شی جین پینگ
شی جین پینگ习近平 | |
|---|---|
.jpg) شی در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۹ | |
| دبیرکل کمیته مرکزی حزب کمونیست چین | |
| آغاز به کار ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲ | |
| پس از | هو جینتائو |
| هفتمین رئیس‌جمهور جمهوری خلق چین | |
| آغاز به کار ۱۴ مارس ۲۰۱۳ | |
| پس از | هو جینتائو |
| معاون اول رئیس‌جمهور جمهوری خلق چین | |
| دوره مسئولیت ۱۵ مارس ۲۰۰۸ – ۱۴ مارس ۲۰۱۳ | |
| رئیس‌جمهور | هو جینتائو |
| رئیس کمیسیون مرکزی ارتش چین | |
| آغاز به کار ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲ | |
| پس از | هو جینتائو |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۵ ژوئن ۱۹۵۳ (۶۹ سال) پکن، چین |
| ملیت |  چین |
| حزب سیاسی | حزب کمونیست چین |
| همسر(ان) | پینگ لی‌یوان |
| فرزندان | یک دختر (هی مینگزه) |
| محل تحصیل | دانشگاه چینهوا |
| پیشه | سیاستمدار |
| دین | خداناباور |
 |
| این مقاله بخشی از این مجموعه است: سیاست و دولت چین |
شی جین پینگ (به چینی: 习近平) (زاده ۱۵ ژوئن ۱۹۵۳) سیاستمدار چینی و عالی‌رتبه‌ترین مقام جمهوری خلق چین است که پست‌های دبیرکل حزب کمونیست چین، رئیس‌جمهور جمهوری خلق چین و رئیس کمیسیون مرکزی ارتش چین را بر عهده دارد.[۱]
از آنجا که شی عالی‌ترین مناصب حزب، دولت و نظامی را برعهده دارد گاهی از او به‌عنوان «رهبر عالی‌مقام» چین یاد می‌شود.[۲][۳] او به‌عنوان دبیرکل دارای یک کرسی در کمیته دائمی پلیتبوروی حزب کمونیست چین، عالی‌ترین نهاد تصمیم‌گیری چین است.
در تاریخ ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲ حزب کمونیست چین وی را به‌عنوان رهبر جدید این کشور و رئیس جدید کمیسیون مرکزی ارتش چین برگزید.[۴] در مارس ۲۰۱۸ کنگره ملی خلق با اصلاح قانون اساسی چین، محدودیت دوره‌های تصدی ریاست‌جمهوری و معاون ریاست‌جمهوری چین را برداشت و کمیسیون نظارت ملی را ایجاد کرد.[۵][۶] در ۱۷ مارس ۲۰۱۸، شی جین پینگ مجدداً برای ریاست‌جمهوری برگزیده شد و وانگ چی شان نیز معاون رئیس‌جمهور شد.[۷][۸]
همین‌طور وی در سال ۲۰۰۷ دبیرکل کمیته حزبی شهر شانگهای بود.
در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، حزب کمونیست چین ایدئولوژی شی را «جوهر فرهنگ چین» اعلام کرد. این سومین قطعنامه اساسی حزب کمونیست چین از زمان تأسیس آن است. اولین قطعنامه در سال ۱۹۴۵ برای افزایش و تصویب قدرت مائو تسه‌تونگ به تصویب رسید.[۹] تصمیم به صدور یک قطعنامه دیگر در زمان شی به‌طور نمادین او را به وضعیت مائو قدرتمندترین رهبر چین می‌رساند.[۹]
زندگی[ویرایش]
شی جین پینگ، متولد سال ۱۹۵۳ در پکن و فرزند شی ژونگ شان، یکی از انقلابیون کهنه‌کار و بنیانگذاران حزب کمونیست است. پدر وی از قهرمانان انقلاب و نسل اول رهبران چین کمونیست بود که سه بار توسط مائو از مقام‌های خود برکنار شد. شونپینگ از معدود مقامات چینی بود که در سال ۱۹۸۶ به برکناری هو یائوبانگ از مقامات اصلاح‌طلب حزب اعتراض کرده و در جریان اعتراضات میدان تیان‌آن‌من نیز زبان به انتقاد گشود. شی ژونگ شان پیش از انقلاب فرهنگی در سال ۱۹۶۲ از پست معاونت نخست‌وزیر پاکسازی شد و نهایتاً به زندان افتاد. او هم مانند بسیاری دیگر از «روشنفکران جوان» آن دوران برای کار به نواحی روستایی فرستاده شد.
شی جین پینگ فارغ‌التحصیل مهندسی شیمی از دانشگاه چینهوا در پکن است. او از سال ۱۹۹۸ تا سال ۲۰۰۲، شروع به مطالعه تئوری مارکسیستی و آموزش و پرورش ایدئولوژیک در «کار و شغل» در دانشکده علوم انسانی و اجتماعی پرداخت و دوباره در دانشگاه چینهوا به مدرک دکتری حقوق دست پیدا کرد.
