جان بولتون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جان بولتون
Ambassador John R. Bolton, CPAC 2015.jpg
مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور
شروع به کار
۹ آوریل ۲۰۱۸
رئیس جمهور دونالد ترامپ
قائم مقام ریکی ال. وادل
جانشین ایچ. آر. مک‌مستر
بیست و پنجمین سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد
مشغول به کار
۲ اوت ،۲۰۰۵ – ۳۱دسامبر، ۲۰۰۶
رئیس جمهور جورج دبلیو بوش
پس از آن پترسون (Acting)
پیش از آلخاندرو ولف (Acting)
سومین معاون وزیر امور خارجه در امور کنترل تسلیحات و امور امنیت بین‌المللی
مشغول به کار
۱۱ می، ۲۰۰۱ – ۳۱ژوئیه، ۲۰۰۵
رئیس جمهور جورج دبلیو بوش
پس از جان هولام
پیش از رابرت جوزف
هجدهمین دستیار وزیر امور خارجه در امور سازمان بین‌المللی
مشغول به کار
۲۲ می ۱۹۸۹ – ۲۰ ژانویه، ۱۹۹۳
رئیس جمهور جورج دبلیو بوش
پس از ریچارد ویلیامسون
پیش از استوارت ام جرسون
معاون دادستان کل برای بخش مدنی
مشغول به کار
۱۹۸۸ – ۱۹۸۹
رئیس جمهور رونالد ریگان
پس از ریچارد کی ویلارد
اطلاعات شخصی
زاده
جان رابرت بولتون

۲۰ نوامبر ۱۹۴۸ ‏(۷۰ سال)
بالتیمور، مریلند، ایالات متحده
حزب سیاسی جمهوریخواه
همسر(ان) کریستین بولتون (۱۹۷۲–۱۹۸۳)
گرچن اسمیت
فرزندان جنیفر سارا
محل
تحصیل		 دانشگاه ییل (BA, JD)
خدمات نظامی
وفاداری  ایالات متحده آمریکا
خدمت/شاخه  ارتش ایالات متحده آمریکا
یگان گارد ملی ارتش مریلند

جان رابرت بولتون (به انگلیسی: John R. Bolton) وکیل و دیپلمات آمریکایی و مشاور امنیت ملی ایالات متحده آمریکا است. او از ۹ آوریل ۲۰۱۸ شروع به کار کرد.[۱] او در دولت‌های مختلف جمهوری‌خواه فعالیت کرده‌است. بولتون از اوت ۲۰۰۵ تا دسامبر ۲۰۰۶ از سوی رئیس‌جمهور جرج دابلیو بوش به عنوان سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد مشغول به کار بود. رئیس‌جمهور او را در بازه تعطیلات کنگره بدون رای اعتماد منصوب کرده بود.[۲] او در دسامبر ۲۰۰۶ استعفا داد، گرچه انتصاب او که در زمان تعطیلات کنگره صورت گرفته بود نیز به هر روی پایان یافته بود،[۳][۴] چرا که محتمل نبود او بتواند از سنا که از ژانویه ۲۰۰۷ در کنترل دموکرات‌ها بود رای اعتماد بگیرد.[۵][۶]

بولتون هم‌اکنون عضو پیوسته ارشد در مؤسسه امریکن انترپرایز،[۷] و از صاحبنظران فاکس نیوز است.[۸] او از مشاورین سیاست خارجی میت رامنی نامزد حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲ بود.[۹] بولتون همچنین با اندیشکده‌های متعدد محافظه کاری چون انجمن ملی سلاح، پروژه‌ای برای قرن آمریکایی جدید (PNAC), بنیاد یهودی امور امنیت ملی (JINSA), و کمیته صلح و امنیت در خلیج (CPSG) همکاری داشته‌است.

