اکسی‌کونازول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اکسی‌کونازول
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریOxistat, Oxizole
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa689004
کد ATC
شناسه‌ها
  • (E)-[1-(2,4-Dichlorophenyl)-2-(1H-imidazol-1-yl)ethylidene][(2,4-dichlorophenyl)methoxy]amine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC18H13Cl4N3O۱
جرم مولی۴۲۹٫۱۲ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Clc3ccc(/C(=N\OCc1ccc(Cl)cc1Cl)Cn2ccnc2)c(Cl)c3
  • InChI=1S/C18H13Cl4N3O/c19-13-2-1-12(16(21)7-13)10-26-24-18(9-25-6-5-23-11-25)15-4-3-14(20)8-17(15)22/h1-8,11H,9-10H2/b24-۱۸- ✔Y
  • Key:QRJJEGAJXVEBNE-MOHJPFBDSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

اکسی‌کونازول (انگلیسی: Oxiconazole) (با نام‌های تجاری Oxistat در ایالات متحده، Oxizole در کانادا) یک داروی ضد قارچ است که معمولاً در کرم یا لوسیون برای درمان عفونت‌های پوستی مانند پای ورزشکاران، تینیا کروریس و درماتوفیتوز تجویز می‌شود. همچنین می‌توان آن را برای درمان بثورات پوستی به نام تینه آ ورسیکالر، ناشی از رشد بیش از حد مخمر سیستمیک (Candida spp.) تجویز کرد.[۱]

این دارو در سال ۱۹۷۵ میلادی ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۸۳ برای استفاده پزشکی تأیید شد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. p. 503. ISBN 978-3-527-60749-5.