حزب دموکرات ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| دبیرکل = |
| دبیرکل = |
||
| سخنگوی = |
| سخنگوی = |
||
| بنیانگذار = [[احمد قوام]] |
| بنیانگذار = [[احمد قوام]] |
||
| رهبر ۱ عنوان = |
| رهبر ۱ عنوان = |
||
| رهبر ۱ نام = |
| رهبر ۱ نام = |
||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
| پرچم = |
| پرچم = |
||
| وب‌گاه = |
| وب‌گاه = |
||
| کشور = ایران |
| کشور = ایران |
||
| کشور ۲ = |
| کشور ۲ = |
||
| دولت = |
| دولت = ایران |
||
| پانوشت = |
| پانوشت = |
||
}} |
}} |
||
نسخهٔ ۷ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۱۹
حزب دموکرات ایران | |
|---|---|
| بنیانگذار | احمد قوام |
حزب دموکرات ایران (Democratic Party) در تاریخ ۹ تیر ۱۳۲۴ به دستور نخست‌وزیر وقت احمد قوام (قوام‌السلطنه) و در پی یک نطق رادیویی تأسیس شد.[۱]
هیئت مؤسسِ حزب، ۲۹ تیر ماه تشکیل جلسه داده و قوام‌السلطنه جلوگیری از نگرانی روس‌ها مظفر فیروز، را به معاونت رهبر کل حزب منصوب کرده و در کنار او احمد آرامش را که تعدیل‌کننده گرایش به شوروی بود عنوان دبیرکلی انتخاب کرد.
از جمله اعضای این حزب می‌توان به افرادی چون: حسن ارسنجانی ، محمود محمود ، داریوش فروهر[۲] اشاره کرد که در این میان حسن ارسنجانی تا مقام وزارت پیش رفت و از صحنه گردانان اصلاحات ارضی در دولت علی امینی گردید
اهداف قوام و حزب دموکرات
قوام هدف خود را تشکیل حزب، وحدت طبقات مختلف به‌ویژه آزادیخواهان و رشد دموکراسی اعلام کرد. حزب دموکرات دارای برنامه گسترده و آیین‌نامه‌ای در چهارده ماده و مرامنامه‌ای تفصیلی در یازده ماده بود. در مرامنامه حزب، تساوی حقوق زن و مرد و حق شرکت زنان در انتخابات، ریشه‌کن کردن بیکاری، ساختن درمانگاه و مدارس و طرح آبیاری روستاها آمده بود. قوام با تشکیل حزب پایگاه خود را در رأس دولت مستحکم‌تر کرد. حزب توانست با برنامه سازمان یافته در برابر شاه و دربار به مقابله بپردازد. با این حال، پیوستن افراد گوناگون با گرایش‌ها و اهداف مختلف و بعضاً متضاد، زمینه شکاف و اختلاف در حزب را فراهم ساخت و در واقع برخی زمینه‌های پیدایش و گسترش حزب، خود به اسباب و عوامل فروپاشی آن انجامید.[۳]
علل نا توانی و ضعف حزب
حزب دموکرات عموماً به عنوان یک حزب فرد ساخته و وابسته به دولت شناخته شد و به او حزب قوام می‌گفتند. اعضا کارد مرکزی آن مانند:ملک الشعراء بهار، منوچهر اقبال، مظفر بقایی و … با وجود توانمندی لازم با یکدیگر سازکار نبوده و در برخی از موارد هم در تضاد قرار می‌گرفتند؛ و مجموعه دارای ایدئولوژی واحدی نبود. بیشتر افراد عضو به طمع گرفتن پست و برخی دیگر هم برای مقابله با حزب توده عضویت یافته بودند.[۴]
منابع
- ↑ ««حزب دموکرات ایران و تحولات دهه 1320» از راه رسید/ شهریور 1320 نماد دفن‌انگاره شکست‌ناپذیری حکومت رضاشاه». دریافت‌شده در ۵ اوت ۲۰۱۷.
- ↑ روزنامه اصفهان یک سال پر افتخار گذشت- داریوش فروهر-شماره 387- ص2
- ↑ «حزب دموکرات ایران و تحولات دهه 1320» نوشته مشترک محسن مدیرشانه‌چی و علی زارعی
- ↑ سه رویداد- سه دولت- هوشنگ نهاوندی
.svg){kind=small} | این یک مقالهٔ خرد ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |