روزالین کارتر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
روزالین کارتر
پرتره رسمی، ۱۹۷۷
بانوی اول ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۲۰ ژانویه ۱۹۷۷ – ۲۰ ژانویه ۱۹۸۱
رئیس‌جمهورجیمی کارتر
پس ازبتی فورد
پیش ازنانسی ریگان
بانوی اول جورجیا
دوره مسئولیت
۱۲ ژانویه ۱۹۷۱ – ۱۴ ژانویه ۱۹۷۵
فرماندارجیمی کارتر
پس ازهتی کاکس
پیش ازمری باسبی
اطلاعات شخصی
زاده
النور روزالین اسمیت

۱۸ اوت ۱۹۲۷
پلینز، جورجیا، آمریکا
درگذشته۱۹ نوامبر ۲۰۲۳ (۹۶ سال)
پلینز، جورجیا، آمریکا
حزب سیاسیدموکرات
همسر(ان)جیمی کارتر (ا. ۱۹۴۶)
فرزندان۴، شامل جک و ایمی
محل تحصیلدانشگاه ایالتی جنوب غربی جورجیا
امضا

النور روزالین کارتر (Eleanor Rosalynn Carter/ˈroʊzəlɪn/ ROH-zə-lin; نام تولد: اسمیت؛ ۱۸ اوت ۱۹۲۷ – ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳)، نویسنده و فعال آمریکایی بود که از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ به عنوان بانوی اول ایالت متحده آمریکا خدمت کرد.[۱] همسر جیمی کارتر، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا در دهه‌هایی که او در خدمات عمومی بود، یکی از مدافعان اصلی جنش‌های متعدد از جمله سلامت روان بود.

کارتر در پلینز، جورجیا به دنیا آمد و بزرگ شد، از دبیرستان پلینز فارغ‌التحصیل شد و زود به کالج جنوب‌غربی جورجیا رفت و در سال ۱۹۴۶ فارغ‌التحصیل شد. او ابتدا پس از دیدن عکسی از شوهرش در یونیفورم آناپولیس، مجذوب او شد. آنها در سال ۱۹۴۶ ازدواج کردند. کارتر به شوهرش کمک کرد تا در سال ۱۹۷۰، فرمانداری ایالت جورجیا را به دست آورد و تصمیم گرفت، زمانی که بانوی اول آن ایالت بود، توجه خود را به زمینه سلامت روان معطوف کند. او در طی تلاش‌های موفقیت آمیزش برای ریاست جمهوری ایالات متحده در انتخابات ۱۹۷۶، برای شوهرش مبارزه انتخاباتی انجام داد و جرالد فورد، رئیس‌جمهور وقت جمهوری‌خواه را شکست داد.

کارتر در دوران ریاست جمهوری همسرش از نظر سیاسی فعال بود، اگرچه اعلام کرد که قصد ندارد، یک بانوی اول سنتی باشد. النور کارتر در دوران ریاست جمهوری همسرش، از سیاست‌های عمومی وی و همچنین زندگی اجتماعی و شخصی، حمایت کرد. وی به منظور اطلاع کامل، به دعوت رئیس‌جمهور در جلسات کابینه شرکت کرد. کارتر همچنین نماینده شوهرش در جلسات با رهبران داخلی و خارجی بود، از جمله به عنوان فرستاده‌ای به آمریکای لاتین در سال ۱۹۷۷. جیمی کارتر او را شریکی برابر یافت. النور برای انتخاب مجدد جیمی کارتر به سمت ریاست جمهوری در انتخابات ۱۹۸۰ که به رونالد ریگان جمهوری‌خواه شکست خورد، مبارزه انتخاباتی کرد.

پس از ترک کاخ سفید در سال ۱۹۸۱، کارتر به حمایت از سلامت روان و جنبش‌های دیگر ادامه داد و چندین کتاب نوشت. او و همسرش به گسترش سازمان مسکن‌سازی غیرانتفاعی Habitat for Humanity کمک کردند. کارتر دومین بانوی اول با عمر طولانی پس از بس ترومن و طولانی‌ترین بانوی اول مزدوج بود. او و همسرش، نشان آزادی ریاست جمهوری را در سال ۱۹۹۹ دریافت کردند. او در ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳، دو روز پس از اعلام خبر ورودش به بیمارستان، درگذشت.[۲]

روزالین در سن ۱۷ سالگی در ۱۹۴۴

سلامتی و درگذشت[ویرایش]

در آوریل ۱۹۷۷، کارتر تحت عمل جراحی برای تومور خوش‌خیم سینه قرار گرفت.[۳][۴] او در اوت ۱۹۷۷ در بیمارستان نیروی دریایی بتزدا، مریلند تحت عمل جراحی قرار گرفت[۵] که سخنگوی مطبوعاتی او مری هویت آن را به عنوان یک موضوع خصوصی معمول توصیف کرد.[۶]

در ماه مه سال ۲۰۲۳، مرکز کارتر اعلام کرد که روزالین کارتر به زوال عقل مبتلا شده‌است. در این بیانیه همچنین اشاره شده‌است که او با همسرش - که در زمان اعلام این خبر در بیمارستان بستری بود - در خانه به زندگی خود ادامه داد و از بهار و دیدار با عزیزانش لذت برد.[۷][۸] در ۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، کارتر وارد بیمارستان شد.[۹] او دو روز بعد در خانه‌اش در پلینز، جورجیا، به مرگ طبیعی در سن ۹۶ سالگی درگذشت.[۱۰][۱۱]

فرح پهلوی که جیمی کارتر چهارم را در بغل دارد و روزالین کارتر، کارون کارتر و چیپ کارتر در حال تماشای آن‌ها هستند، ۱۸ ژانویه ۱۹۷۸

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «رزالین کارتر همسر رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا درگذشت». BBC News فارسی. ۲۰۲۳-۱۱-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۱-۱۹.
  2. «Former First Lady Rosalynn Carter Passes Away at Age 96». The Carter Center (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۱-۱۹.
  3. "Mrs. Carter says she 'feels fine'". Chicago Tribune. April 30, 1977. Archived from the original on April 23, 2017. Retrieved November 12, 2017.
  4. "New Attitudes Ushered In by Betty Ford". The New York Times. October 17, 1987. Archived from the original on November 13, 2017. Retrieved December 29, 2017.
  5. Claiborne, William. "Chip Carter Moving Out of White House". The Washington Post. Archived from the original on November 21, 2017. Retrieved November 12, 2017.
  6. Cohn, Victor (August 16, 1977). "Rosalynn Carter Reported 'Fine' After Surgery". Archived from the original on November 21, 2017. Retrieved November 12, 2017.
  7. "Carter Family Statement about Health of First Lady Rosalynn Carter". Carter Center. Archived from the original on May 30, 2023. Retrieved May 30, 2023.
  8. "Former first lady Rosalynn Carter has dementia, Carter Center says". CNN. May 30, 2023. Archived from the original on May 30, 2023. Retrieved May 30, 2023.
  9. "Rosalynn Carter, wife of Jimmy Carter, joins husband in hospice care". The Guardian. November 17, 2023. Archived from the original on November 17, 2023. Retrieved November 18, 2023.
  10. "Rosalynn Carter, former first lady and tireless humanitarian who advocated for mental health issues, dies at 96". NBC News. Archived from the original on November 19, 2023. Retrieved November 19, 2023.
  11. "Rosalynn Carter, former first lady, dies at age 96". CBS News. November 19, 2023. Archived from the original on November 20, 2023. Retrieved November 19, 2023.

پیوند به بیرون[ویرایش]