اینکرتین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مهارکننده‌های جی‌ال‌پی وان و دی‌دی‌پی فور

اینکرتین‌ها گروهی از هورمون‌های گوارشی هستند که باعث افزایش ترشح انسولین بعد از خوردن، حتی قبل از بالارفتن قند خون می‌شوند. اینکرتین‌ها همچنین باعث کاهش جذب مواد غذایی از طریق کاهش سرعت تخلیه معده می‌شوند، که خود می‌تواند باعث کم‌تر شدن مصرف غذا شود. آن‌ها همچنین ترشح گلوکاگون را مهار می‌کنند. دو اینکراتین شناخته شده، جی‌ال‌پی وان و جیپ می‌باشند. همچنین باعث کاهش جذب گلوکز از راه سلول‌های پوشاننده روده باریک می‌شود.

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Drucker DJ, Nauck MA (2006). "The incretin system: glucagon-like peptide-1 receptor agonists and dipeptidyl peptidase-4 inhibitors in type 2 diabetes". Lancet. 368 (9548): 1696–705. doi:10.1016/S0140-6736(06)69705-5. PMID 17098089. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  • Amori RE, Lau J, Pittas AG (2007). "Efficacy and safety of incretin therapy in type 2 diabetes: systematic review and meta-analysis". JAMA. 298 (2): 194–206. doi:10.1001/jama.298.2.194. PMID 17622601. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)