کارل لندشتاینر
| کارل لندشتاینر | |
|---|---|
| پرونده:Karl Landsteiner (1868–1943) b&w.jpg نیم تنه برنز لندشتاینر در وارم اسپرینگ | |
| زادهٔ | ۱۴ ژوئن ۱۸۶۸ بادن بی وین، اتریش-مجارستان |
| درگذشت | ۲۶ ژوئن ۱۹۴۳ (۷۵ سال) نیویورک سیتی |
| ملیت | اتریش، هلند، ایالات متحده آمریکا |
| محل تحصیل | دانشگاه وین |
| شناخته‌شده برای | کشف گروه‌های خونی کشف عامل ارهاش کشف پولیوویروس |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۳۰)آکادمی ملی علوم (۱۹۳۲) جایزه پژوهش پزشکی بالینی لسکر-دی‌بیکی (۱۹۴۶ پس از مرگ) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | پزشکی، ویروس‌شناسی |
| محل کار | دانشگاه وین دانشگاه راکفلر |
کارل لندشتاینر (به آلمانی: Karl Landsteiner) (زاده ۱۴ ژوئن ۱۸۶۸، وین - درگذشته ۲۶ ژوئن ۱۹۴۳، نیویورک)، زیست‌شناس اتریشی برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۱۹۳۰ به خاطر کشف گروه‌های خونی بود.[۱] پس از اکتشافات او ایمنی انتقال خون یا اجزای خون افزایش یافته‌است.[۲]
زندگی‌نامه
پدر کارل لندشتاینر، لئوپولد لندشتاینر دکترای حقوق، روزنامه‌نگار و اولین سردبیر روزنامه دی پرسه وین، وقتی که کارل شش ساله بود، درگذشت. بعد از فوت پدر، مادرش سرپرستی او را بر عهده گرفت. لندشتاینر پزشکی را در دانشگاه وین در سال ۱۸۹۱ به پایان رساند و در سال ۱۹۱۶ با هلن ولاستو ازدواج کرد.
پژوهشها و کارهای آکادمیک
در سال ۱۸۹۱ مقاله‌ای دربارهٔ تأثیر رژیم غذایی در ترکیب مواد تشکیل دهنده خون منتشر ساخت. او برای افزایش دانش خود در زمینه شیمی با آرتور هانچ در زوریخ، امیل فیشر در وورتسبورگ و اویگن بامبرگر در مونیخ کار کرد.
پس از بازگشت به وین، مطالعات خود را در بیمارستان عمومی وین از سرگرفت و در سال ۱۸۹۶ دستیار ماکس فون گروبر در مؤسسه بهداشت وین شد و در این زمان به مکانیسم ایمنی بدن علاقه‌مند شد.
تا سال ۱۹۱۹، پس از بیست سال کار بر روی آناتومی پاتولوژیکی، لندشتاینر با تعدادی از همکارانش مقاله‌های بسیاری از یافته‌های خود درزمینه سرم‌شناسی، باکتری‌شناسی، ویروس‌شناسی و ایمنی‌شناسی منتشر کرده بودند. او در این ضمن حقایق جدیدی در مورد ایمنی‌شناسی سیفیلیس کشف کرد. در سال ۱۹۰۹، او گروهای خونی را در چهار گروه A, B، AB و O طبقه‌بندی کرد.[۱] لندشتاینر پیش از این، در ۱۹۰۱-۱۹۰۳، ادعا کرد که ویژگی‌های گروه‌های خونی ارثی هستند.
در نیویورک با همکاری با لوین، کار بیشتر بر روی گروه‌های خونی انجام داد که منجر به کشف عامل RH در خون شد. لندشتاینر عمر خود را، صرف بررسی گروه‌های خونی و آنتی‌ژن، آنتی‌بادی و سایر عوامل ایمونولوژیک خون کرد[۳] و در سال ۱۹۳۹ استاد ممتاز بازنشسته در انستیتو راکفلر شد.
مرگ
در تاریخ ۲۴ ژوئن ۱۹۴۳، لندشتاینر در آزمایشگاه خود دچار حمله قلبی شد و دو روز بعد درگذشت.
جستارهای وابسته
فهرست برندگان جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ دانیلز, جف (1386). عبدی زاده, جهانگیر; ناسی زاده, سهیلا (eds.). گروه‌های خونی انسانی (PDF). Vol. جلد اول. تهران: زهد. ISBN 978-964-2740-06-2.
- ↑ «خصوصیات گروه‌های خونی را بیشتر بشناسید». بیمارستان شهید دکتر لواسانی. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ اوت ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۶-۱۴.
- ↑ "تغییر گروه‌های خونی، از ایده تا تحقق". جام جم آنلاین©.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Karl Landsteiner»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۴ ژوئن ۲۰۱۶).
پیوند به بیرون
_b%26w.jpg){kind=link}
- آسیبشناسان اهل اتریش
- آسیبشناسان اهل ایالات متحده آمریکا
- اتریشیهای مهاجرتکرده به ایالات متحده
- اعضای خارجی انجمن سلطنتی
- اعضای فرهنگستان ملی دانش آمریکا
- افراد آمریکایی اتریشی یهودیتبار
- افراد دارای تابعیت ایالات متحده آمریکا
- اهالی بادن بی وین
- ایمنیشناسان اهل اتریش
- برندگان جایزه نوبل اهل اتریش
- برندگان جایزه نوبل اهل ایالات متحده آمریکا
- برندگان جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی
- برندگان یهودی جایزه نوبل
- پیروان کلیسای کاتولیک رم اهل ایالات متحده آمریکا
- خونشناسان
- دانشمندان یهودی اهل ایالات متحده آمریکا
- درگذشتگان ۱۹۴۳ (میلادی)
- زادگان ۱۸۶۸ (میلادی)
- زیستشناسان اهل اتریش
- کاتولیکهای رومی اهل اتریش
- نوکیشان کلیسای کاتولیک روم