دجر
دجر | |||||
---|---|---|---|---|---|
سومین پادشاه دودمان یکم مصر | |||||
ستون سنگی یادبود با تصویر هوروس، به نمایش گذاشته شده در موزه مصر | |||||
فرعون مصر باستان | |||||
دوران | ۵۷ سال، دودمان یکم | ||||
پس از | هور آها | ||||
پیش از | دجت | ||||
همسر(ان) | شهبانوها هرنیث نختنیث ششه متکا؟ (شاید همسر دِن) پنه بویی | ||||
فرزندان | دجت | ||||
مادر | حنت[۱] | ||||
آرامگاه | امالقعاب، ابیدوس |
دجر دومین یا سومین فرعون دودمان نخست مصر باستان بود. در اینکه نخستین فرعون منس یا نارمر، یا هور آها بودهاست میان باستانشناسان بحث وجود دارد. در صورتی که نارمر و هور آها شخصیتهایی مستقل بوده باشند، دجر سومین پادشاه مصر خواهد بود. نام هوروسی دجر به معنای «هوروسی که به یاری میآید» است.[۲]
زندگینامه[ویرایش]
دجر پسر فرعون هور آها و همسرش خنثاپ بود. احتمال دارد پدربزرگ او نارمر و مادربزرگش نیثهوتپ باشد. دجر نیز همانند پدرش هور آها در ابیدوس به خاک سپرده شد. آرامگاه او در برگیرنده بیش از ۳۰۰ کارگر بود که به همراهش دفن شدند تا در جهان باقی به کمکش بیایند. اشیای بسیاری نیز به همراه او در این آرامگاه پیدا شد:[۳]
- ستون سنگی یادبود دجر که اکنون در موزه مصر نگهداری میشود.
- مرهای ختمی برای پادشاهی به نام «خنت».
- نشانهایی با نام یک کاخ و نام مرنیث.
- پارههایی از دو کوزه با نام شهبانو نیثهوتپ.
- النگوهایی از یک شهبانو در دیوار آرامگاه پیدا شدند.
طول دوره فرمانروایی[ویرایش]
با آنکه «منثو»ی کاهن، که در سده سوم پیش از میلاد مینوشت، دوران فرمانروایی دجر را ۵۷ سال ذکر میکند، پژوهشهای نوین انجام شده بر روی سنگنبشه پالرمو احتمال میدهند که دجر «۴۱ سال تمام و چند ماه» فرمانروایی کرده باشد.[۴]
همسران[ویرایش]
زنانی که آرامگاههایشان در نزدیکی آرامگاه دجر یافت شدند و نامهایی مانند «بزرگ هت-سپتر» و «اویی که هوروس را میبیند/حمل میکند»، که بعدها به عنوان نامهای شهبانوها به کار برده میشدند، بر خود داشتند را به عنوان زنان دجر میشناسند. نام همسران او به شرح زیرند:[۵]
- نختنیث که در ابیدوس به خاک سپرده شده و از یک ستون سنگی یادبود شناخته شدهاست.[۶]
- هرنیث که احتمال دارد یکی از همسران دجر باشد و در سقاره به خاک سپرده شده.
- ششه متکا که در ابیدوس در نزدیکی شاه دفن شده.
- پنه بویی، نام و نشان او بر روی پلاکی از عاج در سقاره یافت شد.
- «بّسو» که نامش بر روی چند ظرف سنگی و عنوانی در سقاره پیدا شد.[۵]
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «Egyptian Pharaohs: Early dynastic period» (انگلیسی). بازبینیشده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۱.
- ↑ Peter A. Clayton (۲۰۰۴). «Chronicle of the Pharaohs: The Reign-By-Reign Record of the Rulers and Dynasties of Ancient Egypt» (انگلیسی). Griffith Institute. شابک ۰۹۰۰۴۱۶۸۲۳.
- ↑ Rosalind L.B. Moss (۱۹۹۴). «Topographical Bibliography of Ancient Egyptian Hieroglyphic Texts, Reliefs and Paintings, IV Lower and Middle Egypt» (انگلیسی). Thames & Hudson. شابک ۰۵۰۰۰۵۰۷۴۰.
- ↑ Toby Wilkinson (۲۰۰۰). Royal Annals of Ancient Egypt: The Palermo Stone and Its Associated Fragments. Kegan Paul International. ۷۹.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Wolfram Grajetzki (۲۰۰۵). «Ancient Egyptian queens: a hieroglyphic dictionary» (انگلیسی). Golden House Publications. شابک ۰۹۵۴۷۲۱۸۹۶.
- ↑ Dodson, A., Hilton, D. (۲۰۰۴). «The Complete Royal Families of Ancient Egypt» (انگلیسی). Thames & Hudson. شابک ۰۵۰۰۰۵۱۲۸۳.