مار-بیتی-احه-ایدین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مار-بیتی-احه-ایدین (Mār-bīti-áḫḫē-iddina)،دومین یا سومین پادشاه سلاله E (سلسله های مخلوط[۱]، برخی آن را سلسله نهم بابل در نظر می گیرند، برخی هم تمایل دارند که آن را سلسله نه و ده بنامند) در تاریخ بابل می باشد. معنای نامش یعنی مار-بیتی[۲] (یکی از خدایان بابلی)، برادرانی به من داده است. اطلاعات ما درباره این زمان از تاریخ بابل باستان اندک و مغشوش است. گویا او پس از برادرش به تخت بابل نشسته است. سال پایان حکومت وی هم به درستی معلوم نیست، برخی قایل به ۹۲۰ پیش از میلاد هستند و برخی دیگر عقیده دارند که حکومتش زودتر از آن سال پایان یافته است. علت این سردرگمی این است که ما پادشاهان این دوره بابل را از روی متون و نوشته های پادشاهان آشوری می شناسیم و در مواقعی که پادشاه آشور کنتاکت و سایشی با پادشاه و هیئت حاکمه بابل ندارد، منبع اطلاعاتی آشوری درباره این که چه کسی در بابل پادشاه بوده است، در اختیار قرار نمی‌دهد.[۳] به نظر می رسد که پس از وی فردی به نام شمش-مودمیق (شمش مودمیک) به تخت بابل نشسته باشد.

پانویس[ویرایش]

  1. mixed dynasties
  2. Mār-bīti
  3. طبیعی است که منبع آشوری بر مبنای فتوحات و اعمال پادشاه و بزرگان آشور تهیه و تنظیم شده است و از نظر تهیه کنندگان این اسناد، حوادث خود آشور در اولویت اهمیت قرار می داشته است.

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیای انگلیسی