتند مردوک در کوهی در جهان زیرین زندانی است و در جشن اکیتومی بایست آزادش می‌کردند.[۳]
نام[ویرایش]
مردوک از ریشه سومری اوتو خدای آفتاب گرفته شده و به معنای گوساله کوچک اوتو (امر اوت) می‌باشد. در فرهنگ بابلی این نام مروتوک نوشته شده که از زبان سومری برگردانده شده است و بابلیها اورا به امروتوک یا مردوک تغییر نام داده‌اند این نام در اصل سومری امراوتو یعنی گوساله شیرخوار اوتوامده است[۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ دائرةالمعارف هنر-رویین پاکباز ص ۹۹۸–۱۳۸۵ چاپ پنجم
- ↑ CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1 iranicaonline.org
- ↑ علیرضا شاپور شهبازی-زندگی و جهانداری کوروش بزرگ-ص 259
- ↑ Helmer Ringgren, (1974) Religions of The Ancient Near East, Translated by John Sturdy, The Westminster Press, p. 66.
