پرش به محتوا

ششونک یکم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ششونک یکم شاهزاده‌ای لیبیایی از قبیله مش‌وش (بربرها) بود که در میان سال‌های ۹۴۳ تا ۹۲۲ پیش از میلاد مسیح به پادشاهی مصر باستان رسید و دودمان بیست و دوم آن سرزمین را بنیان گذاشت. مان‌تو او را سسونخوسیس می‌نامید و دورهٔ فرمانروایی بیست و یک ساله برایش ذکر کرده‌است. از این فرعون در کتاب مقدس با نام سِسَگ[پانویس ۱] یا شیشَک[پانویس ۲] یاد شده‌است.

تبارشناسی

[ویرایش]

تبار ششونک یکم و نیز دودمان او تنها از روی یک سنگ‌نگاره یادبود که به نام پاسنهور[پانویس ۳]، کاهن و نیای دور ششونک، تراشیده شده‌است و در دوره پادشاهی ششونک پنجم در سراپیوم سقاره گذاشته شده‌است. این سنگ‌نگاره که به نام «سنگ‌نگارهٔ پاسنهور» شناخته می‌شود حاوی نام و تعداد جدهای پدری ششونک یکم به همراه توصیفی از آنان و همسرانشان است.

از این رو است که امروزه به تبار بنیانگذار دودمان بیست و دوم پی می‌بریم و اینکه چگونه این پدران در پایان دودمان پیشین به تدریج به قدرت بالایی دست پیدا کردند. آن‌ها از خاستگاه دینی و نظامی بالا آمدند و پسر از پدر لقب‌های باارزشی را به ارث می‌برد که از آن جمله «رهبر بزرگ ماع‌ها» بوده‌است. این خط تباری در پایان به قبیله‌های لیبیایی می‌رسد و نخستین آن‌ها که بویواوواوا[پانویس ۴] خوانده می شده.

ششونک یکم کارامات و پاتارشنس را به همسری می‌گیرد و از آن دو دارای دو فرزند می‌شود: اوسورکن یکم از همسر نخست و نیملوت یکم از همسر دوم. اوسورکن بعدها جانشین پدر می‌شود و نیملوت شاه هراکلئوپولیس می‌گردد و بر مصر میانی فرمانروایی می‌کند.

یادداشت

[ویرایش]
  1. Sesaq
  2. Shishak
  3. Pasenhor
  4. Bouyouwawa

پانویس

[ویرایش]