تربینافین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تربینافین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریLamisilat
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa699061
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • B
روش مصرف داروOral, topical
کد ATC
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیReadily absorbed: 70–90%
پیوند پروتئینی>۹۹٪
متابولیسمکبد
نیمه‌عمر حذفHighly variable
شناسه‌ها
  • [(2E)-6,6-dimethylhept-2-en-4-yn-1-yl](methyl)(naphthalen-1-ylmethyl)amine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.119.605 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC21H25N۱
جرم مولی291.43 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • C(#C\C=C\CN(C)Cc2cccc1ccccc12)C(C)(C)C
  • InChI=1S/C21H25N/c1-21(2,3)15-8-5-9-16-22(4)17-19-13-10-12-18-11-6-7-14-20(18)19/h5-7,9-14H,16-17H2,1-4H3/b9-۵+ ✔Y
  • Key:DOMXUEMWDBAQBQ-WEVVVXLNSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

تربینافین (به انگلیسی: terbinafine)

رده درمانی: ضدقارچ‌ها.

اشکال دارویی: قرص، قطره، کرم جلدی

موارد مصرف[ویرایش]

تربینافین یک ضد قارچ مورد استفاده در طیف وسیع است که در درمان عفونتهای قارچی موضعی شامل ریزش موهای پا، بدن، ران و عفونت قارچی ناخن حاصل از اپیدرموفیتون فلوکوزوم، تریکوفیتون منتاگروفیتس، تریکوفیتون روبروم و همچنین کاندیدیاز پوستی حاصل از کاندیداآلبیکنس و پیتریازیس ورسیکالر حاصل از مالاسزیا به وفور مصرف دارد.

نکته: در قارچی شدن ناخن (تینه آ آنگویوم) از تربینافین استفاده می‌کنند اما اگر ناخن خراب شده باشد ابتدا دارو درمانی و سپس جراحی انجام می‌گیرد.

مکانیسم اثر[ویرایش]

تربینافین اثرات ضدقارچی خود را از طریق مهار آنزیم اسکوالن اپوکسیداز که یک آنزیم مهم در بیوسنتز ارگوسترول در قارچها می‌باشد اعمال می‌نماید. این اثر موجب کاهش ارگوسترول و تجمع اسکوالن در سلول قارچ شده و باعث مرگ آن می‌گردد. کمتر از ۵٪ از دارو به دنبال مصرف موضعی جذب می‌گردد. تربینافین در طبقه شاخی پوست، ناخنها و مو توزیع شده و در آنها به غلظتهایی که بیش از غلظت پلاسمایی داروست می‌رسد.

عوارض جانبی[ویرایش]

ممکن است دچار سردرد، تهوع، ناراحتی معده، تغییر در حس چشایی، کاهش اشتها، اسهال، بثورات پوستی یا خارش خفیف و قرمزی پوست (خصوصاً با کرم موضعی) شوید. سایر عوارض: ضعف یا خستگی شدید، استفراغ، علایم مسمومیت کبدی مثل درد قسمت فوقانی و راست شکم، تیرگی ادرار یا کم رنگ شدن مدفوع و زردی پوست یا چشم ها؛ واکنش‌های حساسیتی شدید همچون بثورات پوستی شدید، کهیر و خارش، تورم صورت، لب‌ها یا زبان و تورم یا درد مفاصل.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