کابرنه سوویگنون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کابرنه سوویگنون
انگور (تاک)
Cabernet Sauvignon grapes
رنگ پوست حبهسیاه
نام دیگرBouchet, Bouche, Petit-Bouchet, Petit-Cabernet, Petit-Vidure, Vidure, Sauvignon Rouge
مناطق اصلیشراب بوردو, Tuscany, Santa Cruz Mountains, تاکستان و منطقه شراب‌سازی ناپا ولی, Sonoma County, Australia, Margaret River, South Africa, Friuli, British Columbia, Canada
شراب‌های اصلیClassified Bordeaux estates, Californian cult wines
خاک مناسبGravel
آفت‌هاUnderripeness, سفیدک سطحی, eutypella scoparia, زغالک تاک
شمارهٔ VIVC1929
ویژگی‌های شراب
عمومیDense, dark, tannic
دمای سردVegetal, bell pepper, asparagus
دمای معتدلMint, black pepper, eucalyptus
دمای گرمJam

کابرنه سوویگنون (فرانسوی: [kabɛʁnɛ soviɲɔ̃]) یکی از شناخته شده‌ترین گونه‌های انگور شراب قرمز در جهان است. تقریباً در هر کشور تولیدکننده شراب در میان طیف متنوعی از آب و هوا از استرالیا و بریتیش کلمبیا، کانادا تا دره بقاع لبنان رشد می‌کند. این رقم از طریق شهرت خود در شراب‌های بوردو که اغلب با مرلو و کابرنه فرانک ترکیب می‌شود در سطح بین‌المللی شناخته شد. از فرانسه و اسپانیا، این نوع انگور در سراسر اروپا و به دنیای جدید گسترش یافت و در مکان‌هایی مانند کوه‌های سانتا کروز کالیفرنیا، پاسو روبلز، دره ناپا، خلیج هاوک نیوزلند، منطقه استلنبوش آفریقای جنوبی، رودخانه مارگارت استرالیا، پرورش داده شد. مناطق مک لارن واله و کوناوارا و دره مایپو شیلی و کولچاگوا. در بیشتر قرن بیستم، این انگور به‌طور گسترده کاشته شده بود تا زمانی که مرلو در دهه ۱۹۹۰ از آن پیشی گرفت. با این حال، تا سال ۲۰۱۵، کابرنه سوویگنون بار دیگر با ۳۴۱٬۰۰۰ هکتار (۳٬۴۱۰ کیلومتر مربع) به پرمصرف‌ترین انگور شرابی تبدیل شد.[۱]

علیرغم برجستگی آن در صنعت، این انگور یک رقم نسبتاً جدید است که محصول یک تلاقی تصادفی بین Cabernet Franc و Sauvignon blanc در طول قرن هفدهم در جنوب غربی فرانسه است. محبوبیت آن اغلب به سهولت کشت آن نسبت داده می‌شود - انگورها دارای پوست ضخیم هستند و انگورها مقاوم و به‌طور طبیعی کم محصول هستند، دیر جوانه می‌زنند تا از یخبندان در امان بمانند و در برابر خطرات انگور مانند پوسیدگی و حشرات مقاوم باشند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

  • تنوع بین‌المللی

منابع[ویرایش]

  1. "Distribution of the world's grapevine varieties" (PDF). oiv.int. International Organisation of Vine and Wine. 28 February 2018. Archived from the original (PDF) on 2018-03-01. Retrieved 1 March 2018.

پیوند به بیرون[ویرایش]