پرش به محتوا

تیازول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تیازول
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس ۲۸۸-۴۷-۱ ✔Y
پاب‌کم ۹۲۵۶
کم‌اسپایدر ۸۸۹۹ ✔Y
UNII 320RCW8PEF ✔Y
ChEBI CHEBI:43732 ✔Y
ChEMBL CHEMBL۱۵۶۰۵ ✔Y
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
  • n1ccsc1

  • InChI=1S/C3H3NS/c1-2-5-3-4-1/h1-3H ✔Y
    Key: FZWLAAWBMGSTSO-UHFFFAOYSA-N ✔Y


    InChI=1/C3H3NS/c1-2-5-3-4-1/h1-3H
    Key: FZWLAAWBMGSTSO-UHFFFAOYAI

خصوصیات
فرمول مولکولی C۳H۳N۱S۱
جرم مولی ۸۵٫۱۳ g mol−1
دمای جوش 116-118 °C
خاصیت بازی (pKb) 2.5
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 ✔Y (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references


تیازول (به انگلیسی: Thiazole) یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۹۲۵۶ است.

تیازول یک حلقه هتروسیکل پنج عضوی حاوی اتم گوگرد و اتم نیتروژن است. به دلیل فعالیت های بیولوژیکی متنوع، مانند آنتی باکتریال، آنتی ویروس و ضد قارچ، به طور گسترده به عنوان یک اسکلت هسته مهم در انواع ترکیبات مهم دارویی استفاده می شود.امروزه برای درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • «IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.
  • Niu, Zhen-Xi, Ya-Tao Wang, Sheng-Nan Zhang, Yan Li, Xiao-Bing Chen, Sai-Qi Wang, and Hong-Min Liu. "Application and synthesis of thiazole ring in clinically approved drugs." European Journal of Medicinal Chemistry 250 (2023): 115172.