مرگ گرمای کیهان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۸ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

لرد کلوین کسی بود که در سال ۱۸۵۲ تئوری مرگ گرمای کیهان را پیشنهاد کرد

مرگ گرمای کیهان (به انگلیسی: Heat death of the universe) یک تئوری نسبتاً قدیمی درباره سرانجام کیهان است که بیان می‌دارد که کیهان در موقعیتی بدون انرژی آزاد ترمودینامیکی قرار می‌گیرد و تمام فرایندهایی که مصرف‌کننده انرژی هستند دیری نمی پایند. (مانند زندگی در کیهان) در واقع منظور از مرگ گرمای کیهان هیچ دمای خاصی نیست و به این معناست که اختلاف دمای میان فرایندها به اندازه‌ای برسد که فرایندهای فیزیکی به انجام نرسند. به زبان فیزیکی به تعادل ترمودینامیکی برسند (بیشترین آنتروپی)

جستارهای وابسته

سرانجام کیهان

منابع

ویکی‌پدیا انگلیسی