ترکونازول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ترکونازول
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریTerazol
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa688022
کد ATC
داده‌های فارماکوکینتیک
پیوند پروتئینی۹۴٫۹٪
شناسه‌ها
  • 1-[4-[ [(2S,4S)-2-(2,4-Dichlorophenyl)-2-(1,2,4-triazol-1-ylmethyl)-1,3-dioxolan-4-yl]methoxy]phenyl]-4-propan-2-yl-piperazine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.061.573 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC26H31Cl2N5O۳
جرم مولی۵۳۲٫۴۷ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Clc1ccc(c(Cl)c1)[C@@]4(O[C@@H](COc3ccc(N2CCN(C(C)C)CC2)cc3)CO4)Cn5ncnc5
  • InChI=1S/C26H31Cl2N5O3/c1-19(2)31-9-11-32(12-10-31)21-4-6-22(7-5-21)34-14-23-15-35-26(36-23,16-33-18-29-17-30-33)24-8-3-20(27)13-25(24)28/h3-8,13,17-19,23H,9-12,14-16H2,1-2H3/t23-,26-/m0/s1 ✔Y
  • Key:BLSQLHNBWJLIBQ-OZXSUGGESA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

ترکونازول (انگلیسی: Terconazole) یک داروی ضد قارچی است که برای درمان عفونت قارچی واژن استفاده می‌شود. این دارو به صورت لوسیون یا شیاف می‌آید و بیوسنتز چربی‌ها را در سلول مخمر مختل می‌کند. طیف نسبتاً وسیعی در مقایسه با ترکیبات آزول دارد اما نه ترکیبات تری آزول. آزمایش‌ها نشان می‌دهد که این ترکیب مناسبی برای پیشگیری از مبتلایان به کاندیدیازیس مزمن ولوواژینال است.

مصارف پزشکی[ویرایش]

ترکونازول برای درمان کاندیدیاز ولوواژینال (برفک واژن) تأیید شده‌است. این این دارو به عنوان یک ضد قارچ با طیف گسترده عمل می‌کند و نشان داده‌است که یک درمان خط اول مؤثر در برابر سایر گونه‌های کاندیدا است.[۱] همچنین اثربخشی آن در برابر درماتومیکوز در مدل‌های حیوانی را نشان می‌دهد.

یک بررسی نشان داد که نرخ‌های کوتاه‌مدت درمان‌های آزول داخل واژینال در ۸۰ درصد موارد در یک پیگیری کوتاه‌مدت و ۶۶ درصد در پیگیری طولانی‌مدت درمان می‌شوند. در یک مطالعه دوسوکور توسط اسلاوین در سال ۱۹۹۲، ترکونازول ۷۵٪ درمان قارچی را در یک دوره کوتاه مدت (۷–۱۴ روز) و ۱۰۰٪ درمان قارچی را در یک دوره طولانی مدت (۲۸–۳۴ روز) نشان داد.[۲] این مطالعه بر روی این دارو به عنوان یک شیاف واژینال ۸۰ میلی‌گرمی تمرکز داشت که سه بار در طول شب توسط ۱۰ زن مصرف شد. در یک مطالعه دوسوکور و کنترل شده دیگر توسط اشمیت و همکاران، اثربخشی غلظت‌های مختلف کرم ترکونازول مورد آزمایش قرار گرفت.[۳] کرم برای ۲۴ زن بین ۱۸ تا ۶۰ سال به مدت سه روز استفاده شد.[۴] نتایج نشان داد که میزان درمان قارچی ترکونازول ۰٫۸٪ ۸۳٫۳٪ در ۱–۳ روز پس از آغاز درمان، ۸۳٫۳٪ در ۸–۱۱ روز پس از درمان و ۵۸٫۳٪ در طی ۳۰–۳۵ روز پس از درمان بود.[۵] شیاف پس از یک پیگیری طولانی مدت نسبت به ترکونازول به عنوان کرم یا سایر درمان‌های داخل واژینال موثرتر است.[۶]

عوارض جانبی[ویرایش]

شایع‌ترین عوارض جانبی ترکونازول شامل سردرد، سوزش فرج/واژن، بثورات، خارش، سوزش یا ناراحتی است.[۷] سایر عوارض جانبی ممکن است شامل درد یا گرفتگی شکم، دیسمنوره، لرز، تب و واکنش‌های آلرژیک باشد.[۸] علائم شبه آنفلوانزا در کسانی که شیاف بیش از ۱۶۰ میلی‌گرم مصرف می‌کنند ثبت شده‌است.[۹] اگر در سه‌ماهه اول استفاده شود ممکن است باعث نقص مادرزادی شود.

