جان بولتون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جان بولتون
Ambassador John R. Bolton, CPAC 2015.jpg
مشاور امنیت ملی
شروع به کار
۹ آوریل ۲۰۱۸
رئیس جمهور دونالد ترامپ
قائم مقام Ricky L. Waddell
جانشین ایچ. آر. مک‌مستر
بیست و پنجمین سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد
مشغول به کار
۲ اوت ،۲۰۰۵ – ۳۱دسامبر، ۲۰۰۶
رئیس جمهور جورج دبلیو بوش
پس از آن پترسون (Acting)
پیش از آلخاندرو ولف (Acting)
سومین معاون وزیر امور خارجه در امور کنترل تسلیحات و امور امنیت بین‌المللی
مشغول به کار
۱۱ می، ۲۰۰۱ – ۳۱جولای، ۲۰۰۵
رئیس جمهور جورج دبلیو بوش
پس از جان هولام
پیش از رابرت جوزف
هجدهمین دستیار وزیر امور خارجه در امور سازمان بین‌المللی
مشغول به کار
۲۲ می ۱۹۸۹ – ۲۰ ژانویه، ۱۹۹۳
رئیس جمهور جورج دبلیو بوش
پس از ریچارد ویلیامسون
پیش از استوارت ام جرسون
معاون دادستان کل برای بخش مدنی
مشغول به کار
۱۹۸۸ – ۱۹۸۹
رئیس جمهور رونالد ریگان
پس از ریچارد کی ویلارد
اطلاعات شخص
زاده جان رابرت بولتون
۲۰ نوامبر ۱۹۴۸(1948-11-20) ‏(۶۹ سال)
بالتیمور، مریلند، ایالات متحده
حزب سیاسی جمهوریخواه
همسر(ان) کریستین بولتون (۱۹۷۲–۱۹۸۳)
گرچن اسمیت
فرزندان جنیفر سارا
محل
تحصیل		 دانشگاه ییل (BA, JD)
خدمات نظامی
وفاداری  ایالات متحده آمریکا
خدمت/شاخه  ارتش ایالات متحده آمریکا
یگان گارد ملی ارتش مریلند

جان رابرت بولتون (به انگلیسی: John R. Bolton) وکیل و دیپلمات آمریکایی و مشاور امنیت ملی ایالات متحده آمریکا است. او از ۹ آوریل ۲۰۱۸ شروع به کار کرد.[۱] او در دولت‌های مختلف جمهوری‌خواه فعالیت کرده‌است. بولتون از اوت ۲۰۰۵ تا دسامبر ۲۰۰۶ از سوی رئیس‌جمهور جرج دابلیو بوش به عنوان سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد مشغول به کار بود. رئیس‌جمهور او را در بازه تعطیلات کنگره بدون رای اعتماد منصوب کرده بود.[۲] او در دسامبر ۲۰۰۶ استعفا داد، گرچه انتصاب او که در زمان تعطیلات کنگره صورت گرفته بود نیز به هر روی پایان یافته بود،[۳][۴]چرا که محتمل نبود او بتواند از سنا که از ژانویه ۲۰۰۷ در کنترل دموکرات‌ها بود رای اعتماد بگیرد.[۵][۶]

بولتون هم‌اکنون عضو پیوسته ارشد در مؤسسه امریکن انترپرایز،[۷] و از صاحبنظران فاکس نیوزاست.[۸] او از مشاورین سیاست خارجی میت رامنی نامزد حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲ بود.[۹] بولتون همچنین با اندیشگاه‌های متعدد محافظه کاری چون انجمن ملی سلاح، پروژه‌ای برای قرن آمریکایی جدید (PNAC), بنیاد یهودی امور امنیت ملی (JINSA), و کمیته صلح و امنیت در خلیج (CPSG) همکاری داشته‌است.