بولتون یک «باز جنگ‌طلب» خوانده شده و از مدافعان تغییر رژیم در کره شمالی است. وی مکرراً خواهان خاتمه دادن به برنامه جامع اقدام مشترک شده‌است.[۱۰][۱۱] بولتون از طرفداران سازمان مجاهدین خلق ایران است[۱۲] و بارها خواستار بمباران ایران شده‌است.[۱۳] او از حامیان جنگ عراق بود و همچنان از این تصمیمش دفاع می‌کند.[۱۴] او از اقدام نظامی و تغییر رژیم در سوریه و لیبی دفاع کرده‌است.[۱۴][۱۵]

اوایل زندگی و تحصیلات[ویرایش]

او در ۲۰ نوامبر ۱۹۴۸ (میلادی) در بالتیمور به دنیا آمد. لیسانس خود را سوم کام لود از دانشگاه ییل گرفت و از دانشکده حقوق همان‌جا جی دی را دریافت کرد.

او از ۱۹۷۴ (میلادی) تا ۱۹۸۱ (میلادی) دستیار حقوقی وکالتخانه کاوینگتون و برلینگ (Covington & Burling) بود. پس از اتمام تحصیلات، به تبلیغات جیمز بیکر برای تصدی سمت دادستان کل تگزاس پیوست. بعدها به کمک بیکر که سرانجام وزیر خارجه آمریکا شد به دولت‌های رونالد ریگان و جورج بوش پدر راه یافت؛ و در چندین سمت مشغول به کار شد:

  • معاون امور سازمان‌های بین‌المللی در وزارت خارجه (۱۹۹۳–۱۹۸۹)
  • معاون دادستان کل در وزارت دادگستری (۱۹۸۹–۱۹۸۵)
  • معاون اداره توسعه بین‌المللی (۱۹۸۳–۱۹۸۱)

وی همچنین یکی از امضا کنندگان نامه ۲۶ ژانویه ۱۹۹۸ (میلادی) با عنوان پروژه قرن جدید آمریکا بود.

اقدام برای اعزام نشدن به جنگ ویتنام[ویرایش]

در سال ۱۹۶۹ و در زمان جنگ ویتنام، دولت آمریکا اقدام به برگزاری یک لاتاری برای اعزام مردان متولد بین سال‌های ۱۹۴۴ تا ۱۹۵۰ به جنگ کرد[۱۶]. به همه ۳۶۵ روز سال یک شماره متناظر شده و شماره‌ها به طور تصادفی انتخاب شدند. متولدین روزهای متناظر به شماره‌های ۱ تا ۱۹۵ به ترتیب برای اعزام فراخوانی شدند.[۱۷] شماره بولتون ۱۸۵ بود. در آن سال‌ها، اولویت اعزام به جنگ با افراد فراخوانی‌شده به این شیوه بود و نیروهای نظامی رزرو در اولویت اعزام نبودند؛ ازین رو، پیوستن به نیروهای گارد ملی یا رزرو ارتش راهی برای فرار از اعزام به جنگ محسوب می‌شد.

بولتون پیش از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه در سال ۱۹۷۰ و قبل از مشخص شدن فراخوانی یا عدم فراخوانی شماره لاتاری‌اش، برای پیوستن به نیروهای گارد ملی نام‌نویسی کرد[۱۸][۱۹]. وی ۱۸ هفته آموزشی را در فورت پولک، لوئیزیانا گذراند و سپس ۴ سال در گارد ملی خدمت کرد.

بولتون بعدها در دفتر گردهمایی بیست و پنجمین سالگرد فارغ‌التحصیلی نوشت «اعتراف می‌کنم که من هیچ علاقه‌ای به کشته شدن در شالیزارهای برنج جنوب شرق آسیا نداشتم. از نظر من، ما جنگ ویتنام را در همان زمان هم باخته بودیم.»[۲۰] وی در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۷ درباره‌ی این جمله‌اش توضیح داد که «در آن زمان من مطمئن شده بودم که مخالفین جنگ ویتنام، اجازه‌ی پیروزی را به ما نمی‌دهند، و من علاقه‌ی به رفتن به آنجا و کشته شدن برای گرفتن زمین‌هایی که قرار بود دوباره توسط تد کندی به مردم آنجا باز پس داده شود نداشتم »[۲۱][۲۲][۲۳]

معاون وزیر امور خارجه[ویرایش]

بولتون از ۱۱ مه ۲۰۰۱ به عنوان معاون وزیر امور خارجه در امور کنترل تسلیحات و امور امنیت بین‌المللی کار کرد. او در این سمت مسئول پیشگیری از اشاعه سلاح‌های کشتار جمعی بود.

