نبو-شوم-ایشکون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شوم‌ایشکون
پادشاه - پیامبر
VA 3031.jpg
متن کودورویی مربوط به دوره حکومت نبو‌شوم‌ایشکون
سلطنت۷۶۱ تا ۷۴۸ (پیش از میلاد)
پیشیناریب‌مردوک
مدت سلطنتنبو ناصر
زادهبابل
درگذشته۷۴۸ (پیش از میلاد)
آرامگاه
نامعلوم
نام کامل
نبو شوم‌ایش‌کون
خاندانسلاله E (پادشاهان هم‌زمان)

نبو-شوم-ایشکون (Nabû-šuma-iškun)، از پادشاهان سلاله نهم بابل (معروف به سلسله E یا سلاله مخلوط) و جانشین اریب-مردوک، او حدوداً از ۷۶۱ تا ۷۴۸ پیش از میلاد سلطنت کرده‌است. وی عضو قبیلهٔ بیت-دکوری[۱] بود، قبیله‌ای کلدی که به‌طور حتم می‌دانیم ربطی به قبیلهٔ پادشاه سلف وی، اریب-مردوک نداشته‌است.

دوران سلطنت[ویرایش]

دورهٔ حکومت شوم‌ایشکون، دوره‌ای ناآرام و بی‌ثبات بوده‌است، کتیبه‌ای متعلق به نبو-شوم-ایمبی (Nabû-šuma-imbi)، حکمران بورسیپا (Borsippa) کشف شده‌است که بر ضعف پادشاه بابل و خودمختاری حکمرانان و فرمانروایان محلی این زمان دلالت دارد. یک منبع اطلاعاتی دیگر، نشان‌دهنده کوشش‌های این حاکمان خودمختار در حفظ و کنترل زمین‌های زراعی‌شان در برابر تاخت‌وتازها و چپاول و دستبردهای غارتگران بابلی، دیلبتی،[۲] کلدی و آرامی‌است. به گفتهٔ کتیبه، به هنگام شب کوچه‌های شهر و اطراف معبد آن به صحنه زدوخورد و نزاع تبدیل می‌شد. در سال‌های پنجم و ششم سلطنت پادشاه، درگیری‌ها به اندازه‌ای شدید بود که بت فرقه‌‌ای نبو موفق نشد در آکیتو یا جشن سال نو در بابل شرکت کند.

نبوشوم‌ایشکون، شخصیت اصلی و محوری داستانی است که نسخهٔ مکتوبی از آن از خانه‌ای مربوط به دوران پادشاهی سلوکی در اوروک کشف شده‌است. این اقامتگاه به یک جن‌‌گیر به نام آنو-ایکصور (Anu-ikșur) متعلق بوده‌است. مضمون اصلی این حکایت، نقض کردن تمام اصول و معیارهای اخلاقی و قانونی از سوی پادشاه مزبور می‌باشد که متعاقباً به مرگ و فنای خفت‌بار وی می‌انجامد. سند مزبور، اعمال مجرمانه او را این‌گونه وصف می‌کند:

او، زنده زنده شانزده کوت‌هایی[۳] را در دروازهٔ زابابا (Zababa) در قلب بابل سوزاند، در حق فردی به نام Iltagal-il که از شهر Dur-ša-karbi به حضورش آمده‌بود و عهد و پیمان بسته و سوگند وفاداری خورده بود، مرتکب توهین و افترای وصف ناپذیر شد و شهر او را همانند غنیمتی جنگی به حساب آورد. یک تره فرنگی، چیزی که در Ezida قدغن است، او به معبد نبو (Nabu) آورد و به فردی که وارد معبد می‌شد، (یعنی کاهن معبد) داد تا بخورد، اقدامی که آشکارا نابخشودنی بود.

متأسفانه داستان در دورهٔ باستان آسیب دیده و به همین علت معلوم نیست که وی چگونه به سزای اعمال بد خود رسیده‌است. همان‌طور که گفته شد، دوره دقیق حکومت وی مشخص نیست، ولی این معلوم و محقق است که سال ۷۴۸ پ.م. آخرین سال فرمانروایی وی بوده‌است، چرا که از زمان حکومت نبوناصر به بعد، همهٔ تاریخ‌ها حتمی و محقق هستند.

پانویس[ویرایش]

  1. Bīt-Dakkūri
  2. Dilbat، شهری بوده در جنوب و جنوب‌شرق بابل و بورسیپا
  3. اهل شهر کوت‌ها، Cutha، Kutha، Cuthah

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیای انگلیسی

پیوند به بیرون[ویرایش]