بولتون یک «باز جنگ‌طلب» خوانده شده و از مدافعان تغییر رژیم در کره شمالی است. وی مکرراً خواهان خاتمه دادن به برنامه جامع اقدام مشترک شده‌است.[۱۰][۱۱] بولتون از طرفداران سازمان مجاهدین خلق ایران است[۱۲] و بارها خواستار بمباران ایران شده‌است.[۱۳] او از حامیان جنگ عراق بود و همچنان از این تصمیمش دفاع می‌کند.[۱۴] او از اقدام نظامی و تغییر رژیم در سوریه و لیبی دفاع کرده‌است.[۱۵][۱۴]

اوایل زندگی و تحصیلات[ویرایش]

او در ۲۰ نوامبر ۱۹۴۸ (میلادی) در بالتیمور به دنیا آمد. لیسانس خود را سوم کام لود از دانشگاه ییل گرفت و از دانشکده حقوق همان‌جا جی دی را دریافت کرد.

او از ۱۹۷۴ (میلادی) تا ۱۹۸۱ (میلادی) دستیار حقوقی وکالتخانه کاوینگتون و برلینگ (Covington & Burling) بود. پس از اتمام تحصیلات، به تبلیغات جیمز بیکر برای تصدی سمت دادستان کل تگزاس پیوست. بعدها به کمک بیکر که سرانجام وزیر خارجه آمریکا شد به دولت‌های رونالد ریگان و جورج بوش پدر راه یافت؛ و در چندین سمت مشغول به کار شد:

  • معاون امور سازمان‌های بین‌المللی در وزارت خارجه (۱۹۹۳–۱۹۸۹)
  • معاون دادستان کل در وزارت دادگستری (۱۹۸۹–۱۹۸۵)
  • معاون اداره توسعه بین‌المللی (۱۹۸۳–۱۹۸۱)

وی همچنین یکی از امضا کنندگان نامه ۲۶ ژانویه ۱۹۹۸ (میلادی) با عنوان پروژه قرن جدید آمریکا بود.

معاون وزیر امور خارجه[ویرایش]

بولتون از ۱۱ مه ۲۰۰۱ به عنوان معاون وزیر امور خارجه در امور کنترل تسلیحات و امور امنیت بین‌المللی کار کرد. او در این سمت مسئول پیشگیری از اشاعه سلاح‌های کشتار جمعی بود.

بولتون به همراه دونالد رامسفلد وزیر دفاع در حال مذاکره با همتای روس

بولتون همچنین رهبری تلاش‌های بر مبنای قانون اساسی ایالات متحده آمریکای[۱۶] دولت بوش در مخالفت با دیوان بین‌المللی کیفری، را بر عهده داشت و با کشورهای بسیاری برای امضای توافقنامه‌ای مذاکره می‌کرد که آمریکاییان را از محاکمه توسط این دادگاه که از سوی آمریکا به رسمیت شناخته نمی‌شود معاف می‌کرد. بولتون گفت کنار ماندن از دیوان بین‌المللی کیفری شادترین لحظه فعالیت سیاسیش تا آن زمان بوده‌است.[۱۷]

جک استرا در مواردی اشاره کرده‌است که که در سال ۲۰۰۲ در عین حال که ایران در حال همکاری با آمریکا و اروپا بوده، در جنگ افغانستان به آمریکا برای از بین بردن طالبان کمک کرده و برنامه اتمی خود را متوقف کرده بود، جان بولتون دولت‌مردان دیگر آمریکایی از جمله جورج بوش را متقاعد کرده بود که ایران را در سخنرانی خود «محور شرارت» لقب دهد.[۱۸][۱۹][۲۰] جک استرا ادامه‌می‌دهد که این مسئله به دلیل گرایش بسیار زیاد جان بولتون به حملهٔ نظامی به ایران بود.[۲۱] جک استرا به دلیل همین سابقهٔ بولتون در سال ۲۰۰۳ و در زمان مذاکره اروپا و آمریکا با لیبی به دولت بوش اصرار کرده بود که به جان بولتون اجازه ندهند در مذاکرات دخالت کند.[۲۲]

نماینده دائم در سازمان ملل[ویرایش]

رئیس‌جمهور جرج دابلیو بوش نامزدی بولتون برای سفارت آمریکا در سازمان ملل را در کنار کاندولیزا رایس اعلام می‌کند.

