کامیلو گلجی
| کامیلو گلجی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۷ ژوئیهٔ ۱۸۴۳ کورتنو، امپراتوری اتریش، ایتالیا |
| درگذشت | ۲۱ ژانویهٔ ۱۹۲۶ (۸۲ سال) پاویا، ایتالیا |
| ملیت | ایتالیایی |
| شهروندی | ایتالیایی |
| محل تحصیل | دانشگاه پاویا |
| شناخته‌شده برای | به خاطر مطالعهٔ دستگاه عصبی کشف اندامک موسوم به دستگاه گلژی اندام وتری گلژی |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۰۶) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | زیست‌شناسی آسیب‌شناسی علوم اعصاب |
| استاد راهنما | چزاره لومبروزو |
| دین | ref>Paolo Mazzarello; Henry A. Buchtel; Aldo Badiani (1999). The hidden structure: a scientific biography of Camillo Golgi. Oxford University Press. p. 34. ISBN 978-0-19-852444-1. It was probably during this period that Golgi became agnostic (or even frankly atheistic), remaining for the rest of his life completely alien to the religious experience.</ref>[۱] |
کامیلو گُلجی یا کامیلو گُلژی (به ایتالیایی: Camillo Golgi) (زادهٔ ۷ اوت ۱۸۴۳ – درگذشتهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۱۹۲۶) زیست‌شناس ایتالیایی برندهٔ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۱۹۰۶ به خاطر مطالعهٔ دستگاه عصبی بود.
او توانست با بهره‌گیری از میکروسکوپ نوری، جسم موسوم به گُلجی (گُلژی) را که از اندامک‌های غشادار درون‌سلولی است کشف کند. به افتخار این دانشمند، نام اندامک تازه کشف‌شده را گُلجی (با تلفظ فرانسوی: گُلژی) نامیدند.
منابع[ویرایش]
- ↑ Rapport, Richard L. Nerve Endings: The Discovery of the Synapse. New York: W.W. Norton, 2005. Print.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کامیلو گلجی موجود است. |
ردهها:
- آسیبشناسان
- آسیبشناسان اهل ایتالیا
- آناتومیستهای اهل ایتالیا
- اعضای سنای پادشاهی ایتالیا
- اعضای فرهنگستان سلطنتی هنر و علوم هلند
- اعضای مکاتبهای فرهنگستان علوم سن پترزبورگ
- اهالی استان برشا
- اهالی پاویا
- برندگان جایزه نوبل اهل ایتالیا
- برندگان جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی
- بیخدایان اهل ایتالیا
- تاریخ علوم اعصاب
- خاکسپاریها در پاویا
- دانشآموختگان دانشگاه پاویا
- درگذشتگان ۱۹۲۶ (میلادی)
- زادگان ۱۸۴۳ (میلادی)
- زیستشناسان اهل ایتالیا
- عصبپژوهان اهل ایتالیا
- مالاریا
- ندانمگرایان اهل ایتالیا