خسه‌خموی
| خسه خِموی | |
|---|---|
 | |
| فرعون | |
| فرمانروایی | نامشخص، دودمان دوم |
| پیشین | سخمیب یا پریبسن |
| جانشین | ساناخت یا جوزر |
| فرزندان | جوزر هِتِفِرنِبتی |
| آرامگاه | مقبره V در ام القعاب |
خسه خِموی پنجمین و واپسین پادشاه دودمان دوم مصر باستان بود. اطلاعات کمی درباره خسه‌خموی در دسترس است به جز آنکه او چندین نبرد مهم داشته است که در آن‌ها با مردمان شمال نیز جنگیده و چندین ساختمان را نیز بر جا گذاشته. معنای نام او «آن دو نیرومند (که) نمایان می‌شوند» است. منظور از «آن دو نیرومند» خدایان ست و هوروس است.[۱]
زندگی‌نامه
خسه‌خموی را اغلب به عنوان فرمانروای پس از پریبسن قلمداد می‌کنند، با این حال بعضی مصرشناسان احتمال می‌دهند فرعونی به نام خسه‌خم میان این دو بوده باشد. بیشتر صاحب‌نظران اما خسه‌خم و خسه‌خموی را یک شخصیت می‌دانند.[۲] بعضی بر این باورند که خسه‌خم شاید نام خود را پس از یکپارچه ساختن دوباره مصر علیا و سفلی به خسه‌خموی تغییر داده باشد؛ رویدادی که در پی جنگ داخلی میان پیروان دو خدای ست و هوروس صورت گرفت. بعضی اما احتمال می‌دهند که او با شکست دادن پادشاه بر تخت - پریبسن - پس از بازگشت از عملیات سرکوب ناراضیان در نوبیه، به شاهی رسیده باشد. جدای از آنکه کدام یک از این دو نگره درست باشند، خسه‌خموی پایان‌بخش جنگ‌های انتهایی دودمان دوم و یکپارچه‌ساز دوباره دو مصر بوده است.
خسه‌خموی از این لحاظ در تاریخ مصر منحصر به فرد است که هر دو نشان هوروس و ست را در سرخ خود دارد. این به احتمالی به منظور ایجاد همدلی و یکپارچگی میان گروه‌های متخاصم بوده است. نشان ست بعدها دیگر به کار برده نمی‌شود. او همچنین نخستین فرعون شناخته شده است که دستور ساخت تندیس‌هایی از خود را داده.
آرامگاه
خسه‌خموی بناهای متعددی در الکاب، هیرکانوپولیس، و ابیدوس ساخت. گور او در ابیدوس (گور V) منحصر به فرد و بسیار بزرگ است و واپسین آرامگاه پادشاهی ساخته شده در گورستان ام القعاب به شمار می‌رود. این مکان ۷۰ متر طول، ۱۷ متر عرض در انتهای شمالی، ۱۰ متر عرض در انتهای جنوبی، و نزدیک به ۵۸ اتاق دارد.
نگارخانه
ظرفی از سنگ آهک با روکش طلایی ساخته شده در دوران خسه‌خموی. نگهداری شده در موزه بریتانیا
ظروف برنزی پیدا شده در مقبره خسه‌خموی، موزه بریتانیا
تندیس پادشاه ساخته شده از سنگ آهک، موزه اشمولین
منابع
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ خسه‌خموی موجود است. |
- ↑ Toby Wilkinson (۲۰۰۰)، Royal Annals of Ancient Egypt: The Palermo Stone and Its Associated Fragments، Kegan Paul International، شابک ۰۷۱۰۳۰۶۶۷۹
- ↑ «King Khasekhemwy». digitalegypt. دریافت‌شده در ۹ ژانویه ۲۰۱۲.