بولتون در ۷ مارس ۲۰۰۵ از سوی رئیس‌جمهور جرج دابلیو بوش به عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل نامزد شد. به دلیل اطاله‌بررسی دموکرات‌ها، او در بازه تعطیلی تابستانی کنگره در ۱ اوت ۲۰۰۵ به این سمت منصوب شد. نامزدی بولتون با حمایت شدید جمهوریخواهان و مخالفت شدید دموکرات‌ها مواجه شد.

مؤسسه امریکن انترپرایز[ویرایش]

بولتون پس از ترک دولت جرج دابلیو بوش، به عنوان عضو پیوسته ارشد پژوهشی سیاست عمومی به مؤسسه امریکن انترپرایز برگشت.[۲۳] بولتون در دورهٔ حضور در این مؤسسهٔ محافظه کار، علیه پاداش دادن به کره شمالی به خاطر پایان دادن به برنامهٔ جنگ‌افزار هسته‌ای اش صحبت کرد.[۲۴] او گفت این سیاست دیگران را تشویق خواهد کرد مقررات عدم اشاعه هسته‌ای را نقض کنند تا بتوانند «برای رعایت مقرراتی که پیشتر پذیرفته بودند پاداش بگیرند.»[۲۴]

حمایت از سازمان مجاهدین خلق[ویرایش]

بولتون در حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران،[۲۵] «یک گروه مسلح اسلامی دارای گرایش‌های مارکسیستی»[۲۶] که مدتی در فهرست سازمان‌های تروریستی وزارت امور خارجه بوده، سخنرانی کرده‌است.[۲۷] بنا بر وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا، این سازمان از فلسفه‌ای پیروی می‌کند که مارکسیسم را با اسلام ترکیب می‌کند.[۲۷]

در سال ۲۰۱۱، بولتون در سخنرانی خود در کنفرانس این سازمان در بروکسل از مشروعیت این سازمان و بیرون آوردن نام آن از فهرست تروریستی حمایت کرد.[۲۸]

جان بولتون در سال ۲۰۰۸

در مارس ۲۰۱۵، بولتون در مقاله‌ای در نیویورک تایمز، از حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران و تغییر رژیم این کشور حمایت کرد.[۲۹]

به عقیده جیسون رضاییان خبرنگار واشینگتن پست در ایران وی همچون برخی جمهوری خواهان دیگر آمریکایی توسط مجاهدین خلق ایران حمایت مالی شده‌است.[۳۰]

سمت در دولت ترامپ[ویرایش]

دونالد ترامپ زمانی که در حال رقابت در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۶ بود در مصاحبه‌ای با برنامه رادیویی هیو هیوییت از بولتون به عنوان گزینه‌ای احتمالی برای وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا یاد کرد. بولتون با حضور در در برنامهٔ فاکس اند فرندز فاکس نیوز در ۱ دسامبر ۲۰۱۶ اقرار کرد از نامزدهای تصدی وزارت امور خارجه در دولت آینده ترامپ است.[۳۱][۳۲] چندین تن از دستیاران ترامپ ادعا می‌کنند عدم انتخاب بولتون تا حدی به خاطر نارضایتی ترامپ از سبیل شاخص بولتون بوده‌است.[۳۳]

بی‌بی‌سی با استناد به ان‌بی‌سی در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۶ گزارش داد منابع نزدیک به ترامپ می‌گویند محتمل است تیلرسون هفته بعد به عنوان سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد معرفی شود و بولتون قایم مقام او باشد.[۳۴]

