ایمیدازنیل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایمیدازنیل
داده‌های بالینی
کد ATC
  • None
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
شناسه‌ها
  • 6-(2-Bromophenyl)-8-fluoro-4H-imidazo[1,5-a][1,4]benzodiazepine-3-carboxamide
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC18H12BrFN4O۱
جرم مولی۳۹۹٫۲۲۳ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Brc4ccccc4C/2=N/Cc1c(ncn1c3c\2cc(F)cc3)C(=O)N
  • InChI=1S/C18H12BrFN4O/c19-13-4-2-1-3-11(13)16-12-7-10(20)5-6-14(12)24-9-23-17(18(21)25)15(24)8-22-16/h1-7,9H,8H2,(H2,۲۱٬۲۵) ✔Y
  • Key:OCJHYHKWUWSHEN-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

ایمیدازنیل (انگلیسی: Imidazenil) یک داروی ضد اضطراب تجربی است که از خانواده بنزودیازپین‌ها مشتق شده‌است و نزدیک‌ترین ارتباط را با سایر ایمیدازوبنزودیازپین‌ها مانند میدازولام، فلومازنیل و برتازنیل دارد.

ایمیدازنیل یک آگونیست جزئی[۱] گیرنده بنزودیازپین بسیار قوی با نمایه اثرات غیرعادی است که برخی از اثرات مرتبط با بنزودیازپین‌های طبیعی مانند اثرات ضد تشنج و ضداضطراب را ایجاد می‌کند، اما بدون هیچ‌گونه اثر آرامبخش یا آمنستیک[۲] قابل‌توجهی است. در واقع، ایمیدازنیل اثرات آرام‌بخش دیازپام را مسدود می‌کند، در عین حال بدون کاهش آستانه تشنج، و بنابراین به‌طور بالقوه می‌تواند پادزهر انعطاف‌پذیرتری نسبت به آنتاگونیست فلومازنیل باشد که معمولاً برای درمان مصرف بیش از حد بنزودیازپین در حال حاضر استفاده می‌شود.

ایمیدازنیل هنوز به صورت تجاری برای استفاده در انسان ساخته نشده‌است، با این حال به عنوان یک درمان ایمن و مؤثر برای اضطراب[۳] یک ضد تشنج قوی و در عین حال غیر آرام بخش که ممکن است به ویژه در درمان مسمومیت با عوامل عصبی ارگانوفسفره مفید باشد، پیشنهاد شده‌است.[۴][۵] همچنین به عموان یک درمان جدید برای اسکیزوفرنی کاربرد دارد.[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Thompson DM, Auta J, Guidotti A, Costa E (June 1995). "Imidazenil, a new anxiolytic and anticonvulsant drug, attenuates a benzodiazepine-induced cognition deficit in monkeys". The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 273 (3): 1307–12. PMID 7791102.
  2. ↑ Auta J, Faust WB, Lambert P, Guidotti A, Costa E, Moerschbaecher JM (June 1995). "Comparison of the effects of full and partial allosteric modulators of GABA(A) receptors on complex behavioral processes in monkeys". Behavioural Pharmacology. 6 (4): 323–332. doi:10.1097/00008877-199506000-00003. PMID 11224341. S2CID 24584434.
  3. ↑ Atack JR (August 2003). "Anxioselective compounds acting at the GABA(A) receptor benzodiazepine binding site". Current Drug Targets. CNS and Neurological Disorders. 2 (4): 213–32. doi:10.2174/1568007033482841. PMID 12871032.
  4. ↑ Rump S, Gidynska T, Galecka E, Antkowiak O, Nawrocka M, Kowalczyk M (2000). "Effects of imidazenil, a new benzodiazepine receptor partial agonist, in the treatment of convulsions in organophosphate intoxications". Neurotoxicity Research. 2 (1): 17–22. doi:10.1007/bf03033323. PMID 15545002. S2CID 2066413.
  5. ↑ Auta J, Costa E, Davis J, Guidotti A (March 2004). "Imidazenil: a potent and safe protective agent against diisopropyl fluorophosphate toxicity". Neuropharmacology. 46 (3): 397–403. doi:10.1016/j.neuropharm.2003.09.010. PMID 14975695. S2CID 41221807.
  6. ↑ Guidotti A, Auta J, Davis JM, Dong E, Grayson DR, Veldic M, et al. (July 2005). "GABAergic dysfunction in schizophrenia: new treatment strategies on the horizon". Psychopharmacology. 180 (2): 191–205. doi:10.1007/s00213-005-2212-8. PMID 15864560. S2CID 25147595.

پیوند به بیرون[ویرایش]

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایمیدازنیل&oldid=38896717»