بولتون به همراه دونالد رامسفلد وزیر دفاع در حال مذاکره با همتای روس

بولتون همچنین رهبری تلاش‌های بر مبنای قانون اساسی ایالات متحده آمریکای[۲۴] دولت بوش در مخالفت با دیوان بین‌المللی کیفری، را بر عهده داشت و با کشورهای بسیاری برای امضای توافقنامه‌ای مذاکره می‌کرد که آمریکاییان را از محاکمه توسط این دادگاه که از سوی آمریکا به رسمیت شناخته نمی‌شود معاف می‌کرد. بولتون گفت کنار ماندن از دیوان بین‌المللی کیفری شادترین لحظه فعالیت سیاسیش تا آن زمان بوده‌است.[۲۵]

جک استرا در مواردی اشاره کرده‌است که که در سال ۲۰۰۲ در عین حال که ایران در حال همکاری با آمریکا و اروپا بوده، در جنگ افغانستان به آمریکا برای از بین بردن طالبان کمک کرده و برنامه اتمی خود را متوقف کرده بود، جان بولتون دولت‌مردان دیگر آمریکایی از جمله جورج بوش را متقاعد کرده بود که ایران را در سخنرانی خود «محور شرارت» لقب دهد.[۲۶][۲۷][۲۸] جک استرا ادامه‌می‌دهد که این مسئله به دلیل گرایش بسیار زیاد جان بولتون به حملهٔ نظامی به ایران بود.[۲۹] جک استرا به دلیل همین سابقهٔ بولتون در سال ۲۰۰۳ و در زمان مذاکره اروپا و آمریکا با لیبی به دولت بوش اصرار کرده بود که به جان بولتون اجازه ندهند در مذاکرات دخالت کند.[۲۸]

نماینده دائم در سازمان ملل[ویرایش]

رئیس‌جمهور جرج دابلیو بوش نامزدی بولتون برای سفارت آمریکا در سازمان ملل را در کنار کاندولیزا رایس اعلام می‌کند.

بولتون در ۷ مارس ۲۰۰۵ از سوی رئیس‌جمهور جرج دابلیو بوش به عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل نامزد شد. به دلیل اطاله‌بررسی دموکرات‌ها، او در بازه تعطیلی تابستانی کنگره در ۱ اوت ۲۰۰۵ به این سمت منصوب شد. نامزدی بولتون با حمایت شدید جمهوریخواهان و مخالفت شدید دموکرات‌ها مواجه شد.

مؤسسه امریکن انترپرایز[ویرایش]

بولتون پس از ترک دولت جرج دابلیو بوش، به عنوان عضو پیوسته ارشد پژوهشی سیاست عمومی به مؤسسه امریکن اینترپرایز برگشت.[۳۰] بولتون در دورهٔ حضور در این مؤسسهٔ محافظه کار، علیه پاداش دادن به کره شمالی به خاطر پایان دادن به برنامهٔ جنگ‌افزار هسته‌ای اش صحبت کرد.[۳۱] او گفت این سیاست دیگران را تشویق خواهد کرد مقررات عدم اشاعه هسته‌ای را نقض کنند تا بتوانند «برای رعایت مقرراتی که پیشتر پذیرفته بودند پاداش بگیرند.»[۳۱]

حمایت از سازمان مجاهدین خلق[ویرایش]

بولتون در حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران،[۳۲] «یک گروه مسلح اسلامی دارای گرایش‌های مارکسیستی»[۳۳] که مدتی در فهرست سازمان‌های تروریستی وزارت امور خارجه بوده، سخنرانی کرده‌است.[۳۴] بنا بر وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا، این سازمان از فلسفه‌ای پیروی می‌کند که مارکسیسم را با اسلام ترکیب می‌کند.[۳۴]

