پرش به محتوا

بمب‌گذاری در اتوبوس شموئل هاناوی

مختصات: ۳۱°۴۷′۴۰″ شمالی ۳۵°۱۳′۱۵″ شرقی / ۳۱٫۷۹۴۴۴°شمالی ۳۵٫۲۲۰۸۳°شرقی / 31.79444; 35.22083
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بمب‌گذاری در اتوبوس شموئل هاناوی
بخشی از انتفاضه دوم
بمب‌گذاری در اتوبوس شموئل هاناوی در اورشلیم واقع شده
بمب‌گذاری در اتوبوس شموئل هاناوی
محل حمله
نام بومیהפיגוע בקו 2
موقعیتاورشلیم
مختصات۳۱°۴۷′۴۰″ شمالی ۳۵°۱۳′۱۵″ شرقی / ۳۱٫۷۹۴۴۴°شمالی ۳۵٫۲۲۰۸۳°شرقی / 31.79444; 35.22083
تاریخ۱۹ اوت ۲۰۰۳؛ ۲۰ سال پیش (۲۰۰۳-19}})
گونه حمله
حمله انتحاری
کشته‌ها۲۳ غیرنظامی به علاوه یک جنین هشت‌ماهه (+۱ بمب‌گذار)
زخمی‌هابیش از ۱۳۰ غیرنظامی
مرتکبحماس

یک بمب‌گذاری انتحاری در یک اتوبوس عمومی شلوغ در محله شموئل هاناوی در اورشلیم در ۱۹ اوت ۲۰۰۳ رخ داد. بیست و چهار نفر کشته و بیش از ۱۳۰ نفر زخمی شدند. بسیاری از قربانیان کودک و برخی از آن‌ها نوزاد بودند.[۱][۲] گروه اسلامگرای حماس مسئولیت این حمله را بر عهده گرفت.

حمله[ویرایش]

در ۱۹ اوت ۲۰۰۳ (۲۲ آو ۵۷۶۳)، یک بمب‌گذار انتحاری حماس که توسط سازمان الخلیل فرستاده شده بود، خود را به شکل یک یهودی حریدی درآورده و خود را در اتوبوس شماره ۲ ایگد که از محله شموئل هاناوی اورشلیم در حال حرکت بود، منفجر کرد. او پس از ورود به در پشتی خود را منفجر کرد.[۳] اتوبوس دوبل مملو از کودکان یهودی ارتدوکس بود که از بازدید از دیوار غربی برمی‌گشتند. علاوه بر عامل این انفجار مهیب، ۷ کودک و ۱۶ بزرگسال از جمله یک زن هشت‌ماهه باردار نیز کشته شدند و بیش از ۱۳۰ نفر مجروح شدند.[۴] بمب دارای بلبرینگ‌هایی برای افزایش جراحات در اتوبوس شلوغ بود. حماس گفت که بمب‌گذار یک واعظ مسجد ۲۹ ساله از شهر الخلیل بود.

از آنجایی که بسیاری از کشته‌شدگان و مجروحان کودک بودند[۵] رسانه‌ها آن را «اتوبوس کودکان» نامیدند. بر اساس گزارش آسوشیتدپرس:

کالسکه‌ها در نزدیکی اتوبوس آسیب دیده پراکنده شده بودند، پزشکان کودکان را با صورت‌های آغشته به خون با خود بردند و یک نوزاد دختر قبل از اینکه پزشکان بتوانند والدینش را پیدا کنند در بیمارستان جان باخت. حداقل پنج کودک در میان ۱۸ کشته بمب‌گذاری انتحاری روز سه شنبه توسط ستیزه‌جوی فلسطینی بودند که خود را در اتوبوسی در اورشلیم منفجر کرد. ۴۰ کودک در میان بیش از ۱۰۰ نفر زخمی بودند. این حمله صدمین بمب‌گذاری انتحاری فلسطینی‌ها علیه اسرائیل از زمان آغاز آخرین دور نبرد در سپتامبر ۲۰۰۰ بود. بیشتر قربانیان در لیست سن کمی دارند و دولت گفت که انتخاب هدف با خونسردی تمام انجام شده.[۶]

عاملان[ویرایش]