پس از پیوستن به حزب کمونیست در سال ۱۹۷۴ مدتی به عنوان دبیر حزب کمونیست در استان هبئی خدمت کرد و سپس به مقام‌های بالاتری در استان‌های فوجیان و چجیانگ ارتقاء یافت.
در سال ۱۹۸۵ مدتی را در شهر کوچک موسکاتین در آیووا برای مطالعه در مورد روش‌های پیشرفته پرورش خوک، با یک خانواده آمریکایی زندگی کرد.[۴]
وی در سال ۱۹۸۷ با پینگ لی‌یوان خواننده مشهور موسیقی محلی چین ازدواج کرد. آن‌ها یک دختر دارند و با توجه به نوع زندگی خود معمولاً جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند.[۱۰]
او در سال ۲۰۰۷ پس از آنکه چن لیانگ لو، دبیر قبلی حزب در شانگهای به علت فساد مالی از کار برکنار شد جای او را گرفت. مدت کوتاهی پس از آن به عضویت کمیته دائمی حزب درآمد و در سال ۲۰۰۸ معاون رئیس‌جمهور شد.[۴]
پس از تصویب متمم جدیدی قانون اساسی جمهوری خلق چین، محدودیت دو دوره متوالی برای تصدی مقام ریاست جمهوری برداشته شد لذا از این پس وی یا هر کس دیگری می‌تواند تا زمانی که در در انتخابات‌های هر پنج سال یکبار، آرای لازم را به دست آورد این مقام را بر عهده داشته باشد. تفاوت این موضوع با ریاست جمهوری مادام‌العمر مهم است. محدودیت دو دوره‌ای تصدی مقام ریاست جمهوری در زمان دنگ شیائوپینگ و بعد از مرگ مائو به قانون اساسی این کشور اضافه شد و دو رئیس‌جمهور قبل از شی این محدودیت را پذیرفته بودند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ [۱]
- ↑ Huang, Cary. "Xi Jinping pledges renewal of the nation". South China Morning Post.
- ↑ Wang, Xiangwei (18 November 2013). "Xi moves closer to becoming another paramount leader". South China Morning Post.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ http://www.bbc.co.uk/persian/world/2012/11/121108_an_china_xi_next_leader.shtml
- ↑ "End to term limits at top 'may be start of global backlash for China'". South China Morning Post (به انگلیسی). Retrieved 2018-02-28.
- ↑ Phillips, Tom (2018-03-04). "Xi Jinping's power play: from president to China's new dictator?". The Guardian (به انگلیسی). Retrieved 2018-03-04.
- ↑ "China's parliament re-elects Xi Jinping as president". Reuters. Retrieved 17 March 2018.
- ↑ Bodeen, Christopher. "Xi reappointed as China's president with no term limits". Associated Press. Retrieved 17 March 2018.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ «China's Communist Party, with eye on history, gives Xi Jinping the same status as Mao».
- ↑ Xi Jinping: China’s New Boss And The ‘L’ Word Newsweek
 | ||
شیا ← شانگ ← ژئو ← چین ← هان ← ۳ پادشاهی ← جین / ۱۶ پادشاهی ← دودمان‌های جنوبی / دودمان‌های شمالی ← سوی ← تانگ ← ۵ دودمان و ۱۰ پادشاهی ← لیائو / سونگ / شیای غربی / جین ← یوان ← مینگ ← کینگ ← جمهوری چین / جمهوری خلق چین | ||
|
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
- دبیران کل و رهبران حزب کمونیست چین
- اعضای نوزدهمین کمیته دائمی حزب کمونیست چین
- اعضای هجدهمین کمیته دائمی حزب کمونیست چین
- اعضای هفدهمین کمیته دائمی حزب کمونیست چین
- افراد زنده
- اهالی پکن
- بیخدایان اهل چین
- تایم ۱۰۰
- خانواده شی جین پینگ
- دانشآموختگان دانشگاه چینهوا
- دریافتکنندگان نشان افتخار خوزه مارتی
- دریافتکنندگان نشان پاکستان
- دریافتکنندگان نشان سنت اندرو
- دور از وطنهای اهل چین در ایالات متحده آمریکا
- رئیسجمهورهای چین
- رهبران ملی کنونی
- زادگان ۱۹۵۳ (میلادی)
- سیاستمداران اهل چین
- سیاستمداران جمهوری خلق چین اهل پکن
- سیاستمداران سده ۲۰ (میلادی) اهل چین
- سیاستمداران سده ۲۱ (میلادی) اهل چین
- شی جین پینگ
- فرماندارهای چجیانگ
- فرماندارهای فوجیان
- فیلسوفان اهل چین
- فیلسوفان جمهوری خلق چین
- قربانیان انقلاب فرهنگی چین
- معاونان رئیس‌جمهور جمهوری خلق چین
- ملیگرایان چین
- منتقدان ادیان
- مهندسان اهل پکن
- مهندسان شیمی اهل چین
- نویسندگان کمونیست
- نویسندگان مرد اهل چین
- عاملان نسلکشی