ترکونازول در شرایط عادی خطرناک تلقی نمی‌شود. به‌طور کلی غیرقابل اشتعال و غیرسرطان‌زا است. به‌طور کلی غیر سمی است، با این حال، می‌تواند بخارات سمی را در هنگام روشن شدن گرد و غبار منتشر کند. می‌تواند به عنوان گرد و غبار باعث ناراحتی تنفسی شود. می‌تواند در سه‌ماهه اول بارداری توسط جنین جذب شود و باعث نقص مادرزادی شود. مهار متقاطع نشان می‌دهد که ممکن است مقداری سمیت وجود داشته باشد.[۱۰]

مکانیسم عمل[ویرایش]

ترکونازول به جزء آهن هِم موجود در آنزیم سیتوکروم P450 لانوسترول قارچ‌ها که با نام CYP3A4 نیز شناخته می‌شود، متصل می‌شود. ژن ERG11 تولید لانوسترول را کنترل می‌کند. لانوسترول در غشای پلاسمایی مخمر یافت می‌شود و یک کلاس متیل استرول است.[۱۱] در یک سلول مخمر معمولی، لانوسترول با استفاده از ۱۴α-دمیلاسیون دمتیل می‌شود.[۱۲] این فرایند زیموسترول را ایجاد می‌کند: یک عنصر اصلی در مسیر بیوسنتز ارگوسترول برای ایجاد اجزای غشای سلولی در مخمر. این ساختار سیالیت غشا را فراهم می‌کند. این با تبدیل لانوسترول به ۴٬۴'-دی متیل کلستا-۸٬۱۴٬۲۴-تری ان-۳-β-اول رخ می‌دهد.[۱۳] این کار با جلوگیری از کاهش NADH به NAD، تنفس را متوقف می‌کند. این امر بیوسنتز محصولات غشای سلولی و همچنین انتقال و کاتابولیسم را متوقف می‌کند. در پایان، سیالیت غشاء و فعالیت آنزیم‌های متصل به غشاء کاهش می‌یابد. همچنین نشان داده شده‌است که از تغییر مورفولوژیک مخمر و همچنین چسبندگی سلولی جلوگیری می‌کند و مستقیماً برای مخمر سمی است. ترکونازول به‌طور خاص قارچ‌ها را هدف قرار می‌دهد زیرا انسان‌ها از لانوسترول در این مسیر استفاده نمی‌کنند.[۱۴] این فرایند روی همه قارچ‌ها مانند Pneumocystis jirovecii که فاقد لانوسترول است، تأثیر نمی‌گذارد.

متابولیسم[ویرایش]