در سال ۲۰۱۱، بولتون در سخنرانی خود در کنفرانس این سازمان در بروکسل از مشروعیت این سازمان و بیرون آوردن نام آن از فهرست تروریستی حمایت کرد.[۳۵]

جان بولتون در سال ۲۰۰۸

در مارس ۲۰۱۵، بولتون در مقاله‌ای در نیویورک تایمز، از حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران و تغییر رژیم این کشور حمایت کرد.[۳۶]

به عقیده جیسون رضاییان خبرنگار واشینگتن پست در ایران وی همچون برخی جمهوری خواهان دیگر آمریکایی توسط مجاهدین خلق ایران حمایت مالی شده‌است.[۳۷]

سمت در دولت ترامپ[ویرایش]

دونالد ترامپ زمانی که در حال رقابت در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۶ بود در مصاحبه‌ای با برنامه رادیویی هیو هیوییت از بولتون به عنوان گزینه‌ای احتمالی برای وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا یاد کرد. بولتون با حضور در در برنامهٔ فاکس اند فرندز فاکس نیوز در ۱ دسامبر ۲۰۱۶ اقرار کرد از نامزدهای تصدی وزارت امور خارجه در دولت آینده ترامپ است.[۳۸][۳۹] چندین تن از دستیاران ترامپ ادعا می‌کنند عدم انتخاب بولتون تا حدی به خاطر نارضایتی ترامپ از سبیل شاخص بولتون بوده‌است.[۴۰]

بی‌بی‌سی با استناد به ان‌بی‌سی در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۶ گزارش داد منابع نزدیک به ترامپ می‌گویند محتمل است تیلرسون هفته بعد به عنوان سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد معرفی شود و بولتون قایم مقام او باشد.[۴۱]

بولتون حامی نظریه‌هایی در خصوص سلامتی هیلاری کلینتون و دستیار او هما عابدین است، و در دسامبر ۲۰۱۶ اعلام کرد که نتیجه‌گیریجامعه اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا که هکرهای روس برای کمک به انتخاب دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۶ مداخله کرده‌اند ممکن است یک عملیات «پرچم دروغین» بوده باشد.[۴۲] او در یک مصاحبه متعاقب دیگر با فاکس نیوز از تحریم‌های تلافی جویانهٔ دولت اوباما انتقاد کرد و آن‌ها را ناکافی دانست و گفت پاسخ آمریکا باید باعث شود «آنها [روس‌ها] احساس درد کنند.»[۴۳][۴۴]

مشاور امنیت ملی (۲۰۱۸-)[ویرایش]

رئیس‌جمهور ترامپ با بولتون و سه نفر دیگر برای پر کردن سمت مشاور امنیت ملی که پس از سپهبد مایکل تی. فلین خالی شده بود، مصاحبه کرد.[۴۵][۴۶] نهایتاً این سمت به ایچ. آر. مک‌مستر رسید.[۴۷] ترامپ از بولتون تجلیل کرد و گفت او نهایتاً برایش سمتی در دولتش خواهد یافت.[۴۸] بولتون در عصر روز ۶ مارس ۲۰۱۸ ظاهراً برای مصاحبه به عنوان نامزد مشاورت امنیت ملی در کاخ سفید رویت شد.[۴۹]

نیویورک تایمز در ۲۲ مارس ۲۰۱۸ گزارش کرد که جان بولتون جایگزین مشاور امنیت ملی ایچ آر مکمستر خواهد شد. ترامپ در ۲۲ مارس در توییتی این انتصاب را تأیید کرد.[۱] نیویورک تایمز نوشت «ارتقای بولتون به همراه خروج رکس تیلرسون و ژنرال مکمستر به این معناست که تیم سیاست خارجی ترامپ اکنون «رادیکال‌ترین تیم سیاست خارجی تهاجمی» است که در تاریخ مدرن پیرامون رئیس‌جمهور آمریکا حضور داشته‌است.»[۵۰]