بولتون حامی نظریه‌هایی در خصوص سلامتی هیلاری کلینتون و دستیار او هما عابدین است، و در دسامبر ۲۰۱۶ اعلام کرد که نتیجه‌گیریجامعه اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا که هکرهای روس برای کمک به انتخاب دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۶ مداخله کرده‌اند ممکن است یک عملیات «پرچم دروغین» بوده باشد.[۳۵] او در یک مصاحبه متعاقب دیگر با فاکس نیوز از تحریم‌های تلافی جویانهٔ دولت اوباما انتقاد کرد و آن‌ها را ناکافی دانست و گفت پاسخ آمریکا باید باعث شود «آنها [روس‌ها] احساس درد کنند.»[۳۶][۳۷]

مشاور امنیت ملی (۲۰۱۸-)[ویرایش]

رئیس‌جمهور ترامپ با بولتون و سه نفر دیگر برای پر کردن سمت مشاور امنیت ملی که پس از سپهبد مایکل تی. فلین خالی شده بود، مصاحبه کرد.[۳۸][۳۹] نهایتاً این سمت به ایچ. آر. مک‌مستر رسید.[۴۰] ترامپ از بولتون تجلیل کرد و گفت او نهایتاً برایش سمتی در دولتش خواهد یافت.[۴۱] بولتون در عصر روز ۶ مارس ۲۰۱۸ ظاهراً برای مصاحبه به عنوان نامزد مشاورت امنیت ملی در کاخ سفید رویت شد.[۴۲]

نیویورک تایمز در ۲۲ مارس ۲۰۱۸ گزارش کرد که جان بولتون جایگزین مشاور امنیت ملی ایچ آر مکمستر خواهد شد. ترامپ در ۲۲ مارس در توییتی این انتصاب را تأیید کرد.[۱] نیویورک تایمز نوشت «ارتقای بولتون به همراه خروج رکس تیلرسون و ژنرال مکمستر به این معناست که تیم سیاست خارجی ترامپ اکنون «رادیکال‌ترین تیم سیاست خارجی تهاجمی» است که در تاریخ مدرن پیرامون رئیس‌جمهور آمریکا حضور داشته‌است.»[۴۳]

مواضع سیاسی[ویرایش]

ایران و کره شمالی[ویرایش]

بولتون حامی حملهٔ نظامی به کره شمالی و ایران است و معتقد است که توافق هسته‌ای با ایران فاقد ارزش است.[۴۴] بولتون در ماه مارس سال ۲۰۱۵، چند ماه پیش از توافق هسته‌ای با ایران، در مطلبی در روزنامه نیویورک تایمز اعلام کرد که فقط اقدام نظامی می‌تواند مؤثر باشد.[۴۵]

بولتون معتقد است کره شمالی و برنامه هسته‌ای این کشور یک تهدید قریب‌الوقوع علیه آمریکا است. وی نظر کسانی را که معتقدند هنوز برای استفاده از روش‌های دیپلماتیک و مذاکره فرصت هست، رد می‌کند.[۴۵]

روسیه[ویرایش]

بولتون دخالت ادعایی روسیه در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا را یک اقدام واقعی جنگی دانست که واشینگتن هرگز نباید آن را تحمل کند.[۴۵]

زندگی شخصی[ویرایش]

جان بولتون در سال ۱۹۷۲ با کریستین بولتون ازدواج کرد، وی پس از ۱۱ سال زندگی مشترک از کریستین طلاق گرفت. بولتون از کریستین هیچ بچه‌ای ندارد. وی پس از آن با گرچن اسمیت بولتون (Gretchen Smith Bolton) ازدواج کرد. گرچن اسمیت فارغ‌التحصیل کالج ولزلی و دانشگاه نیویورک می‌باشد؛ که گواهی نامه مدرسه وارتون دانشگاه پنسیلوانیا را نیز دارد. گرچن در حال حاضر به عنوان یک برنامه‌ریز مالی معتبر در شرکن مشاوران آکسا Axa Advisors کار می‌کند.