جذب ترکونازول در بیمارانی که هیسترکتومی کرده‌اند ۵–۸ درصد و در سایر بیماران ۱۶–۱۲ درصد است. در آنهایی که ترکونازول ۰٫۸٪ تجویز کردند، غلظت پلاسمایی دارو بسیار کم بود و حداکثر غلظت پلاسمایی ۰٫۰۰۶ میکروگرم در ۶٫۶ ساعت بود. این نرخ‌های متابولیسم نتایج مشابهی را در کاندیدیاز ولوواژینال باردار، کاندیدیاز ولوواژینال غیر باردار و زنان سالم نشان می‌دهد. نیمه عمر ترکونازول در خون حدود ۶٫۹ ساعت در محدوده ۴ تا ۱۱٫۳ ساعت ثبت شده‌است. رادیواکتیویته ترکونازول پلاسما در مقایسه با ترکونازول ۰٫۶ درصد پایین است. دفع رادیواکتیویته از دو راه کلیوی (۵۳–۳۲ درصد) و مدفوعی (۵۲–۴۷ درصد) است. متابولیسم گسترده‌است و به شدت به پروتئین متصل است (۹۴٫۹٪) و درجه اتصال مستقل از غلظت دارو است.[۱۵]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Tolman EL, Isaacson DM, Rosenthale ME, McGuire JL, Van Cutsem J, Borgers M, Van den Bossche H (June 1986). "Anticandidal activities of terconazole, a broad-spectrum antimycotic". Antimicrobial Agents and Chemotherapy. 29 (6): 986–91. doi:10.1128/aac.29.6.986. PMC 180489. PMID 3729366.
  2. ↑ Sood G, Nyirjesy P, Weitz MV, Chatwani A (2000). "Terconazole cream for non-Candida albicans fungal vaginitis: results of a retrospective analysis". Infectious Diseases in Obstetrics and Gynecology. 8 (5–6): 240–3. doi:10.1155/S1064744900000351. PMC 1784691. PMID 11220485.
  3. ↑ Denison, Hayley J.; Worswick, Julia; Bond, Christine M.; Grimshaw, Jeremy M.; Mayhew, Alain; Gnani Ramadoss, Shakila; Robertson, Clare; Schaafsma, Mary Ellen; Watson, Margaret C. (24 August 2020). "Oral versus intra-vaginal imidazole and triazole anti-fungal treatment of uncomplicated vulvovaginal candidiasis (thrush)". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2020 (8): CD002845. doi:10.1002/14651858.CD002845.pub3. ISSN 1469-493X. PMC 8095055. PMID 32845024.
  4. ↑ Slavin MB, Benrubi GI, Parker R, Griffin CR, Magee MJ (October 1992). "Single dose oral fluconazole vs intravaginal terconazole in treatment of Candida vaginitis. Comparison and pilot study". The Journal of the Florida Medical Association. 79 (10): 693–6. PMID 1460451.
  5. ↑ Schmitt C, Sobel J, Meriwether C (September 1990). "Comparison of 0.8% and 1.6% terconazole cream in severe vulvovaginal candidiasis". Obstetrics and Gynecology. 76 (3 Pt 1): 414–6. PMID 2381618.
  6. ↑ Maibach HI, Farage MA, eds. (2006). "Vulvar Therapies: Evidence vs. Testimony. Fungal: Candidiasis.". The Vulva: Anatomy, Physiology and Pathology (1st ed.). New York: Informa Healthcare USA, Inc. pp. 128–129. ISBN 978-0-8493-3608-9.
  7. ↑ Workowski KA, Berman S (December 17, 2010). "Sexually Transmitted Diseases Treatment Guidelines, 2010. Vol. 59. No. RR-12" (PDF). USA Centers for Disease Control and Prevention. Office of Surveillance, Epidemiology, and Laboratory Services, Centers for Disease Control and Prevention (CDC), U.S. Department of Health and Human Services, Atlanta, GA 30333. Retrieved 10 July 2015.
  8. ↑ Faro S, Apuzzio J, Bohannon N, Elliott K, Martens MG, Mou SM, et al. (March 1997). "Treatment Considerations in Vulvovaginal Candidiasis". The Female Patient. 22 (1): 1–17.
  9. ↑ Mancano MA, Gallagher JC (2013). Frequently Prescribed Medications: Drugs You Need to Know (2nd ed.). 5 Wall Street, Burlington, MA 01803: Jones & Bartlett Learning. p. 312. ISBN 978-1-4496-9884-3.{{cite book}}: نگهداری CS1: موقعیت (link)
  10. ↑ Melbourne Sexual Health Centre. "Vaginal thrush". Better Health Channer. State Government of Victoria. Archived from the original on 5 اكتبر 2015. Retrieved 10 July 2015. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  11. ↑ Yoshida Y (1988). "Cytochrome P450 of fungi: primary target for azole antifungal agents". Current Topics in Medical Mycology. 2: 388–418. doi:10.1007/978-1-4612-3730-3_11. ISBN 978-1-4612-8323-2. PMID 3288361.
  12. ↑ Isaacson DM, Tolman EL, Tobia AJ, Rosenthale ME, McGuire JL, Vanden Bossche H, Janssen PA (March 1988). "Selective inhibition of 14 alpha-desmethyl sterol synthesis in Candida albicans by terconazole, a new triazole antimycotic". The Journal of Antimicrobial Chemotherapy. 21 (3): 333–43. doi:10.1093/jac/21.3.333. PMID 3129389.
  13. ↑ "C-4 Methylsterol Oxidase Activity". Saccharomyces Genome Database. Stanford University, Stanford, CA 94305. Retrieved 10 July 2015.
  14. ↑ Sobel, Jack D. (1994). "Mini Review. Candida Vaginitis". Infectious Diseases in Clinical Practice. 3 (5): 334–9. doi:10.1097/00019048-199409000-00002. S2CID 220575082.
  15. ↑ Sheehan DJ, Hitchcock CA, Sibley CM (January 1999). "Current and emerging azole antifungal agents". Clinical Microbiology Reviews. 12 (1): 40–79. doi:10.1128/cmr.12.1.40. PMC 88906. PMID 9880474.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ترکونازول&oldid=38850542»