وازوپرسین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Arginine vasopressin
مدل فضاپرکن of arginine vasopressin
ساختارهای موجود
بانک داده پروتئین Ortholog search: PDBe, RCSB
شاخص‌ها
نماد ژن AVP; ADH; ARVP; AVP-NPII; AVRP; VP
شناسه‌های بیرونی OMIM192340 MGI88121 HomoloGene417 GeneCards: AVP Gene
الگوی بیان RNA
دادهای بیان مرجع بیشتر
اورتولوگ
گونه‌ها انسان موش
آنتره 551 11998
آنسامبل ENSG00000101200 ENSMUSG00000037727
UniProt P01185 P35455
RefSeq (mRNA) NM_000490.4 NM_009732.1
RefSeq (protein) NP_000481.2 NP_033862.1
موقعیت (UCSC) Chr 20:
3.06 – 3.07 Mb
Chr 2:
130.58 – 130.58 Mb
جستجوی پاب‌مد [۱] [۲]

هورمون ضدادراری، هورمون آنتی‌دیورتیک (antidiuretic hormone - ADH) یا وازوپرسین (به انگلیسی: Vasopressin) موجب کاهش ادرار می‌شود. این هورمون ساختار پپتیدی داشته و از نوروهیپوفیز آزاد می‌شود و در رده درمانی داروهای هورمونی و به اشکال دارویی آمپول موجود است.

موارد مصرف[ویرایش]

وازوپرسین یا هورمون ضد ادرار برای درمان دیابت بی مزه نوروژنیک، خونریزی از واریس‌های مری و نیز تشخیص دیابت بی مزه نوروژنیک از نوع نفروژنیک به کار می‌رود.

موارد منع مصرف و احتیاط ها[ویرایش]

مصرف وازوپسین در بیماری نفریت مزمن منع مصرف کامل دارد و در سالمندان، زنان باردار و بیماران قلبی باید با احتیاط مصرف شود.

طی درمان با این دارو باید وزن بیمار روزانه اندازه گیری شود و از نظر احتباس آب کنترل شود.

مکانیسم اثر[ویرایش]

این دارو با افزایش نفوذپذیری سلولی در مجاری جمع‌کننده ادرار سبب افزایش بازجذب آب (در کلیه) و به دنبال آن کاهش حجم و افزایش اسمولاریته ادرار می‌شود. با مقادیر زیادتر از مقدار فیزیولوژیک وازوپرسین موجب تنگ شدن عروق خونی و نیز انقباض عضلات صاف دستگاه گوارش می‌گردد. هورمون ضد ادراری همراه با پرولاکتین به حفظ تعادل آب کمک می‌کنند.

بیماریزایی[ویرایش]

عدم ترشح یا کاهش ترشح این هورمون از غده هیپوفیز موجب بروز بیماری دیابت بی‌مزه نوع نوروژنیک و عدم تأثیر آن بر کلیه موجب بروز بیماری دیابت بی‌مزه نوع نفروژنیک می‌شود که نوع نوروژنیک اغلب با دسموپرسین درمان می‌شود.

عوارض جانبی[ویرایش]

در کودکان و افراد مسن خطر مسمومیت با آب و هیپوناترمی وجود دارد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

دیابت بی‌مزه

منابع[ویرایش]