گرچن و جان بولتون در بتسدا در مریلند زندگی می‌کنند و یک دختر بنام جنیفر سارا دارند.[۴۶]

جان بلتون یک لوتران Lutheran است و به این کلیسا و مارتین لوتر وابسته است.[۴۷]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Donald J. Trump on Twitter". Twitter (in انگلیسی). Retrieved March 22, 2018. 
  2. ↑ Jennifer Senior (January 1, 2006). "Bolton in a China Shop". نیویورک (مجله). 
  3. ↑ "White House announces John Bolton's resignation". اینترنشنال هرالد تریبیون. December 4, 2006. Retrieved 2009-01-03. 
  4. ↑ "President Bush Accepts John Bolton's Resignation as U.S. Representative to the United Nations". White House, Office of the Press Secretary. December 4, 2006. Retrieved 2006-12-04. 
  5. ↑ "John Bolton resigns as ambassador to U.N." Associated Press. MSNBC. December 4, 2006. Retrieved 2009-03-19. 
  6. ↑ Cooper, Helene (December 4, 2006). "John Bolton resigns as ambassador to U.N." World. The New York Times. Archived from the original on December 12, 2014. Retrieved 2009-03-19. 
  7. ↑ "John R. Bolton". AEI. Retrieved January 12, 2015. 
  8. ↑ "Kirkland & Ellis LLP> Bolton, John R". Kirkland.com. Retrieved January 12, 2015. 
  9. ↑ Rosenthal, Andrew (September 28, 2012). "Bolton Calls Obama's Benghazi Response 'Limp-Wristed'". The New York Times. 
  10. ↑ "Bolton Brings Hawkish Perspective To North Korea, Iran Strategy". NPR. 22 March 2018. 
  11. ↑ "John Bolton: Bush-era war hawk makes comeback". BBC. 22 March 2018. 
  12. ↑ "Let's Call Bolton What He Is: A War Criminal with Terrorist Ties, Not Just Hawkish". CommonDreams. 22 March 2018. 
  13. ↑ "John (Bomb Iran) Bolton, the New Warmonger in the White House". NewYorker. 22 March 2018. 
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Crowley, Michael; Bender, Bryan (March 22, 2018). "Bolton pick underscores Trump's foreign policy confusion". Politico. 
  15. ↑ "Trump's Next National Security Adviser, John Bolton, Is As Dangerous As You Remembered". Huffington Post. 22 March 2018. 
  16. ↑ "Reasonable DoubtThe Case against the Proposed International Criminal Court". Cato.org. July 16, 1998. Retrieved January 12, 2015. 
  17. ↑ "Let the child live". The Economist. January 25, 2007. Retrieved 2007-08-16. 
  18. ↑ سی، محمد قوام بی بی. «جک استرا از مذاکرات اتمی، شخصیت روحانی و دولت خاتمی سخن می‌گوید». BBC Persian. بازبینی‌شده در ۲۰۱۸-۰۳-۲۴. 
  19. ↑ جم, Jamejam, جام. «محور شرارت خواندن ایران احمقانه بود». Jamejam Online. بازبینی‌شده در 2018-03-24. 
  20. ↑ «The Real Libya Model» ‎(en)‎. به کوشش Newsweek. 2006-05-16. بازبینی‌شده در 2018-03-24. 
  21. ↑ سی، محمد قوام بی بی. «اصلاح طلبان ایران چگونه سقوط کردند، مذاکرات اتمی چطور شکست خورد؟». BBC Persian. بازبینی‌شده در ۲۰۱۸-۰۳-۲۴. 
  22. ↑ «The Real Libya Model» ‎(en)‎. به کوشش Newsweek. 2006-05-16. بازبینی‌شده در 2018-03-24. 
  23. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام aei وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ "Fighting fires". The Economist. February 16, 2007. Retrieved 2007-08-16. 
  25. ↑ Ridgeway, James (2005-04-05) Bolton's Terrorist Tango, Village Voice
  26. ↑ جفری رابرتسون (2010-06-08) Iran's Hero Was a War Criminal, دیلی بیست