مواضع سیاسی[ویرایش]

ایران و کره شمالی[ویرایش]

بولتون حامی حملهٔ نظامی به کره شمالی و ایران است و معتقد است که توافق هسته‌ای با ایران فاقد ارزش است.[۵۱] او بارها خواستار جنگ با ایران و تغییر حکومت ایران شده‌است.[۵۲] بولتون در ماه مارس سال ۲۰۱۵، چند ماه پیش از توافق هسته‌ای با ایران، در مطلبی در روزنامه نیویورک تایمز با تیتر «برای از کار انداختن بمب ایران، ایران را بمباران کنید»[۳۶][۵۲] اعلام کرد که فقط اقدام نظامی می‌تواند مؤثر باشد.[۵۳] او که در گردهمایی تیر ۱۳۹۶ سازمان مجاهدین خلق در پاریس شرکت کرده بود، طی سخنرانی خود در این نشست گفت: «نتیجه بازنگری دولت ترامپ در سیاست آمریکا در قبال ایران باید این باشد که انقلاب اسلامی آیت‌الله خمینی تا دو سال آینده دوام نیاورده و جشن چهلمین سالگردش را نبیند»[۵۴] او همچنین با تأکید به اینکه رفتار و اهداف حکومت ایران به هیچ وجه تغییر نخواهد کرد، تنها راه حل موجود را تغییر نظام در ایران دانست و گفت: «امیدواریم در سال ۲۰۱۹ چنین اتفاقی را در تهران جشن بگیریم»[۵۲][۵۴] رهبر ایران، علی خامنه‌ای، نسبت به این پیش بینی واکنش نشان داد و بدون این که از کسی اسمی ببرد، شخصی که چنین حرفی زده بود را «احمق درجه یک» خطاب کرد.[۵۵]

بولتون معتقد است کره شمالی و برنامه هسته‌ای این کشور یک تهدید قریب‌الوقوع علیه آمریکا است. وی نظر کسانی را که معتقدند هنوز برای استفاده از روش‌های دیپلماتیک و مذاکره فرصت هست، رد می‌کند.[۵۳]

روسیه[ویرایش]

بولتون دخالت ادعایی روسیه در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا را یک اقدام واقعی جنگی دانست که واشینگتن هرگز نباید آن را تحمل کند.[۵۳]

زندگی شخصی[ویرایش]

جان بولتون در سال ۱۹۷۲ با کریستین بولتون ازدواج کرد، وی پس از ۱۱ سال زندگی مشترک از کریستین جدا شد. بولتون از کریستین هیچ بچه‌ای ندارد. وی پس از آن با گرچن اسمیت بولتون (Gretchen Smith Bolton) ازدواج کرد. گرچن اسمیت فارغ‌التحصیل کالج ولزلی و دانشگاه نیویورک می‌باشد؛ که گواهی نامه مدرسه وارتون دانشگاه پنسیلوانیا را نیز دارد. گرچن در حال حاضر به عنوان یک برنامه‌ریز مالی معتبر در شرکت مشاوران آکسا Axa Advisors کار می‌کند.

گرچن و جان بولتون در بتسدا در مریلند زندگی می‌کنند و یک دختر به نام جنیفر سارا دارند.

