شالیزار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
شالیزاری در مازندران
.jpg)
زنان در کاشت برنج در شالیزارها و درو کردن آن نقش اصلی را دارند. شالی‌کارها معمولا به دلایل مشکلات این کار عموما به انواع بیماری‌ها مبتلا می‌شوند.[۱]
شالیزار، زمین کشاورزی است که در آن برنج کاشته می‌شود.[۲][۳] برای کاشت برنج ابتدا باید آن را در محوطه کوچکی رشد داد و بعد از آن به شالیزار منتقل کرد. شالیزارهای در حال کاشت همیشه پر آب هستند.[۴]
آب مورد نیاز برای شالیزارها از آب چاه یا آب‌بندان‌ها تأمین می‌شود.[۵] کم آبی بدترین مشکل برای شالیکاران است.[۴]
بیماری شالیزار[ویرایش]
بیماری تب شالیزار (لپتوسپیروز) گونه‌ای از بیماری مشترک بین دام و انسان است که از شالیزارها ایجاد می‌شود. علائم بیماری بیشتر تب، لرز و درد عضلانی می‌باشد. عامل بیماری از طریق چشم، دهان، بینی و زخم‌های روی پوست وارد بدن می‌شود.[۶]
نگارخانه[ویرایش]
شالیزاری در شمال ایران
منابع[ویرایش]
- ↑ زنان شالیکار برنج می‌کارند، درد درو می‌کنند، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ «شالیکاران مراقب تب شالیزار باشند». دریا نیوز. دریافت‌شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.
- ↑ «جلبک‌های سبز آبی، کود شالیزارها می‌شوند». روزنامه ایران. دریافت‌شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «بحران در شالیزارهای شمال». ابتکار نیوز. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ فوریه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.
- ↑ «آب‌بندان راهکار رفع کم‌آبی استان‌های شمالی». گسترش. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۵ فروردین ۱۳۸۹.
- ↑ «بیماری تب شالیزار در کمین شالیکاران». جام جم. دریافت‌شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ شالیزار موجود است. |
|
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ شالیزار موجود است. |