  27. ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ State.gov Archived August 15, 2011, at the Wayback Machine.
  28. ↑ Miller, John (2011-01-25) Iranian Dissidents Lobby Brussels, The Wall Street Journal
  29. ↑ Bolton, John R.. “To Stop Iran’s Bomb, Bomb Iran”. The New York Times. 2015-03-26. Retrieved 2016-11-15. 
  30. ↑ «John Bolton wants regime change in Iran, and so does the cult that paid him». Jason Rezaian. 
  31. ↑ Trump, Donald (August 11, 2016). "Donald Trump Makes a Return Visit". The Hugh Hewitt Show (radio program). Interview with Hugh Hewitt. 
  32. ↑ Nicholas Fandos (December 4, 2016). "Trump Expands Search for His Secretary of State". نیویورک تایمز. Retrieved December 4, 2016. 
  33. ↑ Rucker, Philip; Tumulty, Karen (December 22, 2016). "Donald Trump rejected Secretary of State candidate John Bolton over his moustache, adviser reveals". The Independent. United Kingdom. Retrieved December 22, 2016. 
  34. ↑ "Trump presidency: Exxon's Rex Tillerson for top diplomat?", BBC.com, December 10, 2016.
  35. ↑ "John Bolton's 'False Flag' Conspiracy Theory about The CIA and Russia Fits a Clear Pattern for Him". The Washington Post. December 12, 2016. 
  36. ↑ "Bolton: Russia sanctions insufficient; U.S. must 'make the Russians feel pain'". Politico. December 30, 2016. 
  37. ↑ "John Bolton reacts after US imposes sanctions against Russia" Fox News, December 30, 2016.
  38. ↑ Boyer, Dave (February 18, 2017). "Trump to Interview Bolton, 3 Others for National Security Adviser Post". The Washington Times. Retrieved February 20, 2017. 
  39. ↑ Baker, Peter; Haberman, Maggie (February 19, 2017). "Trump Meets With Four Candidates for National Security Adviser". The New York Times. Retrieved February 20, 2017. 
  40. ↑ "Trump Names Lt Gen HR McMaster as National Security Adviser". BBC News. February 20, 2017. Retrieved February 20, 2017. 
  41. ↑ "Trump Chooses H.R. McMaster as National Security Adviser". The New York Times. February 20, 2017. Retrieved February 20, 2017. 
  42. ↑ "With Gary Cohn Out, How Much Worse Can The Trump White House Get? Two Words: John Bolton". The Daily Banter (in انگلیسی). Retrieved March 7, 2018. 
  43. ↑ Sanger, David E. (2018-03-22). "With Bolton, Trump Creates a Historically Hard-Line Foreign Policy Team". The New York Times (in انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2018-03-23. 
  44. ↑ سمیرا قرائی. «جان بولتون، مردی که ایران را بدون آیت‌الله‌ها می‌خواهد». رادیو فردا، ۳ فروردین ۱۳۹۷. بازبینی‌شده در ۴ فروردین ۱۳۹۷. 
  45. ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ ۴۵٫۲ «جان بولتون چه فکر می‌کند؟». بی‌بی‌سی فارسی، ۳ فروردین ۱۳۹۷. بازبینی‌شده در ۴ فروردین ۱۳۹۷. 
  46. ↑ «جان بولتون | بیوگرافی جان رابرت بولتون | نظر جان بولتن و سوابق ضد ایرانی - سبز پندار» ‎(fa-IR)‎. به کوشش سبز پندار. ۱۳۹۶-۱۲-۲۵T13:56:44+03:30. بازبینی‌شده در 2018-03-25. 
  47. ↑ «جان بولتون | بیوگرافی جان رابرت بولتون | نظر جان بولتن و سوابق ضد ایرانی - سبز پندار» ‎(fa-IR)‎. به کوشش سبز پندار. ۱۳۹۶-۱۲-۲۵T13:56:44+03:30. بازبینی‌شده در 2018-03-25. 

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جان بولتون موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جان_بولتون&oldid=23673109»