جان بلتون یک لوتران Lutheran است و به این کلیسا و مارتین لوتر وابسته است.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Donald J. Trump on Twitter". Twitter. Retrieved March 22, 2018.
  2. ↑ Jennifer Senior (January 1, 2006). "Bolton in a China Shop". نیویورک (مجله).
  3. ↑ "White House announces John Bolton's resignation". اینترنشنال هرالد تریبیون. December 4, 2006. Retrieved 2009-01-03.
  4. ↑ "President Bush Accepts John Bolton's Resignation as U.S. Representative to the United Nations". White House, Office of the Press Secretary. December 4, 2006. Retrieved 2006-12-04.
  5. ↑ "John Bolton resigns as ambassador to U.N." Associated Press. MSNBC. December 4, 2006. Retrieved 2009-03-19.
  6. ↑ Cooper, Helene (December 4, 2006). "John Bolton resigns as ambassador to U.N." World. The New York Times. Archived from the original on December 12, 2014. Retrieved 2009-03-19.
  7. ↑ "John R. Bolton". AEI. Retrieved January 12, 2015.
  8. ↑ "Kirkland & Ellis LLP> Bolton, John R." Kirkland.com. Retrieved January 12, 2015.
  9. ↑ Rosenthal, Andrew (September 28, 2012). "Bolton Calls Obama's Benghazi Response 'Limp-Wristed'". The New York Times.
  10. ↑ "Bolton Brings Hawkish Perspective To North Korea, Iran Strategy". NPR. 22 March 2018.
  11. ↑ "John Bolton: Bush-era war hawk makes comeback". BBC. 22 March 2018.
  12. ↑ "Let's Call Bolton What He Is: A War Criminal with Terrorist Ties, Not Just Hawkish". CommonDreams. 22 March 2018.
  13. ↑ "John (Bomb Iran) Bolton, the New Warmonger in the White House". NewYorker. 22 March 2018.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Crowley, Michael; Bender, Bryan (March 22, 2018). "Bolton pick underscores Trump's foreign policy confusion". Politico.
  15. ↑ "Trump's Next National Security Adviser, John Bolton, Is As Dangerous As You Remembered". Huffington Post. 22 March 2018.
  16. ↑ Vietnam Extra (November 25, 2009). "What's Your Number? The Vietnam War Selective Service Lottery". Vietnam Magazine. History Net.
  17. ↑ "Called to Serve: Stories of the Men and Women Confronted by the Vietnam War Draft". Called to Serve Vietnam. Retrieved November 15, 2016. The Results of the First Draft Lottery, Dec. 1, 1969: The highest number drafted in this group of men was 195.
  18. ↑ United States Senate (2005). "The Nomination of John R. Bolton to be U.S. Representative to the United Nations". United States Congress. Retrieved November 15, 2016.
  19. ↑ Bolton, John (2007). Surrender Is Not an Option: Defending America at the United Nations and Abroad. New York: Threshold. Page 11.
  20. ↑ Ross Goldberg and Sam Kahn, "Bolton's conservative ideology has roots in Yale experience" بایگانی‌شده در سپتامبر ۲۴, ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine, Yale Daily News, April 28, 2005.
  21. ↑ "John Bolton: "Surrender Is Not An Option"". The Diane Rehm Show. November 12, 2007. Archived from the original on December 6, 2007. Retrieved January 12, 2015.
  22. ↑ In his memoir, 'Surrender Is Not an Option', Bolton now writes that he didn't want to 'waste time on a futile struggle'. Cited Brian Urquhart, 'One Angry Man', New York Review of Books, March 6, 2008, pp. 12–15.
  23. ↑ Urquhart, Brian (March 6, 2008). "One Angry Man". New York Review of Books. Retrieved March 24, 2018.
  24. ↑ "Reasonable DoubtThe Case against the Proposed International Criminal Court". Cato.org. July 16, 1998. Retrieved January 12, 2015.
  25. ↑ "Let the child live". The Economist. January 25, 2007. Retrieved 2007-08-16.
  26. ↑ سی، محمد قوام بی بی. «جک استرا از مذاکرات اتمی، شخصیت روحانی و دولت خاتمی سخن می‌گوید». BBC Persian. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۳-۲۴.
  27. ↑ جم، Jamejam, جام. «محور شرارت خواندن ایران احمقانه بود». Jamejam Online. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۳-۲۴.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ "The Real Libya Model". 2006-05-16. Retrieved 2018-03-24.