حماس و جهاد اسلامی هر دو مسئولیت این حمله را بر عهده گرفتند.[۷][۸][۹] به گفته طارق علی، با این حال، این بمب‌گذاری توسط «یک خودخوانده حماس از الخلیل انجام شد که توسط رهبری رسمی انکار و محکوم شده بود.»[۱۰] این حمله به صلح یا هدنه‌ای که در ژوئیه ۲۰۰۳ اعلام شده بود، پایان داد. جورج دبلیو بوش، رئیس‌جمهور ایالات متحده، به خانواده قربانیان تسلیت گفت. کمیسیون اروپا همچنین آنچه را که «حمله تروریستی ویرانگر» خواند، محکوم کرد و از تشکیلات خودگردان فلسطین خواست تا برای توقف چنین اقداماتی مداخله کند:

کمیسیون اروپا حمله تروریستی ویرانگر شب گذشته در اورشلیم را به شدت محکوم می‌کند و صمیمانه همدردی خود را با خانواده قربانیان و دولت اسرائیل ابراز می‌دارد. این حمله به تمام نیروهایی است که برای صلح تلاش می‌کنند. کمیسیون اروپا از تشکیلات خودگردان فلسطین می‌خواهد تا تمام توان خود را برای جلوگیری از چنین اقدام خشونت‌آمیز غیرقابل قبول و غیرقابل توجیهی انجام دهد و از تشکیلات خودگردان و دولت اسرائیل می‌خواهد تا گفتگو و تلاش‌های مشترک خود را برای صلح، همان‌طور که در نقشه راه مشخص شده است، دنبال کنند.[۱۱]

عواقب[ویرایش]

پس از این حمله، نیروهای اسرائیلی ۱۷ فلسطینی مظنون به عضویت در حماس را دستگیر کردند، از جمله چند تن از بستگان بمب‌گذار،[۱۲] در حالی که اسماعیل ابوشنب از فرماندهان حماس و دو محافظش در حمله موشکی بالگرد اسرائیلی در غزه کشته شدند.[۱۳]

در سال ۲۰۰۴ یک لوح یادبود برای قربانیان در محله بیت ییسرائیل در اورشلیم نصب شد. نام تنها قربانی غیریهودی، ماریا آنتونیا رسلاس، جدا از نام سایر قربانیان حک شده بود، به جای عنوان «قدیس» (کادوش) که برای یهودیان استفاده می‌شد، عنوان «خانم» برای اون حک شده که منجر به بحث‌هایی شد.[۱۴]

منابع[ویرایش]

  1. "Remember these children". Remember these children. April 4, 2013. Retrieved December 26, 2013.
  2. Sciences, Russian Academy of; Sciences, National Academy of; Affairs, Policy and Global; Cooperation, Development, Security, and; Eurasia, Office for Central Europe and; States, Committee on Counterterrorism Challenges for Russia and the United (2009-03-26). Countering Terrorism: Biological Agents, Transportation Networks, and Energy Systems: Summary of a U.S. -Russian Workshop (به انگلیسی). National Academies Press. ISBN 978-0-309-12707-3. {{cite book}}: |first3= has generic name (help)
  3. Cole, Leonard A. (2007). Terror: How Israel Has Coped and What America Can Learn. Indiana University Press. Retrieved December 26, 2013.
  4. "Suicide bombing of No 2 Egged bus in Jerusalem-19-Aug-2003". Israel Ministry of Foreign Affairs. Retrieved 17 August 2020.
  5. Ettinger, Yair (August 21, 2003). "After praying for a seventh child Nava's baby died in her arms". Haaretz.com. Retrieved December 26, 2013.
  6. Israel shocked at child toll of Jerusalem bus bombing CNN, 20 August 2003
  7. "The attack tonight was claimed by members of both Hamas and Islamic Jihad. The Israeli police said the bomber was from Hamas." James Bennet, BOMBING KILLS 18 AND HURTS SCORES ON JERUSALEM BUS, The New York Times, August 20, 2003.
  8. "The militant Palestinian groups Hamas and Islamic Jihad both said they carried out the attack." Bus bomb carnage in Jerusalem, BBC News, August 20, 2003.
  9. "...a bus bomb in Jerusalem earlier this week – for which both groups claimed responsibility – left 20 people dead." Roger Hardy, Analysis: End of roadmap?, BBC News, August 21, 2003.
  10. Ali, Tariq (December 30, 2008). "From the ashes of Gaza". Guardian.
  11. "The European Commission strongly condemns Jerusalem terrorist attack". European Union. Europa-eu-un.org. August 20, 2003.
  12. "Israel blast suspends talks". BBC. August 20, 2003.
  13. "Ismail Abu Shanab". Web Gaza.
  14. A degrading memorial بایگانی‌شده در اکتبر ۱, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine Haaretz, August 16, 2004

پیوند به بیرون[ویرایش]