روان‌شناسی ترافیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از روان‌شناسی شدآمد)
بخشی از دنباله
روان‌شناسی
شاخه‌های پایهٔ روان‌شناسی
شاخه‌های کاربردی
رویکردهای روان‌شناسی

روان‌شناسی ترافیک، روان‌شناسی رفت و آمد یا روان‌شناسی شدآمد رشته‌ای در روان‌شناسی است که به بررسی رابطه بین فرآیندهای روانی و رفتار کاربران جاده می‌پردازد. به‌طور کلی، روان‌شناسی ترافیک با هدف به‌کارگیری جنبه‌های نظری روان‌شناسی به منظور بهبود تحرک ترافیک از طریق کمک به توسعه و به‌کارگیری اقدامات متقابل تصادف، و همچنین با هدایت رفتارهای مورد نظر از طریق آموزش و ایجاد انگیزه در کاربران جاده، انجام می‌شود.[۱][۲]

رفتار اغلب در ارتباط با تحقیقات تصادف به منظور ارزیابی علل و تفاوت‌ها در درگیری تصادف مورد مطالعه قرار می‌گیرد.[۳] روانشناسان ترافیک سه انگیزه رفتار راننده را متمایز می‌کنند: رفتار منطقی یا برنامه‌ریزی شده، رفتار تکانشی یا احساسی و رفتار عادتی. علاوه بر این، از کاربردهای اجتماعی و شناختی روان‌شناسی، مانند اجرای برنامه‌های آموزشی، ایمنی جاده‌ها، و همچنین برنامه‌های درمانی و توانبخشی استفاده می‌شود.[۴]

تئوری‌های گسترده شناخت،[۵] روان‌شناسی جنبه‌های حسی- حرکتی و عصب شناختی نیز در زمینه روان‌شناسی ترافیک اعمال می‌شود. مطالعه عواملی مانند توجه، حافظه، شناخت فضایی، بی‌تجرگی، استرس، بی‌اشتهایی، محرک‌های حواس‌پرتی/ مبهم، خستگی و کارهای ثانویه مانند مکالمات تلفنی برای درک و بررسی تجربه و اعمال کاربران جاده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۶][۷][۸]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Rothengatter, T. (1997). "Psychological aspects of road user behavior". Applied Psychology: An International Review. 46 (3): 223–234. doi:10.1111/j.1464-0597.1997.tb01227.x.
  2. ↑ Goldenbeld, C.; Levelt, P. B. M.; Heidstra, J. (2000). "Psychological perspectives on changing driver attitude and behaviour". Recherche-Transports-Securite. 67: 65–81. doi:10.1016/s0761-8980(00)90108-0.
  3. ↑ Rothengatter, T. (1997). "Psychological aspects of road user behavior". Applied Psychology: An International Review. 46 (3): 223–234. doi:10.1111/j.1464-0597.1997.tb01227.x.
  4. ↑ Goldenbeld, C.; Levelt, P. B. M.; Heidstra, J. (2000). "Psychological perspectives on changing driver attitude and behaviour". Recherche-Transports-Securite. 67: 65–81. doi:10.1016/s0761-8980(00)90108-0.
  5. ↑ Regan, D. (1993). "Dissociation of Discrimination Thresholds for Time to Contact for Rate of Angular Expansion". Vision Res. 33 (4): 447–462. doi:10.1016/0042-6989(93)90252-r. PMID 8503195. S2CID 6876776. doi: 10.1016/0042-6989(93)90252-R
  6. ↑ Goldenbeld, C.; Levelt, P. B. M.; Heidstra, J. (2000). "Psychological perspectives on changing driver attitude and behaviour". Recherche-Transports-Securite. 67: 65–81. doi:10.1016/s0761-8980(00)90108-0.
  7. ↑ Groeger, J. A. (2000). Understanding driving: Applying cognitive psychology to a complex everyday task. Psychology Press.
  8. ↑ Trick, L. M. , Enns, J. T. , Mills, J. , & Vavrik, J. (2004). Paying attention behind the wheel: A framework for studying the role of attention in driving بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۰۸-۲۸ توسط Wayback Machine. Theoretical Issues in Ergonomics Science, 5(5), 385-424.

برای مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]

  • Traffic and transportation psychology
  • PASS - Psychological and medical assistance for safe mobility. An interdisciplinary model to promote and secure mobility competence in Europe.
  • Barjonet, P. E. (Hrsg). (2001). Traffic psychology today. Boston, London: Kluwer Academic Publishers.
  • Groeger, J. A.; Rothengatter, J. A. (1998). "Traffic psychology and behavior". Transportation Research Part F. 1 (1): 1–9. doi:10.1016/s1369-8478(98)00007-2.
  • James, Leon and Nahl, Diane. Road Rage and Aggressive Driving (Amherst, N.Y. : Prometheus Books, 2000.)
  • Novaco, R. W. (2001). Psychology of Transportation. International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences, 15878-15882.
  • Rothengatter, T. & Huguenin, D. (eds.) (2004). Traffic and Transport Psychology. Theory and Application. Proceedings of the ICTTP 2000. Oxford: Elsevier.
  • Underwood, G. (ed.) (2005). Traffic and Transport Psychology. Theory and Application. Proceedings of the ICTTP 2004. Oxford: Elsevier.
  • Wilde G. J. S. (1994). Target risk: dealing with the danger of death, disease and damage in everyday decisions. Toronto: PDE Publ.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=روان‌شناسی_ترافیک&oldid=36264468»