  29. ↑ سی، محمد قوام بی بی. «اصلاح طلبان ایران چگونه سقوط کردند، مذاکرات اتمی چطور شکست خورد؟». BBC Persian. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۳-۲۴.
  30. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام aei وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  31. ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ "Fighting fires". The Economist. February 16, 2007. Retrieved 2007-08-16.
  32. ↑ Ridgeway, James (2005-04-05) Bolton's Terrorist Tango, Village Voice
  33. ↑ جفری رابرتسون (2010-06-08) Iran's Hero Was a War Criminal, دیلی بیست
  34. ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ State.gov بایگانی‌شده در اوت ۱۵, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
  35. ↑ Miller, John (2011-01-25) Iranian Dissidents Lobby Brussels, The Wall Street Journal
  36. ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ Bolton, John R. (2015-03-26). "To Stop Iran's Bomb, Bomb Iran". The New York Times. Retrieved 2016-11-15.
  37. ↑ «John Bolton wants regime change in Iran, and so does the cult that paid him». Jason Rezaian.
  38. ↑ Trump, Donald (August 11, 2016). "Donald Trump Makes a Return Visit". The Hugh Hewitt Show (radio program). Interviewed by Hugh Hewitt.
  39. ↑ Nicholas Fandos (December 4, 2016). "Trump Expands Search for His Secretary of State". نیویورک تایمز. Retrieved December 4, 2016.
  40. ↑ Rucker, Philip; Tumulty, Karen (December 22, 2016). "Donald Trump rejected Secretary of State candidate John Bolton over his moustache, adviser reveals". The Independent. United Kingdom. Retrieved December 22, 2016.
  41. ↑ "Trump presidency: Exxon's Rex Tillerson for top diplomat?", BBC.com, December 10, 2016.
  42. ↑ "John Bolton's 'False Flag' Conspiracy Theory about The CIA and Russia Fits a Clear Pattern for Him". The Washington Post. December 12, 2016.
  43. ↑ "Bolton: Russia sanctions insufficient; U.S. must 'make the Russians feel pain'". Politico. December 30, 2016.
  44. ↑ "John Bolton reacts after US imposes sanctions against Russia" Fox News, December 30, 2016.
  45. ↑ Boyer, Dave (February 18, 2017). "Trump to Interview Bolton, 3 Others for National Security Adviser Post". The Washington Times. Retrieved February 20, 2017.
  46. ↑ Baker, Peter; Haberman, Maggie (February 19, 2017). "Trump Meets With Four Candidates for National Security Adviser". The New York Times. Retrieved February 20, 2017.
  47. ↑ "Trump Names Lt Gen HR McMaster as National Security Adviser". BBC News. February 20, 2017. Retrieved February 20, 2017.
  48. ↑ "Trump Chooses H.R. McMaster as National Security Adviser". The New York Times. February 20, 2017. Retrieved February 20, 2017.
  49. ↑ "With Gary Cohn Out, How Much Worse Can The Trump White House Get? Two Words: John Bolton". The Daily Banter. Retrieved March 7, 2018.
  50. ↑ Sanger, David E. (2018-03-22). "With Bolton, Trump Creates a Historically Hard-Line Foreign Policy Team". The New York Times. ISSN 0362-4331. Retrieved 2018-03-23.
  51. ↑ سمیرا قرائی (۳ فروردین ۱۳۹۷). «جان بولتون، مردی که ایران را بدون آیت‌الله‌ها می‌خواهد». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۴ فروردین ۱۳۹۷.
  52. ↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ ۵۲٫۲ «جان بولتون به جای هربرت مک مستر رئیس شورای امنیت ملی آمرکا می‌شود». بی‌بی‌سی. ۲ فروردین ۱۳۹۷.
  53. ↑ ۵۳٫۰ ۵۳٫۱ ۵۳٫۲ «جان بولتون چه فکر می‌کند؟». بی‌بی‌سی فارسی. ۳ فروردین ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۴ فروردین ۱۳۹۷.
  54. ↑ ۵۴٫۰ ۵۴٫۱ «جان بولتون: نباید بگذاریم "انقلاب آیت‌الله خمینی" به چهل سالگی برسد!». عصر ایران. ۱۲ تیر ۱۳۹۶.
  55. ↑ https://www.apnews.com/1e036a680a1240898d9cb6477195314a

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جان بولتون موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جان_بولتون&oldid=26052283»