پرش به محتوا

قاکارع ایبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نام قاکارع ایبی

به خط هیروگلیف
M23
t
L2
t
<
N5A28Z1D28
>

قاکارع ایبی یکی از فرمانروایان دودمان هشتم در مصر باستان است. نام او به معنای «روان رع نیرومند است» می‌باشد. وجود او از روی کشف هرمش در سقاره دانسته شد. در این هرم نیز همانند هرم‌های ساخته شده در پادشاهی کهن، متن‌های هرمی روی دیوار نوشته شده‌اند. نام او در هر دو منبع پاپیروس تورین و فهرست پادشاهان ابیدوس آورده شده است. فهرست تورین زمان فرمانروایی بسیار کمی برابر با "دو سال و یک ماه و یک روز" را برای او ذکر می‌کند.[۱]

هرم

[ویرایش]

قاکارع در هرمی کوچک در جنوب سقاره به خاک سپرده شد. این هرم که واپسین هرم ساخته شده در منطقه سقاره بود، در شمال شرقی آرامگاه شپ‌سسکاف و در نزدیکی راهروی منتهی به هرم پپی دوم بنا نهاده شده است.[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. J. von Beckerath (۱۹۶۲)، The Date of the End of the Old Kingdom، JNES (۲۱)، ص. ۱۴۳
  2. «The Pyramid of Ibi». دریافت‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۱۲.