دن (فرعون)
| دِن | |
|---|---|
 | |
| فرعون | |
| فرمانروایی | ۴۲ سال، دودمان یکم |
| پیشین | دجت،مرنیث |
| جانشین | آنجیب |
| فرزندان | آنجیب |
| پدر | دجت |
| مادر | مرنیث |
| آرامگاه | مقبره T، ام‌القعاب |
دِن نام هوروسی یکی از فرعون‌های دوره آغازین دودمانی مصر باستان بود که در دودمان یکم فرمانروایی می‌کرد. از میان همه فرعون‌های دودمان یکم، بیشترین اطلاعات باستان‌شناسی دربارهٔ دِن دانسته شده‌است. گمان بر این می‌رود که دن به فرمانروایی خود ثروت و نعمت فراوان آورد و شماری از ابداعات به دوره او نسبت داده می‌شوند. او نخستین فرعونی است که از عنوان «فرعون مصر علیا و سفلا» بهره گرفت و خود را در حال بر سر گذاشتن دو تاج سرخ و سفید به تصویر کشید. کف زمین آرامگاه او در ام‌القعاب از سنگ گرانیتی به رنگ سرخ و سیاه است؛ این نخستین بار در تاریخ مصر است که از این سنگ برای ساختمان‌سازی بهره گرفته می‌شد. در دوران فرمانرواییش، او بنیان بسیاری از الگوها و آیین‌های نمادین پادشاهی و درباری را گذاشت و دیگر فرعون‌های پس از دِن از او با بزرگی و احترام یاد می‌کردند.
دوران فرمانروایی[ویرایش]
طول[ویرایش]
تاریخ‌دان مصری منثو از دِن با نام "Oúsaphaîdos" یاد می‌کند و طول دوران فرمانروایی او را ۲۰ سال ذکر می‌کند.[۱] به دلیل آنکه فهرست پادشاهان تورین آسیب دیده است، اطلاعاتی از دوران پادشاهی این فرعون در آن دیده نمی‌شود.[۲] مصرشناسان و تاریخ‌دانان اغلب دوران فرمانروایی او را ۴۲ سال در نظر می‌گیرند. دیدگاه آن‌ها از روی نوشته‌های تاریخی بر روی سنگ پالرمو شکل گرفته‌است.
آغاز[ویرایش]
رویدادها[ویرایش]
آرامگاه[ویرایش]
دن در آرامگاهی (آرامگاه T) در ام‌القعاب به خاک سپرده شد؛ جایی که بیشتر فرعون‌های دودمان نخست به خاک سپرده شده‌اند.[۳] این آرامگاه یکی از بزرگترین و خوش‌ساخته شده‌ترین آرامگاه‌های آن منطقه است و نخستین آرامگاهی به شمار می‌رود که پلکان و کف گرانیتی دارد.[۴]
در کنار این آرامگاه گور ۱۳۶ زن و مرد که در زمانی برابر با خاکسپاری شاه دفن شده بودند، دیده می‌شود.[۴] گمان بر این می‌رود که این کسان خدمتکاران فرعون بوده‌اند که با او به خاک سپرده شده‌اند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که این خدمتکاران خفه شده‌اند و این نشان از اجرای قربانی کردن انسان در آن دوره دارد. این کار پس از این دوره به فراموشی سپرده می‌شود و در دوره‌های بعدی انسان‌های زنده به خاک سپرده شده جای خود را به پیکره‌های اوشابتی می‌دهند.[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ William Gillian Waddell (۲۰۰۴)، Manetho (The Loeb Classical Library, Volume 350)، Harvard University Press، ص. ۳۳-۳۷، شابک ۰-۶۷۴-۹۹۳۸۵-۳
- ↑ Alan H. Gardiner (۱۹۹۷)، The Royal Canon of Turin، Griffith Institute of Oxford، ص. ۱۵، شابک ۰ ۹۰۰۴۱۶ ۴۸ ۳
- ↑ Peter A. Clayton (۲۰۰۴). "Chronicle of the Pharaohs: The Reign-By-Reign Record of the Rulers and Dynasties of Ancient Egypt" (به انگلیسی). Thames & Hudson. p. ۲۴.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Adams, Barbara and Ciałowicz, Krzysztof M. (۱۹۸۸)، Protodynastic Egypt، Shire Egyptology، ص. ۶۵، شابک ۰-۷۴۷۸-۰۳۵۷-۹
- ↑ Shaw, Ian (۲۰۰۰). «The Oxford history of ancient Egypt». Oxford: Oxford University Press. ص. ۶۸. شابک ۰-۱۹-۲۸۰۴۵۸-۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
اطلاعات بیشتر درباره آرامگاه و آثار دِن
