پرش به محتوا

عربی آسیای میانه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عربی آسیای میانه
زبان بومی درافغانستان، ایران، تاجیکستان، ازبکستان
شمار گویشوران
ناشناخته (۱٬۷۰۰ نفر
(بدون عربی خراسانی) اشاره‌شده ۱۹۹۷–۲۰۰۳)[۱]
گویش‌ها
بختیاری
بخارایی
کشک‌دریایی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹یکی از:

abh – عربی تاجیکی

auz – عربی ازبکی
گلاتولوگafgh1238[۲]
نقشه قسمت های عربی آسیای میانه

عربی آسیای میانه (به عربی: العربیة الآسیویة الوسطی‎) گونه‌ای رو به انقراض از عربی است که جوامع عرب ساکن آسیای میانه بدان سخن می‌گویند.

این گویش با سایر گویش‌های زبان عربی بسیار متفاوت است و گرچه دارای شباهت‌هایی با عربی موصلی است، یک از پنج شاخهٔ اصلی عربی نوین معیار است و برای گویشوران آن بر خلاف سایر گونه‌های عربی، هیچ نوع وضعیت دوزبان‌گونگی با عربی نوین معیار وجود ندارد.[۳]

امروزه حدود ۶ هزار نفر در افغانستان، ایران، تاجیکستان و ازبکستان بدین گویش سخن می‌گویند و به دلیل اینکه عربی در هیچ‌یک از این کشورها رسمی نیست، شمار گویشوران آن روز به روز در حال کاهش است.[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. الگو:Ethnologue13
    الگو:Ethnologue13
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Afghanistan–Uzbekistan Arabic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Frawley, William (2003). "Semitic Languages". International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Oxford University Press. p. 39. ISBN 978-0-19-513977-8.